Dagblaðið Vísir - DV - 06.07.1996, Blaðsíða 28

28
LAUGARDAGUR 6. JÚLÍ 1996 I )V
Ti
LAUGARDAGUR 6. JÚLÍ 1996
37
Pabbinn stjórnar liðinu og strákurinn sér um að skora:
Hjá okkur snýst líf-
ið um knattspyrnu
- segja knattspyrnufeðgarnir frá Akranesi, Guðjón Þórðarson og Bjarni Guðjónsson
systkinabörn.
Að faðir stjórni syni sínum í
meistaraflokki er hins vegar ekki al-
gengt. Það hefur Guðjón aftur á móti
upplifað áður. Elsti sonur hans,
Þórður, lék með Skagaliðinu fyrir
nokkrum árum og varð þá marka-
kóngur mótsins en hann er nú at-
vinnumaður hjá Bochum í Þýska-
landi. Samanburður á þeim bræðr-
um hlýtur því að vera óumflýjanleg-
ur. „Það eru nú helst þið fjölmiðla-
menn sem eruð með þennan saman-
burð og kannski stuðningsmenn liðs-
ins líka. Annars skiptir þetta mig
litlu máli,“ segir Bjarni og gefur
greinilega ekki mikið fyrir þessar
vangaveltur.
Með hrað-
ann að
Ef ein-
hver ætti
að bera
saman þá
pilta væri
það auð-
vitað
pabbi
þeirra sem
hefur leikið
stórt hlutverk
í lífi þeirra,
eins og gef-
ur að
skilja,
Með strákana í „láni"
Þótt Bjarna kunni e.t.v. að þykja
samanburöurinn viö stóra bróður
óþægilegur fer ekkert á mílli mála að
hann vildi gjaman komast í sömu
spor og hann. Atvinnumennskan
heillar þennan unga mann og hann
viðurkennir fúslega draum sinn um
að gera knattspyrnuna að fullu
starfi. „Ég hef hugsað um þetta alveg
frá því ég man fyrst eftir mér að
sparka bolta.“
Bjarni segir að gaman væri að
reyna fyrir sér í Þýskalandi og eins
er hann spenntur fyrir knatt-
spyrnunni i Englandi
sem hann telur mjög
skemmtilega. En v JÍiZ- w. *
Bjarna Sigurðsson, þáverandi mark-
vörð Skagamanna og núverandi
markvörð Stjömunnar.
Þótt flestir strákar á Skaganum
smitist af fótboltabakteríunni hlýtur
Guðjón og hans iðkun að hafa haft
töluverð áhrif á syni hans. „Fótbolti
er náttúrlega búinn að vera stór
hluti af mínu lífi. Ég spilaði sjálfur i
meistaraflokki í fimmtán ár og síðan
þegar ég fór að þjálfa gerði ég það að
atvinnu minni. Þeir fóm oft með mér
á æfíngar og eins fór ég oft með þeim
út á blett eftir vinnu. Ég lék við þá og
yfirleitt fylltist líka túnið af strákum
úr hverfinu. Ég hef hins
honum til eftir leiki, eins og kom
fram hjá pabbanum. Sögusagnir um
klíkuskap kunna samt óhjákvæmi-
lega að spretta upp og leikmaðurinn
neitar ekki að slíkt hafi borist hon-
um til eyma. Eftir frammistöðu
stráksins í fyrstu leikjunum voru
þær hins vegar fljótar að þagna.
„Logi landsliðsþjálfari, sem þjálf-
aði liðið í fyrra, var búinn að taka
Bjarna inni i meistaraflokkshópinn,"
skýtur Guðjón inn í og lætur sér
þetta tal um að hygla syni sinum
greinilega í léttu rúmi liggja. Máli
sínu til stuðnings bendir hann á ár-
angur sinn sem þjálfara og segist
bara láta verkin tala. Ef strákur-
inn standi sig ekki verði
hann tekinn úr liðinu. Það
sé bara einfalt mál.
Hann fái enga sérstaka
meðferð.
