Frjáls verslun - 01.08.1967, Síða 31
FRJÁLÖ verzlun
31
þotutegundir kæmu til greina.
var Boeing 727 m. a. valin sér-
staklega með tilliti til þess, hve
hljóðlát hún er og þarf stutta
flugbraut. T. d. er þetta eina þot-
an, sem leyft er að fljúga til Vest-
ur-Berlínar einmitt af þessum
sömu ástæðum.
Fraktflutningar. Annað stórt at-
riði, sem taka þurfti til greina
við þotukaupin, var hagkvæmni í
fraktflutningum. Geysiör þróun
er að verða á sviði fraktflutninga
í lofti um allan heim. Flugfélög-
in hafa þarna eygt nýja mögu-
leika, og samkeppnin á því sviði
er orðin mjög mikil. Á síðasta ári
jukust vöruflutningar F.f. milli
ianda um 40%, og reikna má með
mikilli aukningu næstu árin. Hin
nýja þota er þannig gerð, að með
lítilli fyrirhöfn má breyta henni
að hluta eða öllu leyti til vöru-
flutninga, og kemur þá aftur til
sögunnar óhagræði af því, að hún
skuli gerð út frá Keflavík. Þetta,
og óvenju hæg afgreiðsla á öllum
tollpappírum, hamlar nauðsyn-
legri þróun á aukningu vöru-
flutninga í lofti miili landa.
Framleiðum:
Þorskmjöl
Karfamjöl
Síldarmjöl
Karfa- og
síldarlysi
SÍLDAR- 0G
FISKIMJÖLS-
VERKSMIÐJAN H.F.
Útboð - tilboð/
Útboð Innkaupastofnunarinnar
F.V. hafði samband við settan forstjóra Innkaupastofnunar ríkis-
i!ns, Ásgeir Jóhannesson, og' fékk hjá honum eftirfarandi upp-
lýsingar:
Innkaupastofnun ríkisins var
stofnuð með lögum nr. 72 frá 5.
júní 1947, og er hlutverk stofnun-
arinnar að annast innkaup vegna
rikisstofnana og sérstakra fram-
kvæmda ríkisins. Hún var stofn-
sett á sínum tíma til þess að koma
á umbótuin í þeim þætti opinbers
reksturs, er varðar innkaup og út-
vegun á vörum fyrir þær stofn-
anir, sem reknar eru að öllu eða
einhverju leyti fyrir reikning
ríkissjóðs eða hafa með höndum
sérstakar framkvæmdir, sem kost-
aðar eru eða styrktar verulega af
ríkissjóði.
FY-RIRKOMULAG.
Innkaup. Til að ná þessu tak-
marki hefur Innkaupastofnunin
haft þann hátt á við öll meirihátt-
ar vöruinnkaup erlendis frá, að
leita fob-verðtilboða í útboðsformi
frá seljendum eða umboðsmönnum
þeirra og opna síðan tilboðin eftir
tiltekinn tíma í viðurvist bjóðenda
í samráði við þá ríkisstofnun eða
ríkisstofnanir, sem vöruna eiga að
fá, hefur síðan verið tekin ákvörð-
un um kaup á grundvelli verðs,
gæða og annarra skilmála, ef ekki
hafa hindrað gjaldeyris- eða inn-
flutningsráðstafanir.
Innkaupastofnuninni er einnig
oft falið að annast innkaup á ýms-
um smávörum, þar sem útboða er
ekki þörf. Gefur hún þá ráðlegg-
ingar um verð, gæði o. fl. Þá hefur
Innkaupastofnunin og samið um
sérstakan a f s 1 á 11 farmgjalda,
þannig að mikil hagkvæmni er í
bæði innkaupum og flutningum
ríkisstofnana.
Innkaupastofnunin lætur greiða
þóknun fyrir þjónustu sína, sem
nemur rúmlega útlögðum kostn-
aði.
Utboð framkvœmda. Alveg eins
og Innkaupastofnunin hefur ann-
azt innkaup á ýmsum vörum
erlendis frá, hefur hún boðið út
verklegar framkvæmdir og verk-
sölu til opinberra stofnana. Eru út-
boðin venjulega samin á arkitekta-
og verkfræðistofum, enlnnkaupa-
stofnunin sér um samræmingu og
að koma þeim á framfæri.
AUKIN STARFSEMI.
Árið 1958 seldi Innkaupastofn-
unin vörur fyrir 8 millj. króna, en
árið 1966 fyrir um 240 milljónir,
auk verksamninga fyrir um 40
millj.
Útboðin eru auglýst í dagblöð-
um, svo og í anddyri Innkaupa-
stofnunarinnar. Séu tilboðin sér-
staks eðlis, eru öll gögn send þeim
aðilum, sem vitað er, að fram-
kvæmt geta verkið. En þeir, sem
vilja, geta að sjálfsögðu leitað tii
Innkaupastofnunarinnar og fengið
þar allar nauðsynlegar upplýsing-
ar.
FRAMTÍÐARTILHÖGUN.
Það hefur sýnt sig, að starfsemi
Innkaupastofnunarinnar hefur
sparað ríkinu stórfé. Útboðin hafa
aukizt mjög og aukast enn.
Ekki hafa verið til nein lög hér-
lendis um útboð. Auðséð er, að
þeirra er nú brýn þörf, bæði vegna
þess, hve ríkur þáttur útboðin eru
orðin í viðskiptalífinu og svo hins,
að nauðsynlegt er að fullmóta
stefnuna í útboðsmálum, þar eð
nokkurs misskilnings hefur gætt
varðandi þau hjá ýmsum aðilum.
Einnig mundi löggjöf um útboð
auka festuna í þessum málum og
þar með hagkvæmnina.
----O-----
Vegna þess, hve ríkur þáttur út-
boðin eru orðin í viðskiptalífinu,
getur viðskiptarit eins og „Frjáls
verzlun“ ekki komizt hjá því að
fylgjast nákvæmlega með þeim.
Bæði er þetta þjónusta blaðsins
við ýmsa kaupendahópa þess, en
þó miklu fremur hitt, að útboðin
eru í rauninni eins konar kaup-
þing eða verðbréfamarkaður, sem
endurspeglar verðlag og viðskipta-
þróun. Útboðin og niðurstaða
þeirra eiga því erindi til mun
fleiri en þeirra, sem eiga beinna
hagsmuna að gæta.