Morgunblaðið - 03.04.2001, Síða 57

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 3. APRÍL 2001 57
kynnst frá blautu barnsbeini og
kunni vel að halda við taum. Við mág-
ar tókum okkur stundum til og riðum
lengri ferðir. Byrjunin var sú að við
vorum beðnir fyrir hóp útlendinga í
öræfaferð, í nokkra daga. Fórum við
um Þingvallasveit, Grímsnesafrétt og
austur í Biskupstungur og seinna fór-
um við um Geysis-Gullfoss-svæðið og
austur í Hreppa. Kennsla og skýr-
ingar Inga á gangtegundum, skap-
ferli og fjörþáttum íslenska hestsins
svo og náttúrunni allri þótti farþeg-
um alveg frábær. Dagarnir liðu við
þýðingar og bókagrúsk, nema einn
daginn kynntist Ingi eftirlifandi konu
sinni og jafnöldru, Margréti J. Jó-
hannsdóttur frá Siglufirði, mikilli
sómakonu, sem annaðist hann af
stakri prýði í veikindunum, síðustu
vikurnar. Við hjónin í Þröm eigum
ekki lengur von á þeim Inga Karli og
Margréti saman að stinga inn nefinu,
er jörð fer að blikna, þau komu svo oft
í september. Þær ljúfu stundir munu
geymast í hugskoti okkar. Við þökk-
um allri fjölskyldunni vináttu og biðj-
um þeim, saknaðarfullum, allrar
blessunar.
Þorkell Bjarnason.
Kynni okkar Inga Karls hófust fyr-
ir 12 árum þegar sonur hans og dóttir
okkar stofnuðu heimili. Samskiptin
síðan hafa tengst gleðistundum sem
við höfum deilt með fjölskyldum okk-
ar. Þrátt fyrir að Ingi Karl væri mik-
ill athafnamaður og ætti annríkt við
sérhæfð störf átti hann alltaf tíma
fyrir fjölskylduna og reyndist gleði-
gjafi á þeim vettvangi. Það lifnaði
alltaf yfir samkvæminu þegar Ingi
Karl og Margrét birtust. Hann Ingi
gaf sér ætíð tíma til að hlusta á það
sem þeir yngstu úr hópnum höfðu að
segja, gerði sér grein fyrir að börn
þurfa á athygli þeirra fullorðnu að
halda. Slíkt er einskonar lykill að því
að þau séu fús til að hlusta á það sem
við sem eldri erum viljum segja þeim.
Ég minnist þess þegar 6 ára dótt-
urdóttir var að basla við að búa til
skútu úr dagblaði eftir fyrirmynd
sem Ingi afi hafði gert en eitthvað fór
úrskeiðis í sköpunarverkinu og þol-
inmæðina þraut. Þá réttir hún mér
blaðið og spyr hvort ég kunni að gera
skútu úr svona blaði. Ég bar mig
mannalega og taldi mig kunna það frá
því að ég var ungur eins og hún. Ég
braut blaðið eftir kúnstarinnar
reglum svo úr varð skúta. Sú litla
virti sköpunarverkið fyrir sér og bar
það saman við skútuna Inga afa.
Kvað síðan upp þann dóm að skútan
frá Inga afa væri miklu fallegri, en
sjálfur sá ég engan mun nema að önn-
ur var gerð úr morgunblaðinu en hin
úr DV, en dómur hennar stóð óhagg-
aður ég hlaut falleinkunn við hliðina á
Inga afa.
Þessi greindi og háttprúði maður
naut trausts og virðingar allra sem
hann umgekkst. Hann var mann-
þekkjari, fjölhæfur og vandvirkur við
þau störf sem hann tók að sér og á
ýmsan hátt kölluðu bæði á sérþekk-
ingu og nákvæmni. Hann bjó yfir
mikilli tungumálakunnáttu og helg-
aði sig störfum sem því tengdust. En
það eitt að kunna tungur framandi
þjóða nægir ekki til að skýra efnið
fyrir þá sem horfa og hlusta, þar þarf
einnig að koma til næmi og innsæi í
lífshætti og aðstæður viðkomandi
þjóðar. Þar brást Inga Karli ekki
bogalistin. Þættir sem hann annaðist
fyrir Ríkissjónvarpið eru sönnun
þess, þar reynir á hæfni þess sem
semur og flytur textann. Röddin hans
Inga mild og skýr hljómar sem ljúfur
undirleikur í takt við myndina sem
birtist á skjánum.
Síðustu samfundir okkar Inga
Karls voru á aðfangadagskvöld sl.
Hrörnunareinkennin voru augljós en
hann var að venju málhress og glaður
þegar hann handfjallaði jólapakkana
og hún vinkona okkar sem þá var orð-
in 8 ára stjórnaði athöfninni. Þeir eru
margir sem sakna vinar í stað við frá-
fall þessa heiðursmanns. Við sem
setjum þessi orð á blað finnum að það
hefur komið skarð í fjölskylduna.
Margréti sendum við hugheilar
samúðarkveðjur ásamt öllum öðrum
nákomnum ættingjum og vinum. Við
eigum það öll sameiginlegt að vilja slá
skjaldborg um minningu þessa
merka manns.
Hjálmar og Stefanía.
5 4 