En finnst Bjama að
hann þurfi að leggja
sig enn frekar fram í
leikjunum vegna þess
að pabbi hans velur
liðið? „Ég reyni alltaf
að gera eins vel og ég
get og ef þjálfaranum
líkar það velur hann
mig i liðið. Ég hef auðvit-
að heyrt þetta tal um
klíkuskap en reyni
að bægja
því
Eins og aðra stráka dreymir Bjarna um að komast í atvinnumennskuna en um hvort sonurinn sé á réttum aldri til þess segir pabbinn að það geti nú verið afstætt. Meira
skipti hvert sé fariö og hvernig sé búið þar að málum. DV-myndir ÞÖK
„Þetta er eiginlega ekkert öðruvísi
en venjulega. Ég breytist ekki neitt,“
segir Bjarni Guðjónsson, nýjasta
stjaman í íslenskri knattspyrnu, um
það hvemig er að vera kominn í
kastljós fjölmiðlanna eftir frábæra
byrjun á meistaraflokksferli sínum í
knattspymu. Leikmaðurinn efnilegi
er sonur Guðjóns Þórðarsonar, þjálf-
ara Skagaliðsins, og á því ekki langt
aö sækja hæfíleikana. DV lék for-
vitni á að vita meira um þennan
unga markaskorara og samvinnu
þeirra feðga í fótboltanum og af því
tilefni voru þeir heimsóttir á Akra-
nes nýlega.
Enginn markvarðaskelfir
Bjarni, sem heitir raunur Bjarni
Eggerts Guðjónsson fullu nafni, er
sautján ára síðan í febrúar og það
kemur eflaust mörgum á óvart að
vita að hann var enginn sérstakur
markvarðaskelfir i yngri flokkunum.
Þá lék pilturinn reyndai- yfirleitt’ á
miðjunni og segist jafnframt kwnna
best við þá stöðu enda meira þar í
boltanum. Nú er pabbinn hins vegar
búinn að setja strákinn í framlínuna
og það hefur heldur betur skilað sér.
Sjö mörk litu dagsins ljós í fyrstu sjö
deildarleikjunum og þau eiga örugg-
lega eftir að verða fleiri í sumar.
Bjami er hógværðin uppmáluð þegar
blaðamaður spyr hann út í þetta en
leikmaðurinn upplýsir að það sé
mikið stökk frá því að spila með
yngri flokkunum og svo meistara-
flokki, þar sem bæði hraðinn og
harkan séu miklu meiri.
Bjarni er enn bara á fyrsta ári í 2.
flokki og Guðjón er spurður
hvort hann ætli að láta son-
inn spila með báðum þess-
um flokkum í sumar. „Eins
og álagið er núna í meist-
araflokki sé ég ekki að það
sé mikill möguleiki að hann
spili líka með 2. flokki. Það
má segja að það sé í raun
búið að bæta við fimm helg-
um í sumarið hjá okkur
hvað leiki varðar," segir
þjálfarinn en auk íslands-
mótsins taka Skagamenn
vitaskuld þátt í bikarkeppn-
inni hér heima og svo Evr-
ópukeppninni.
Stóri bróðir
atvinnumaður
Að synir nánast taki við hlutverki
feðra sinna í knattspymuliðinu á
Skaganum er velþekkt staðreynd og
skyldleiki leikmanna þar væri efni i
heila bók, ef út í það væri fariö. Stutt
dæmi um það eru Guöjón og Bjami
en á meðal frænda þeirra sem hafa
gert garðinn frægan með Skagaliö-
inu eru Sigurður Jónsson, Ríkharð-
ur Jónsson og bróðir hans Þórður,
faðir Karls. Til gamans má líka
nefna að Bjami og Jóhannes Harðar-
son, sem nú er kominn í ÍA-liðið, eru
og þjálfað þá báða sömuleiðis. Þótt
spurningin kunni að vera óþægileg
er samt ekki hægt annað en skella
henni á Guðjón. „Það er margt líkt
með þeim en samt em þeir ekki
sömu spilatýpur að upplagi. Á þess-
um aldri má kannski segja að Bjarni
sé sterkari en svo verður að koma í
ljós hvernig rætist úr og það mun
framtíðin skera úr um. Það sem fólk
er kannski aðallega að bera saman
og hefur gaman af, er að þeir eru
báðir fljótir. Þóröur er einn fljótasti
knattspymumaður sem við eigum og
Bjarni gæti bætt enn þá við hraðann
hjá sér með réttri meðhöndlun. Og
þetta eru hæfileikar sem öll góð
knattspyrnulið þurfa á að halda.“
væri Guðjón tilbúinn að horfa á eftir
öðrum syni sínum í atvinnumennsk-
una? „Ég er bara með þessa stráka í
„láni“ upp að ákveðnum aldri og
mitt hlutverk er fyrst og fremst að
gera þá að mönnum, leiðbeina þeim
og reyna að hjálpa þeim inn í fram-
tíðina, hvort sem það er atvinnu-
mennska, nám eða eitthvað annað."
