Þjóðviljinn - 22.12.1946, Side 21

Jólin 1946
19
Þ JÓÐVIL JINN
Oabriek Mistral:
ÞORSTI
Af hendi margra manna
margskonar drykk ég hlaut.
I Hvítárdalnum djúpa,
við dalgrasa ilm og skraut,
þar bergvatn í flúðum fellur
um flughála, grýtta braut,
og brotnar við bergegg harða
sú bylgja fögur og þekk;
af fjölkynngi ótal alda
bar iðan svo ramman smekk
að svíðandi sár á tungu
af svaladrykknum ég fékk.
Við sveim af suðandi flugum,
og sólskin á dimmri unn,
höfuð mitt höndum studdi
að hyldjúpum lindarbrunn
maður aí ættbálk Mitla
og meðan í kverkar rann
sitrandi svalkalt vatnið,
sá ég og skildi og fann
að ættbálkur Mitla einnig
mig átti að niðja sem hann.
Á hádegi á heitum sandi
ég hvíldist við þægan nið
af landöldu og laufi pálmans,
er lék með hvíslandi klið.
Á hnotskel brúnni ég bergði
hjá barni sem að mér laut,
og gáraoist gulhvít mjólkin
af gusti sem íramhjá þaut.
Aldrei á ævi minni
indælli drykk ég hlaut.
Vatnskrukku móður minnar
ég minnist, er átti hún;
við héldum á henni saman
í höndum, en yfir brún
stigu fram enni og augu,
því ofar, sem vatnið seig
dýpra, ég drakk af henni
drjúgan minninga teig:
augnaráð móður minnar,
minningu um vatn, sem hneig.
Eilíí er endurminning,
eilíf er þorstans veig.
Ffiða Einais íslenzkaði.
i
iiiiiiiiiiiiii
111111111111111111111