 
 

 
 



 


!+= ; +0

 . *"> 
 , $
 *) 
   


 6
$  
 
 #


 0

 00 
1
   3  



7
  


 $
  
  %


 
(


" $&
#"  8


 
)) )  "

# / 2 &   
=*% 3?3 % ! "  
 ! " %  &* .  &2   
0""* % < ,"   
+ / (   
%'  '3
5 4 

 
 




 




@ +/
 

  /"


#


 0
  ) 
#( A&   "$   ' " %
0""*3A&  7   &   
/ 2A&  B""     %
,$ 3A&  / 203+  
0"  %
;" 3A&  &  3 "'*  
+  *" A&    %
     '  '%'  '  '3
9  
:+1=+

,&"(CD
/% *"" 'E
 , 

 * 
  

  3  
  



  00 
 ( "  "( %  ()%$ "  3

 


 
 

 





 



;!+!+0=

' 
/  
$%"&* 
,  9&
$&
9
  




0 
 1
   9 ""$ 
 



 :
   
3+
 $

 

 */ 2,  3
5 4   
 %"
   )

01!

," CF
*#., $(.
 ,  6
 

 


* 
  

  3   
 




  00 
7
  


 $
  % 
 

8
%%

,

 "
#
0 (.- ',   %
!%<  ' "  
0    ' " 0 (. %
+ "&* = ",   3
5 4 


 
 

 
 




 



9:/949 ;

  ." 
/ $  55
0 " 


  9&
$&


  


 /"( "  
%   *3
=%. 
 $  
 $ 

 




 -;<(;=/>?
'
6-> -;<(;=/99@=>? 4
 
4
 "

. 2"  * 3
'
 4 


 
 

 



 


G/949 ;

9  *..C5
 , 

 * 
   

  6
$  
 
 


)
  00 
7
  


 $
  %  8
%%


,


$ ($   
! (E   "";"  %
) -( E    "B" %
 <E  
%( E   $* 0"* %
%'  '3
5 4 

 
 "
 "
  +
)

/
==0  *  5C
*#., $(.
,  
%%

 
 


 6



 
 '
%
 

 *
 1



2 

/  / *  %
%, /   &   %'*&  
4  */  &  
*" /   
4&* /3/""*
;" /""* = */""*3
!"
 
!0
== ; +0

7' .. 
E,  $* 


  




 


0  
 0"( '*(
&   3

 %"
 
   4

)
=7!9 8-
:9:=+9

#$*  '
)$*% "
+H  $  < "
,  ',
$4
 ! "



 A 
  
  ' 


 



 :
   
# .  &  " 
%     *3
5 4 "
 
 
"







+:+= 0:9== + ;4;
,  
% * 
 

  ! 

 

 
   
! (0*  
0* %
 0*  
0*  
 &*  &   
'  '%'  '  '3