Dagblaðið Vísir - DV - 23.10.1999, Blaðsíða 16

16
%iygarðshornið
LAUGARDAGUR 23. OKTÓBER 1999 JJj"V
Gamalkunnug umræöa er farin
af stað. Frá Bandaríkjunum berast
vísbendingar um aö hér hafi ein-
hvern tímann verið geymd kjarn-
orkuvopn á Keflavíkurflugvelli -
því er neitað með svolítið loðnu
oröalagi sem skýra má með því
prinsippi Bandaríkjamanna að
neita hvorki né játa í slíkum mál-
um - íslenkir vinstri menn neita
að trúa nokkrum hlut enda amer-
ískir ráða- og embættismenn
kunnir að frjálslegri umgengni við
sannleikann þegar svokallað
þjóðaröryggi krefur, samanber það
að enn eru þeir að þræta fyrir þátt
sinn í ódáðum Pinochet-stjórnar-
innar í Chile, meðal annars gagn-
vart bandarískum þegnum, og
stutt er síðan uppvíst varð um ráð-
brugg þeirra og danskra stjóm-
valda í Thule á Grænlandi - ís-
lenskir ráðamenn þykjast hins
vegar hafa fengið fullvissu um að
þessi vopn hafi aldrei verið geymd
hér og Björn Bjamason lætur eins
og einhver hafl sakað hann per-
sónulega um eitthvað.
Svo koðnar þetta niður. Þangað
til næst.
* * *
Vora geymd hér kjarnorkuvopn
á ámnum 1956 til 59, eða síðar, í
pörtum, í flugvélum, í skipum -
einhvem veginn, einhvers staðar?
Eða átti Keflavíkurstöðin einvörð-
ungu að geyma atómvopn í ófriði
eins og skjöl sem Valur Ingimund-
arson hefur fundið benda til? Og
var það þægilegri tilhugsun?
Atómstöflin
Kannski er það ekki aðalatriði
málsins: ekkert sprakk, enginn dó.
Hins vegar má velta því fyrir sér
hvemig á því standi að þessi um-
ræða kemur upp aftur og aftur.
Skyldi það eingöngu vera vegna
þess að höfundar skýrslunnar
bandarisku séu haldnir annarleg-
um hvötum, eins og ráðamenn
Sjálfstæðisflokksins vilja meina?
Hafi af óskýranlegum orsökum
einhverja undarlega þörf fyrir að
ala á úlfúð og hatri einmitt á Is-
landi?
Varla. Og þó þetta væm hinir
verstu menn: umræðan kemur upp
aftur og aftur af þeirri einfóldu
ástæðu að við íslendingar vitum
ekki hver sannleikurinn er í mál-
inu. Við íslendingar getum aldrei
vitað allt sem Bandaríkjamenn
voru að bauka við á íslensku landi,
því þeir voru utan íslenskrar lög-
sögu. Við vitum sem sé ekki hvort
á landi sem tilheyrir landfræðilega
íslandi hafl verið geymd kjam-
orkuvopn - við getum ekki vitað
það fyrr en allri leynd hefur verið
létt af skjölum hjá þeirri þjóð sem
ráðið hefur yfir þessum landskika.
Keflavíkurstöðin er nefnilega ekki
á íslandi nema í landfræðilegum
skilningi.
Keflavíkurstöðin er i Bandaríkj-
unum.
* * *
Þetta er það sem svona mál knýr
okkur vonandi til þess að horfast í
augu við. Það er eitthvað rauna-
legt við að horfa upp á íslenska
ráðhema ganga æ ofan í æ á fund
einhverra fulltrúa og undirtyllna í
ráðuneytum í Washington til þess
að spyrja þá enn einu sinni út í
það hvort það sé nú ekki alveg
áreiðanlega satt að hér hafi engin
kjamorkuvopn verið geymd. Þegar
maður hugsar út í svo niðurlægj-
andi ferðir getur maður ekki ann-
að en skilið hvers vegna mörgu
fólki sem viðstatt var lýðveldistök-
una árið 1944 sámaði svo mjög að
Bandaríkjamenn skyldu fá til
frjálsra hemaðarafnota og umsvifa
íslenskt land
strax í kjöl-
farið. Herinn
skekkti allt í
íslenskum
efnahagsmál-
um, jafnvel
þótt sjálf-
stæðismenn
og framsókn-
armenn
reyndu að
láta prívat-
dreka sína
liggja á
Kanagullinu
í staö þess að
beina því út í
þjóðlífið - og
hann var líka mikill skaðvaldur í
íslenskri pólitík: hann varð ekki
einungis til að sundra íslenskum
vinstri mönnum svo að enn er
ekki í sjónmáli að þeir geti sam-
Guðmundur Andri Thorsson
einast, heldur efldi þessi sami her
sovétholla kommúnista hér langt
umfram tilefni vegna þess að þeim
tókst einum
flokka að
virkja þau
þjóðernissár-
indi sem þetta
afsal landsrétt-
inda hafði í för
með sér. Og
enn súpum við
seyðið af því.
Og það er eins
og þessi sami
her komi í veg
fyrir að við
getum al-
mennilega bor-
ið höfuðið hátt
sem þjóð og
gengið til Evr-
ópusamstarfs eins og þjóð meðal
þjóða, þar sem við eigum heima,
menningarlega og efnahagslega.
Hins vegar má velta því
fyrir sér hvernig á því
standi að þessi umrœða
kemur upp aftur og aftur.
