Árbók Landsbókasafns Íslands - Nýr flokkur - 01.07.1992, Blaðsíða 56

56
JÓN KJÆRNESTED
Winnipeg Beach, Man., 4. des. 1904.
Stephan G. Stephánsson, Esq., Markerville, Alta., N.W.T.
Alúðar heilsan, góði vinur. — Þökk fyrir bréf meðtekið í
gærkveldi. Þótti mér vænt um að fá línu frá þér. Var ég ráðinn í að
rispa þér línu núna um helgina. Hefir oft hugurinn sveimað vestur
til þín. Vissi ég að þú varst „óumbreytanlegur" í vináttunni með því
ég hafði að stinga hendinni í eigin barm, þótt drægist með skriftir.
Fann að ég átti ekki annað en þögn skilið eftir allan dráttinn hjá
mér. Gladdi mig að fá bréf þitt, en hryggði jafnframt að heyra,
hvað þú hefir verið lasinn. Var ég búinn að heyra, að þú hefðir
verið lasinn í sumar. Þykir mér vænt um að heyra þig vera að koma
til.
Mínir hagir eftir vonum; heilsan góð, mín og minna allra. Allvel
búinn að koma mér fyrir með húsakynni og annað. Búinn að reka
niður „fence-pósta“ umhverfis landið og langt kominn að girða
það á tvo kanta með vír. Og svo hef ég þurft að gera mikið
brautarhögg til og frá um það í heybletti. Verð ég feginn hverju
sem ég kem í verk á landinu til þess að geta fengið eignarrétt á því,
hvað sem ég svo geri. Hef ég ekkert getað komist að heiman og því
mest við það að styðjast, sem heimilið gefur af sér og smávegis í
kring. Var mitt örðugasta sumar í fyrra, á meðan ég var að koma
mér fyrst fyrir. Nú er orðið heimilislegra hjá mér og ég ofurlítið
farinn að binda saman bagga mína á okkar vísu. Hef ég nú allt
reglumbundnara og get heldur hnuplað mér stundum til minna
kúnsta. Bækur mínar meira við hendina, og kveldlestur rneiri, en
buddan of létt til fanga nýrra bóka og blaða. Vona þó heldur að
það lagist eftir að hafa komið upp nauðsynlegustu húsum og öðru
fyrir, sem ekki verður hjá komist. Uni ég furðanlega vel hag
mínum, þó ég fínni, að annað sé mér lagnara en snúast við gripi.
Vil þó nokkuð til vinna að geta verið sem mest óháður öðrum og
fara eftir eigin höfði.
Til Winnipeg fór ég í sumar um sýningarleytið; hafði ekki komið
þangað lengi. Var það á íslendingadaginn. Sáust þar engir „þeir
heilögu“. Hélt ég flokkadráttur væri orðinn minni en hann var. En
það sýndist ekki. Getur verið að sýningin hafi dregið úr. Mest fólk
utan úr byggðum. — Býst við að geta nú heldur farið að verða á
kreiki, svona þegar fram líða stundir.
Thompson „Svövu“-föður fékk ég kveðju frá í morgun. Dóttir
hans ekkert verið utanhúss í sumar, en nú kve hann ætla að fara að
lofa henni að koma út svona þegar gott sleðafæri er komið. Annars