Dagblaðið Vísir - DV - 02.11.1996, Blaðsíða 30

» (helgarviðtal
LAUGARDAGUR 2. NÓVEMBER 1996 JjV JjV LAUGARDAGUR 2. NÓVEMBER 1996
helgarviðtal«
Sigurður Rósberg Traustason blómaskreytingamaður greindist HlV-jákvæður árið 1991 og er nú með alnæmi:
„Kvalirnar voru svo miklar að ég
vildi bara deyja. Ég var heima og
sagði við bróður minn að ég ætlaði
bara að bíða eftir mínum dauð-
daga. Skömmu áður var ég eitthvað
skárri og keyrði þá norður í land
og heimsótti foreldra mína. Ég
sagði þá við pabba að þetta væri
sennilega með síðustu skiptum sem
ég sæi hann. Sjúkdómurinn ætti
örugglega eftir að leiða mig til
dauða. Mér fannst þetta vera síð-
asta ferðin mín,“ segir Sigurður
Rósberg Traustason, 38 ára Reyk-
víkingur.
Sigurður Rósberg greindist fyrst
HlV-jákvæður þegar hann var við
störf í Bandaríkjunum árið 1991 en
árið 1994 veiktist hann af alnæmi.
Sigurður flutti hingað til lands 1994
og hefur dvalist langdvölum á
sjúkrahúsi. Haustið 1995 taldi hann
reyndar að lokastundin væri að
nálgast en svo var þó ekki og und-
anfarið ár hefur honum liðið vel.
Hann hefur fallist á að segja sögu
sína í DV.
Fluttist til
Bandaríkjanna
Sigurður ólst upp á bænum
Hörgshóli í Vestur-Húnavatns-
sýslu, yngstur tíu systkina. For-
eldrar hans eru Sigríður Sigfús-
dóttir og Trausti Sigurjónsson en
þau skildu þegar Sigurður var
þriggja ára og bjó móðirin áfram á
bænum með börn sín. Á unglings-
árum fór Sigurður til Reykjavíkur
til að ganga í skóla. Hann flutti svo
aftur norður og vann í mjólkur-
stöðinni á Hvammstanga og síðar
hjá Mjólkursamsölunni í Reykja-
vík.
Sigurður vann um tíma við
skreytingar í Blómavali, sérstak-
lega fyrir jólin, og keypti síðan
blómabúðina Flóru í Hafnarstræti
og rak hana í tvö ár. Hann flutti
hana síðan upp á Langholtsveg og
keypti húsnæðið. Á árunum
1984-86 var hart í ári og gekk rekst-
urinn erflðlega. Hann hætti rekstr-
inum, fannst ástæðulaust að vera
lengur á landinu því hér væri lítið
við að vera og fluttist til Bandaríkj-
anna á eftir systur sinni.
Haustið 1986 var Sigurður sestur
að í Los Angeles og fékk fljótlega
vel borgaða vinnu við blómaskreyt-
ingar í mjög finu hverfi, Beverly
Hills. Eftir tveggja ára störf ákvað
hann að fara í blómaskóla og læra
skreytingar hjá færum blóma-
skreytingamönnum í eitt ár. Að
náminu loknu gerði hann blóma-
skreytingar fyrir þrjár búðir. Eftir
rúmlega tveggja ára störf stóð hon-
um til boða að taka við búð í
Hollywood og lét slag standa. Hann
breytti innréttingum búðarinnar
sjálfur og rak bæði blómabúð og
Siguröur flutti til Bandaríkjanna áriö 1986. Hann greindist HIV jákvæöur áriö
1991. Hann flutti endanlega heim haustiö 1994, þá fárveikur. í árslok 1994 og
allt árið 1995 var hann stanslaust á spítala. Um þetta leyti taldi Siguröur aö
jarövist sinni væri aö Ijúka og var farinn aö kveöja ættingja sína en svo
reyndist aldeilis ekki. Siguröur náöi heilsu á ný og er bjartsýnn á lífiö og til-
veruna í dag.
DV-mynd ÞÖK
„Eg var á rosalegum lyfjum, sterum og öllu sem hugsast gat til aö halda mér lifandi en þaö var eins og ég heföi veriö hreinsaður þarna á ganginum. Eftir þetta varö
ég betri og betri og læknarnir skildu ekkert í þvi. Þeir héldu því fram aö lyfin heföu áorkaö þessu en ég held því fram aö þarna hafi ég risið upp frá dauðum. Ég út-
skrifaöist í lok nóvember og hef varla fundiö fyrir neinu þó ég hafi fengið umgangspestir eins og aörir. Eg er alveg meö það á hreinu aö þarna hafi átt sér staö krafta-
verk frá Guöi,“ segir Siguröur meöal annars í viðtalinu.
