Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 02.02.1956, Blaðsíða 50

106
býli í áður algerlega óræktuðu landi. Byrjunarræktunarþörf
þessara býla var áætluð 90.000 ha, eða 6 ha á býli. Það er í
árslok 1955 búið að rækta 65 þús. ha, eða um 72% af þessu
landi. Hins vegar hefur nýrækt, sem notið hefur framlags
samkvæmt lögunum, numið 103 þús. ha.
VI. Fjárframlag til nýbyggðanna.
Allir nýbyggjendur eru sjálfseignarbúendur. Ríkið veitir
héruðunum lán til langs tíma, og lántakendur greiða 3%
vexti af þeim. Þessi lán eru notuð til landkaupa, byggingar-
framkvæmda og til annarra útgjalda, er þarf til þess, að
býlin verði búrekstrarhæf og hafi búsáhöld og bústofn. Þessi
lán eru veitt af samvinnubönkunum, sparisjóðunum og af
veðdeild Finnlandsbanka.
í árslok var búið að veita 43 milljarða marka, og af því
voru 34 milljarðar byggingarlán.
Þessi lánastarfsemi er eingöngu í sambandi við ráðstöfun
fólks, sem flutt var frá afhentu héruðunum. En samhliða því
hafa nýbyggðalögin frá 1936 verið í gildi, en þau eru hlið-
stæð við landnámslöggjöfina hér, og meðan á þessum fram-
kvæmdum stóð, hefur hlutverk þeirra orðið að fullnægja
lánaþörf hinna smærri búenda, gera þeim kleift að kaupa
viðbótarlönd og til kaupa á löndum að frjálsum leiðum til
stofnunar nýbyggða.
VII. Landnámslögin frá 1936.
Samkvæmt þeim lögum fá hrepparnir árlega lán til langs
tíma úr landnámssjóði ríkisins, og þeir veita, hver á sínu
svæði, einstaklingunum lán, og fylgir þessi endurlánastarf-
semi ákveðnum reglum. Þeir bera því alla ábyrgð á lánum
þeim, er þeir veita einstaklingum. Hver hreppur hefur sér-
staka nýbýlastjórn, er veitir lánin og sér um innheimtu
þeirra. Starfsemi þessara nefnda er háð eftirliti ríkisskipaðra