Morgunblaðið - 25.01.2001, Blaðsíða 54

Morgunblaðið - 25.01.2001, Blaðsíða 54
MINNINGAR 54 FIMMTUDAGUR 25. JANÚAR 2001 MORGUNBLAÐIÐ Látinn er um aldur fram gamall vinur Carl Birgir Berndsen aðeins 65 ára að aldri. Það var vorið 1954 að ungur dökkhærður og snaggaralegur piltur hóf nám í vél- virkjun í Vélsmiðjunni Hamri hf. Undirritaður hafði þá verið sem lær- lingur þar í tvö ár. Á þessum árum voru margir lærlingar hjá Hamri hf. sem héldu hópinn og fóru oft mikinn. Í fyrstu tók ég ekki mikið eftir þess- um pilti, en það leið ekki löng stund þar til hann var kominn í kjarna lær- lingahópsins. Það sýndi sig strax þá að pilturinn var fylginn sér, skemmtilegur og félagslyndur. Með tímanum fór svo að við Birgir urðum betri og meiri vinir. Hann bjó í Skerjafirðinum en ég í Laugarnes- inu, en við hittumst alltaf á horninu á Útvegsbankanum þegar við fórum út á lífið. Þá var genginn „rúnturinn“ öll kvöld og/eða setið yfir kaffibolla á Cafe Höll í Austurstræti uppi á lofti úti við gluggann, en þar var okkar borð. Birgir var alla tíð mikill áhuga- maður um flug enda bjó hann sem drengur og unglingur í návígi við flugvöllinn. Ekki flaug hann sjálfur, en hann þekkti alla sögu Flugfélags Íslands og Loftleiða og las allt sem hann náði í um sögu þessara félaga svo og um gömlu flugkapteinana. Annars var Birgir eftir því sem ár- unum fjölgaði margfróður og víðles- inn. Ég man eftir hans fyrstu flug- ferð, en það var sumarið 1955 að við tveir eftir puttaferðalag frá Patreks- firði og til Ísajarðar og til baka í Dýrafjörð þar sem við dvöldumst í nokkra daga ákváðum að fljúga heim frá Þingeyri. Þá var flogi með Catal- ina-sjóflugvél. Vegna vindstöðu var tekið upp þvert á fjörðinn. Þar sem þetta var fyrsta flug Birgis fékk hann að sitja í gluggasætinu. Ekki var langt í fjöruborðið handan fjarð- ar þegar vélin sleppti haffletinum og þá þurfti að beygja snöggt því ekki var langt í fjöllin handan fjarðar. Þar sem við sitjum þarna og horfum beint niður í kolgrænt hafið dettur vélin um nokkra tugi metra. Þá tók hjartað í mínum manni kipp, en Birg- ir, stundaglas okkar var ekki útrunn- ið þá. Eftir þetta flaug Birgir vítt um heim og einnig innanlands en hann sagði mér að aldrei hefði honum brugðið eins og í fyrstu flugferðinni. Árin liðu og vináttan óx. Þú kynnt- ir mig fyrir frænku þinni og uppeldissystur sem þú kallaði svo alla tíð og úr því varð hjónaband. Nú vorum við ekki aðeins vinir en einnig tengdir. Já, árin liðu, Vélskólinn tók við, sjómenska á sumrin og þú kynntist Ingveldi. Tilhugalífið var snarpt og oft átaka mikið þú varst líka alltaf svo sjálfstæður og ákveð- inn. En jólin 1959 giftuð þið ykkur í Hallgrímskirkju sem þá var kjallar- inn undir kór núverandi kirkju. Man ég vel þá athöfn sem bæði var falleg og ljúf. Betri lífsförunaut gat hann ekki hafa valið sér. Það vissi hann vel eftir því sem árin liðu, og betri sam- heldni við að skapa fallegt og gott heimili og að ala dætur sínar upp var sjaldséð, enda hafði hann mikla ást á CARL BIRGIR BERNDSEN ✝ Carl BirgirBerndsen fædd- ist í Reykjavík 23. ágúst 1935. Hann lést á Landspítalan- um í Fossvogi 13. janúar síðastliðinn og fór útför hans fram frá Dómkirkj- unni 22. janúar. Ingu sinni og virðingu, og til dæmis í ótal utan- landsferðum sem þau hjón fóru setti hann allt sitt traust á Ingu sína. Fyrstu húskaparár sín bjuggu þau á Mánagöt- unni í Reykjavík á neðri hæð í sama húsi og foreldrar Ingveldar. En Birgi virtist græð- ast fé, en bæði var mað- urinn ósérhlífinn og ólatur til vinnu. Hann eignaðist fljótt bifreið, á undan