Frjáls verslun - 01.03.1979, Blaðsíða 25

Plastprent h.f. hefur yflr mjög fullkomnum tækjum að ráða til framlelðslu á
plastfllmu.
Árið 1969 gaf Iðnaðarráðuneytið
út rit sem heitir „íslenzkur iðnað-
ur og EFTA“, en það var unnið af
Guðmundi Magnússyni prófess-
or. Þar er gerð grein fyrir stöðu
iðnaðar á fslandi og hugsanlegum
áhrifum EFTA aðildar fyrir ein-
stakar iðngreinar. Ein þeirra iðn-
greina sem í þessu riti er ályktað
að EFTA aðildin muni ekki hafa
nein áhrif á er plastiðnaður. Rökin
fyrir því eru m.a. taiin sú að toll-
vernd sé yfirleitt hverfandi í plast-
iðnaði nema í búsáhöldum. Það er
heldur engin tilviljun að þegar litið
er yfir skýrslur Hagstofunnar um
iðnaðarframleiðslu verður ekki
betur séð en að framleiðsla flestra
vara úr plasti hafi aukizt nema
búsáhalda, þau eru að mestu fall-
in út.
Þetta atriöi rennir stoðum undir
þá skoðun, sem er útbreidd, að hin
svokallaöa tollvernd hafi alls ekki
verið iðnaðarframleiöslu til fram-
dráttar á íslandi. Það er einnig at-
hyglisvert að þær tvær fram-
leiðslugreinar í landinu sem búiö
hafa við minnsta tollvernd á síð-
ustu áratugum, en það er plast-
iðnaður og framleiðsla plastefna til
veiðarfæragerðar, virðast nú vera
með stöðugustu framleiðslugrein-
unum í landinu og í jöfnum og
markvissum vexti. Þetta er þeim
Plastiönaöur:
fram af sérfróðum aðilum að
mesta möguleika íslenzks fram-
leiðsluiðnaöar sé að finna í plast-
Hampiðjunnar hf. hefur t.d. bent á
að sú samkeppnisstaða sem gert
hefur Hampiðjunni kleift að flytja
út hluta af sínum framleiösluvör-
um, sé ekki minnst því að þakka að
fyrirtækið hefur alla tíö keppt við
erlenda framleiðendur án þess að
njóta tollverndar. Af viðræðum við
fleiri aöila má draga þá ályktun að
raunhæf samkeppni sé eina virka
aflið sem aukið geti framleiðni, sé
hægt að auka hana á annað borð.
Mikil framleiðni —
Hörð og f rjáls samkeppni
mun athyglisverðara fyrir þá sök
að þrátt fyrir verulegar verðhækk-
anir erlendis á hráefnum til plast-
iðnaðar vegna olíuhækkana, hefur
íslenzkum plastiðnaði tekizt að.
standast harðnandi samkeppni án
þess að verðlag á plastvörum, t.d.
umbúðum og einangrunarefnum,
sé hlutfallslega hærra hér en er-
lendis þar sem hin æskilega
markaðsstærð er talin vera fyrir
hendi.
Því hefur löngum verið haldið
iðnaði og rafeindaiðnaði. Af við-
tölum við ýmsa aðila í plastiðnaði
kemur víðast hvar fram bjartsýni á
möguleika iðnaðarins. Sigurður
Oddson verkfræðingur hjá Plastos
hf. í Reykjavík taldi t.d. ekki leika
neinn vafa á því að framleiðni væri
meiri í plastiðnaði en öðrum iðn-
greinum vegna þess hve sam-
keppnin væri hörð bæði hér inn-
anlands og gagnvart erlendum
framleiðendum.
Magnús Gústafsson forstjóri
Plasteinangrun
Á íslandi munu nú vera starfandi
18—20 mismunandi stórar verk-
smiðjur sem framleiða einangrun-
arplast fyrir byggingariðnað,
frystihús, skip o.fl. Flestar þessara
verksmiðja eru fremur litlar. Þær
framleiða frauðplasteinangrun úr
plystyren-plasti og eru dreifðar um
allt land. Einkennandi fyrir þessa
framleiðslu er sú fjarlægðarvernd
sem hún nýtur, en sem kunnugt er
23