Dagblaðið Vísir - DV - 24.10.1998, Qupperneq 17

LAUGARDAGUR 24. OKTÓBER 1998
17
* x
mðtal

Rottubeinagrind. Andrés segir
þetta sitt erfiðasta verkefni sem
f heild tók hann 101 klukkustund
að setja saman. Öftustu liðirnir
eru ca hálfur millímetri á lengd.
Til að hreinsa beinin fékk hann
óvænta aðstoð frá sníkjudýrum
sem hann kaiiar á myndinni
„Hann“, „Hún“, „Lirfa“ og
„Lirfuhýði". Vegna þessa varð til
eftirfarandi vísa:
Oft mér skordýr aðstoð gefur,
enginn mun það telja synd.
Týnist bjallan, hreinsað hefur,
hagamúsarbeinagrind.
hans, frásagnir af fornum vinnu-
háttum í Skagafirði og samferða-
fólki Andrésar. Loks er kappinn til-
búinn með sína eigin ævisögu sem
hann byrjaði að skrá 13 ára. Hann
vonast til að fyrsta bindið af tveim-
ur komi út á næsta ári er hann fagn-
ar 80 ára æviskeiði.
Vísur á leifturhraða
Hann segist geta búið til vísu með
leifturhraða, stundum á nokkrum
sekúndum. Sem dæmi nefnir hann
hringhendu sem
varð til á 11
sek-
„Einn af mínum draumum var að
sá sjálfan mig í hvítum slopp, gang-
andi inn í stóran sal þar sem beina-
grindur af öllum kvikindum á ís-
landi væru til. Svona var ég
stórmennskubrjálaður ung-
lingur,“ segir Andrés og
brosir „en hver veit nema
draumurinn rætist einhvem
tímann.“
Hann segist jafnan hafa
fjórar beinagrindur í tak- V |
inu í einu svo
hann geti farið
úr einni í
aðra.
Verk-
færin
sem hann
notast við
' eru einkum
rlím, tangir,
stækkunarglér og
svo hugvitið. „Aðallega hugvitið,“
segir Andrés. „Þetta er sett saman
af Guði og ég er að reyna að hafa
þetta alveg eins,“ segir hann þegar
hann er spurður þetta sé ekki erfitt.
Hann ætlar að halda áfram að
setja saman beinagrindur eins lengi
og heilsan leyfir. Andrés mætir til
Lítinn part hér líta má,
lífs af skarti þínu.
Hér er margt sem aögang á
inn að hjarta mínu.
Þegar Andrés er spurður hvort sé
skemmtilegra að setja saman vísu
eða beinagrind svarar höfðinginn:
„Þegar ég er búinn með hvort
tveggja þá er ég ánægður."
Eins og Andrés sagði hér á undan
hefur aldrei annað hvarflað að hon-
um en að gefa alla þessa muni Að-
spurður telur hann það ekki geggj-
un. „Mér finnst reglulega ánægju-
legt að geta gefið allt sem ég á. Ef ég
fengi peninga fyrir þetta gætu þeir
farið sama daginn í einhverja vit-
leysu hjá mér. En munirnir verða
alltaf til.“
Ástæða er fyrir okkur nú-
tímamennina til að íhuga þessi
lokaorð Andrésar H. Valbergs.
Höfum við ekki gleymt ein-
hverju í forgangsröðun okkar
lifsþæginda?
-bjb
Kf undum
^^er hann
rheimsótti hús
Stephans G. Stephans-
sonar í Kanada árið
1975. Á meðan farar-
stjórinn fór með þulu
sína stóð Andrés viö
púlt stórskáldsins og
skrifaði og skrifaði.
Innan skamms
voru komnar 15
vísur, allt hring-
hendur!. Hér
kemur ein:
vinnustofunn-
ar alla daga.
„Ég er að
reyna að hætta
að vinna við annað
en safnið. Ég er þó
alltaf héma átta tíma
■ alla daga vikunnar,
sunnudaga líka. Ég get ekkert
annað gert. Svo þarf ég að koma
frá mér öllum handritunum. Ég á
ein 9 handrit, bæði sögur og ljóð,“
segir Andrés en handritin innihalda
m.a. ljóð, gátuvísur, ævisögu afa
Hér á Skógum er skemmtilegt hús,
þar skortur er aldrei á ráðum.
HáHvaxinn kötturmeð heitvaxna mús,
holdið er farið af báðum.
Þannig orti Andrés um leik
kattarins að músinni. Eitt
vandasamasta verk hans. Hér
límdi hann saman hvert ein-
asta bein. Til þess þurfti hann
stækkunargler með tífalda
stækkun. Smæstu bein eru
örfáir millímetrar að um-
máli. Vísan fylgir verk-
inu að Skógum.
m-
Ertu búinn að
skipta um olíusíu?
I
TOYOTA
mrrim
Nýbýlavegi 4-8
S. 563 4400
Komdu í skoðun
N Ý D □ N S K
Húsmædragarrfur inn - Nýja platan er komin í verslanir
Útgáfutónleikar í íslensku óperunni 5. nóvember.
Kringlunni 525 5030 • Laugavegi 525 5040
Sendum í póstkröfu