DV-mynd ÞÖK
kafflhús í húsinu og bjó á hæðinni
fyrir ofan.
Skreytti fyrir
Michael Jackson
Störf Sigurðar í Bandaríkjunum
gengu mjög vel. Hann fékk mörg
stór verkefni og gerði meðal ann-
ars blómaskreytingar fyrir veislu
sem haldin var til heiðurs Michael
Jackson á stóru hóteli í Hollywood.
Fyrir veisluna var haldin sam-
keppni um hugmyndir að blóma-
skreytingum og barst mikill fjöldi
tillagna. Jackson valdi svo sjálfur
úr innsendum tillögum og varð
skreyting Sigurðar fyrir valinu.
Sigurður fékk því það verkefni að
gera yfir 100 skreytingar.
„Ég hitti Michael þrisvar og var
í veislunni. Hann var með sinn eig-
in þjón sem var Indverji, klæddur
hvítu. Hann stóð við borðið hjá
honum og þjónaði honum tfl borðs.
Öryggisvarslan var gífurleg. Mich-
ael tók þarna við verðlaunum og
flutti ávarp. Það var lífsreynsla út
af fyrir sig að hitta svona frægan
mann,“ segir hann.
Sigurður sá einnig um skreyting-
ar fyrir aðra í Jacksonfjölskyld-
unni og segir hana hafa verið afar
efnaða. Þá bjó hann til blóma-
skreytingar fyrir Stevie Wonder,
söngvarann blinda, og fór marg-
sinnis með þær heim til hans í höll-
ina. Wonder vildi hafa góðan ilm af
blómunum svo að hann vissi af
þeim í kringum sig. Sigurður hitti
Wonder nokkrum sinnum og segir
hann hafa verið rólegan og yfirveg-
aðan og afar geðþekkan mann.
í Bandaríkjunum var efnt til sam-
keppni um blómaskreytingar í
veislu til heiöurs Michael Jackson.
Skreyting Siguröar varö fyrir valinu
og prýddi hún hvert borö í salnum.
Siguröur var í veislunni og hitti
Jackson. Hann segir aö
öryggisgæslan kringum hann hafi
verið gífurleg.
Féll saman við
fréttirnar
Sigurður var greindur HlV-já-
kvæður úti í Bandaríkjunum fyrir
fimm árum en áður hafði hann far-
ið nokkrum sinnum í próf en alltaf
fengið neikvætt svar. Fyrir fimm
árum fékk hann pest sem hann gat
ekki losnað við og fór til heimilis-
læknis vinnuveitanda sins. Þegar
niðurstöðurnar úr blóðprufunni
lágu fyrir kallaði læknirinn hann á
eintal og sagði honum niðurstöð-
una. Sigurður féll saman og læknir-
inn varð að gefa honum róandi
sprautu. Hann sat inni á skrifstof-
unni í þrjá eða fjóra tíma meðan
hann var að jafna sig og fór svo til
systur sinnar til að segja henni frá
því. Auðvitað brá henni mjög við
fregnirnar.
Fyrstu árin eftir greininguna
segist Sigurður ekki hafa horfst í
augu viö að hann hafi haft sjúk-
dóminn. Hann fór þó öðru hverju
til læknis og fékk lyf en tók þau
samt ekki inn að neinu ráði í þrjú
eða fjögur ár. Eina lyflð sem var
geflð í þá daga var AZT sem var
„dælt villt og galið“ í alnæmissjúk-
linga, að sögn Sigurðar. Sjálfur var
hann settur á AZT „og ég var alveg
ómögulegur af því,“ segir hann,
enda voru aukaverkanirnar yfir-
leitt gífurlegar.
Skáparnir
fengu ælupest
Margir muna eftir jarðskjálftan-
um sem reið yfir Kaliforníu um
miðjan janúar 1994 og hafði gríðar-
lega eyðileggingu í för með sér á
stórum svæðum. Byggingar
hrundu, gas- og vatnsæðar
sprungu, vegakerfið fór illa og Sig-
urður sá að heiman frá sér eldana i
Los Angeles. í blómabúðinni og
kafflhúsinu hans brotnaði allt sem
brotnað gat, rúður duttu inn og all-
ir skápar virtust hafa „fengið ælu-
pest“. Eftir jarðskjálftann duttu
viðskiptin niður og þar með voru
flmm ára störf fyrir bí. Rekstur
Sigurðar var ótryggður og ákvað
hann því að loka búðinni og flytja
heim.
Þoldi ekki
álagið
„Ég var að hugsa um að flytja til
New Orleans því að systir mín, sem
er fatahönnuður, flutti þangað. Það
varð ekkert úr því en ég hjálpaði
henni að flytja og keyrði fyrir hana
allt hennar dót á sendibíl alla leið.
