Dagblaðið Vísir - DV - 23.03.2002, Blaðsíða 20

20
LAUGARDAGUR 23. MARS 2002
Helgarblað
DV
Eg sá fyrir mér aö ég yrði
tímamótafegurðardrottning.
Ég hefði farið í Miss World
og keppt við 73 manneskjur i sund-
bol sem eru sætar og flottar og
kunna að brosa. Ég hefði gert eitt-
hvað róttækt, stofnað samtök, ver-
ið með skemmtiatriði eða matar-
kynningu. Og þó að ég hefði ekki
lent í úrslitum hefði ég samt vakið
athygli.“ Þetta segir Hrönn Sveins-
dóttir sem ásamt Árna, bróður sín-
um, stendur í ströngu þessa dag-
ana við að fá leyfi fyrir sýningu á
heimildarmyndinni í skóm drek-
ans sem fjallar um þátttöku
Hrannar í fegurðarsamkeppninni
Ungfrú ísland.is. Aðstandendur
keppninnar fóru fram á lögbann á
sýningu myndarinnar en því hafn-
aði Sýslumaðurinn í Reykjavik
fyrr í vikunni. En málið heldur
áfram og hefur þegar verið áfrýj-
að.
Ámi og Hrönn eru ekki há-
öldruð en hafa verið viðriðin kvik-
myndir og sjónvarp nokkuð lengi.
Árni vann mikið við gerð tónlist-
armyndbanda og Hrönn var
skrifta í Sjónvarpinu. Eitt af
fyrstu verkefnum Hrannar í kvik-
myndagerð var gerð snjóbretta-
myndar með Steingrími Dúa Más-
syni. Flestir muna eftir systkinun-
um úr Kolkrabbanum sem var
magasínþáttur þar sem hópur
ungs fólks sá um alla vinnslu frá
upphafi til enda. „Kolkrabbinn var
eins og stórar æflngabúðir,“ segir
Hrönn sem sjálf átti hugmyndina
að þættinum. „Við gerðum allt
sjálf og réðum engan kynni þótt
við værum kannski ekkert sérlega
sjónvarpsvæn." Sumarið eftir Kol-
krabbann gerðu Árni og Hrönn
nokkrar heimildamyndir og unnu
meðal annars að gerð myndar um
starfsemi Eskimo Models í Síberíu
með Ástu Kristjánsdóttur sem nú
hyggst mæta þeim fyrir dómstól-
um. Og þau búast ekki við því að
sú mynd verði kláruð. „Kannski
þegar Hrönn fer í módelbrans-
ann,“ segir Árni en Hrönn neitar
því, segir flugfreyjubransann ofar
á listanum „með sínum vodkabar
og ripped fuel“.
Var Hrönn orðin klikkuð?
Foreldrar Árna og Hrannar eru
Sveinn Aðalsteinsson og Sigrún
Hermannsdóttir. Það ríkir ekkert
skoðanaleysi við eldhúsborðið á
því heimili. Fjölskyldan hefur öll
látið til sín taka þegar kemur að
náttúruvernd og var áberandi í
baráttunni gegn uppistöðulóni á
Eyjabökkum. „Við erum rosalega
náin fjölskylda og höngum mikið
saman,“ segir Hrönn. „Mamma og
pabbi hafa alltaf sýnt því sem við
fáumst við mikinn áhuga. Þegar
við vorum DJ-ar mættu þau alltaf
á unglingakaffihúsin að fylgjast
meö; urðu elstu fastakúnnarnir.
Þannig hefur það alltaf verið.“
Og þannig var það í kringum
Ungfrú ísland.is. Móðir Hrannar,
Sigrún, sökkti sér ofan í keppnina
með dótturinni og sá að mestu um
myndatökur. „Við höfum alltaf
verið mjög nánar og góðir vinir.
Hún var besta manneskjan til að
hafa með sér og ég held að allir
aðrir hefðu gefist upp á miðri
leið,“ segir Hrönn. „Þegar ég sagði
mömmu fyrst frá hugmyndinni
um að taka þátt í keppninni var
hún hneyksluð á því að ég vildi
taka þátt í slíkri hrútasýningu.
Við höfðum báðar efasemdir en
soguðumst fljótlega inn í fyrirbær-
iö og urðum einlægar í áhuga okk-
ar á því; sökktum okkur ofan í
hvaða taktík við þyrftum að beita
til að vinna keppnina og á hvað
þyrfti að leggja sérstaka áherslu.
Þetta var ekki ólíkt því að vera i
framboði til forseta. Mig langaði
virkilega til að verða fegurðar-
drottning Islands og notaði til þess
Ungfrú ísland ...
- systkinin Hrönn og Árni tala um ímyndarbransann, stórhættulega heimilda-
mynd og saumaklúbbinn meö Ingu Jónu og Ingibjörgu Sólrúnu
önnur meðul en aðrar því ég kom
úr allt annarri átt en hinar stelp-
urnar; ég notaði mín meðul og það
var ekki alltaf vel þegið."
Árni segir að allir í kring hefðu
sogast inn í verkefnið með Hrönn.
„Fólk hélt að Hrönn væri orðin
eitthvað klikkuð," segir Árni sem
horfði á systur sína fyllast keppn-
isanda. „Þá sá ég að verkefnið var
á réttri leið. En ég segi það ekki,
ég var skelkaður á tímabili þótt ég
hefði verið hræddastur þegar hún
nefndi hugmyndina fyrst. Það er
mikið lagt undir þegar fólk ákveð-
ur að vinna með sjálft sig. Hrönn
er ekki þessi týpa og hættan var
að hún myndi setja sig á háan hest
og horfa niður á keppnina. Ég hélt
að Hrönn hefði ekki beinin í verk-
efnið en annað kom á daginn."
