Frjáls verslun - 01.07.1979, Blaðsíða 47
BRANO
KASHRUT & OUALITV
Packed for
SEASON PRODUCTS CORP. A/S
Stavanger - Nonway
Erlend merki á íslenzku hráefni. Þannig eru síldarflakadósirnar frá Noröurstjörnunni merktar fyrir Sea-
son-fyrirtækið í Bandaríkjunum.
vöru hér. Til viöbótar koma svo
ýmsar aðrar vörur í minna mæli,
sem seldar eru hér sem sérstakt
Ijúfmeti og eru ekki útbreiddar í
sölu. Þar á meðal er kavíar, þorsk-
hrogn, og lifur. Þær vörur er að-
eins að finna í sérverzlunum eða
sérdeildum í stærri matvöruverzl-
unum. Salan á kavíar fer sífellt
vaxandi því að verðið er miklu
hagstæðara en á írönskum eða
rússneskum kavíar. Ég vænti
þess, að í framtíðinni verði kavíar
undir okkar merki í hillum venju-
legra matvöruverzlana hér í
Bandaríkjunum, þar sem kavíar
hefur ekki verið á boðstólum
hingað til.
— Hvernig finnst þér sam-
bandinu við framleiðendur á ís-
landi vera háttað og hvert orð fer
af íslenzku verksmiðjunum á
þessum markaði?
— Því miður hefur þetta ekki
gengið átakalaust. Menn verða að
minnast þess, að hér í Bandaríkj-
unum eru viðhafðar nýstárlegustu
markaðsaðferðir. Norska fyrirtæk-
ið, sem ég vann fyrir áður, hafði
verið vel búið undir að hasla sér
völl hér, m.a. með nýtízku umbúö-
um, merkingum og sölutækni. ís-
land var eftirbátur að þessu leyti
og er það enn. Þó að menn á ís-
landi séu samvinnuliprir og allir af
vilja gerðir, hefur ekki tekizt að
gera kraftaverk á einni nóttu þegar
önnur fyrirtæki og önnur lönd hafa
verið að vinna að markaðsöflun og
þróa hjá sér árum saman. Svo ég
orði það mildilega þá má segja að
málin séu enn voöalega flókin og
mikið verk óunnið.
-— Á hvaða sviðum verður
þessa helzt vart?
— Með einni eða tveimur und-
antekningum er búnaður í lagmet-
isverksmiðjum á íslandi úreltur í
samanburði viö það sem gerist
annars staðar í heiminum. Sölu-
stofnun lagmetis í Reykjavík hefur
staðið í ströngu að fá verksmiðj-
urnar til að framkvæma nauðsyn-
legar úrbætur, sem við höfum
beðið um. Það má ef til vill kenna
okkur um, og þá sérstaklega skrif-
stofu sölustofnunarinnar í Reykja-
vík, að ekki hefur tekizt betur til,
því að hún á að fylgja þessum
málum eftir. Við værum komnir
miklu lengra á þessu sviði, ef rétt
hefði verið að málum staðið. Samt
vil ég segja, að nú þegar hafi náðst
talsverður árangur, sem ég er
ánægður með. En við gætum
staðið enn betur að vígi.
— Hafið þið heyrt einhver við-
brögð hjá kaupendum um það
hvernig þeim líkar íslenzka lag-
metið?
— Verzlanakeðjurnar eru mjög
móttækilegar fyrir íslenzku vör-
unni vegna þess að ísland nýtur
hér mikils álits sem fiskframleið-
andi. Aftur á móti þurfum við að
einbeita okkur að neytendunum
og kenna þeim að meta vörurnar.
Viö höfum,hins vegar ekki ráð á að
verja þeim milljónum dollara til
upplýsingastarfsemi gagnvart
neytendum, sem bandarísk eða
erlend stórfyrirtæki myndu telja
nauðsynlegt til að komast inn á
þennan markað.
— Hvernig kynnið þið ykkar
vörur?
— Við gerum allt sem við getum
til að fá söluaðilana sjálfa til að
kynna vörurnar. Það takmarkaða
svigrúm, sem við höfum til kynn-
ingar, kemur helzt fram í því að við
veitum kaupendum afslátt af
kaupverði ef þeir auglýsa vörur
okkar í dagblöðum eða setja þær
sérstaklega upp til sýningar í
verzlunum.
— Hver er að þínum dómi
framtíðin í þessum viðskiptum?
— Með góðu samstarfi og
nægri framleiðslu lofar framtíðin
góðu. Viö fáum aftur á móti aldrei
nægilegt magn af vörum. Það má
framleiða nýjar vörutegundir og
vinna þeim markað hér. Hráefnið,
sem íslendingar hafa til að vinna
úr, er afbragðsgott.
Það ættu að vera skilyrði til að
margfalda söluna, ef allir leggja
sig fram. Á þessum þremur árum,
sem liðin eru síðan við hófum
starfsemi okkar, höfum við gert
hvorki meira né minna en við lof-
uðum. Ég hafði eins og áður segir
unnið mikið fyrir norska aöila og
fannst því spennandi að taka að
mér verkefni fyrir ísland. Það hefur
þó gengið skrykkjóttar en ég átti
von á. Með góðu samstarfi má
koma á nauðsynlegum endurbót-
um, sem gera leiöina til banda-
rískra neytenda greiðfærari.
47