Æfingar úti í garði
Rétt eins og aðrir strákar á Akra-
nesi byrjaði Bjarni ungur að sparka
bolta og hans fyrstu minningar þessu
tengdar em frá því að hann var ekki
nema 3-4 ára gamall. Þá var Bjarni
út í garði að skjóta á nafna sinn,
vegar látið strákana alveg ráða þessu
sjálfa. Ég bara aðstoða þá eins og ég
sagði áðan,“ segir Guðjón og bætir
við að hann hafi ekkert haft með
þjálfun þeirra í yngri flokkunum að
gera. Að sjálfsögðu reyndi hann samt
að segja þeim til og mætti til að horfa
á þá keppa.
Sögusagnir um klíkuskap
Sjálfsagt hefur það bæði kosti og
galla að faðir skuli stjóma liðinu
sem sonur hans spilar í. Að mati
Bjama getur það bæði verið gott og
slæmt en það fyrrnefnda eigi þó
miklu frekar hér við. Það er heldur
ekkert nýtt að Guðjón fylgist með
syni sínum frá hliðarlínunni og segi
frá mér,“ segir Bjami en eftir mörk-
in hans þrjú í fyrsta leiknum hafa
væntanlega allir slíkar raddir þang-
að.
Tilraunin heppnaðist
„Ég gerði mér ekki neinar vænt-
ingar um það að Bjarni yrði í liðinu
í sumar en hann lagði geysilega hart
að sér í vetur eins og hinir ungu
strákarnir sem hafa verið að spila
þessi leiki. Grunnvinnan var góð og
þeir em að njóta þess núna. Ég velti
því fyrir mér að eiga Bjarna svona
frekar í bakhöndinni," segir Guðjón
þegar talið berst að því að velja
strákinn í byrjunarliðið. En pabbinn
Guöjón og Bjarni voru kátir þegar DV heimsótti þá á heimavöll þeirra og vinnustað á Akranesi á dögunum. Skagamenn
hafa líka haft ríka ástæöu til aö brosa á knattspyrnuvellinum t gegnum árin og allt eins er líklegt aö Islandsbikarinn veröi
þeirra í sumar, fimmta áriö í röö. Ýmsar ástæöur liggja aö baki þessum góöa árangri og eina þeirra má sannarlega heim-
færa á Guöjón og hans fjölskyldu.
gerði meira en að veita stráknum
tækifæri þvi Bjami er nú líka kom-
inn í framlínuna fyrir tilstilli Guð-
jóns. Það var í vorleikjunum sem
þjálfarinn gerði fyrst þessa „tilraun"
sína og ekki verður annað sagt en
hún hafi gengið upp. Bjarni er að
minnsta kosti búinn að finna leiðina
í mark andstæðinganna.
Sumir fóru í fýlu
Þegar talið berst að þjálfun er
greinilegt að Guðjón er á heimavelli.
Árangur hans á þeim vettvangi er
lika einstakur. Ekki bara hjá ÍA
heldur líka með KR og KA. Það þóttu
mikil tíðindi þegar hann ákvað að
gerast þjálfari þeirra röndóttu í vest-
urbænum enda er KR í hugum
margra „erkióvinur" Skagamanna.
Guðjóni líkaði dvölin vel og segist
eiga þar góða vini. Ekki vom þó all-
ir sáttir við þá ákvörðun hans en
þjálfarinn segir að ekkert af því fólki
hafa verið það sem hann umgekkst.
Þeir sem fóru í fýlu mega bara vera
í fýlu. Nú er Guðjóri hins vegar kom-
inn heim aftur og kann því vel.
„Það hefur auðvitað margt breyst.
Liðið hefur elst um tvö ár og á því
hafa orðið meiri breytingar en ég átti
von á. Það gerir það að verkum að ég
þarf kannski að vinna öðruvísi," seg-
ir Guðjón og bætir því við að aðstað-
an fyrir fótboltann á Skaganum sé
mjög góð. Undir það er vissulega
hægt að taka og útsendarar DV geta
ekki annað en dáðst að þeirri upp-
byggingu sem átt hefur sér stað á
svæði ÍA. Viðtalið fór þar reyndar
fram og það var létt yfir þeim feðg-
um þennan dag enda hefur gengi
liðsins verið með ágætum i sumar.