Ekki saklaus mynd
Eftir keppnina lágu fyrir um
fimmtíu klukkustundir af efni sem
Hrönn getur vart hugsað sér að
koma nálægt. „Ég var við það að
gefast upp á lokasprettinum og
þegar keppninni var lokið hugsaði
ég með mér að ég myndi aldrei
vilja sjá þetta aftur,“ segir Hrönn.
„Ég hugsaði mikið um að það yrði
ekkert falið af mér. Ég er oft í
hræðilega morknu ástandi, að
skipta um föt, fara á klósettið og
þannig. En ef myndin átti að vera
sönn mátti ég ekki hafa skoðun á
þvi hvenær mætti taka upp; ég
mátti ekki vera meðvituð um
sjálfa mig. Það er fullt af atriðum
þar sem ég er mjög illa upplögð.“
„Og þess vegna,“ bætir Árni við
glottandi, „kemur hún ekki að
klippingu myndarinnar." Upptök-
urnar lágu í salti í ár áður en Árni
fór yfir efnið. Það var svo síöasta
sumar sem þau ákváðu að gera
heimildarmynd í fullri lengd. í
haust segjast Árni og Hrönn svo
hafa átt í viðræðum við forsvars-
„Þetta @IPbell mál er
viðbjóðslega íslenskt,“ segir Árni,
„það er eins og Tóti í íslenska
draumnum sé mættur.
Landssiminn á litla Islandi ætlaði
að gjörbreyta samskiptum
heimsbyggðarinnar en svo var
fyrirtækið sem stjórnendurnir
veðjuðu á bara rugludallar á
kókaíni."
„Fólk á aldrinum 20-40 ára
hefur verið á veruleikafirrtu
egóflippi sem stjórnvöld hafa tekið
fullan þátt í,“ segir Hrönn. „Aðrir
eru látnir éta skít svo þeir geti
sukkað." -sm
DV-MYND E.ÓL.
Forseti eða feguröardrottning
„Þetta var ekki ólíkt því aö vera í framboöi til forseta. Mig langaöi virkilega til aö veröa feguröardrottning ís-
lands og notaöi til þess önnur meööl en aörar því ég kom úr allt annarri átt en hinar stelpurnar; ég notaöi mín
meðöl og þaö var ekki alltaf vel þegiö," segir Hrönn Sveinsdóttir sem ásamt þróöur sínum, Árna, stendur 1
ströngu viö gerö heimildarmyndar um Ungfrú ísland.is.
menn keppninnar sem endaði með
því að fyrsta lögbannskrafan kom
fram. „Þær vanmátu okkur,“ segir
Árni, „héldu að við værum ein-
hverjir vitleysingar og sætum tvö
heima að gera mynd sem væri
skítkast.“ Þau neita því að myndin
hafi verið tekin upp á fölskum for-
sendum og benda á að myndavélin
hafi aldrei verið falin. „Það skipt-
ir i raun ekki máli hvaða keppni
þetta var,“ segir Árni. „Myndin
sjálf gerist ekki svo mikið á vett-
vangi hennar. Myndin fjallar um
ímyndarbransann og er miklu víð-
tækari en forsvarsmenn keppninn-
ar vilja halda fram. Ég held að ef
eitthvað er þá eigi þessi mynd eft-
ir að gera nafn keppninnar ódauð-
legt. Ungfrú ísland.is er ekki beint
„household brand" og kannski er
þetta stærsta tækifæri þeirra til að
skilja eitthvað eftir sig.“
„Ég vil leiðrétta eitt,“ segir
Hrönn. „Þessi mynd er ekkert sak-
laus. Hún er auðvitað stórhættu-
leg. Það er fullt af efni í myndinni
sem þær i Ungfrú ísland.is vilja
ekki að verði sýnt í bíói fyrir
framan fullt af fólki. En það er á
allt öðrum nótum en þær hafa
haldið fram. Þær vita alveg hvað
gerðist við gerð myndarinnar og
vilja ekki endilega að fjallað sé um
það. En ef einhver annar hefði
gert myndina og allt gengið sam-
kvæmt forskrift keppnishaldara
þá væri þetta allt í lagi.“ „Og allt
önnur mynd,“ bætir Árni við.
Uppar á kókaíni
Það er oft verið að kvarta yfir
því að ungt fólk nútildags hafl eng-
ar skoðanir á þjóðmálum og nenni
ekki að taka þátt í pólitík. Þetta er
náttúrlega mestanpart bull eins og
sannast á listum fyrir borgar-
stjórnarkosningar. Hrönn Sveins-
dóttir er í áttunda sæti á lista F-
listans. „Ég kalla það baráttusæt-
ið. Við Inga Jóna og Ingibjörg Sól-
rún ættum að stofna saumaklúbb,"
segir Hrönn. „Mig hefur alltaf
langað til að vera stjómmálamað-
ur en hvorki fundið tíma til þess
né verið nógu hrifln af einhverjum
flokki. Ég hef barist fyrir umhverf-
ismálum undanfarin ár og ég hef
mikinn áhuga á velferðarmálum.
Það svíður hversu hrikalega illa er
búið að öldruðu fólki og öryrkjum.
Það er röng forgangsröðun. Bullið
og sukkið hjá stjórnvöldum er
hrein ósvífni þegar ekki er hægt
að bjóða fólki upp á mannsæm-
andi aðstæður. Það virðist bara
ekki vera í tísku að tala um þessi
mál í góðærinu. Uppsveiflan hefur
aðallega farið í eitthvert brask hjá
uppum á kókaíni og í heróínkaffi-
hús niðri í bæ.“