Morgunblaðið - 03.04.2001, Blaðsíða 78

FÓLK Í FRÉTTUM
78 ÞRIÐJUDAGUR 3. APRÍL 2001 MORGUNBLAÐIÐ
ÞAÐ VORU þær Eirún Sig-urðardóttir, Dóra Ísleifs-dóttir, Jóní Jónsdóttir ogSigrún Hrólfsdóttir sem
fengu hugmyndina að þessu sam-
starfi og hafa síðan farið um víðan
völl og breitt út boðskap sinn, í
meira en 50 gjörningum. Síðastliðin
ár hafa þær ferðast nokkuð reglu-
lega til útlanda til sýningahalds og
annarra verkefna.
Trúðu þínum eigin augum
Samstarf Gjörningaklúbbsins er
einna líkast samstarfi hljómsveitar
eða fyrirtækis, þar sem allir vinna
að sameiginlegu markmiði og
sleppa takinu á sínu eigin egói og
búa til nýtt stórt sam-egó.
„Hópvinna hefur alltaf verið til í
myndlist en það hefur yfirleitt ver-
ið á lauslegum samstarfsvettvangi.
Hjá okkur er þetta aftur á móti í
frekar föstum skorðum,“ segja
klúbbmeðlimir. Í rúmt ár hafa
stúlkurnar verið með skrifstofu í
miðborg Reykjavíkur, þar sem þær
vinna að list sinni og skipuleggja
aðgerðir. „Markmið okkar var í
upphafi, og er enn, að gera
skemmtilega myndlist, og skemmta
okkur sjálfum í leiðinni. Með því að
líta þannig á hlutina getum við von-
andi líka skemmt öðrum. Við fjöll-
um mikið um tilfinningar og það
sem höfðar meira til hjartans en
vitsmunanna,“ segja þær um stefnu
klúbbsins. „Við viljum líka gera list
sem höfðar til allra, ekki bara
myndlistarmanna. Það hefur alltaf
verið okkar markmið að gera
myndlist sem allir skilja, þó svo að
hún veki kannski stundum fleiri
spurningar en hún svarar. En þá er
best að trúa sínum eigin augum og
svara spurningum hugans með
hjartanu.“
Gjörningaklúbburinn eða ILC
Í upphafi var stefnan að gera að-
eins gjörninga, en svo fóru hlutirnir
að vinda uppá sig og þær fóru að
vinna með aðra þætti í list.
Grunnurinn liggur samt alltaf í
gjörningunum. „Fyrir okkur eru
gjörningar form sem getur hitt
beint í hjarta fólks. Það er líka
mjög viðkvæmt form, vegna þess
að öll tilgerð verður svo áberandi
og augljós þegar maður er í svo
mikilli nálægð,“ segir klúbburinn.
Nafnið á klúbbnum varð fyrst til á
íslensku, Gjörningaklúbburinn, en
fljótlega þurfti enskt nafn og varð
þá til nafnið „The Icelandic Love
Corporation“. Skammstöfunin ILC
er svo nýjasta gælunafnið á
klúbbnum og er mikið notað um
allan heim enda einstaklega þjált
og virkar vel, að sögn klúbbfélaga.
Gjörningar með glæstum brag
Þegar Gjörningaklúbburinn byrj-
aði keyptu þær smáauglýsingu þar
sem auglýstir voru „Gjörningar
með glæstum brag, við öll tæki-
færi“. „Það að við gerum gjörninga
við öll tækifæri er svolítið sérstakt.
Okkur finnst enginn einn staður
betri en annar. Við höfum gert
gjörninga í brúðkaupum og afmæl-
um og okkur finnst það alveg eins
spennandi og að koma fram í
stórum söfnum í útlöndum. Þarna
eru misjafnir hópar sem gera ólíkar
kröfur en allir fá eitthvað fyrir sinn
snúð.“
Allir gjörningar eru skipulagðir
þótt þeir séu aldrei beinlínis æfðir.
„Ekkert getur í rauninni misheppn-
ast þegar maður leyfir öllu að ger-
ast. Við tölum bara saman í gjörn-
ingunum ef eitthvað er óljóst.“
Áhorfendur geta líka brugðist við á
allan mögulegan hátt, það er líka
óvissuþáttur.“
Æðri verur í London
Núna í janúar fór klúbburinn til
London að flytja tvo gjörninga á
„London Art Week“. Þá viku voru
opnanir í flestum galleríum og mik-
ið að gerast í listalífinu.