Þekkja sigurtilfinninguna
Guðjón, sem er í fullu starfi hjá ÍA,
segir margar ástæður að baki góðum
árangri knattspyrnumanna á Akra-
nesi. Þeir þekki sigurtilfinninguna
mæta vel og er komnir á bragðið.
Stuðningur bæjarbúa og bæjaryfir-
valda er líka mjög mikill og það ger-
ir þetta ekki síst kleift.
Áhuginn hefur líka smitað út frá
sér og snjallir knattspyrnumenn
hafa komið frá hverri kynslóðinni af
annarri. Oft hefur þetta byrjað með
sparki heima í garði og Bjarni þekk-
ir það vel. Yfirleitt gekk þetta áfalla-
laust en Guðjón minnist þess að ein
og ein rúða í bílskúrnum hafi nú orð-
ið undan að láta. Tré og runnar hafa
því vafalaust líka átti undir högg að
sækja en Bjarni man enn eftir þeim
skelfilega atburði þegar einhverjum
datt í hug að gróðursetja tré í garðin-
um, einmitt þar sem strákamir
höfðu annað markið!
Ungi markahrókurinn er ekkert
sérstaklega spenntur að rifja upp
viðureignir sínar við Þórð í garðin-
um heima en blaðamáður getur al-
veg rétt ímyndað sér hvernig þær
fóru. Það er heldur ekkert að marka
þegar annar leikmaðurinn er miklu
eldri!
Húsgögn í hættu
Annar bróðir Bjarna, sem hugsan-
legcm á eftir að banka á dymar hjá
meistaraflokki ÍA á næstu árum, er
Jóhannes. Sá er árinu yngri og
Bjarni segir að samkeppnin á milli
þeirra hafi verið mjög mikil. Oft hafi
þeir verið eins og hundur og köttur á
æfingum og samkomulagið heima á
milli þeirra hafi stundum verið stirt.
Þetta hefur nú lagast að mati Bjarna
en Guðjón laumar því inn að strák-
arnir séu loksins að þroskast, og
glottir viö.
Eins og gefur að skilja þurfa ungir
knattspymumenn líka að æfa innan-
dyra heima hjá sér og þótt Bjarni
vilji ekki kannast við að neinar
mublur hafi goldið fyrir það finnst
blaðamanni þetta nú heldur ósenni-
legt. Þjálfarinn kemur líka hér til
skjalanna og varpar ljósi á málið og
skýrir jafnframt frá því að afinn á
Skólabrautinni hafi stundum fengið
að kenna á þessu. Það bjargaði hins
vegar málunum aö þar var finn gang-
ur til fótboltaæfinga.
Fótboltamenn á skíðum
Þótt tilvera þeirra feðga snúist að
stórum hluta um knattspymu gefa
þeir sér tíma stöku sinnum til að
sinna öðrum áhugamálum. Guðjón
segist t.d. kunna á skíði fyrir tilstilli
konunnar sinnar og geta farið I
sæmilegustu fjöll og rennt sér
skammlaust niður og það þyki bara
nokkuð gott af Akumesingi að vera.
Aðspurður hvort þetta sé ekki stór-
hættulegt og varasamt fyrir fótbolta-
stráka sem gætu brotið á sér lappirn-
ar segir þjálfarinn það ekki vera. Að-
alatriðið sé að vera sæmilega þjálfað-
ur og þá á þetta að vera í lagi. Nokk-
ur undrunarsvipur kemur á Bjarna
við þessa yfirlýsingu pabba hans og
strákurinn segist ætla að muna þessi
orð. Við frekari eftirgrennslan kem-
ur reyndar á daginn að Guðjón bann-
aði Bjama að fara á skíði um pásk-
ana.
Þjálfarinn er líka áhugasamur um
að komast í golf og segist stefna á
það í framtíðinni. Best af öllu þykir
honum samt að komast í veiði en það
reynir hann að gera á hverju sumri,
hvort heldur í lax eða silung. Bjarni
segist hins vegar ekki vera áhuga-
samur um veiðiskap. Núna er það
bara fótboltinn sem kemst að og
meira að segja ballferðir um helgar
verða að bíða betri tíma. Þar kemur
reyndar líka til að slíkt er ekkert
mjög ofarlega á vinsældarlistanum
hjá þjálfaranum!
