Dagblaðið Vísir - DV - 04.12.1999, Blaðsíða 38

38
LAUGARDAGUR 4. DESEMBER 1999 DV
Margur er knár
þótt hann sé smár
- konan á bak við Stafakarlana og Talnapúkann
Bergljót Arnalds er nafn sem flestir
ættu aö vera famir að kannast við þar
sem hún hefur gefið út barnabækur
sem kenna börnum að lesa og telja.
Nú nýlega var hún að gefa út sinn
annan margmiðlunardisk og á sama
tima er hún að hefja störf sem dag-
skrárgerðarmaður hjá Skjá einum við
þáttinn 2001 nótt sem er fræðandi
skemmtiþáttur fyrir börn.
Hún er ekki há að aldri né heldur í
loftinu en hefur greinilega þekkingu á
því hvernig þróa eigi barnaefni
þannig að gaman verði fyrir börn að
læra og fyrir uppalendur og leiðbein-
endur að kenna. En hver er hún og
hvaðan komu þessar hugmyndir?
Innblástur á leikvelli
„Stafakarlamir urðu til þegar ég
var úti á leikvelli með son minn sem
þá var 3 ára, ég sat þama meðan hann
lék sér og hugsaði að nú kæmi að því
að kynna fyrir honum stafina og und-
irstöðu lesturs. En mér fannst vanta
efni sem væri bæði skemmtilegt fyrir
hann og mig að fara í gegnum. Böm
læra best ef þau geta haft gaman af og
ef þau fá tækifæri til að tengja náms-
efnið við eitthvað sem þau þekkja þeg-
ar og það er það sem ég reyndi að gera
með bókinni."
Og hvað leið langur tími þar til
bókin kom út?
„Það tók nokkur ár. Ég fór til
Skotlands í nám og hafði nóg annað
að gera. Enda var sagan ekki skrifuð
upphaflega með því hugarfari að gefa
hana út. Ég gerði prufueintak, sem
var ómyndskreytt, fyrir tíu árum og
notuðumst við sonur minn við það.
Sonur minn er reyndar í dag farinn
að reka á eftir mér að skrifa eitthvað
fyrir unglinga en eftirspumin fyrir
fræðandi barnaefni er afltaf mikil og
ég á enn eftir að vinna úr hugmynd-
um sem tengjast því. Svo er þetta líka
mjög gaman.“
Láleg afgreiðsla
Hvemig gekk svo að koma hug-
myndinni á framfæri?
„Ja, ég held að mér hafl nú bara
gengið vel. Það er samt svolítið
skondið þegar maður fer að spá í
það hvernig þetta var áður en nokk-
ur þekkti mann. Ég er lítil, nett og
ljóshærð í ofanálag og ég fór að sjá
mynstur í því að ef ég mætti í bux-
um og röddin varð aðeins dýpri var
hlustað betur á mig. Svo tók ég einu
sinni eftir því þegar hárið á mér
hafði verið litað dökkt fyrir leiksýn-
ingu að það var hlustað betur á mig
en aftur á móti fékk ég verri þjón-
ustu í byggingarvöruverslunum fyr-
ir vikið. Fólk virðist vera mjög fast
1 þessum steríótýpum."
Bókin kom svo út og sló í gegn svo
til á einu kvöldi.
Dyraat
Bergljót er lærð leikkona og lék
m.a. Dolly í uppfærslu Leikfélags Ak-
ureyrar á Djöflaeyjunni.
J
Jíálamat&eðill
‘faiTéttiv
'ffreindýmpatá með &alaii opp cumherland&á&iT
Qrafinm ogs reyikiur laeo d salati meó giraflax&á&w
cAðalréttir
c/indarhringas og/ (Sgkurbirúnaðar
kartáflur í ISigarde&á&u
kr. 4250
idegktur lamkaÁrgggur, kartöflur, rauðkál
ogs kaunir, með fíwiri &áeu
kr. 3850
Ifadkúnahringu með &ætwu keutöftmu ogs
rauðidn&&á&u
kr. 3.950
TvLeS aðah'éttinumfylqir fan'ésttur
að eigúv mii ag, efúrrétúr ú filaðhm'ði
r

KLAUSTRIÐ
Klapparstígur 26 - sími 552 6022
Bergljót segist vera mikið barn í sér. „Ætli ég sé ekki með þetta Pétur Pan
syndrome sem alltaf er verið að tala um.“
Hvenær fékkstu leiklistarbakterí-
una?
