Frjáls verslun - 01.08.1973, Page 63

Haukur Jacobsen framkvæmdastjóri:
Bætt aðkeyrsla að miðbænum og
aukin bílastæði nauðsynleg
Eitt af eldri fyrirtækjum
við Austurstræti er vefnaðar-
vöruverzlun Egils Jacobsen í
húsinu númer 9. Verzlunin var
stoínuð árið 1906 og var þá
til húsa í Pósthússtræti. Húsið
við Austurstræti var byggt árið
1921 af Agli Jacobsen og hefur
óefað verið stórhýsi í þá daga.
Má síá að þetta er nokkuð
gamait hús og vandað, með
gibslistum og miklu gylltu út-
flúri i loftum og peningakassi
fyrirtækisins sem blasir við
þegar inn er komið er einn af
þessum gömlu virðulegu köss-
um með stórri pappírsrúllu og
mörgum skúffum enda 50-60
ára gamall. Þetta útlit sem er
á verzluninni í dag er þó að
hverfa, því í undirbúningi eru
breytingar á verzluninni í þá
átt að gera hana nýtízkulegri
og jafnframt aðgengilegri fyrir
viðskiptavininn.
Þarna hittum við að máli
Hauk Jacobsen, son Egils, sem
nú er framkvæmdastjóri. Hann
er einn þeirra manna sem
voru á móti lokun götunnar
fyrir bílaumferð í upphafi, en
þegar hann hafði kynnt sér
málið og heyrt útskýringar
þeirra manna sem stóðu fyrir
þessari tilraun, snerist honum
hugur og vonast hann til að til-
raunin beri jákvæðan árangur
og að hún verði til frambúðar.
Hann er þó efins í að svo verði
nema borgaryfirvöld bregði hið
snarasta við og auðveldi alla
aðkeyrslu að miðbænum og í
gegnum hann og fjölgi bíla-
stæðum í sjálfum miðbænum.
Hann sagði að Austurstræti
hefði á undanförnum árum
verið að dofna sem verzlunar-
staður og telur að sú opinbera
þjónusta, sem er þar til húsa,
eigimestan þátt í því. Einnigað
lítið sem ekkert bætist þar við
af nýjum verzlunum.
Þá væntir Haukur sér góðs
af barnagæzlunni ’sem komið
hefur verið upp í Bankastræti
og finnst að hún hefði mátt
koma fyrr. Segir hann að sér
FV 8 1973
Hús verzlunar Egils Jacobsen í
Austurstræti 9.
hafi oft runnið til rifja erfið-
leikar mæðra með ung börn,
sem c-ru að reyna að verzla en
fá ekki mínútu frið fyrir börn-
um sínum, sem sækja í sífellu
út á götuna og þykir ekkert
leiðinlegra en svona búðaráp
með mömmu.
Við inntum Hauk eftir því
hvort hann teldi að auðveldara
væri að fá gott starfsfólk í
fyrirtæki í miðbænum, hvort
fólk vildi heldur starfa þar en
annars staðar. Hann sagði að
svo kynni að vera, að minnsta
kosti hefði sín verzlun á að
skipa úrvals fólki og væri
yngsti starfsmaðurinn 8 ára í
starfi. Hann sagði að kunnings-
skapur væri meðal kaupmanna
við götuna og góð samvinna
með vandamál sem upp koma
og alla snerta. Til dæmis hefði
samvinna þeirra á meðal varð-
andi lokun götunnar verið mjög
góð innbyrðis og einnig gagn-
vart borgaryfirvöldum í þessu
veigamikla máli fyrir kaup-
menn við Austurstræti.
Saknar
sérstæðra
personu-
leika
Steinar Þórðarson, skrif-
stofustjóri hjá Bókaverzlun
Sigfúsar Eymundssonar, er bú-
inn að starfa í Austurstræti í
34 ár samfleytt, alla tíð hjá
sama fyrirtækinu. Hann byrj-
aði um fermingaraldur við ým-
is aðstoðarstörf í bókabúðinni,
sem búin er að vera til húsa
í Austurstræti 18 frá árinu
1919.
Þegar Steinar hóf þar störf
voru afgreiðslumenn í búðinni
þrír, þeir Stefán Stefánsson,
Bragi Brynjólfsson og Lárus
Blöndal Guðmundsson, sem all-
ir áttu síðar meir eftir að setja
á stofn og starfrækja eigin bóka-
verzlanir í Reykjavík. Núna eru
tólf manns við afgreiðslu í Bóka-
verzlun Sigfúsar Eymundssonar.
Steinar segir, að fyrr á árum
hafi bókabúðir hvergi þrifizt
nema í Austurstræti og um ára-
bil voru fjórar slíkar í götunni.
Persónulegur kunningsskapur
tókst með starfsfólki allra verzl-
ananna enda var sama f ólkið þar
við störf árum eða áratugum
63
L