í bakarann eða boltann
Bjarni segir að það hafi verið dálít-
ið sárt fyrst að undirgangast þennan
aga knattspymumannsins. Nú skilji
hann þetta hins vegar fullkomlega og
vonandi eigi þetta eftir að skila sér
síðar. Það bjargi samt einhverju að
nú stendur yfir Evrópukeppnin í
knattspyrnu og em flestir leikirnir
sýndir beint í sjónvarpinu. Hann seg-
ist eyða miklum tíma í að horfa á
þessa leiki en tekur líka fram að
hann sé samt enginn sérstakur gleði-
maður.
í vetur var leikmaðurinn í Fjöl-
brautaskóla Vesturlands sem er á
Akranesi. Þar var Bjarni á íþrótta-
braut en segist ekki ætla að halda
áfram því námi. í haust stendur hug-
ur hans til að fara að læra til bakara
en pabbi hans grípur hér fram í og
segir að strákurinn viti ekkert hvað
hann vilji! Atvinnumennskan er að
sjálfsögðu efst í huga Bjarna en
hvort eða hvenær það verður að
veruleika verður tíminn að leiða í
ljós. Bjarni er aftur á móti tilbúinn
að fóma náminu fyrir knattspyrnu.
Aðspurður um réttan aldur í því
sambandi segir Guðjón að það sé af-
stætt en meira máli skipti hvert sé
farið og hvernig sé staðið þar að mál-
um.
Gott íhaldsfólk
Þjálfarinn segir að samskipti sín
við Bjarna hafi gengið ágætlega og
getur þess að þeir feðgar allir eigi
það sameiginlegt að vera miklir
keppnismenn. Þeir taki það nærri
sér aö tapa en gera sér samt grein
fyrir að það er einn af frumþáttun-
um. Hann er ekkert að minna þá á
færin sem þeir klúðra en segist
kannski bara minnast á það að sjálf-
ur hefði hann gert betur!
Bjarni segist hafa lært mjög mikið
af því að vinna með pabba sínum og
að þeir ræði mjög mikið um knatt-
spyrnu. Lífið hjá þeim snúist að stór-
um hluta um knattspymu og pabbi
hans er fljótur að taka undir það.
Fjölskylduboðin fara líka í það að
ræða um fótbolta en einnig komast
veiðisögurnar og pólitíkin töluvert
að, segir Guðjón.
Bjarni er ekki kominn með kosn-
ingarétt og hefur t.d. ekkert sérstak-
lega velt fyrir sér komandi forseta-
kosningum en þar vonar Guðjón að
Pétur Hafstein komist sem lengst.
Fjölskylda Guðjóns hefur töluvert
tekið þátt í stjórnmálum en stærsti
hluti hennar er gott íhaldsfólk, að
sögn þjálfarans.
I tveimur landsliðum
Rétt eins og aðrir sautján ára ung-
lingar er Bjarni kominn með bílpróf
upp á vasann en þegar talið berst að
ökumannshæfileikum hans má jafn-
vel skilja það svo að hæfileikar hans
nýtist betur inni á knattspyrnuvell-
inum. Það kemur reyndar á daginn
að Bjarni lenti í óhappi í vetur en
betur fór en á horfðist og enginn
slasaðist. Ungi leikmaðurinn er á
sínum eigin bíl og er reynslunni rík-
ari eftir þetta og ekki þarf að efast að
nú fer hann mun varlegar en áður í
umferðinni.
Bjarna líkar annars mjög vel að
búa á Akranesi og segir það sérstak-
lega gott fyrir þá sem eru í íþróttum.
Fyrir skemmtanafíkla kunni heldur
minna að vera að gerast. Sjálfur
nefnir hann kvikmyndasýningar
sem eitt af áhugamálum sínum en í
sumar gerir hann væntanlega ekki
mikið af því. Skagaliðið leikur að
jafnaði tvo leiki á viku út keppnis-
tímabilið og því til viðbótar hefur
Bjami fengið að spreyta sig með
bæði U-18 og U-21 árs landsliðunum.
Það er því meira en nóg að gera hjá
þessum unga og ólofaða strák á
Akranesi sem er greinilega heltek-
inn af knattspyrnubakteriunni, rétt
eins og pabbinn.
-GRS