Þjóðviljinn - 22.12.1946, Blaðsíða 9

Jólin 1946
ÞJÓÐVILJINN
7
Mínnisblöð m sumadeyfi
I AUÐMM éBAÐAMRAUNS
HRINGFERÐ k BILUM UMHVERFIS ÐYNGIUFJÖLL
OG HEIBUBIEID , \W
Allt fram til síðustu áratuga, hafa persónuleg kynni
almennings af öskju i Dyngjufjölium, og umhverfi henn-
ar, Ódáðahrauni, verið í öfugu hlutfalli við frægð þess
staðar. Ódáðahraun! Jafnvel nafnið eitt var til þess lagið
að vekja óttablandna athygli með þjóðinni. Ilvert bárn
kann vísuhendingar Gríms Thomsens um útilcgumenn í
Ódáðahrauni, sem „eru kannske að smala fé á laun“.
Það er ekki fyrr en á seinni hluta 19. aldar, að jarð-
fræðileg rannsókn Öskju og Ódáðahrauns hefst fyrir al-
vöru. Vikurgosið í Öskju, veturinn 1874—75, og slysið
þar, sumarið 1907, gerðu Öskju, ekki einungis hérlendil,
heldur víða erlendis, að einum nafntogaðasta stað á Is-
landi.
Kynnisfarir í öskju voru sjaldgæfar þar til á síðustu
árum, að komizt varð á bílum inn að Dyngjufjöllum. 1
sumar átti ég þess kost að fara með Ferðafélagi Akur-
eyrar um ódáðahraun og öskju. Verður hér lítillega sagt
frá því ferðalagi, hripað niður eftir minnisblöðum.
FERÐAÁÆTLUN OG FÖRUNAUTAR
Ferðin var hafin. — Þrjár bifreiðar, hlaðnar fólki
og farangri, beygja út af þjóðveginum hjá Garði í Mý-
vatnssveit og stefna heim að stórbýlinu Grænavatni, laug
ardaginn 6. júlí. 1 fararbroddi er jeppa-bifreið. Henni stýr
ir Páll Arason, þaulkunnugur bílaslóðum á öræfum. Næst
fer yfirbyggð setuliðsbifreið, á hlið hennar er letrað
stórum stöfum: Ferðafélag Altureyrar. Við stýrið er Sig-
urjón Rist, formaður Ferðafélags Akureyrar. Sex hjóla
vörubifreið, með háum vöruhlífum, sæti fyrir fjóra á palli
og bogum yfir, einnig fyrrverandi stríðsvagn, rekur
lestina. Sá heitir Hólmsteinn Egilsson, er henni stýrir.
Bílarnir eru með drifi bæði á aftur og framhjólum, og
búnir vindu.
Alls eru 26 þátttakendur í förinni, 19 karlmenn og 6
stúlkur. Eftir landsfjórðungum og löndum skiptast þeir
þannig: 14 Akureyringar, 8 Reykvíkingar og 4 Danir.
— Fararstjóri er Þorsteinn Þorsteinsson *á Akureyri.
Við höfum með okkur tjöld, svefnpoka, hitunartæki,
Öskjuvatn. — Eyjan í vatninu og Þorvaldsfjall til hægri.
(Ljósm. Þorbergur Guðlaugsson).
hlífðarföt, nesti, skóflur, sleggju, járnkarl, og síðast en
ekki sízt, gríðarstóra benzíntunnu ásamt nokkrum minni
ílátum, sem geyma sama vökva. öllu þessu er komið
fyrir á palli vörubifreiðarinnar; ásamt mér og fjórum
öðrum.
Eg rifja upp ferðaáætlunina. Við höfum lágt upp frá
Akureyri seinni hluta dags, ekið um Vaðlaheiði, Ljósa-
vatnsskarð, Fljótsheiði og Reykjadal til Mývatnssveitar.
Nú skyldi farið um Ódáðahraun og Dyngjufjalladal, allt
að Dyngjujökli. Þaðan til baka að Dyngjufjöllum
og gengið um öskju, en bílunum ekið samtímis austan
Dyngjufjallai, milli Dyngjuvatns og Vaðöldu, áleiðis að
öskjuopi. Ef unnt reyndist, skyldi farið þaðan um Herðu-
breiðarlindir og Grafarlönd, og áfram til Mývatnssveitar.
Þetta var nú ferðaáætlun okkar.
LAGTÁ ÓDÁÐAHRAUN
Við snúum baki við Grænavatni, siðasta bænum, áður
en hin eiginlega öræfaferð hefst. Framundan er Græna-
vatnsbruni, gróið hraun og fremur greiðfarið. Við stefn-