Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 02.02.1956, Qupperneq 63

Árni G. Eylands:
Eins og þér sáið og berið á munið þér uppskera^
Þó að ótrúlegt sé, heí ég árum saman verið að hugsa um
að skrifa þessa grein. Þess mætti því vænta, að ekki sé smátt
í böggum þegar hún kemur. Slík hugsun mun þó valda
vonbrigðum. Það, sem ég hef að segja, er lítið og einfalt,
en það snertir mál, sem er mikilsvert, og um það mál má
því helzt ekki segja neitt ómerkilegt. Um það þarf að segja
margt merkilegt og vel. Því hef ég stungið við fótum og
þagað, en ég held að það sé ekki rétt að gera það lengur, úr
því að aðrir verða ekki til að mæla hér um. Eftir því hef ég
beðið og vænzt mikilla hluta, og meiri, heldur en reynsla
mín og aðstaða gerir mér fært að valda.
Að gera betur.
Ég lít svo til, að svo sé nú ástatt á mörgum sviðum, um
framsókn þjóðarinnar til betri lífskjara og mannbóta, að
meira sé um vert að gera betur en gert er, heldur en að auka
afköstin einhliða, án þess að betur sé gert. Jafnframt því: að
aukin afköst, aukinn hraði og magn góðra og nytsamlegra
gerða og framkvæmda, sé því aðeins fullgott, að afköstin,
umbæturnar og framkvæmdirnar fari einnig batnandi, frá
því sem nú er almennt. Að gera betur, felst í því að undir-
t) Grein þessi birtist í tímaritinu Akranes 1955, en með því að
það rit mun lítið þekkt meðal lesenda Ársritsins, en greinin fjallar
um efni, er hér hefur verið reynt að hefja umræður um, er hún
birt hér með leyfi höfundar. — Ó. J.