„Ég var á fornmálabraut í MH og
hafði á þeim tíma engan áhuga á leik-
list. En mér fannst leiklist snúast bara
um það þykjast vera einhver sem
maður er ekki og það fannst mér
heimskulegt. Svo fannst mér á síðasta
árinu mínu þar að ég gæti ekki út-
skrifast úr menntaskóla án þess að
hafa verið í leiklist þar sem margir
vinir og vandamenn mínir eru leikar-
ar. Þá gerðist ég stofnfélagi að leikfé-
lagi við öldungadeild skólans þó svo
að ég væri ekki í öldungadeildinni
sjálf heldur utanskóla."
„Við settum upp leikrit sem flallaði
um hóp kvenna sem ætlaði að eyða
öllum karlmönnum á jörðu. Ég átti að
vera í litlu hlutverki og á fnnnsýning-
arkvöldi hófst leikrifið þar sem dyra-
bjalla hringdi og ég fór til dyra. Þar
var enginn. Ég stóð þarna og hugsaði
að nú þyrfti að redda málum.“
Stutt í spunann
„Ég spann á staðnum eintal þar
sem ég lét persónu mína segja raunir
sínar varðandi karlmenn sem hófst á
því að við hefðum verið allt of lengi
að fara til dyra því manneskjan væri
bara farin og endaði á því að segja
„Ég get kannski náð þeim sem var að
koma ef ég hleyp af stað?“
„Ég hljóp inn á kaffistofu baksviðs
og náði í stelpuna sem átti að vera við
dymar, þar sat hún í hrókasamræð-
um, henni dauðbrá þar sem hún hafði
óvart gleymt sér og hafði ekki hug-
mynd um að sýning væri hafin. Þetta
er eðlilegur hluti af áhugamannaleik-
húsi, allt getur gerst."
„í gagnrýni fyrir leikritið var svo
sagt að við hefðum verið tvær i aðal-
hlutverkum, ég og sú sem í raun var í
aðalhlutverkinu, það var meira að
segja tekið fram að ég væri með góða
framsögn sem er mjög gott miðað við
óæfðan, spunninn texta."
Ábending frá æskuvini
Hún segir að eftir þetta hafi hún
verið hvött til að sækja námskeið í
leiklist. Hún lét tilleiðast og þá fann
hún sig i leiklist.
„Ég lék Salome prinsessu og það gerð-
ist eitthvað, ég varð Salome. Þetta voru
algjörir töfrar og uppfrá því varð ég
óstöðvandi því áhuginn hafði kviknað."
„Ég hef þekkt Felix Bergs siðan ég
man eftir mér og það var hann sem
benti mér á skólann í Skotlandi. Hann
var að klára þar og líkaði vel svo ég
kannaði málið nánar. Ég var þá búin
að skoða skóla, m.a. í London, en gat
ekki hugsað mér að flytja þangað með
son minn sem var þá fimm ára.“
Hún segir Edinborg vera með fal-
legri og hreinni stórborgum. Þar er
kastalinn í miðborginni og menning-
arlíf i miklum blóma. Flestir kannast
við Edinborgarhátíðina sem haldin er
á hverju ári þar sem mikið framboð
er af listviðburðum.
„Ég hef verið á hátíðinni og það er
mjög skemmtileg reynsla. Ég lék aðal-
hlutverkið í leikritinu Queen Margar-
et. En verkið fjallar um litla prinsessu
sem verður drottning yfir Skotlandi
aðeins sjö ára gömul. Seinna var verk-
ið gefið út á geisladiski þar í landi.“
2001 nótt og tölvuheimurinn
Bergljót starfar nú hjá Skjá einum
við dagskrárgerð. Nýjasta bókin henn-
ar, Talnapúkinn, er komin út á marg-
miðlunardiski og kemur púkinn mik-
ið við sögu í þættinum.
„Hann heitir 2001 nótt og er ég hálf-
gerð Lísa í Undralandi þar sem ég er
leidd í gegnum þennan töfraheim.
Með mér í þættinum er hundurinn
minn, Draco Silfurskuggi."
„Talnapúkinn kennir svo bömum
tölurnar en hann er alltaf að flakka
um heiminn og kemst því ekki í þátt-
inn til okkar en heimsækir okkur
Draco í gegnum spjallrás á Netinu.
Þessi hugmynd kom upphaflega frá
kærastanum mínum en okkur fannst
þetta sniðug hugmynd þar sem börnin
kynnast Netinu ásamt þeim möguleik-
um sem það býður upp á í samskipt-
um heimshornanna á milli. Þá sendir
Talnapúkinn til mín persónur frá
ýmsum löndum með hluti sem kynna
viðkomandi þjóð. Þannig er Talnapúk-
inn alþjóöleg persóna. Hann býr í
helli i miðju jarðar, ferðast um allan
heiminn og birtist svo í tölvunni. -KT