Dagblaðið Vísir - DV - 02.11.1996, Blaðsíða 28

LAUGARDAGUR 2 NÓVEMBER 1996 jLlV
23; {sérstæð sakamál
FIMMTUDAGSMORÐINGINN
Þegar Rolf Cottrell, sextíu og átta
ára, var skotinn til bana af stuttu
færi þann 18. desember 1986 stóö
lögreglan í Baltimore í Maryland-
ríki í Bandaríkjunum uppi ráða-
laus. Engin vitni voru að morðinu
og ekki var hægt að finna neina
ástæðu til þess. Cottrell var blikk-
smiður og hafði veiö myrtur um
níuleytið um kvöldið þegar hann
var á venjubundinni kvöldgöngu
nærri heimili sinu í Shipley, í suð-
urhluta Baltimore.
Morðdeildarmenn höfðu ekki
fundið neitt það sem bent gat til
þess hver morðinginn væri þegar
annað morð, um flest líkt því fyrra,
var framið fimm vikum síðar.
Um níuleytið þann 21. janúar 1987
var Jasmin Kramer, tuttugu og
tveggja ára, skotin til bana þegar
hún var að setjast inn í bíl sinn á
stóru bílastæði að baki verslunar-
miðstöðvar í miðborg Baltimore.
Var það talið ganga kraftaverki
næst að tveggja ára sonur hennar,
sem var bundinn í barnastól i bíln-
um, skyldi ekki verða fyrir kúlunni.
Enginn hafði veitt því athygli að
morð hafði verið framið. Nokkrir
sem þarna voru á ferð héldu að bíl-
vél hefði gefið frá sér hvell og eng-
inn hafði séð neinar grunsamlegar
mannaferðir.
Þriðja morðið
Tvennt einkenndi bæði þessi
morð. Ástæða til þeirra fannst eng-
in og þau höfðu verið framin um
níuleytið á fimmtudagskvöldum. Að
öðru leyti var ekki hægt að finna
nein tengsl milli þeirra.
Næstu þrjár vikur gerðist ekkert
sem varpað gat ljósi á morðgátum-
ar. En þann 12. febrúar var tvítug
stúlka, Dinah Pomroy, skotin til
bana skömmu eftir að hún steig út
úr strætisvagni í Lewiston nærri
Arlington í norðvesturhluta
Baltimore. Hún var á leið heim af
kvöldnámskeiði, klukkan var um
níu og það var fimmtudagur.
Enn á ný var ekki hægt að finna
neina ástæðu til morðsins. Það
vakti hins vegar sérstaka athygli að
ætíð var um nýtt morðvopn að
ræða. Væri morðinginn einn og sá
sami notaði hann aldrei sömu byss-
una nema einu sinni.
Morðin voru nú orðin þrjú og
borgarbúar orðnir felmtri slegnir. í
Baltimore gekk greinilega laus mað-
ur sem myrti fólk á sama tíma á
sama vikudegi með nokkurra vikna
millibili og hann fékk nú nafnið
„fimmtudagsmorðinginn".
Fjórða morðið
Fimmtudaginn 28. febrúar lét
fimmtudagsmorðinginn aftur að sér
kveða. í þetta sinn var fórnarlamb-
ið Perry Joel Levin, fjörutíu og sjö
ára og fjögurra barna faðir. Hann
var skotinn til baná þegar hann fór
af skrifstofu sinni og gekk í áttina
að bíl sínum í Cantonville, austur-
hluta borgarinnar. Klukkan var
stundarfjórðung yfir átta.
í þetta sinn taldi lögreglan að hún
gæti hafa fengið vísbendingu. Þrír
vegfarendur höfðu séð mann hlaupa
Curtis Hochman.
frá morðstaðnum og lýsingu vitn-
anna bar saman. Hann var um þrjá-
tiu og fimm ára, vel klæddur og með
stuttklippt hár. Gallinn var aðeins
sá að milli þrjú og fjögur þúsund
menn í Baltimore gátu svarað til
lýsingarinnar.
