Árbók Landsbókasafns Íslands - Nýr flokkur - 01.01.1993, Blaðsíða 63

BRÉF TIL BJARNA PORSTEINSSONAR
63
hafí tekið heldur of mikið, en - það er nú of seint að tala um það,
og vil eg að það gildi, sem þér segið, því eg hefi lítið vit á því.
Prentvillur urðu nokkrar, þó eg sjálfur læsi próförkin og færi 11
sinnum inn í Viðey, þær eru settar aftan við; sé eg þó seinna að í
kvæði amtm. Thorarensens hefir orðið rangt „heiðri“ fyrir
„hreiðri", og er það illa. Mundi minna hafa orðið áfátt, ef eg hefði
verið á staðnum og getað haft vakandi auga á prentaranum og
sjálfum mér.
Loksins legg eg hér með líkræðu prófastsins, og þar eg hefi nú
lagt öll skjöl í réttinn, innlæt eg málið til yðar dóms, frá hvörjum eg
ekki ætla mér að appellera.
Með stærstu virðingu.
Yðar hávelborinheita
auðmjúkur þénari
S.'Egilsson
Utanáskrift vantar. Undir dagsetningu stendur: Sv. 10. febrúar 34.
Skýringar: Gröndalskvæði: Kvæði/ landsyfirréttar assessors/ Benedikts Gröndals./
Útgefin og kostuð af Sveinbirni Egilssyni./ Kennara við Bessastaðaskóla./ Viðeyj-
ar klaustri, 1833; Stúrmshugvekjur: Andlegar hugvekjur eftir Chr. Stúrm voru
endurútgefnar hvað eftir annað á fyrri hluta 19. aldar í Viðey, t.a.m. um þetta
leyti; exemplari: eintaki; exscripto: eftirriti\fíngerað: búið til; Einari kút: Svokallaðar
kútsvísur voru mjög í tísku um skeið og urðu ýmsir til að kveða; K. Melsteðs: Ketill
Melsteð lögfræðingur og herforingi; Vigf. Scheving: Vigfús Jónsson Scheving
sálmaskáld, orti t.a.m. passíusálma; se'ra Hjaltalín: Þ.e. Jón Hjaltalín prestur á
Breiðabólsstað á Skógarströnd og víðar; Thorarensens: Þ.e. Bjarna Thorarensens.
Bessastöðum 6. mars 1834.
Hávelborni hra amtmaður!
Fyrir yðar bréf af 10. febr. ber mér skyldugast að þakka yður, því
heldur, sem það inniheldur dóm yðar um útgáfuna á Gröndals
kvæðum, í hvörri eg á allan þátt, og ástæður yðar fyrir þessum
dómi. Mér þykir dómur yðar of harður og sé engan veginn, að
hann geti flotið af præmissis. Eg tek fyrst til það sem þér í
præmissis kallið höfuðstykkið: að í útgáfunni vanti fjölda kvæða.
En var það skylda mín að taka öll kvæði eftir Gr. sál.P Eg held hann
hefði ekki viljað það sjálfur. Eg óttaðist langtum heldur fyrir því,
að eg hefði tekið of mikið en of lítið. Þér tilfærið „Ráðlegginguna
eftir Stolberg“ upp á 102 vers. Eg hafði hana og sleppti henni