Dagblaðið Vísir - DV - 23.10.1999, Blaðsíða 36

Dagblaðið Vísir - DV - 23.10.1999, Blaðsíða 36
n.« -i&Sðbi, LAUGARDAGUR 23. OKTÓBER 1999 UV Nokkur heilræði Það liggur eiginlega í hlutarins eðli að lengi vel hlýtur maðurinn (homo sapiens) að hafa stundað kynlíf úti í guðsgrænni náttúr- unni. Frummaðurinn hlýtur að hafa stokkið á vænlegan félaga hvort sem leiðir þeirra skárust uppi í trjánum eða niðri á slétt- unni á tveimur jafnfljótum. Ef marka má ríkjandi söguskoðun hafðist maðurinn lengi við í trjám og hellum áður en hann fór að * byggja sér hús. Húsbyggingar verða ekki til fyrr en akuryrkja kemst í móð og maðurinn leggur af hirðingjalíf. Þannig má halda því fram með nokkrum rökum að maðurinn sé nýlega farinn að stunda kynlíf innanhúss. í nýopnaðri og glæsilegri úti- vistarverslun í Kringlunni, sem heitir Nanoq, rakst ég á sérstakt uppsláttarrit um málið sem heitir Sex in the Outdoors eftir Robert Rose og Buck Tilton sem varpar nýju ljósi á þessa fomu íþrótt. Af hverju úti? Þeir sem eru hallir undir kynlíf úti í guðsgrænni náttúrunni telja á því marga kosti. í fyrsta lagi er það skemmtilegt og gott. í öðru lagi ná iðkendur alveg sérstöku og nánu sambandi við náttúruöflin sem er á jaðri hins guðdómlega og verður ekki lýst með orðum held- ur gjörðmn. Við iðkun kynlífs úti í náttúrunni finnur maðurinn dýr- ið í sjálfum sér og kemst í sam- band við sitt innsta eðli. í þriðja lagi er þetta einstök aðferð til þess að nálgast ferðafélaga sína og kynnast þeim betur en í upphafi ferðar og styrkir og stuðlar að “ nánum tengslum þeirra á milli sem eru svo nauðsynleg, t.d. vegna öryggis á ferðalögum. í þriðja lagi heldur kynlíf hita á þátttakendum sem einhverra hluta vegna geta þurft að biða við erfiðar aðstæður og eru ef til vill ekki nægilega vel klæddir. Kynlíf úti í náttúrunni gefur færi á einstökum ferðaminning- um. Það er hægt að velja sér sér- staka staði, óvenjulegar aðstæður, fara oft á sama staðinn og svo framvegis. Vel heppnaður ásta- leikur á Esjunni gefur ferðamanni færi á að horfa með sérstöku augnaráði til fjallsins þegar vitnað er í borgarskáldið Tómas Guð- f mundsson: „Sjáið tindinn, þarna fór ég...“ Hvað er náttúrlegra en kynlíf undir berum himni? Sannur áhuga- maður/kona lætur ekki , erfiðar aðstæður hindra sig í að ná hæsta tindi. DV flettir fræðibókum um málið, veitir ráðgjöf , og upplýsingar. Við kynlíf utandyra eru ýmsar siðareglur og varúðarráðstafanir sem rétt er að hafa í huga. Það fyrsta er næði. Séu aðeins tveir á ferð er það auðvitað ekkert vanda- mál sé vilji beggja fyrir hendi. Ef áhugamenn á þessu sviði eru með fleirum i hóp þarf að liggja fyrir frá upphafi hvort ástæða sé til að hafa áhorfendur eða ekki en hér er geng- ið út á frá því að það vilji fáir. Séu menn staddir á sléttlendi getur þurft að finna skjól nema sé logn og þá erum við örugglega ekki stödd á íslandi. Sé undirlagið algerlega slétt er það ekki vandamál en í brekkum geta aðilar þurft að ihuga hvemig þeir ætla að snúa og gera ráð fyrir að færast undan brekkunni nema fundin sé góð viðspyma eða eitt- hvað sem annar eða báðir geta hald- ið í. Trjágreinar og steinar geta þama komið að góðu gagni en ávallt er miðað við að kynlíf utandyra valdi ekki skemmdum á viðkvæmu lífríki og því gætu menn viljað nýta hjálpartæki s.s. tjaldhæla eða ísaxir í þessu skyni. Sandurinn er verstur Eitt versta undirlag sem til er fyr- ir ástarleik úti i náttúrunni er sand- ur. Hann er að vísu mjúkur og lag- ar sig að líkamanum en sandkomin geta auðveldlega ratað á ýmsa staði þar sem fæstir kæra sig um að hafa sand og getur tekið nokkra daga fyr- ir líkamann að losa sig við hann. Við þessu eru tvö ráð. Annað er að leggjast ekki i sandinn án þess að breiða eitthvað undir sig. Hitt er að athafna sig aðeins á harða sand- svæðinu sem alltaf er neðst í flæðar- málinu þegar fellur út. Það hefur hins vegar þá ókosti að lítið er um næði og skjól og auk þess geta menn litið skakkt í flóðtöfluna svo fallið getur að á óheppilegum tíma. Gras eða mosi er trúlega hentug- asta undirlagið en gæta þarf að smá- steinum sem leynast í grassverði. Hér verða menn að spila af flngram fram og trúlega kjósa flestir yfir- höfn, bakpoka eða eitthvað slíkt sem ábreiðu. Þeir sem klífa fjöll með