I þetta sinn var einnig notuð önn-
ur byssa en áður en nú þóttist
löreglan viss um að um morðóðan
mann væri að ræða. Hann veldi
greinilega fómarlömb sin af kost-
gæfni og myrti af löngun til að
myrða. Leitin að honum yrði þó lík-
lega eins erfið og leit að nál í hey-
stakki.
Fimmta og sjötta morðið
Lögreglueftirlit á götum
Baltimore var nú tvöfaldað á
fimmtudagskvöldum en nú liðu vik-
ur án þess aö nokkuð gerðist. Fóru
nú ýmsir að halda að morðaldan
væri gengin yfir en svo gerðist það
klukkan hálfníu að kvöldi 9. apríl
aö Guy Munson, nítján ára, var
skotinn í almenningsgarði í Ros-
edale, skammt norðaustan viö
Baltimore.
Vitni reyndist hafa séð hvítan
tveggja dyra Buick-bil, eða svipað-
an, aka burt á miklum hraða. Vega-
tálmar voru settir upp og margir
ökumenn yfirheyrðir en án árang-
urs.
Klukkan tuttugu mínútur yfir tíu
að kvöldi 17. apríl barst lögreglunni
tilkynning um skotárás í Irvington í
Cantonville. Þrír lögreglubílar fóru
á staðinn og fundu þrjátíu og fimm
ára mann, Quincey Lazare, skotinn
til bana. Vitni skýrðu svo frá að eft-
ir að hafa heyrt skothvell hefðu þau
séð líki hins myrta fleygt út úr bfl
sem hvarf síðan út í myrkrið á
miklum hraða. Þau höfðu ekki náð
númeri hans en sögðu að um hvítan
Buick- bíl hefði verið að ræða.
Handtakan
Vegatálmum var nú komið upp í
miklum flýti og skömmu síðar
stöðvaði lögreglan hvítan bíl af
Oldsmobile Cutlass Calais-gerð en
þeir eru í mörgu líkir Buick-bílum.
Undir stýri sat þrjátíu og fimm ára
gamall maður, Curtis Hochman, og
í vasa hans fannst hálfsjálfvirk
skammbyssa. Rannsókn byssusér-
fræðinga sýndi að Quincey Lazare
hafði verið skotinn til bana með
henni.
Morðdeildarmenn töldu nú að
þeir hefðu haft hendur í hári
fimmtudagsmorðingjans þótt 17.
apríl væri í raun föstudagur. Var
Hochman nú tekinn til yfirheyrslu.
Hann játaði strax að hafa myrt
Quincey Lazare og var nú reynt að
fá hann tfl að játa fyrri morðin
fimm. Það harðneitaði hann hins
vegar að gera.
Eftir tuttugu tíma yfirheyrslu féll
Hochman loks saman en sú saga
sem hann sagði þá var ekki sú sem
lögreglumennimir höfðu átt von á
að heyra. Hann hélt því fram að
Lazare hefði verið fimmtudags-
morðinginn og það hefði einmitt
verið ástæðan til þess að hann
myrti hann. Sögu Hochmans var
ekki trúað og hann var spurður
hvers vegna hann hefði ekki leitað
til lögreglunnar hefði honum verið
ljóst að Lazare var morðinginn sem
svo mikil leit hafði staðið að.
Skýringin
Sagan sem Hochman sagði nú var
á þá leið að Quincey Lazare og kona
hans, Bella, hefðu verið í hópi bestu
vina hans. Sagðist Hochman hafa
skotið Lazare tfl að hlífa fjölskyldu
hans við þeirri niðurlægingu og
umtali sem þvi hefði fylgt ef hann
hefði verið handtekinn og ákærður
fyrir morðin fimm.
