Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 02.02.1956, Qupperneq 9

65
að á Hafnarárum sínum kynntist hann Hermanni Jónas-
syni, þegar hann fór utan til framhaldsnáms í búfræði.
Studdi Páll Hermann drengilega, svo að för hans mætti
bera sem beztan árangur. Síðan hvatti hann Hermann til
útgáfu Búnaðarritsins, og veitti hann því nokkurn styrk
framan af. Síðast, en ekki sízt, má geta þess, að það var að
hvöt Páls Briem, að Hallgrímur Kristinsson fór utan 1904,
til þess að kynnast samvinnufélagsskap í Danmörku, en um
nokkur undanfarin ár hafði Hallgrímur verið skrifari hjá
amtmanni, en jafnframt veitt forstöðu litlu pöntunarfélagi,
sem var fyrsti vísirinn að Kaupfélagi Eyfirðinga. Þessi dæmi
sýna ljósast þennan þátt í störfum Páls Briem, þótt fleiri
mætti nefna.
Annað mál var það, sem Páll Briem lét mjög til sín taka
á þessum árum, en það var stofnun Búnaðarfélags íslands.
Búnaðarfélag Suðuramtsins hafði 1894 boðið amtsráðunum
að stofna allsherjar búnaðarfélag fyrir allt landið, en þau
höfnuðu því boði. Páll Briem hélt málinu samt sem áður
vakandi, og að tillögum hans um starfsgrundvöll og laga-
setningu var Búnaðarfélag íslands stofnað 1899. Það var
og í almæli, að þegar Páll fluttist til Reykjavíkur, væri til
þess ætlazt, að hann tæki forystu Búnaðarfélagsins í sínar
hendur.
Síðast en ekki sízt má þó telja afskipti hans af stofnun
Ræktunarfélags Norðurlands 1903. Rétt fyrir aldamótin
hafði amtmaður stutt Sigurð Sigurðsson til utanfarar til
náms í skógrækt. Er hann kom heim, var lionum enn veittur
styrkur að tillögu Páls, til þess að rannsaka skógana í
Fnjóskadal, en jafnframt til þess að koma upp gróðrarstöð
á Akureyri, til þess að gera tilraunir með uppeldi á erlend-
um og innlendum trjáplöntum. Stöð þeirri var komið á fót
1899, og var hún síðar, er Ræktunarfélagið kom til sög-
unnar, rekin af því um allmörg ár. Hér verður ekki rak-
inn aðdragandinn að stofnun Ræktunarfélags Norðurlands,
5