Frjáls verslun - 01.05.1970, Side 42

42
FRJALS VERZLUN
hafa eitthvað fyrir fasta við-
skiptavini. Þannig höfum við
til dæmis tekið Júgóslavíu aft-
ur með núna. Þangað höfum
við haft ferðir áður, og gáfust
þær vel.
En ég held að þróunin verði
sú, að farnar verði lengri og
lengri ferðir. Þegar ég byrjaði
að fást við ferðalög, sá fólk
ekki lengra en til Norðurlanda
og Bretlands og nær óhugsandi
þótti að fara til útlanda, nema
koma við í Kaupmannahöfn.
Nú hefur þátttaka í ferðum til
Skandinavíu minnkað, fyrst og
fremst vegna þess hve dýrt er
að lifa þar. Ég hef þá trú að
fólk fari að sækjast eftir ferð-
um ti‘1 Afríku til dæmis. Þau
ferðalög eru enn mjög dýr. En
þar sem leiguflugið gerist stöð-
ugt almennara — og lækkar
verðið — er ekki ólíklegt að
Afríkuferðir verði vel viðráð-
anlegar áður en mjög langt um
líður.
Okkar á milli
sagt....
• Ungur héraðsdómslögmaður
hér í borg er meðal kunnra
gleðimanna. Eitt sinn var
hann í samkvæmi að kvöldi til,
og frétti þá, að kunningi hans
einn ætti þrítugsafmæli. Lög-
maðurinn vatt sér í símann og
nantaði vörubíl. Þegar vöru-
bíllinn kom. lét hann aka heirn
til kunningjans. E- þangað
kom, lét hann bdinn rtanza o'T
sturta þrisvar í heiðursskyni
við afmælisbarnið.
0 —Símonarkjör?
— Jú, Alfreðsína.
— Þetta er Sigurlína á Jóns-
götu 1, getið þér sent mér eitt
bréf af kanel strax?
— Því miður, frú. Sendi-
ferðabíllinn var að fara upp á
Akranes með einn eldspýtu-
stokk!
* Og svo var það maðurinn í
Hallgrímsprestakalli, sem fór í
algert bindindi, þegai- hann sá
TempiarahölHna, sagðist ekki
ætla að styðja byggingu fieiri
slíkra glerkastala, sem skyggðu
á kirkjuna sína.