Það var rosaleg keyrsla frá átta á
morgnana til ellefu á kvöldin og ég
þoldi þessa áreynslu ekki. Ég flaug
til Los Angeles á sunnudagskvöldi.
Á mánudagskvöld var ég kominn
með 40 stiga hita og lagstur inn á
spítala," segir Sigurður.
„Ég var á spítala sem ríkið rak
fyrir fólk sem hefur ekki efni á
heilbrigðisþjónustu. Það tók langan
tíma að fá þjónustu og maður
þurfti að bíða á bráðavaktinni í sex
til átta tíma áður en farið var að
líta á mann því að það voru 100
sem biðu. Þegar ég kom inn á spít-
alann var ég settur í rúm og svo
skipti enginn sér af mér fyrr en
röðin kom að mér. Ég var þó hepp-
inn, kom á spítalann klukkan ell-
efu um kvöldið og var kominn á
stofu um flmrn um morguninn,"
segir hann.
Þjónustan á spítalanum var ekki
upp á marga fiska, umönnun hrika-
leg og maturinn óætur, að sögn Sig-
urðar. Eftir vikuvist á sjúkrahús-
inu segist Siginður hafa verið orð-
inn hitalaus og því hafi hann til-
kynnt læknunum að hann gæti
ekki verið þarna lengur og útskrif-
að sig sjálfur. í framhaldi af þess-
um veikindum opnuðust augu Sig-
urðar og hann sá loks að hann yrði
að horfast í augu við sjúkdóminn.
Hann var farið að langa heim til ís-
lands, meðal annars til að fá betri
læknisþjónustu. Hann flutti endan-
lega heim í september 1994, þá fár-
veikur.
Eftir heimkomuna voru allar dyr
heilbrigðiskerfisins lokaðar fyrir
honum vegna reglu um að sjúkling-
ur þyrfti að hafa átt lögheimili í
landinu í sex mánuði til að geta
fengið fyrirgreiðslu í heilbrigðis-
kerflnu. Sigurður hafði samband
við Ástu Ragnheiði Jóhannesdótt-
ur, núverandi þingmann og þáver-
andi starfsmann Tryggingastofnun-
ar ríkisins, og kom fram í viðtölum
í fjölmiðlum. Stuttu síðar bjargaði
Össur Skarphéðinsson, sem þá
gegndi embætti heilbrigðisráð-
herra í fjarveru Sighvats Björg-
vinssonar, málinu. Sigurður kom
heim 8. september og trygginga-
málin voru komin í lag 14. septem-
ber 1994.
Stanslaust
á spítala
„Hér heima hélt sjúkdómurinn
áfram að grassera í mér og ég lá
meira og minna inni á sjúkrahúsi í
lok 1994 og allt árið 1995. Þá var ég
stanslaust inn og út af spítala. Það
leið yfir mig og ég datt niður hvar
Störf Siguröar í Bandaríkjunum
gengu mjög vel. Hann fékk mörg
stór verkefni og hitti marga fræga
Bandaríkjamenn.
sem var. Mér leið hræðilega illa,
hafði svo miklar höfúðkvalir að
það var ekki eðlilegt. Læknarnir
uppgötvuðu að mig vantaði svo
mikið blóð í líkamann að jafnvæg-
isskynið raskaðist. Ég var settur í
Nýtt lyf að koma
Kraftaverk
frá Guði
Siguröur hefur vinnuaöstöðu í kjallaranum heima hjá sér og gerir þar blóma-
skreytingar fyrir fólk og fyrirtæki og framleiðir gjafakort úr endurunnum
pappa. Hann vonast til aö geta haldið sýningu á verkum sínum í vor og kom-
ið þannig framleiöslu sinni á framfæri. DV-mynd þök
svakalega lyfjameðferð og var með
krana á hálsinum fyrir lyf á hverj-
um degi. Svona gekk þetta fram á
haust 1995,“ segir hann.
Sumarið 1995 náði Sigurður að
heimsækja ættingja sína norður í
landi, eins og áður greindi frá, en
eftir heimsóknina norður veiktist
hann illilega heima hjá bróður sín-
um og var fluttur í ofboði á spítala,
þá orðinn svo veikur að hann taldi
að jarðvist sinni væri að ljúka. Á
spitalanum kom í ljós að hann
vantaði blóð og ætluðu læknarnir
að gefa honum blóð síðar. Fyrst var
hann sendur á gjörgæslu og svo var
hann fluttur á aðra deild. Við kom-
una á nýju stofuna telur hann sig
hafa orðið fyrir kraftaverki.
lyfín hefðu áorkað þessu en ég held
því fram að þarna hafi ég risið upp
frá dauðum. Ég útskrifaðist í lok
nóvember og hef varla fundið fyrir
neinu þó ég hafi fengið um-
gangspestir eins og aðrir. Ég er al-
veg með það á hreinu að þarna átti
sér stað kraftaverk frá Guði,“ segir
hann og kveðst hafa dreymt ömmu
sína sem hafi sagt við sig: „Þinn
tími er ekki kominn."
