Frjáls verslun - 01.04.1959, Page 26

síðan til Kaupmannahafnar og lestaði þar 514
smálestir af ýmsum vörum, þar á meðal stóran
spennubreyti, sem vó 22 smálestir. M.s. „Selfoss“
er búinn 30 smálesta lyftiás, en stöðugt er burð-
arþol lyftiásanna aukið samkvæmt þörfum inn-
flytjenda, og þá helzt í sambandi við rafvæðingu
landsins. Frá Kaupmannahöfn sigldi „Selfoss“
til Hamborgar og lestaði þar 1520 smálestir. Að
lestun lokinni sigldi skipið til Reykjavíkur, og
þar var strax tekið til óspilltra málanna að losa
það.
Það er fróðlegt að gægjast lítið eitt í farm-
skírteini varanna, sem skipið kom með til
Reykjavíkur. Þessar 2043 smálestir voru merkt-
M.s. Selfoss hleypur ctf stokkunum 12. júní 1958
ar á 45 staði á landinu, en þó miklu mest til
Reykjavíkur eða um 80%. Vörutegundir voru
margvíslegar: fóðurvörur, matvæli, sement,
smurolíur, smjörlíkisolíur; timbur, bílar, járn,
pappír, vefnaðarvara, skólavörur, vélar o. s. frv.
móttakendur þessara vara voru 483, en send-
ingar alls rúmlega 1000. í þetta sinn var varan
það fyrirferðarmikil, að lestar skipsins voru full-
ar, og þar að auki um 60 smálestir á þilfari, þó
að heildarþunginn væri aðeins um 2000 lestir.
Af jafnþungri vöru, sem fyllir um 68 rúmfet
hver smálest, getur „Selfoss“ borið um 3000
smálestir og jafnframt haft nægan forða elds-
neytis og vatns til 30 daga siglingar.
. Þessi farmur „Selfoss“ er aðeins „almennt"
sýnishorn af flutningi til landsins. Það eru mörg
handtök og margt átakið, sem þarf til þess að
smala saman vörum, lesta þær, sigla með þær,
losa og stafla í vörugevmslu. Það er ekki aðeins
sýnileg vinna beint við vöruna, heldur einnig
skipulögð skrifstofu- og vörugeymsluvinna, l'lu tn-
ingur, skatthcimta hins opinbera o. s. frv. Það
eru sjálfsagt mjög fáir, sem gera sér grein fyrir
öllum þeim mannfjölda, sem beint eða óbeint
hefur hjálpað til að við fáum okkar molakaffi
engu síður en Brasilíubúinn.
Eimskipafélagið keypti gamla „Selfoss“ 1928,
þá 14 ára gamlan. En skipið (sem áður hét Wille-
moes) hafði verið í eigu íslenzka ríkisins, sem
notaði það til olíuflutninga fyrir landsverzlunina.
Samanburður á nýja og gamla „Selfossi“ er ó-
sanngjarn, þar sem sá fyrri var alls ekki smíð-
aður fyrir staðhætti hér, þótt hann hafi verið
óvenjuvel hæfur til siglinga við landið (hann var
keyptur til íslands árið 1917). Nýi „Selfoss“
ber þrisvar sinnum meira en hinn gamli. og hann
er einnig þrisvar sinnum stærri að lestarrúmi.
Sá gamli gekk 9 mílur, en sá nýi 15. Skipshöfn
á þeim gamla var 21, en 30 á þeim nýja. Sá
gamli gat flutt árlega um 12000 smálestir til og
frá landinu, en sá nýi gæti flutt um 60000 smál.
Kaupvex-ð gamla „Selfoss“ var 140.000 krónur,
en þess nýja um 52 milljónir. Ekki er enn hægt
að bera saman þann gamla og þann nýja að
heppni, en óskandi væri, að lánið fylgdi nafn-
inu, því að gamli „Selfoss“ var mesta happaskip.
Það er ósk allra þeirra, sem vilja ísland frjálst
og fullvalda, að floti landsmanna byggist upp
af traustum og hagkvæmum skipum, í höndum
þeirra, sem bezt kunna að sigla þeim, öllum
landsmönnum til beztra nytja.
MYNDACÁTAN
Allmargar ráðningar bárust á verðlaunamynda-
gátunni, sem birtist í jólahefti Frjálsrar Verzlunar,
og voru flestar réttar. Dregið var úr réttum ráðn-
ingum og hlutu eftirtaldir menn bókaverðlaun:
Kristinn Kristjánsson, Hellnum, Snæfellsnesi.
Loftur Baldvinsson, Nýja-Garði, Reykjavík.
Guðlaugur Jónsson, Seyðisfirði.
26
FRJÁLS VBRZLUN