Morgunblaðið - 03.04.2001, Síða 75

FÓLK Í FRÉTTUM
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 3. APRÍL 2001 75
Heimsferðir bjóða flug til London alla föstudaga í sumar á hreint frábærum
kjörum og þú getur valið um úrval hótel í hjarta heimsborgarinnar. Flug út
á föstudögum. Heim á mánudögum. Flogið með Go.
London
í sumar
frá kr. 17.855
Verð kr. 17.855
M.v. hjón með 2 börn,
með sköttum.
Verð kr. 20.690
Flugsæti fyrir fullorðinn
með sköttum.
Skógarhlíð 18, sími 595 1000. www.heimsferdir.is
VÁKORT
Eftirlýst kort nr.
4543-3700-0029-4648
4543-3700-0036-1934
4543-3700-0034-8865
4507-4100-0006-6325
4548-9000-0056-2480
4543-3700-0027-8278
4507-4500-0028-0625
4507-2800-0004-9377
4507-4500-0030-3021


 
      
 
  
   

  




         
  ! "#

"$% &'
  ()( )$$$ Skipholti 35
sími 588 1955
King
Koil
Ein mesta selda heilsudýnan í heiminum
Alþjóðasamtök Chiropractora mæla með
King Koil heilsudýnunum.
Amerískar lúxus
heilsudýnur
Tilboð!
Verðdæmi:
King áður kr. 155.600 nú kr. 108.900
Queen áður kr. 113.900 nú kr. 79.700
Full XL áður kr. 85.300 nú kr. 59.700
Twin XL áður kr. 73.600 nú kr. 51.500
Í NÆSTA mánuði verður frum-
sýnd kvikmynd sem margir bíða
með óþreyju. Hún nefnist Last
Orders og er fyrsta verk ástralska
leikstjórans Freds Schepisi í tæp-
an hálfan áratug. Schepisi er eitt
af stóru nöfnunum sem stóðu á bak
við áströlsku nýbylgjuna á árunum
uppúr 1970 og hefur oftast verið að
gera eftirtektarverðar myndir síð-
an. Hins vegar er tæpur hálfur
áratugur aíðan hann lauk við
Fierce Creatures og menn orðnir
spenntir að sjá hvað hann er með
uppí erminni. Last Orders er
byggð á kunnri skáldsögu eftir
Graham Swift, sem sjálfur annast
handritsgerðina. Með helstu hlut-
verk fer blóminn úr framvarðar-
sveit enskra stórleikara; Michael
Caine, Tom Courtenay, Bob Hosk-
ins, Helen Mirren, Ray Winston og
David Hemmings.
Gafst upp á guðfræðinni
Schepisi er af ítölsku bergi brot-
inn, fæddur Frederici Alan, í Mel-
bourne árið 1936. Faðir hans seldi
notaða bíla en vildi greinilega ætla
syninum betra hlutskipti og skráði
hann, 13 ára gamlan, í kaþólskan
prestaskóla. Líklega hefur saltar-
inn verið einsog bögglað roð fyrir
brjósti stráksa, því Schepisi gafst
upp á guðfræðinni eftir tveggja ára
nám. Vann um skeið við að koma
bílum í söluhæft ástand hjá föður
sínum en gerðist sendill á auglýs-
ingastofu árið 1955. Schepisi stik-
aði stórum skrefum upp metorða-
stigann á stofunni og var von
bráðar farinn að semja auglýsinga-
texta. Því næst var honum treyst
fyrir leikstjórn sjónvarpsauglýs-
inga og þar komst Schepisi fyrst í
snertingu við kvikmyndagerð. Áð-
ur en langt um leið var Schepisi
farinn að gera heimildarmyndir
fyrir ástralska sjónvarpið, fram-
leiddar af The Film House, hans
eigin fyrirtæki, sem ávann sér þeg-
ar gott orð og nýtur mikillar virð-
ingar. Ein þeirra er People Make
Papers, sem færði höfundi sínum
áströlsku Golden Reel-verðlaunin,
sem veitt eru af kvikmyndastofnun
landsins, AFI.
Áhugi Schepisi á gerð langra
bíómynda, var löngu vaknaður.
Fyrsta skrefið í þá átt er stutt-
myndin The Priest, einn af fjórum
köflum Libido (’73), kvikmyndar í
fullri lengd.. Hún flutti engin fjöll
en næsta mynd Schepisi vakti því
meiri athygli og rakaði að sér flest-
öllum aðalverðlaunum AFI árið
’76. Þetta var hin sjálfsævisögulega
