Frjáls verslun - 01.01.1968, Qupperneq 18

1B
FRfJALS VEFÍZLUN
ÓF-1 og Eldborg GK-13.
SJÓSÓKN
OG SKIPASMÍÐANÁM.
Árið 1921 var flutt að Fagra-
skógi og þrem árum seinna á
Svínárnes á Látraströnd. Þar
blasti við nýr heimur. Með bú-
skapnum var róið til fiskjar á ára-
bátum. Þá fóru þeir á sjóinn,
drengirnir. Það var mikil reynsla.
Oftast var sótt stutt, en stundum
út fyrir Kjálkanes, út úr Eyjafirði,
og þá vildi verða erfið heimferðin
á litlum árabáti, þegar hann kom
á suðvestan og hvergi var lend-
andi, nema í túnfætinum heima.
Upp úr þessu tók hópurinn að
dreifast. Sumir drengjanna fóru
suður á vertíð, þar á meðal Þor-
björn, sem síðar kemur við sögu.
Fimmtán ára gamall réðist
Skafti til Antons Jónssonar út-
gerðarmanns á Akureyri. Átti svo
að heita, að hann lærði þar skipa-
smíði, sem hann og gerði. En inn
á milli var hann landformaður hjá
útgerð Antons í Siglufirði og svo
heima. Frá fyrsta árinu í læri hjá
Antoni Jónssyni hefur Skafti þó
aldrei sloppið við að koma ein-
hvern tíma hvers árs við á Tang-
anum á Akureyri til skipasmíða.
Árið 1927 lézt Laufey, móðir
barnanna á Svínárnesi. Árið eftir
var flutt til Grenivíkur, og þar
byggði Áskell með börnum sínum
húsið Ægissíðu. En ári seinna
réðst Skafti í það stórvirki með
bróður sínum, Þorbirni, að kaupa
10 tonna bát, Hjalta, úr búi
Antons Jónssonar, sem þá var orð-
inn gjaldþrota. Við þá útgerð var
Skafti landmaður í 10 ár og vann
jafnframt við búskap, sem þá var
enn víðast um þessar lóðir stund-
aður með útgerðinni.
EIGIÐ BÚ.
Þar kom árið 1934, að Skafti
fastnaði sér konu, Guðfinnu Hall-
grímsdóttur frá Glúmsstöðum í
Fljótsdal, sem þá var kaupakona
í Grýtubakkahreppi. Þau byrjuðu
þegar að byggja yfir sig húsið
Bjarg, en tvö ár liðu svo, að
Skafti hafði aldrei tíma til að
ganga í það heilaga. Þá hringdi
Guðfinna í hann einn góðan veð-
urdag og spurði, hvort þau ættu
ekki að koma þessu á. Jú, jú, ekki
stóð á því, enda húsið tilbúið. Og
á Bjargi byrjuðu þau sinn bú-
skap í desember 1936.
Á Þorláksmessu árið eftir fædd-
ist þeim sonur, Hallgrímur, sem
nam skipasmíðar og er nú hægri
hönd föður síns í Slippnum.
Árið 1938 þótti Skafta full-
reynt, að Hjaltaútgerðin gæfi
ekki nægilegt af sér til að fram-
fleyta báðum fjölskyldum þeirra
Þorbjarnar, eins og þá stóð. Á-
kváðu þau Guðfinna þá að flytj-
ast til Akureyrar.
Fékk Þorbjörn hlut Skafta og
hélt útgerðinni áfram, en um hana
stofnaði hann síðan hlutafélagið
Gjögur, sem hafði um árabil mik-
il og vaxandi umsvif í Grenivík
og er enn rekið þar. En Þorbjörn
fórst í hörmulegu flugslysi fyrir
nokkrum árum.
Það leit ekki búsældarlega út
fyrir ungu hjónunum, þegar þau
fluttu til Akureyrar í byrjun árs
1938. Þau áttu lítið annað en
skuldir, og mjög var aðkreppt um
alla atvinnu. Þeim tókst þó að fá
íbúð um vorið. 1941 byggði Skafti
hús að Hríseyjargötu 20 í frístund-
um sínum, og var flutt í það, þegar
komin var miðstöð og útihurð,
þótt vantaði jafnvel eldunartæki.
Að Hríseyjargötu 20 fæddist
þeim hjónum annar sonur 1945,
Brynjar Ingi, sem nú nemurskipa-
verkfræði utanlands.
Árið eftir byggði svo Skafti í
félagi við Þóri bróður sinn húsið
Norðurgötu 53, þar sem þeir búa
enn báðir með fjölskyldum sínum.
SKIPASMÍÐI.
Þegar Skapti var kominn til
Akureyrar, sneri hann sér strax að
sinni grein, skipasmíðinni, og hóf
á eigin snærum að gera við báta.
Námið og skólann hafði hann að
baki, en hafði ekki hirt um iðn-
bréfið, sem reyndist þó harla mik-
ilvægt, eins og á stóð. Þar kom
von bráðar, að honum var meinað
að stunda iðnina.
Ekki stóð þó lengi við svo búið.
Skafti marði út víxil fyrir far-
gjaldi með Goðafossi til Reykja-
víkur og heim aftur. Þangað varð
hann að sækja bréfið mikilvæga.