Dagblaðið Vísir - DV - 23.10.1999, Blaðsíða 26

26
LAUGARDAGUR 23. OKTÓBER 1999
%/aðan ertu?

... í prófíl
framleiðandi
Bragi Þór,
leikstjóri og
Bragi Þór er maöurinn á bak
við margar af þeim auglýsing-
um sem við sjáum í sjónvarp-
inu. Hann er 25 ára, leikstýrir
og framleiðir auglýsingar og
stofnaði sitt eigið fyrirtæki,
Hreyfimyndasmiðjuna, fyrir 2
árum og gengur bara vel.
Slgurður Bragi Guðmundsson, forstjóri Plastprents, átti hamingjusama æsku.
Eilíf gleði
- steinasöfnun, fiekasmíði og fjöruleikir
Sigurður Bragi Guömunds-
son, framkvœmdastióri Plast-
prents og Sigurplasts, átti
nokkuð sérstæða œsku sem
einkenndist af tíðum flutn-
ingum bæði milli landshorna
og milli gatna í Reykjavík en
paradís æsku hans var Nes-
kaupstaður.
„Ég fæddist á ísafirði 3. febrúar
1958, uppi á lofti í símstöðinni, en
afi minn, Sigurður Dahlmann, var
símstöðvarstjóri á ísafirði. Ég
dvaldist skamman tíma í þessu
merka plássi en fluttist fljótlega til
Reykjavíkur þar sem við bjuggum á
nokkrum stöðum í nokkur ár en síð-
an fékk faðir minn kennarastöðu í
Neskaupstað. Hann fór fyrst einn
austur en þegar honum skömmu
síðar var boöin staða bæjarbókara
þá sendi hann eftir fjölskyldunni og
við fluttum austur þegar ég var átta
ára gamall."
Síldarbörnin á planinu
Sigurður Bragi kom til Neskaup-
staðar áður en nútíminn, eins og
við þekkjum hann, hélt innreið
sína. Neskaupstaður var þá álíka
stór og hann er í dag en lífsmátinn
var allur annar. Það var síldin sem
átti hugi og hjörtu manna í Nes-
kaupstað og það var saltað á öllum
plönum allan sólarhringinn meðan
silfur hafsins bafst að landi og lítt
eða ekkert hirt um hvíldartíma og
vökulög.
„Ég man vel eftir siðustu síldar-
árunum. Ég og Lúnni, vinur minn,
Anton Lundberg Jónsson, stunduð-
um það að fá saman stæöi á síld-
arplönunum, eins og það var kallað.
Svo hausaði hann síldina en ég sá
um söltun í tunnur. Þetta var þræla-
vinna og yrði örugglega engum
börnum leyft slíkt framferði í dag.
Svo fékk maður merki í stígvélið
þegar hver tunna var að baki og var
svona heldur en ekki maður með
mönnum. Ég man ekki lengur hvort
ég fékk einhverjar sérstakar auka-
tekjur af þessu. Ætli maður hafi
ekki fengið bara minni vasapening
sem því nam.“
Það var enn þá sveitasími í Nes-
kaupstað þegar Siguröur flutti þang-
að og þá eins
og nú kostaði
sitt að tala í
símann.
„Amma
hans Lúnna
kunni að lesa í
bolla og einu
sinni tók hún
að sér að spá
fyrir okkur
pollunum.
Hún sá í boll-
anum að við
töluðum alltof
mikið í sím-
ann og ráð-
lagði okkur að
hætta því þar
sem það væri svo dýrt. Við þorðum
ekki öðru því fyrst hún sá þetta í
bollanum hlutu allir að vita það.
Löngu seinna komumst við að því
að við vorum fórnarlömb samsær-
is.“
Sjónvarpið var ekki komið þegar
Sigurður var að slíta barnsskónum
fyrir austan og því urðu böm og
unglingar að sjá sér sjálf fyrir af-
þreyingu.
Flekinn stóri sem hvarf
í endurminningunni var þetta ei-
líf gleði þrátt fyrir það sem Sverrir
Stormsker frændi minn orti svo
skemmtilega: „Vonin um eilífa gleði
er eilíf en það er gleðin ekki.“ Við
krakkarnir upplifðum mikið frelsi
ég og Lúnni og Gunnar bróðir unn-
um mjög metnaðarfullt starf við
Seyölsfjoröur
Eskifjoröur
Reyöarfjoröur
DV
alltaf eftir að spyrja um leyfi. Hann
var vissulega stór en jafnframt svo
þungur að það var vonlaust að róa
honum svo hann var nú mest notað-
ur til leikja þar sem hann lá fyrir
festum við ból. Svo einn daginn þeg-
ar við komum á fætur var flekinn
góði horfinn út í hafsauga nema
stefnishlutinn sem enn lá við bólið.“
En það var einnig nokkurs konar
unglingastarf á Norðfirði sem Sig-
urður tók snemma virkan þátt i.