okkur öllum kunningjunum, og hann var ekki nema um 35 ára gam- all þegar hann flutti inn með konu og tvær dætur í nýtt hús á Seltjarnar- nesi sem hann byggði í félagi við stjúpföður sinn og bróður. Seinna eignaðist hann húsið allt og bjó þar til dauðadags. Seltjarnarnes? Maður sem var fæddur og uppalinn í Reykjavík og sem alla tíð unni Reykjavík. Ég held hann hafi átt og lesið allar bækur sem skrifaðar hafa verið um Reykjavík, hann vissi bók- staflega allt um sögu Reykjavíkur. Ég vissi að hann hafði fengið bókina Undir bárujárnsboga í jólagjöf, sem hann hlakkaði til að lesa og skoða en sem honum því miður auðnaðist ekki. Birgir hafði mestalla sína starfs- ævi mannaforráð, þ.e.a.s. að stjórna mönnum til verks og athafna. Fyrst sem verkstjóri yfir flokki járniðnað- armanna við byggingu álversins í Straumsvík, síðan sem einn aðal- verkstjórinn í skipa- og vélaviðgerð- um hjá Hamri hf., næst sem eftirlits- maður með skipum Hraðfrysti- stöðvarinnar í Reykjavík og að síðustu og til dauðadags hjá Granda hf. Hann virtist hafa lag á að um- gangast fólk og stjórna því, þó var maðurinn skapbráður og lét engan eiga neitt hjá sér en þó réttsýnn og fljótur að afreiðast. Það var alveg sama hvern maður spurði af þeim sem unnið höfðu undir hans stjórn, hvernig kanntu við Bigga? þá var svarið alltaf „fínn kall“. Eins og áður sagði starfaði Birgir sem eftirlits- maður með skipum Hraðfrystistöðv- arinnar þar til hann fluttist til Granda hf. með skipunum tveim. Hann talaði alltaf vel um og virti Ágúst Einarsson húsbónda sinn í Hraðfrystistöðinni sem hann bar mikið lof á og fannst mikið til um, svo að hann varð „krati“ þessi gamli „íhaldsmaður“. Það voru nú ekki allir menn höfðingjar í augum Birgis, síð- ur en svo, en vegna starfa síns sem verkstjóri og eftitirlitsmaður kynnt- ist hann fjölda manna og eignaðis fjölda kunningja og vina. Birgir var mjög mannglöggur og minnugur á menn öfugt við mig, enda var það oft að hann taldi mig hálfgerðan „rata“ að muna ekki eftir þessum eða þess- um sem hann tiltók. Starfsvöllur Birgis var alla tíð höfnin og skipin, sérstaklega vesturhöfnin og fiski- skipin, að tala um vélar og búnað skipa við hann, þar kom maður ekki að tómum kofunum. Hann var séður að byggja sér hús á Seltjarnarnesi, það var stutt að skreppa heim og fá sér kaffisopa hjá Ingu sinni og kannski smálúr, því oft var unnið langt fram á nótt og um helgar, ekk- ert vit var í að láta skipin liggja lengi við bryggju. Birgir var mikill fjölskyldufaðir. Eftir að hann og Inga fluttu á Nesið eignuðust þau tvíburadæturnar Birnu og Berglindi, þá voru dæturn- ar orðnar fjórar. Hann bar hag dætra sinna mjög fyrir brjósti og vildi veg þeirra sem mestan. Hann átti það til að þusa svolítið ef honum líkaði ekki orð þeirra eða ætlan, en þá var nóg hjá þeim að segja „æ pabbi“ eða klappa honum aðeins, þá heyrðist stutt „hu“ og hann sagði ekki meir. Í sjö ár bjuggum við hjónin úti á landi. Komin til baka átti að taka upp þráðinn aftur með vinskapinn, en það gekk einhvern veginn ekki alveg upp. Bæði var að starfsumhverfi okkar var ólíkt þó svo að starfssviðið væri líkt, skip og vélar, en þú hafðir í gegnum starfið eignast aðra vini og kunningja. Þó var sá siður sem aldrei lagðist af þó svo að við töluðumst ekki við nema nokkrum sinnum allt árið. Í 30 ár komuð þið Inga til okkar á jóladag í eftirmiðdagskaffi en um kvöldið komum við Elín til ykkar út á Nes. Þá var oft spjallað fram á nótt og þá kynntist maður áhuga Birgis á sögu flugs á Íslandi, sögu Reykjavík- ur og hvað maðurinn var margfróður og víðlesinn. Veikindi hrjáðu Birgi síðustu ár. Voru það aðallega lungun sem voru að gefa sig. En sl. sumar kom annar vágestur til sögunnar, vágestur sem engu eirir hvorki börnum né full- orðnum, ríkum né fátækum, konum né körlum. Barátta við þennan vá- gest var uppskurður. 