The Devil’s Playground, þar sem
Schepisi rifjar upp námsárin við
prestaskólann. Þar sem ungt meyj-
arhold freistaði meira en guðfræð-
in. Þá var röðin komin að hinni
mögnuðu The Chant of Jimmie
Blacksmith (’78), sem vakti heims-
athygli á hinum liðlega fertuga
leikstjóra, opnaði hlið Hollywood,
þar sem hann hefur unnið að
mestu leyti síðan.
Nelson í villta vestrinu
Frumraun Schepisi í kvikmynda-
borginni var Barbarosa (’82), minn-
isstæður og harla óvenjulegur
vestri um þjóðsagnakenndan út-
laga (Willie Nelson), og áhrif hans
á ungan sveitastrák (Gary Busey).
Víðfeðmar tökur prýða myndina,
þær áttu eftir að verða vörumerki
leikstjórans, ásamt óhefðbundnu
efnisvali, vandvirkni og áræðni.
Stórsöngvarinn Nelson er feikna-
sterkur karakter með óvenju að-
laðandi útgeislun og ber myndina
lipurlega uppi.
Iceman (’84), önnur persónuleg,
„öðruvísi“ mynd, fylgdi í kjölfarið.
Vísindaskáldsöguleg, um frum-
mann (John Lone), sem geymst
hefur í ísaldarfreranum og er vak-
inn til lífsins. Hvorug þessara
mynda sló nein aðsóknarmet. Ekki
frekar en Plenty (’85), athyglisverð
mynd um konu (Meryl Streep),
sem snýr til baka eftir að hafa tek-
ið þátt í andspyrnuhreyfingu
Frakka og heldur að fátt annað en
auðn og tóm sé framundan. Streep
og John Gielgud fara fremst í
sterkum leikhópi.
Það var síðan gamanmyndin
Roxanne (’87), nútímaútgáfa sög-
unnar um Cyrano de Bergerac
(Steve Martin), sem var fyrsti
smellur Schepisi á bandarískri
grund. Fylgdi henni eftir með A
Cry In the Dark (’88), réttarhalds-
drama, byggt á raunverulegum at-
burðum, sem vann til fjölmargra
verðlauna og naut mikilla vinsælda
um allan heim. Báðir aðalleikar-
arnir, Meryl Streep og Sam Neill,
fengu frábæra dóma, líkt og
Schepisi, sem bæði leikstýrði og
skrifaði handritið. Þess má til gam-
ans geta að myndin var nánast sú
eina sem þeir Bakkabræður kvik-
myndanna, Menahem Golan og
Globus frændi hans, framleiddu og
sýndi verulegan hagnað og naut
virkilega góðra dóma um heims-
byggðina. Fyrirtæki þeirra, Cann-
on Films, er löngu farið veg allrar
veraldar og að því lítill sjónarsvipt-
ir – þrátt fyrir veglegar áætlanir
og draumórakenndar yfirlýsingar
frændanna.
Le Carre klúðrað
Schepisi kom aftur niður til jarð-
ar með The Russia House (’90),
trylli, byggðum á frægri met-
sölubók Johns Le Carre. Þrátt fyr-
ir handrit eftir Tom Stoppard,
mýgrút alþjóðlegra stórstjarna
með Sean Connery í fararbroddi
og ómælt fé, var myndin lítið
meira en augnakonfekt.
Mr. Baseball (’92), segir af æv-
intýrum bandarískrar hafnabolta-
hetju (Tom Selleck), sem reynir
fyrir sér í Japan þegar hann er
kominn af léttasta skeiðinu. Ekki
slæm, en vinsældir Sellecks voru
farnar mjög að þverra og myndin
gekk illa.
Besta mynd Schepisi síðari árin,
Six Degrees of Seperation (’93),
státar m.a. af stórstjörnunni Will
Smith, í hans fyrsta, umtalsverða
hlutverki á tjaldinu. Smith brást
ekki, fer á eftirminnilegan hátt
með hlutverk málglaðs lygalaups
og óprúttins klækjarefs, sem lýgur
sig inná blásaklausa auðmannsfjöl-
skyldu við Park Lane á Manhatt-
an. Hjónin eru í frábærum höndum
Stockard Channing og Donalds
Sutherland. Six Degrees of Seper-
ation er einstaklega vel heppnuð
kvikmyndagerð leikrits Johns
Guare, sem einnig skrifar hand-
ritið. Nafnið er frá þeirri kenningu