„Ég var að sjálfsögðu í Steina-
klúbbnum. Þetta var félagsskapur
sem Karl Hjelm, leiötogi okkar
krakkanna, leiddi. Við fórum í
margar gönguferðir um fjöllin í ná-
grenninu og söfnuðum steinum sem
við síðan greindum eftir vísindaleg-
um aðferðum. Við lágum stundum
úti í tjöldum í þessum ferðum og
Karl skemmti okkur eða réttara
DV-mynd E.ÓI.
sagt hræddi úr okkur líftóruna með
mögnuðum draugasögum sem væru
áreiðanlega bannaðar börnum í dag.
Hann stóð líka fyrir nokkurs kon-
ar félagsmiðstöð sem var starfrækt í
nokkur ár áður en sjónvarpið kom.“
Litla Moskva
flekasmíði en hún naut mikilla vin-
sælda. Við vildum skara fram úr og
smíðuðum risastóran fleka með
húsi, kamínu og fleiri þægindum.
Fleyið var smíðað í pörtum í garðin-
um heima og
flutt í þrem-
ur áfongum
niður í fjöru
þar sem hann
var settur sam-
an. Hann var
smíðaður úr
spýtnabraki og
fylltur með ein-
angrunarplasti
sem við tókum
úr nýbyggingum
og mundum ekki
Neskaupstaður var þá eins og nú
með svolítið öðrum pólitískum lit
en afgangurinn af landinu. Þar réð
meirihluti vinstrimanna lögum og
lofum og nafngiftin Litla Moskva
segir meira en margt annað um
ímynd bæjarins á þessum árum.
Hvemig var að alast upp í sósíal-
ísku velferðarríki?
„Þetta hafði það hlutverk í mínu
uppeldi að foreldr-
ar mínir voru yfir-
lýst hægrifólk og
þess vegna til-
heyrðum við eðli-
lega örsmáum
minnihluta. Ég
slóst aldrei út af
pólitík en fékk
minn skammt af
ónotum og ég tel að
það hafi haft þrosk-
andi áhrif á mig.“
13 ára skellinöðrutöffari
Þegar Sigurður lítur til baka,
hvernig setti það þá mark sitt á
hann að flytjast búferlum svo oft
og édast upp í sjávarplássi?
„Ég sé í dag að þessir tíðu
flutningar áttu ríkan þátt í að efla
samstöðu okkar bræðranna þriggja
og gera okkur jafnnána og við emm
í dag en þetta þroskaði mann fyrst
og fremst. Ég var baldinn unglingur
sem allt plássið tók sinn þátt í að
ala upp og veita aðhald. Ég eignað-
ist skellinöðm 13 ára gegn loforði
um að láta ferma mig með bróður
mínum árið eftir. Ég stalst oft í
skjóli nætur út á henni þótt ég
mætti það ekki. Einu sinni kom lög-
regluþjónninn í bænum til mín og
spurði hvort ég væri nokkuð að
keyra skellinöðmna. Ég sagði þvert
nei en viðurkenndi að hafa sett
hana í gang í kjallaranum. Lögregl-
an benti mér þá góðfúslega á að
búið væri að keyra skellinöðruna
400 kílómetra þótt hún væri ný og
þá varð nú fátt um svör. Lögreglan
hankaði mig seinna á leiðinni inn í
sveit og sagði mér að snáfa heim.
Svo varð það ekkert meira."
Fullt nafn: Bragi Þór Hin-
riksson.
Fæðingardagur og ár: 8. júní
1974.
Maki: Jóhanna Guðlaug Frí-
mann.
Börn: 2 böm, Bergþór og ísa-
bellá.
Skemmtilegast: Ég er bíófik-
ill (ég vona að konan lesi
þetta ekki).
Leiðinlegast: Að lenda
á kant við Jó-
hönnu.
Uppá-
haldsmat-
ur: Tortell-
ini í piparostarjómasósu.
Uppáhaldsdrykkur: Grænn
frostpinni með Gylfa.
Fallegasta manneskja fyrir
utan maka: Mamma.
Fallegasta röddin: Röddin
hans Magga Ragnars.
Uppáhaldslíkamshluti:
Skinnið á milli litlu táar og
þeirrar næstu.
Hlynntur eða andvígur rík-
isstjóminni: Hlynntur henni.
Með hvaða teiknimynda-
persónu myndirðu vilja
eyða nótt? Jessicu Rabbit,
ekki spurning.
Uppáhaldsleikari: Ég er
mjög hrifinn af Robert
DeNiro.
Uppáhaldstónlistarmaður:
Peter Gabriel og Ennio
Morriconne.
Sætasti stjómmálamaður:
Jón Baldvin er flottur.
Uppáhalds-
sjón-
varpsþátt-
ur: Muppet
Show.
Leiðinlegasta auglýsingin:
Má ekki svara þessari spurn-;
ingu.
Leiðinlegasta kvikmyndin: j
Óeðli.
Sætasti sj ón var psmaður- j
inn: Þessi litla, mjóa og sæb
í 19>20.
U ppáhaldsskemmtistaður:
Kaffibarinn.
Besta „pikk-öpp" línan:
Heyrðu, vinan, leiöinlegt að
svekkja þig en ég er giftur.
Hvað ætlar þú að verða þeg-
ar þú ert orðinn stór? Gera
betur og betur og betur o'g bet-
ur.
Eitthvað að lokum: Ég er
rétt að byrja.