Dagblaðið Vísir - DV - 12.10.1996, Blaðsíða 17

17
DV LAUGARDAGUR 12. OKTÓBER 1996
Hannes Sigfússon í stofunni f Vallholtinu.
kvæöa við það að búa á Akranesi.
„Ég geng mikið í fjörunni og upp
á fjallið ef ég þarf að hugsa. Mér
finnst Snæfellsjökullinn einnig
ótrúlegur aflgjafi. Að vísu hefur
hann ekki sést allan september,"
segir Kristín. Einnig nefndu flestir
að staðsetningin væri góð vegna ná-
lægðar við höfuðborgina.
„Ég gat ekki almennilega sætt
mig við að vera í borginni. Ég þarf
kannski að færa mig þegar göngin
koma ef mér fmnst ég vera kominn
of nálægt Reykjavík,“ segir Gyröir.
Hitti æskuástina
aftur
Hannesi þykir enginn hörgull á
andans mönnum á Akranesi og það
finnst honum af því góða. Hann fer
oft til Spánar ásamt heitmey sinni,
Guðnýju Gestsdóttur, sem hann
kynntist í barnaskóla. Hún er búsett
í Reykjavík og þau hafa aldrei búiö
saman en verið heitbundin í átta ár.
Nú ætlar Hannes að hafa vetursetu
á Akranesi en hann fæst við að
skrifa stutta skáldsögu sem kemur
út á næsta ári.
„Ég hitti Guðnýju löngu síðar en
þá var hún gift kona. Ég giftist sjálf-
ur til Noregs og bjó þar í 40 ár. Þeg-
ar ég kom hingað til lands hitti ég
Guðnýju aftur og við endumýjuðum
kynnin. Þessi búseta hentar okkur
ágætlega. Guðný er æsku-
ástin min og ástin til henn-
ar hefur aldrei dáið. Ég til-
einkaði henni fyrstu bók-
ina mína, Dymbilvöku, þó
að hún væri harðgift kona.
Ég minnist einnig á hana í
fyrra bindi ævisögu minn-
ar,“ segir Hannes.
Guðný fer oft á Skagann
og Hannes tekur einnig
Akraborgina í bæinn en
hann segir mun auðveld-
ara fyrir unnustu sína að
koma ef göngin verða að
veruleika.
Gott mannlíf
„Það er viss kostur aö
vera í ekki stærra samfé-
lagi. Maður þekkir marga
og getur spjallað á götunni
og i búðunum," segir Krist-
ín.
Guðrún tekur undir
þetta en hún segist eins og
Krisfján hafa fundið fyrir því að
vera utanaðkomandi til að byrja
með en það hafi fljótt gleymst. Oft
hefúr verið talað um að fólk á lands-
byggðinni tali mikið en það segja
skáldin að hafi ekki verið vanda-
mál. Kristján segir að það sé ekkert
meira talað um náungann á Akra-
nesi en annars staðar.
„Einu sinni var sagt við mig að ég
yrði aldrei Skagamaður þar sem ég
væri ekki fædd hér og upp alin. Mér
finnst ég orðin Skagamanneskja og
bömin mín eru það. Hér er mjög
gott mannlíf og mér finnst
svo gott þegar fólk heilsast
og gefúr sér tíma til þess
að spjalla úti á götu og inni
í búðum. Fólk gefúr sér
tíma fyrir mannlega þátt-
inn. Mér finnst ég voðalega
einmana þegar ég kem inn
í búð í Reykjavík og eng-
inn heilsar mér eða býður
góðan daginn," segir Guð-
rún.
Guðrún og fjölskylda
hennar stóðu á tímamótum
fyrir nokkra og þurftu að
taka ákvörðun um það
hvort þau vildu flytja frá
Akranesi vegna vinnu-
missis. Þau tóku þá
ákvörðun að bjarga sér
sjálf og settu á stofn skó-
búð.
„Fólk er alltaf að reyna
að bjarga sér með því að
setja á stofn lítil fyrirtæki.