komið að sex einstaklingar tengi
hverja einustu persónu á byggðu
bóli, en stórlygarinn Smith er ein-
mitt að villa á sér heimildir og
reynir að komast inná hjónin sem
sonur Sidneys Poitiers.
Brokkgengar gamanmyndir
I.Q. (’94)’, er frekar í ætt við
vonbrigði, þrátt fyrir fyrsta flokks
mannskap frammi fyrir myndavél-
unum. Tim Robbins er í farabroddi
sem bifvélavirki sem gerir hosur
sínar grænar fyrir ungri stúlku
(Meg Ryan), frænku Alberts Ein-
steins (Walther Matthau). Líst
karli vel á ráðahaginn þó talsvert
beri á milli á skala greindarvísitöl-
unnar. 1997 kom Fierce Creatures,
síðasta mynd Schepisi fram á sjón-
arsviðið. Myndin er framhald hinn-
ar feykivinsælu A Fish Called
Wanda, og þoldi illa samanburðinn.
Hér var það handritið en ekki
Schepisi né stjörnurnar hans (þær
sömu og í Wöndu), sem stóð ekki
undir væntingum.
FRED SCHEPISI
Meryl Streep og Sam Neill leika í
hinni átakanlegu A Cry in the Dark.
Fierce Creatures stóðst ekki
samanburðinn við forverann.
Stjörnurkvikmyndanna
eftir Sæbjörn Valdimarsson
Steve
Martin í
Rox-
anne.
The Chant of Jimmie
Blacksmith (1978)
 Ein minnisstæðasta
og djarfasta mynd nýbylgjunnar
segir sanna sögu af kynblend-
ingnum Jimmie (Tommy Lewis),
sem er að hálfu hvítur og að
hálfu frumbyggi. Er því útskúf-
aður meðal þeirra síðarnefndu
og elst upp hjá hvítum klerki
sem seinna meir útvegar honum
vinnu hjá hvítri fjölskyldu í borg-
inni. Þegar vinnukona verður
þunguð firrir Jimmie hana vand-
ræðum og gengst við barninu.
Sem kemur síðan í ljós að er al-
hvítt og Jimmie ásakaður um að
vera að reyna að komast inní
samfélag hvítra á fölskum for-
sendum og brottrækur gerr.
Hann á nú hvergi höfði sínu að
halla. Hrakinn frá þeim sem hon-
um þykir vænt um og gerir sína
ofbeldisfullu og blóðidrifnu upp-
reisn. Reið, grimm og grá ádeila
á landlægt kynþáttahatur í Ástr-
alíu og lítilsvirðinguna sem sýnd
er frumbyggjum landsins: Vakti
þjóðina til meðvitundar og vann
til ýmissa alþjóðlegra viðurkenn-
inga og athygli Hollywood á
hæfileikamanni. Lewis fer á
kostum í erfiðu titilhlutverkinu.
A Cry In the Dark (1988)
 Einstaklega áhrifa-
mikil og stórmerkileg saga um
móður í Ástralíu sem sökuð var
um að hafa drepið barnið sitt og
verður fórnarlamb illræmds
gróusöguæðis sem fer um alla
Ástralíu. Meryl Streep sýnir
stórleik og sannar enn að hún
getur breytt sér aðdáunarlega í
hvern sem er. Myndin er eft-
irminnileg deila á fjölmiðla sem
hvergi skirrast við að skapa fár
til að selja vöru sína og jafn-
framt ádeila á almenning sem
jafnan er tilbúinn að að grýta
saklaust folk. Með Sam Neill.
Vel gerð og leikstýrð og vakti
mikla athygli á kvikmyndahátíð-
inni í Cannes.
Roxanne (1987)
½ Óaðfinnanleg nútíma-
gerð sögunnar um hinn nefstóra
aðalsmann Cyrano de Bergerac.
Steve Martin leikur hinn hug-
um- og nefstóra nútímariddara
af kostgæfni en sverðaglamur
17. aldar breytist í banvæna
leikni hans með tennisspaða.
Lífvarðasveitin er samansett af
fullkomlega vanhæfum und-
irmönnum hans á slökkviliðs-
stöðinni og draumadísin er
ómótstæðileg Darryl Hannah.
Martin hefur sannarlega tilfinn-
ingu fyrir huggulegri rómantík,
brandararnir eru á hverju strái,
samtölin fyndin, hvergi er slegin
feilnóta. Mynd með bein í nefinu.
Besta myndin á ferli Hannah og
Ricks nokkurs Rossovich, sem
leikur vonbiðilinn.