4. nóvenber sl. gekkst Birgir undir uppskurð. Ég reyndi að heimsækja hann eins oft og ég gat oftast þriðja hvern dag. Að- gerðin virtist hafa heppnast vel og allir voru fullir bjartsýni. En það skiptust á skin og skúrir fyrsta mán- uðinn, bjarsýnisdagar og svartsýnis- dagar. Eftir því sem leið á desember urðu því miður svartsýnisdagarnir fleiri. Aldrei sá ég Birgi æðrast þó svo að ég haldi að undir það síðasta hafi hann grunað í hvað stefndi. Dag- inn fyrir gamlársdag kom ég til Bigis til að þakka honum gömlu árin og að óska honum gleðilegs nýs árs, því sjálfur var ég að fara undir hnífinn 2. janúar. Þetta voru síðustu stundir okkar Birgis í hans lífi. Þú hefur fengið friðinn blíða, fróun harms það getur veitt. Sárt var það að sjá þig líða sárt að geta ekki neitt. (J.H.) Kæra Ingveldur, Amalía, Sigríður, Berglind og Birna. Við Elín vottum ykkur sem og öðrum vinum og vandamönnum Birgis okkar dýpstu samúð á þessari kveðjustund og við biðjum algóðan Guð um að veita ykk- ur styrk í sorg ykkar. Aage Petersen. Fyrir tveimur árum urðu mín fyrstu kynni af Bigga. Þá kom ég inn á heimili fjölskyldu hans sem kærasti Birnu og var mér vel tekið. Ég sá fljótlega að Biggi var maður sem allir báru virðingu fyrir. Oft var gaman að heyra frásagnir hans um liðna tíma og margt sem hægt var að draga lær- dóm af. Þegar Biggi veiktist af þessum skæða sjúkdómi hélt maður alltaf í þá von að hann kæmist aftur heim en raunin varð önnur og líkurnar minnkuðu alltaf. Biggi, ég vil að lokum þakka þér fyrir okkar góðu kynni, þín verður sárt saknað. Þinn vinur og tengdasonur, Lúther. Kæri Biggi. Nú kveð ég þig eftir stutt en ánægjuleg kynni. Það leið nú smátími eftir að við Berglind fórum að vera saman áður en við fórum að talast við en eftir að lubbinn fór var þetta nú allt í lagi. Alltaf fannst mér jafn gaman þegar við sátum og horfðum á enska boltann eða formúl- una og töluðum um hverjir væru nú bestir, oft vorum við þó ekki sam- mála um það. Ég vil þakka þér allt sem þú hefur gert fyrir mig án þess að biðja um nokkuð í staðinn. Dauðinn því orkar enn til sanns, út slokkna hlýtur lífið manns, holdið leggst í sinn hvíldarstað, hans makt nær ekki lengra en það, sálin af öllu fári frí flutt verður himna sælu í. ( Hallgr. Pét.) Guð geymi þig. Andri. Erfisdrykkjur 50-300 manna Glæsilegir salir Bræðraminni ehf., Kíwanishúsinu, Engjateigi 11, sími 588 4460. ERFIDRYKKJUR STÆRRI OG MINNI SALIR Borgartún 6 ehf., sími 561 6444 Fax 562 1524 Netfang borgaris@itn.is 6           #   1 ;    . * &"),'+ ! 8 $"&7 !, ( <=  !       (  0   *  +   "   7 $ 9*"&$""% ',+''  ',+'&&* $  9*"&&*  $ 9*"&$""% (() * ((()         #       8: #5 5  ($% . ', ! >&$&&")        , #     8   %4''  &  ,' $ 2 % 2&$""%  % ' '&&* 0 "% ; % 2&&* , 7%,' 0 $""% $7& % 2&&* 9"! "%&$""% 1 0'' % 2&&*  7% ' % 2&$""% , &"%  ' % 2&&* $ !& " .&$""% , 7%,' & % 2&$""% $ ',% &* (() * ((() (           #         0 486 9  >  * '  % ?=     , 1#   $ ',+'&&* , &* %() $&$""%  % $&&*  % %'%&$""% >&!& $&$""% #* % ' !& &* )++'() * )++'() ; 5 & ) % %,&+,' . ' '  % ) % % < 5     9.   '   : "      9.  0 # *'   %**' )         0 ;           .  9.   0 ,&"' (   .    1 ;      . +( /  +@% ?  !    0  %$          ) 1   5       8   %4'' &"%% 7% ."'
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.