Ég fann að það var gott að
þekkja svona margt fólk
sem peppar mann upp og
styður við bakið á manni. Fólk met-
ur það við okkur að hafa ekki gefist
upp og farið," segir Guðrún.
Laus við galla
stórborgar
„Á Akranesi er boðið upp á allt
sem þarf að vera til staðar. Hér era
flestir kostir dreifbýlisins og maður
er laus við galla stórborgarinnar,"
segir Kristján.
Kristján segir að gott fólk búi á
Skaganum og bærinn búi yfir ná-
lægð sem honum finnst nauðsynleg.
Hann segir mjög gott að ala upp
börn og vinna að skriftum.
„Ég vil vera í hæfilegri fjarlægð
frá Reykjavík. Ef ég þarf að skjótast
í bæinn er það ekkert mál. Það hef-
ur komið í ljós með árunum að ég
fer æ sjaldnar. Þegar ég kem til
Guðrún Eiríksdóttir ætlar aö snúa sér meira
aö skriftum.
Kristján Kristjánsson situr yfirieitt viö skriftir f
risinu.
menning
Reykjavíkur finnst mér fólkið þar
eyða hálfri ævinni í strætisvagni
eða bíl. Ég sé ekki að ég muni búa
þar á næstunni. Ég er að minnsta
kosti sestur að hér um sinn,“ segir
Kristján.
Mikil viðbrigði
„Það vora mikil viðbrigði fyrir
mig að flytja á Skagann því ég hafði
búið lengi á erlendri grundu. Ég
ætlaði ekki að stoppa lengi en ég er
hér enn þá, svo það breyttist,“ segir
Kristín.
Hún eignaðist þriðja bamið á
Akranesi og fannst fljótlega eftir
það bærinn að mörgu leyti hentug-
ur til þess að ala upp börn. Kristín
segist einnig hafa lent í því að böm-
in taki ráðin eins og margir lenda í
þegar bömin eldast.
„Það vegur þungt að bömin viija
vera þar sem þau eiga sína vini.
Þau máttu ekki til þess hugsa að
flytja," segir Kristín.
Kristín segir að hún eigi auðveld-
ara með að fara frá Skaganum þeg-
ar þrengir að henni þar sem bömin
eru hálfuppkomin. Hún sækir sér
það andrými sem hún þarf en hún
lítur jákvæðum augum að fjarlægð-
in milli Akraness og Reykjavíkur
minnkar þegar göngin verða að
veruleika.
Guðrún er í hálfu starfi á sjúkra-
húsinu á Akranesi en er að minnka
við sig og hyggst verja hálfum deg-
inum í skriftir. Hún ætlar sér að
sinna skáldgáfunni meira þar sem
skriftimar hafa hingað til verið
meira tómstundagaman. -em
G stendur fyrir Síberíu Ginseng, notað um aldur
til að viðhalda þreki og auka fjör.
'stendur fyrir Pollen, blómafrjókorn hlaðin
orku og kjarngóðum næringarefnum.
E stendur fyrir E-vítamín, mikilvægt fyrir frumuöndun,
efnaskipti kolvetna og fitu, myndun bandvefs og vöðva
og heilbrigða starfsemi heiladinguls og kynfæra.
Royal mielly Vegna einstakra náttúrulegra
eiginleika þessa verðmæta efnis. Það er eftirsótt til að
efla þreyttu holdi kraft.
Fœst í heilsubúðum, apótekum
og heilsuhillum matvörubúða
Kringlunni & SkólavörSustíg
GULI MIÐINN TRYGGIR GÆÐIN!
2T ^jónvcirp
■* 2T jUfjyr Trinity/i
iityndluKipi
'•» i'Jicum jtarau
'AaIU'i'j mu'jíiuri ’
-»l'ilanu,
ullur uO'jarDir ú 3kjú
■< jjúlfvirk vbcun jtOOvu
•» I5:'J bruiOcjuld
•» Tuitcuvur'j rjurjcýrin'j
•» 2:c jcurccanyi j-VHj