Árbók Landsbókasafns Íslands - Nýr flokkur - 01.01.1993, Blaðsíða 82

82
SVEINBJÖRN EGILSSON
þetta, heldur er það af því eg á einhvern hátt hefí alltjent fundið
mig verr viðlátinn eftir en áður. En fínni eg, að eg hafi verr af að
bindast þessara drykkja, þá segi eg mig úr félaginu, því þá finnst
mér það skylda. Þetta er þá ekkert annað en medicin eða diæt; og
svo vil eg hver geri, sá sem fínnur sig betri við það, honum er það
lækning, drekki hann. Eg bið yður forláta þennan excursum, sem
eiginlega átti að vera afsökun mín vegna. Eg er búinn að senda
Rafni, Etatsr., Manuscr. 288 arkir, það er orðatíningur úr fornvís-
um, samfenginn grautur af pros. og poet. orðum. -
Með allshugar bestu óskum er eg ávallt
yðar hávelborinheita
elskandi vin og heiðrari
SrEgilsson
Utanáskrift: Hávelbornum/ herra konferenceráði B. Thorsteinsen/ riddara af
Dbr. og DM./ að/ Stapa.
Skýringar: B. Sivertsen: Bjarni Sivertsen stúdent; G. Pétursson: Guðmundur
Pétursson kaupmaður; II. Thordersen: Helgi G. Thordersen, síðar biskup; Áma:
Árni Thorsteinson; Bindindisfélagið: Pað náði verulegri útbreiðslu um fáein ár
t.a.m. meðal skólasveina. í bréfum þeirra kemur fram að þeim þótti heldur
miður að Sveinbjörn skyldi ganga í félagið sökum þess hvað hann varð skemmti-
legur þegar hann var hreifur af víni; dr. Scheving: Hallgrímur Scheving kennari á
Bessastöðum; II. Sivertsen: Bjarni Sivertsen, kaupm. í Hafnarf. og riddari af
dannebrog; Bstöðum: Bessastöðum; B. Thorarensen: Bjarni Thorarensen skáld;
excursum: útúrdúr, hliðarstökk; Manuscr.: handrit; af pros. ogpoet. orðum: af orðum
í bundnu og óbundnu máli.
Reykjavík þ. 29. sept. 1846.
Hávelborni elskulegi herra konferensráð!
Á meðal fleiri hressinga, sem eg í dag hefi orðið aðnjótandi í
þessari leiðinlegu tómthúsmennsku, er bréfíð yðar frá 16. þ. m.
einhver hin langbesta. Eg flutti hingað þ. 14. þ. m. frá konu m. inn
í þetta hús, sem eg hefi kaupfest af ass. Johnsen fyrir 3500 rd. Það
sem mér hefír farið fram í sumar, hjá því sem var í Khöfn í fyrra
vetur, er það, að í Höfn labbaði eg til Brúsa daglega eftir
middagsmat, en nú er mér færður blautur fiskur og töðugjalda-
grautur frá Hinriksen á hverjum degi, og fínn eg þó, að eins vel vil
eg lifa í Höfn og í Rvík. Eg átti þriggja vikna útivist frá Khöfn, en
enga von átti eg á því kl. 11 e.m. þann 23. júní að koma að mínu
fólki á Eyvindarstöðum sóttveiku í mislingum. Kona m. lagðist
algjörlega þann dag, og aðra nótt eftir varð eg að vaka yfír henni,