Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 02.02.1956, Side 39

95
urinn og þokan hindra, að grösin, sem frosið hafa, þiðni of
snögglega, en ef þau ná að þiðna hægt, getur það oft bjargað
þeim frá eyðileggingu.
Þó er sá ljóður á þessum aðferðum, að þær krefjast nokk-
urs útbúnaðar og umstangs, og hræddur er ég um, að þær
henti mjög misjafnlega hér og verði aldrei notaðar í stór-
um stíl eða að verulegu gagni. Finnar, sem hafa athugað mál
þessi talsvert, hafa og komizt að sömu niðurstöðu.
í Finnlandi hafa verið gerðar mælingar á lofthita í mis-
munandi hæð yfir ökrunum, þegar frost hefur orðið niðri
við jörðina. Þessar mælingar sýndu, að á sumrin gat hitinn
verið mun meiri nokkrum metrum frá jörðu heldur en
niðri við jörðina. Þessi munur getur þegar verið nokkur í
tveggja m hæð og getur skipt nokkrum gráðum.
Þetta atriði er vel þekkt hér, t. d. á veðurathugunarstöðv-
um. Hitamælir, sem er í tveggja m hæð frá jörð, sýnir oft
2° C eða meira, þegar farið er að frjósa á mold.
Nú er það augljóst, að ef hægt er að fjarlægja þetta kalda
loft, sem liggur niðri á jörðinni, og fá í staðinn hlýrra loft,
sem er fáum metrum ofar, þá er hægt að draga verulega úr
frosthættunni, og ekki fæ ég betur séð, en þetta sé kleift og
það á tiltölulega einfaldan hátt. Furðar mig, að engar til-
raunir skuli hafa verið gerðar í þá átt, en þess hef ég ekki
orðið var.
Mér virðist líklegasta leiðin til þessa vera sú, að nota blás-
ara til þess að koma loftinu á hreyfingu. Öflugur heyblásari,
í líkingu við gnýblásara „Kvernelands" mundi vafalaust geta
gert sæmilegan súg og loftskipti yfir allvænum kartöfluakri.
Auðvitað yrði að hefja blásturinn áður en byrjar að frjósa
og halda honum áfram, að minnsta kosti öðru hvoru, þar til
frosthættan væri um garð gengin.
Um árangurinn er auðvitað ekkert hægt að ábyrgjast að
óreyndu, en ýmislegt virðist gefa von um, að þetta geti
borið góðan árangur, og það er staðreynd, sem margir þekkja