Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 02.02.1956, Qupperneq 16

72
Þá vildi Páll fara að tala um ættir við mig, en ég var þá
stuttur í ættfræðinni. En þá segir Páll: „Ef þú sækir um
Hólaskóla, þá hef ég ráð á styrk, 140 krónum — 70 krónur
hvert árið —, og það skaltu fá, en hingað til mín áttu að
sækja um skólann og styrkinn.“
Þá segi ég, að ég þurfi að tala um þetta við mitt heima-
fólk.
„Sjálfsagt,“ segir hann.
Þetta var í aprílmánuði, og átti ég að láta umsóknina
vera komna fyrir apríllok, bæði um skólavistina og styrk-
inn. Þegar þessu samtali okkar lauk um þetta efni, fer
hann að tala við mig um búskap í Þingeyjarsýslu, hvort
menn hafi hey, hvort féð sé hraust, og hvert menn færi frá
öllum ám. Ennfremur talaði hann um jarðabætur, hvort
það sé ekki á flestum bæjum rist eitthvað ofan af þúfurn
og sléttað í túni. Ég reyndi að svara öllum þeim spurn-
ingum eins og ég gat. Síðan kvaddi ég, og hann áminnti
mig á ný, um að taka svarið við bréfinu klukkan 4.
Þegar ég kom út, fór ég að hugsa um það, að gott væri
að hitta embættismann með þannig hugsanir. Hann hittir
þarna ungling, sem hann hafði aldrei séð áður, og fer að
hugsa og tala um framtíð hans. Þessu hef ég aldrei gleymt.
Klukkan 4 um daginn sótti ég bréfið. Þá var það til, en
þá voru tveir menn inni hjá amtmanni, svo að við töluð-
umst lítið við. „Þetta bíður allt saman, eins og við töluð-
um um í morgun,“ sagði hann um leið og hann kvaddi
mig. Ég tók í hönd honum og þakkaði honum fyrir mig.
Síðan sótti ég um skólann og styrk þann, er Páll lofaði
mér. Svar kom aftur um hæl, að mér væri veitt skólavist
og styrkurinn.
Þetta sama vor var skólabúið á Hólum leigt Flóvent
Jóhannssyni, sem þá var búsettur á Akureyri. Ég var svo
ráðinn hjá honum um vorið og sumarið fyrir milligöngu
Páls amtmann, því að Flóvent bað hann að útvega sér skóla-