Frjáls verslun - 01.07.1974, Blaðsíða 65

Svolítill iðnaður er starf-
ræktur. Hér er rekin plast-
verksmiðja og er hún stærsti
framleiðandi í einangrunar-
plasti hérlendis, og við hana
vinna 10—15 manns. Guðjón
Öfjörð er með vélaverkstæði,
sem sér um alla viðgerðar-
þjónustu fyrir báta á Eyrar-
bakka og Stokkseyri, alls 18
báta.
Garðrækt er mikiði stunduð
og hér eru nokkrir stórir
kartöfluframleiðendur, en bú-
skapur er fremur lítill í
hreppnum, og varla nema um
tvö bú að ræða.
Hvað viðkemur framkvæmd-
um er það að segja, að átta
íbúðarhús eru í smíðum og
það stendur til seinna
í sumar að leggja slitlag á Vz
af aðalgötum þorpsins. Mikið
þarf að gera í sambandi við
breytingar á rafmagnskerfi,
holræsa- og lóðagerð, og ósk
okkar er að reka sjálfstæða
rafveitu og vinna að því að
koma öllu lagnakerfi í jörðu
á hæfilega mörgum árum.
— Er mikil félagsstarfsemi
á Eyrarbakka?
— Félagsstarfsemi hefur
verið heldur daufleg. Að vísu
starfa hér kvenfélag og ung-
mennafélag með nokkrum
þrótti. Eftir því sem það ger-
ist tíðara að félagsstarfsemi
komist á viðskiptagrundvöll,
verða lítil þorp oft útundan
að lokum.
Að síðust má geta þess að
eftir tólf ár geta íslendingar
minnst 1000 ára afmælis
merkustu siglingar frá íslandi,
því árið 986 lagði Bjarni Herj-
ólfsson upp frá Eyrarbakka
áleiðis til Grænlands og fann
Ameríku í leiðinni. Er ekki til-
valið, að það ár verði tíma-
mótaár í hafnarmálum Eyr-
bekkinga og að þá verði
draumur þeirra um stærri og
betri höfn uppfylltur?
Siggabúð á Selfossi:
Erfitt að reka einkaverzlun úti á
landsbyggðinni
*
— rætt við Sigurð Asbjörnsson, kaupmann
Siggabúð á Selfossi, sem er
í eigu Sigurðar Ásbjömssonar,
er eina verzlunin á Selfossi í
einkaeign, sem verzlar aðeins
með matvörur. Hafa margir,
sem eru í sömu sporum og
Sigurður kvartað undan allri
aðstöðu, sem þeim er boðin
upp á, og þótti okkur rétt að
ræða við Sigurð um ástandið
í þessum málum.
— Hvernig er að reka verzl-
un úti á landsbyggðinni?
— Því er fljót svarað. Menn
halda þessu áfram af tómri
þrjósku, og er margt sem spil-
ar inn í.
í fyrsta lagi má nefna röng
verðlagsákvæði. Ekki er um
að ræða of lága prósenttölu,
heldur innbyrðis ósamræmi í
ákvæðum. Má taka sem dæmi
gosdrykki, en álagning á þeim,
er mun lægri heldur en á
ávaxtasafa í flöskum. Gos-
drykkjasala útheimtir mikið
húsnæði, auk óhemju vinnu.
Einnig mætti réttlæta þá skoðr
un, að gosdrykkir séu meiri
munaðarvara, en ávaxtasafi.
Það þarf líklega enginn
að undrast, að málum sé
svona háttað, þar sem mér
skilst að pólitík ráði miklu,
þegar menn eru skipaðir í
verðlagsnefnd, frekar en þekk-
ing á verzlunarmálum.
Flutningskostnaður er stór
liður, sem við fáum ekki nema
að hluta inn í verðlagið, og
get ég nefnt, að það kostar
60 krónur að flytja einn kassa
af bönunum hingað að Sel-
fossi, en samkvæmt ákvæðum
verðlagsnefndar megum við
leggja eina krónu á hvert
Sigurður Ásbjömsson í verzlun sinni.
FV 7 1974
65