Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 02.02.1956, Side 72

128
getur grasvöxturinn umhverfis þær orðið hvimleiður. En
hvað er um að fást, ekki dugir að svelta trén, til þess að forð-
ast að stráin njóti góðs af því, sem trjánum er vel til gert.
Þúsundir trjáræktarmanna um land allt hungrar og þyrst-
ir eftir svari við spurningunum: Hvaða áburð á ég að bera
að trjánum mínum og hvað má ég bera mikið á?
Margir þeirra hafa ef til vill ekki gert sér spurningarnar
ljósar, en þeir eru þó að fást við þær í sýsli sínu og um-
hyggju. Sumir þessara manna og kvenna hafa ef til vill ekki
nema fáein tré í forsjá, aðrir hundruð, og enn aðrir þúsund-
ir, þeir þurfa allir að fá svör og leiðbeiningar, vegna þess að
þessara manna og kvenna er allra þörf — engum ofaukið —
við hið mikla nútíðar- og framtíðarverk — að skrýða heimili,
starfsstöðvar og líf þjóðarinnar sígrænum trjám og skógum.