Byssuna, sem hann skaut Lazare
með, sagðist Hochman hafa tekið úr
skáp hins fyrmefnda í íþróttaklúbbi
í Cantonville þar sem þeir tveir
hefðu leikið veggtennis. Fundur
byssunnar í skápnum hefði verið
endanleg sönnun þess að þær gmn-
semdir sem hann hefði haft um Laz-
are um hríð væra réttar.
Hochman sagði að um tveggja ára
skeið hefðu þeir félagar leikið vegg-
tennis á fimmtudagskvöldum milli
klukkan hálfátta og níu, eftir þvi
hvenær þeir heföu komist að. Hoc-
hman hefði hins vegar byrjað á að
aflýsa tímum en jafnframt beðið sig
að segja konu sinni, Bellu, ekki frá
því og láta sem þeir væra að leika
veggtennis eins og venjulega. Sagði
Hochman að Lazare hefði lagt málið
þannig fyrir sig að sér hefði verið
ætlað að trúa að hann væri farinn
að halda við einhverja konu úti í
bæ. Sér hefði hins vegar farið að
þykja grunsamlegt að þau kvöld
sem Lazare hefði hætt við að leika
veggtennis hefðu morðin veriö
framin.
Rannsóknin
Morðdeildarmenn
hófu nú að kanna
hvort hægt væri að
renna stoðum undir
fullyrðingar Hoc-
hmans. Rætt var við
konu hans, Normu,
og staðfesti hún sög-
una um að Lazare
hefði aflýst vegg-
tennisleik nokkur
fimmtudagskvöld. Þá
kom í ljós að skamm-
byssan, sem
Hochman sagðist
hafa fundið í skáp
Lazares, hafði verið
keypt í Baltimore og
bar byssusalinn
kennsl á Lazare af
mynd. Þá kvaðst
hann hafa tekið aðra
skammbyssu, af Man-
urin- gerð, upp í
kaupverð hinnar
fyrmefndu en fimmta
morðið hafði einmitt
verið framið með
Manurin-skamm-
byssu. Því miður
fannst ekki byssan
sem salinn hafði tekið
í milligjöf því hún var
þá seld og hafði kaup-
andi hennar gefið upp falskt nafn. Þá
er það að nefna að fingrafor Lazares
voru á skammbyssunni sem fannst í
vasa Hochmans.
Réttarhöldin
í málinu hófust í nóvember 1987.
Þar hélt saksóknarinn fram þeirri
kenningu að Hocman væri óvenju-
lega klókur morðingi sem hefði
myrt fimm manns af handahófi til
þess að beina athyglinni frá þvi að
tilgangur hans hefði í rauninni
verið sá að myrða Quincey Lazare.
Rolf Cottrell.
Verjandi Hochmans beindi þá
þeirri spurningu til saksóknara
hvers vegna Hochman hefði þá
gert þá kórvillu að fremja morðið,
sem hann hefði átt að vilja dylja
með hinum fimm, á fostudegi, ekki
fimmtudegi, og láta það þannig
stinga í stúf við hin fyrri. Þótti
ýmsum svarið ófullnægjandi.
Saksóknarinn gekk mjög hart að
Hochman í réttarsalnum en hon-
um tókst ekki að fá hann til að
breyta fyrri frásögn sinni. Og
þannig var staðan þegar réttar-
höldunum sjálfum lauk og kvið-
dómendur drógu sig í hlé til að
kveða upp úr með sekt eða sak-
leysi.
Niðurstaðan varð sú að ekki
hefði tekist að sanna að Hochman
hefði framið fyrri morðin fimm,
enda benti allt til þess að Quincey
Lazare bæri ábyrgð á þeim.
Dómarinn sagði að enginn hefði
leyfi til að myrða, jafnvel þótt við-
komandi teldi tilganginn með því
góðan. Hann liti hins vegar með
nokkurri tillitssemi til ástæðu
Hochmans til morðsins á Lazare
og því yrði dómurinn mildilegur
eða fimm ára fangelsi.
Curtis Hochman fékk reynslu-
lausn 1990.
Quincey Lazare.
Jasmin Kramer með syni sínum, Roy.