Árbók Landsbókasafns Íslands - Nýr flokkur - 01.07.1992, Blaðsíða 60

60
JÓN KJÆRNESTED
Winnipeg Beach, Man., 26. mars 1917.
Stephán G. Stephánsson, Esq., Markerville, Alta.
Kæri forn-vin.
Það er sagt, að betra sé seint en aldrei. Pú ert búinn að eiga svo
lengi hjá mér bréf, að ég skammast mín ofan undir allar hellur.
Kem þó öruggur til föðurhúsanna. Má þó búast við, að þú sért mér
reiður fyrir vanræktina við þig — og sjálfan mig líka! Dómara-
störfin voru nokkuð þung á mér um tíma, svo allar mínar
bréfaskriftir fóru að forgörðum nema rétt þær, sem daglegu
störfin útheimtu og óumflýjanlegar voru að öllu leyti. En nú hefir
nokkuð dregið úr slíku stappi, einkum síðan Bakkusi gamla voru
nokkuð takmarkaðar leiðir af lögunum, svo mér gefast meiri
næðisstundir. Fylkjast þá nú allir gamlir kunningjar í hugann og
reka mig til að setjast við að reyna að grynna eitthvað af þeim
bréfaskuldum, sem ég er í við þá. Byrja ég á pér. Bréfs-efnið er
ekkert nema það að biðja fyrirgefningar og rjúfa þögnina. Býst ég
við, að þú verðir einna greiðastur til sætta. Hvernig fer hjá mér
með suma vini mína aðra, veit ég naumast. Jóhann okkar á
Tindastól hefír átt hjá mér bréf hér um bil eins lengi og þú. Og má
honum þykja það skrýtið, að ég skuli ekki hafa svarað eina bréfinu,
sem hann hefir skrifað mér. Vinsamlegu og góðu bréfi. Þú getur
naumast hugsað, hvað mér þykir vænt um, þegar ég er búinn að
koma þessum miða af stað til þín. Það léttir af mér byrði, og hef ég
þurft að hafa tröllatak á sjálfum mér til þess að svipta henni af mér.
Er það svona þegar eitthvað fer að dragast hjá manni. Veit ég, að
þú leggur þar í manna best réttan skilning og meðferð.
Stephán minn góður! Þá hef ég nú sagt þér bréfs-efnið. Hefir þú
oft verið í huga mínum og fengið oft skeyti frá mér á þann hátt. Og
stundum hefír mig verið að dreyma þig. En nú þori ég ekki lengra
út í þá sálma. Því þá getur verið farið að kalla okkur drauga — eða
draug, eins og Einar Hjörleifsson, nú Kvaran. Það kom maður til
mín í haust og talaði alltaf um Einar draug, og vissi ég ekkeri hver
það var, fyrri en ég þá spurði að því. En þetta fá Einar og hans
menn fyrir sitt dulræni. Skal þeim þó ekkert slæmt til lagt af mér.
En fyrst ég nú minnist á nafnið Kvaran, skal ég segja þér hvernig
Dr. Guðm. Finnbogason sagði mér að væri farið með „steð“ af þeim
ný-nefningum lieima; það væri gert að star. Svo nafnið rnitt yrði
þá: Kjarnistar = eða Kernestar, og finnst mér það nokkuð stirt, og
ég held að honum hafí nú fundist það líka! Geðjaðist mér vel að
Guðmundi, og Kamban fór ég einnig að hlusta á, en kynntist
honum ekkert.