Sigurður segist hafa skráð
drauminn á auðar síður í Ganfla
testamentinu á spítalanum. Hann
hafi fundið að hendinni hafí verið
stjórnað af öðrum enda hafi rit-
Sigurður hefur fengið læknis-
þjónustu á Landspítalanum og er
þar hjá Sigurði B. Þorsteinssyni
lækni. Hann segir lækninn og alla
starfsmenn spitalans hafa reynst
sér mjög vel í baráttunni við al-
næmið. Hann tekur inn ýmis lyf
gegn alnæminu, þar á meðal nýja
lyfið Invirase sem hefur gefið góða
raun og hann segir hjálpa sér mik-
ið. Hann segir að nýtt lyf sé að
koma á markaðinn eftir nokkur ár,
ef bandaríska lyfjaeftirlitiö leyfir,
og þá verði alnæmi loks haldið í
skeljum - það verði ekki lengur
dauðasjúkdómur.
Vinnuþrek Sigurðar hefur
minnkað verulega vegna veikind-
anna en hann hefur þó vinnuað-
stöðu í kjallaranum heima hjá sér.
Þar vinnur hann blómaskreytingar
fyrir fólk og fyrirtæki, auk þess
sem hann framleiðir gjafakort úr
endurunnum pappír með blóma-
mynstri. Þessi kort fást í mörgum
gjafaverslunum og blómabúðum.
Sigurður er bjartsýnn á framtíð-
ina, „lífið og tilveruna", og segist
lifa í voninni um að lyf finnist sem
fyrst við alnæmi. Hann hvorki
reykir né drekkur og reynir að lifa
heilbrigðu lífi til að heilsan haldist
sem best. Hann er á bótum hjá Fé-
lagsmálastofnun og reynir að ná
endum saman en getur ekki leyft
sér neitt.
„Ég hef barist fyrir því að koma
blómaskreytingunum og kortunum
mínum á framfæri og svo er það að
brjótast í mér að halda sýningu í
„Þegar ég kom á stofuna var
maður að deyja við hliðina á mér.
Það greip mig ógurlega mikill
kraftur og ég fann brjóstið á mér
tútna út. Þetta var einhver yfimátt-
úrleg snerting. Mér var komið fyr-
ir á mínum stað og stuttu síðar var
gamli maðurinn tekinn út. Ég
reisti mig upp og horfði á hann í
síðasta sinn. Ég dró andann svo
djúpt að ég féll á koddann. Það var
eins og ég fengi straum gegnum
mig, eins og ég hefði fengið raf-
magnsstuð og brjóstið á mér tútn-
aði út. Ég sofnaði og svaf í fjóra til
fimm tíma og þegar ég vaknaði leið
mér betur,“ segir Sigurður.
Á þessum tíma segist hann hafa
verið undir 50 kílóum að þyngd og
verið orðinn svo máttvana að hann
hafi hreinlega verið kominn í
hjólastól. Lífið hafi verið búið. Eft-
ir kraftaverkið hafi honum þó farið
batnandi dag frá degi og hann hafi
verið farinn aö staulast um. Eitt
sinn þegar hann hafi staulast fram
úr hafi komið hægur vindur í bak-
ið á sér. Þegar hann hafi snúið sér
við hafi verið blásið framan í sig og
tilfinning fyrir öllum aukaverkun-
um hafi horfið á sekúndubroti.
„Ég var á rosalegum lyfjum, ster-
um og öllu sem hugsast gat til að
halda mér lifandi en það var eins
og ég hefði verið hreinsaður þama
á ganginum. Eftir þetta varð ég
betri og betri og læknarnir skildu
ekkert í því. Þeir héldu því fram að
Sigurður rak blómabúð í Hollywood þegar jarðskjálfti reiö fyrir Kaliforníu fyr-
ir nokkrum árum. Reksturinn gekk mjög vel en í skjálftanum eyðilagöist búö-
in. Heilsa Siguröar var slæm og hann ákvaö því aö flytja heim til íslands.
höndin ekki verið sín og höndin
hafi verið helaum í marga daga á
eftir. Sigurður segist trúa á lif eftir
dauðann og kveðst hafa styrkst í
guðstrú sinni. Hann segist vera
klár á því að rithöndin sé ömmu
sinnar og að hún hafi viljað að
þetta kæmi fram. Sjálfur hafi hann
ekki fundið fyrir neinum kvölum
síðan þetta gerðist.
vor á verkum mínum. Ég vona að
það hjálpi mér að komast áfram i
lífinu en það er erfitt,“ segir hann.
-GHS