„Okkur fannst heiður að vera í
þessu samhengi. Það voru alls kon-
ar merkilegir hlutir í gangi, fólk
sem við lítum upp til að opna sýn-
ingar og heimsfræg gallerí og lista-
menn með í leiknum.“
Það var sýningarstjórinn Lotta
Hammer, sem kallaði þær til leiks
en hún rak stórt gallerí í London
áður en hún hóf að vinna sem sjálf-
stæður sýningarstjóri. Hún rekur
einnig lítið sýningarrými sem heitir
LAB og þar var sýnt myndband og
ýmsir fylgihlutir eða „leifar“ frá
gjörningum stelpnanna. „Það var
gott trix hjá henni að fá okkur til
að koma, vegna þess að við förum
með okkar list til fólksins á torgin
og í klúbbana. Það þarf ekki að
koma til okkar. Þetta var því mjög
góð kynning fyrir bæði okkur og
hana, og skemmtilegt fyrir flesta,
vonandi,“ segja þær.
Annar gjörningurinn var á næt-
urklúbbi sem heitir Cargo og er í
Hoxton-hverfinu. Þar var haldið
kampavínsboð eftir opnun í Tate
Modern. „Þar fengum við mjög
skrýtnar „poppstjörnu“-móttökur.
Fólk gargaði og blístraði og veifaði.
Við svona aðstæður förum við alveg
í „popparapakkann“, og fólk fékk
nákvæmlega það sem það vildi frá
okkur, hvatningar og sjálfsvirð-
ingar-/ástarboðskap.“ Þeir gjörn-
ingar sem klúbburinn flutti í Lond-
on heita „Higher Beings Love
Champagne“ og „Higher Beings
Love Fireworks“ og eru hluti af
seríu þar sem þær eru æðri verur
að breiða út boðskap um betri heim
og fegurðina í okkur öllum.
Meðfylgjandi eru myndir frá
Lundúnareisunni og lýsing á öðrum
gjörningnum. „Þessir gjörningar
eru eins og gott lag sem hægt er
að spila aftur og aftur án þess að fá
leið á því,“ segja klúbbmeðlimir að
lokum.
Gjörningaklúbburinn við störf í kampavínsboði í London
Vonandi er þetta allt
hægt í raunveruleikanum
Ljósmynd/Gjörningaklúbburinn
Fyrir fimm árum komu
fjórar ungar mynd-
listarstúlkur saman
í Reykjavík og ákváðu
að stofna klúbb. Það
var enginn venjulegur
klúbbur. Þetta var
Gjörningaklúbburinn.
Unnar Jónasson
hitti þær og fékk að vita
allt um klúbbinn,
gjörninga og ILC.
„Í Cargo-klúbbnum verðum við
æðri verur. Við munum útskýra
fyrir fólkinu hvað er í vændum.
Fyrst setjum við lítinn heim í
bað. Í bala sem er fullur af
kampavíni. Við munum dekra við
heiminn og láta honum líða vel.
Við munum fylla hann sjálfs-
trausti með því að segja honum
að hann sé hugrakkur, sterkur
og fallegur. Allir viðstaddir
munu hvetja heiminn til dáða.
Eftir baðið festum við heiminn
við björgunarhring. Við munum
segja honum að vera ekki
hræddur og að það, sem sé um
það bil að fara að gerast, sé mjög
spennandi. Allt mun verða gott.
Á meðan á þessu stendur fá út-
valdir gestir risastjörnuljós frá
okkur. Fólkið sem fær stjörnu-
ljós mun svo fylgja okkur út.
Fyrir utan bíður leigubíll og bíl-
stjóri.
Við munum biðja bílstjórann
að fara með heiminn niður að
Thames-ánni, og kasta honum
útí. Þá mun hefjast ferð litla
heimsins, útí stóra heiminn. Áð-
ur en við fáum bílstjóranum
heiminn biðjum við alla við-
stadda að tendra stjörnuljósin,
og loka augunum, og senda
heiminum uppörvandi og hug-
hreystandi hugskeyti.
Tökumaður mun síðan fara
með í leigubílnum niður að ánni
og skjalfesta þegar litli heim-
urinn leggur af stað. Við verðum
eftir í klúbbnum að gantast við
fólkið og skála í kampavíni til að
fagna tímamótunum.“
Heimurinn er hetja
Ljósmynd/Gjörningaklúbburinn