Skyldi það eingöngu vera
vegna þess að höfundar -
skýrslunnar bandarísku
séu haldnir annarlegum
hvötum, eins og ráðamenn
Sjálfstœðisflokksins vilja
meina?
gur í lífi
Fjarskiptatæknin bjargar deginum:
Fjórir fréttatímar, barnauppeldi og þvottavélarf lutni ngur
Jakob Falur Garðarsson, aðstoðarmaður samgönguráðherra, er dæmigerður nútímamaður sem þarf að sameina frama,
fjölskyldulíf og ræktun vináttu, auk þess að fylgjast með fráttum af miklum móð.
Sonur minn heitir Dagur. Og
hann varð tveggja ára i gær, fóstu-
dag. Það má með sanni segja að
Dagur sé stöðugt í lífí mínu, og vit-
anlega kemur hann við sögu þessa
dags sem ég ætla að deila með les-
endum helgarblaðsins - líkt og
aðra daga. Það er miðvikudagur.
Ég vakna við bröltið í syninum
sem er kominn upp í að vanda.
Litla systir hans, Júlía, tveggja
mánaða gömul, sefur í vöggunni
sinni og hefur ekki vit á því að
koma upp í - ekki enn þá að
minnsta kosti.
Röntgenmyndataka í
Domus
Það er enginn morgunmatur. Ég
drif strákinn á fætur. Venjulega
fær hann sinn morgunmat í leik-
skólanum og ég byrja vinnudaginn
á því að sækja mér kaffibolla og
blað - en ekki í dag. Fyrst þarf að
bruna með drenginn í Domus Med-
ica í röntgenmyndatöku. Átti nátt-
úrlega ekki að taka nokkra stund,
en klukkan er orðin rúmlega hálf-
tiu þegar við feðgarpir rennum í
hlað leikskólans. Þaðan lá leiðin
beint niður i ráðuneyti, rétt til að
sækja vinnufélaga fyrir fund sem
við vorum að fara á úti í bæ klukk-
an tíu.
Talhólfin ómissandi
Fundurinn var sérlega ánægju-
legur - ekki síst fyrir þær sakir að
þar fékk ég loksins langþráðan
fyrsta kafFibolla dagsins, og klukk-
an orðin tíu!
Hann var hald-
inn hjá hinu
ágæta fyrir-
tæki Gæða-
miðlun, en á
þeim bænum
er verið að
vinna að nýj-
um vef fyrir
ráðuneytið, og
vora vefsmið-
imir að kynna
fyrir okkur
fyrstu hug-
myndir sínar
um verkefnið.
Fundinum lýk-
ur um hálftólf,
og ég er ekki
fyrr búinn að
kveikja á GSM-
símanum en
hann lætur
vita um skila-
boð í talhólf-
inu. Og skila-
boðin? Jú, kon-
an að segja leik-
skólann hafa
hringt þvi Dag-
ur sé greinilega kominn með hita.
Ég skýst því þangað, sæki strák-
inn og fer með hann heim, og svo
aftur sem leið lá í vinnuna. Þegar
hér er komið sögu er klukkan
komin ískyggilega nálægt tólf, en í
hádeginu átti ég fund í ráðuneyt-
inu með ráðherra og góðum gesti.
Hafði reyndar tvíbókað mig í há-
deginu, en sem betur fer kemur
það eiginlega aldrei fyrir. Þarna
varð ég þó að afboða mig á annan
fund með nokkuð skömmum fyrir-
vara. Rétt áður en ég fer inn á há-
degisfundinn hringir síminn og
ljósmyndari DV segist vera fyrir
utan til að smella af mynd, tilefnið
ætti að vera augljóst. Ég hleyp nið-
ur, nokkuð léttur á fæti, brosi
framan í ljósmyndarann í tíu sek-
úndur, og hleyp svo aftur upp -
ekki eins léttur á fæti. Árangur
myndatökunnar er væntanlega öll-
um ljós núna.
Fréttapakka gúlpað
niður
í hádeginu sátum við saman til
rúmlega eitt, yfir ágætu heilsufæði
sem Sæunn, ritari ráðherra, getur
töfrað fram með ótrúlega skömm-
um fyrirvara. Eftir það tók við
nokkuð hefðbundinn vinnudagur
ef svo má segja, það er að sinna
ýmsum verkefnum við skrifborðið.
Þegar heim er komið er ljóst að
gera verður út leiðangur í mat-
vörabúð og apótekið, og það vafð-
ist ekki fyrir mér og minum. Aftur
heim, og nú upphefst kvöldmatar-
tíminn með öUu því sem honum
fylgir, þar á meðal að svolgra í sig
kvöldfréttapakkann. Sex-fréttimar
fóru reyndar fyrir ofan garð og
neðan vegna búðarferðanna, en ég
náði sjö-fréttunum, hálfátta-frétt-
unum og svo fyrsta átta-fréttatím-
anum á SkjáEinum. Ljóster að þar
er á ferðinni kærkomin viðbót, og
nú er bara að sjá hvort Skjárinn
verði hluti af fréttarútínunni.
Eftir að börnin mín vora sofnuð
skeUti ég á mig hattinum minum
og ók sem leið lá upp í Hlíðar hvar
góður vinur minn beið mín með
þvottavél í skottinu, en ég hafði
lofað honum fyrr um daginn að
renna við og rétta honum hjálpar-
hönd við að koma hinu mjög svo
nauðsynlega heimilistæki í hús.
Úmissandi SMS-kerfi
Aftur heim, og nú sló ég eins og
góðum tengdasyni sæmir á þráð-
inn til tengdapabba, í ljósi þess að
hann átti jú afmæli þennan dag.
Fyrr um daginn hafði ég einmitt
sent honum SMS-afmæliskveðju í
nýja fina símann hans.
Þá, rétt áður en dagur rann, bar
ég loks á borð fyrir konuna mína
Umandi kvöldkaffi með örlitlu
súkkulaði tU yndisauka, svona aö-
eins til að njóta á meðan fylgst var
með kvöldfréttunum.