Frjáls verslun - 01.04.1992, Side 15

FRÉTTIR
Sælkerasafarí
Hallargarðsins
Réttur Hallargarðsins nr. 40
Nautalundir með hvítlauk
og Shallotulaukí Rauðvínssósu
Símon ívarsson,
gítarlcikari, lcikur
Ijúfa tónlist
matargesti fö^tu-
dags- og laugar-
dagsk\'(")ld
\rið kynnum nýjar
matargerðarperlur
. p. lystilegum
matseðli.
Verið
Borðap
íoniln ú veitingastað vandlátra
J síma 078555 og 30400.
Hádegisverður viðskiptalífsins kr. 990,00
Leikhústilboð: Priggja rétta kvöldverður á aðeins ltr. 1.980,00
Hallargarðurinn
í Húsi verslunar
P^T’Xa <«® "VOmU‘ ,
tonnstó"1^ vesæU 06 kraM^
I ok Viálfum ro)"' , w,rEarst)orn er svo kveöa þcssa
l\ Minnil)lulron 1 , Ua£i bolmagn eUU\ haft
I 6 i \>ann round“f£attúr bV6áa l?aö þjóftina. Her
\ RevbvitónBai^'mfefnategsltreppavn Uu{slýönn á
i Sarölrrónagengnr slaöar og i
1 rh&fnöóor&nni^^ beimil®na verða ÖBW
I V)\ábraBÖ\. Pening ^j-^olurnar sent sama uma er i
m Jgar eru V® roS viö ráötef-ý mará '
s?rt-isssr*»aííir»;<‘M*”
Leiðarahöfundar, m.a. Morgunblaðsins og DV, gagn-
rýndu veisluhöld við vígslu Ráðhússins.
vegna yfirvinnu í tíma-
pressu síðustu vikna og
að allt kapp hafi verið lagt
á að láta áætlun um vígsl-
una standast frekar en
þær áætlanir sem gerðar
voru í upphafi um heildar-
kostnað hússins. Síðar
sagði hann að lagt hafi
verið upp í þessa bygg-
ingu með þeim formerkj-
um að hún mundi kosta
sjö hundruð milljónir
króna en sú tala væri nú
komin í þrjá og hálfan
milljarð. Hann vakti at-
hygli á því að það hafi
ekki verið og sé ekki sam-
staða um þetta ráðhús
sem hann telur bruðl frá
upphafi til enda.
Ennfremur sagði Ellert
í þessum leiðara DV:
„Ráðhúsið er kontór. Það
hlýtur að vera áleitin
spurning hvort reisa þurfi
minnisvarða utan um
þessa kontóra og kosta til
þess þremur og hálfum
milljarði og kannski
meiru.“
Að lokum vék hann að
hinni óheppilegu tíma-
setningu sem blasir við
þegar blásið er til vígslu-
veisluhaldanna:
„í þann mundinn sem
ráðhús Reykvíkinga er
vígt og Reykvíkingar eru
látnir byggja það fyrir
þrjá og hálfan milljarð
króna gengur efnahags-
kreppa yfir þjóðina. Hér í
höfuðborginni sem ann-
ars staðar hanga lífskjör-
in á bláþræði. Peninga-
budda heimilanna
skreppur saman og marg-
ar eru þær matarholurnar
sem ekki verða fylltar
vegna rándýrs kostnaðar
við ráðhúsið. Á sama
tíma er efnt til veislu fyrir
hina útvöldu. Þetta minn-
ir um margt á söguna um
Neró og Róm og fiðluna."
Hvað sem menn kunna
að segja um veisluhöldin
geta flestir verið sam-
mála um það að ráðhúsið
einkennist af glæsilegu
handverki og hugmynda-
ríkri hönnun. En íburður-
inn er með þeim hætti
sem eðlilegur gæti talist
fyrir höfuðstöðvar Efna-
hagsbandalags Evrópu.
Það er eins og menn hafi
gleymt því að hér er ein-
ungis um að ræða skrif-
stofú- og fundaaðstöðu
fyrir hluta af stjórnsýslu
eitt hundrað þúsund
manna höfuðborgar í
dvergríkinu íslandi!
Það var að sjálfsögðu
óskynsamlegt hjá borgar-
yfirvöldum að ráðast
samtímis í byggingu ráð-
hússins og Perlunnar,
alls fyrir meira en fimm
milljarða króna. Menn
máttu sjá fyrir erfiða tíma
í þjóðlífinu. Vígsluat-
hafnir slíkra mannvirkja
verða vandræðalegar
þegar bakgrunnurinn í
þjóðfélaginu er rýrnandi
kaupmáttur fólks, erfið-
leikar í atvinnurekstri,
vaxandi atvinnuleysi og
niðurskurður í velferðar-
kerfinu.
Þá sést hve mikil tíma-
skekkja minnisvarða-
gerðin er.
15