hjálpar- tækjum eins og línum, klifurbelt- um, fleygum og tryggingum geta spreytt sig á því að athafna sig hangandi í línunum eða klúkandi á tæpri syllu. Sé parið í lausu lofti getur aðgengi verið vandamál því yfirleitt þarf að klæða sig úr klifur- belti til þess að komast úr t.d. bux- um. Þetta þarf að leysa en flestir sem hafa reynt fullyrða að mikil hæð gefi aukna spennu í ástaleikinn og vegi upp á móti öðrum tæknileg- um erfiðleikum. Við erfiðar og skjóllitlar aðstæð- ur, s.s. á fjallstindum, er sjaldnast gróður og þá getur þurft að grípa til riddaramennsku og leyfa öðram að- ilanum að vera ofan á hinum en sá sem er neðar getur lagt t.d. bakpoka undir til hlífðar sjálfum sér. Á tind- um næðir oft köldum vindum og getur verið gott að vera í úlpum eða skjólgóðum fatnaöi að ofan. Hvaða hljóð er þetta? Úti í náttúrunni geta elskendur haft eins hátt og þeir vilja og einn af kostum íslands hlýtm- að vera sá að engin hætta er á að slík óp og skrækir laði að forvitin dýr. Sú hætta er hins vegar fyrir hendi víða erlendis og í Norður-Ameríku og Kanada hafa menn upplifað að birnir renni á hljóðið og komi á vettvang við slíkar aðstæður og í Skandinavíu hafa slík hljóð einnig laðað elgi að. Bæði þessi dýr era hættuleg, hvort á sinn hátt. Eina dýralífið sem elskendur á íslandi þurfa að óttast er mývarg- ur sem getur verið skæður nálægt vötnum og ám. Venjulegar flugur geta i besta falli truflað fólk en mý- vargur bítur og án efa vont að fá slík bit annars staðar en á hendur og andlit sem er algengast. Við þessu eru fá eða engin ráð þar sem sérstakar vargskýlur eða flugna- net hlífa yfirleitt aðeins höfðinu og þótt áburður sem á að fæla burtu mývarg sé til þá virkar hann oft illa og mikil vinna er að bera hann á allan likamann. Tjaldkynlíf Kynlíf í tjaldi er auðvitað ekki undir berrnn himni en það er þó í býsna mikilli nálægð við náttúr- una og hennar magísku öfl og sennilega það næsta sem margir íslendingar komast því að elskast eins og frummaðurinn. Við fjald- kynlíf era nokkur atriði sem vert er að hafa í huga. Svefnpokar sem hægt er að reima saman svo þeir myndi einn stóran eru frábærir og leysa flest vandamál sem kunna að koma upp við þessar aðstæður. Séu fleiri í tjaldinu en þeir sem fysir að veita hvötum sínum laus- an tauminn getur þurft að grípa til hljóðlátara og kyrrlátara kynlífs en almennt er stundað. Par sem liggur í samanreimuðum svefn- poka með hrjótandi ferðafélaga sitt til hvorrar handar á erfitt verkefni fyrir höndum. Hér gildir sem endranær að láta ekki aðstæð- ur buga sig eða hræða frá settu marki. Mörg göngutjöld era það lítil að erfitt getur verið að athafna sig við kynlíf í þeim nema í stelling- inn þar sem báðir aðilar liggja endilangir. Þætti það mörgum ekki mikil afneitun. Það sama á við um snjóhús. Þau eru oftast grafin það þröngt að erfitt er að sitja uppréttur ofan á einhverjum öðram. Snjóhús eru afar hljóðþétt og þar er hægt að orga lyst sína án þess að nokkur heyri. Oft er það svo að tjöld standa mörg og þétt saman á tjaldstæðum og tjöld eru afar illa hljóðeinangr- uð. Þetta er rétt að hafa i huga þeg- ar tjaldkynlíf er stundað en getur auðveldlega gleymst í hita leiks- ins. Sá sem þetta ritar hlýddi eitt sinn á gríðarlega fjörlegar og há- værar samfarir á þéttskipuðu tjaldstæði á Homströndum. Tjöld- in tilheyrðu öll sama hópnum og þótt hljóðin hafi áreiðanlega verið einhverjum til eftirbreytni þá voru allir jafnforvitnir og ferðafé- lagar horfðu afskaplega rannsak- andi hverjir á aðra daginn eftir. Æskilegur fatnaður Fatnaður eða ekki fatnaður við þessa iðju er auðvitað eitthvað sem veðrið ræður. íslenskt veður- far býður sjaldan upp á algera nekt úti í náttúrunni og reyndar verður fötum yfirleitt ekki fækkað umfram það sem nauðsynlegt er til að ná settu marki. Mörgum finnst mikill skjólfatnaður ef til vill fráhrindandi en ef mjúkur skafl er undir og stjörnubjartur himinn yfir dregur góð úlpa ekki úr töfrum stundarinnar. Eiginlega eru vettlingar eini fatnaðurinn sem er á bannlista við ástaleiki úti í guðsgrænni náttúrunni. Þeir ganga eiginlega ekki. íslensk náttúra nýtur vaxandi vinsælda til hvers konar tómstundaiðkana. Kynlíf getur ekki verið þar undanskilið.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.