Morgunblaðið - 05.04.2001, Blaðsíða 3

SAMGÖNGURÁÐUNEYTIÐ
hefur ákveðnar vísbendingar
um að stórir erlendir aðilar hafi
áhuga á því að koma að rekstri
hótels í Reykjavík en til stendur
að undirrita samkomulag ríkis
og borgar um byggingu tónlist-
arhúss, ráðstefnumiðstöðvar og
hótels í Reykjavík. Þetta kom
fram í ræðu Sturlu Böðvarsson-
ar samgönguráðherra á aðal-
fundi Samtaka ferðaþjónust-
unnar á Hótel Loftleiðum í gær.
Forsvarsmenn íslenskrar
ferðaþjónustu verða að miða
áform sín og framtíðaráætlanir
við þær breytingar sem fylgja
því að færa höfuðstöðvar innan-
landsflugsins frá höfuðborginni,
sagði Sturla ennfremur.
Þá varpaði ráðherra fram
þeirri spurningu hvort ekki
væri tímabært að horfa til
framþróunar ferðaþjónustu á
landsbyggðinni. „Þá er ég með í
huga landfræðilega afmörkuð
svæði á landsbyggðinni þar sem
dregin yrði fram sérstaða og að-
dráttarafl hvers svæðis fyrir
sig, sérstætt náttúrufar, lands-
hættir, saga, menning, sagði
Sturla.
Hann sagði að með þessari
hugmynd væri litið lengra fram
í tímann en oft áður hvað varðar
uppbyggingu í ferðaþjónustu á
afmörkuðum svæðum landsins.
Hafa áhuga á
að koma að
rekstri hótels
í Reykjavík
FRÉTTIR
4 FIMMTUDAGUR 5. APRÍL 2001 MORGUNBLAÐIÐ
HARALDUR Örn Ólafsson, betur þekktur sem
Haraldur pólfari, hefur ákveðið að hleypa af
stokkunum umfangsmesta verkefni íslenskrar
fjallgöngusögu með því að klífa hæsta tind
hverrar heimsálfu innan næstu þriggja ára.
Takist ætlunarverk hans verður hann annar
maðurinn í veröldinni til að komast á suður-
og norðurpólinn auk hæstu tinda heimsálfanna
sjö. Tindarnir eru vel þekktir innan alþjóðlega
fjallgöngusamfélagsins sem Hátindarnir sjö (e.
Seven Summits) og er Everesttindur talinn sá
erfiðasti af þeim. Tvö fjallanna hafa ekki ver-
ið klifin af Íslendingi áður, þ.e. Vinson Massif
(4.897 m), hæsta fjall Suðurskautslandsins, og
Carstensz Pyramid (4.884 m), hæsta fjall Eyja-
álfu. Hin fjöllin fimm eru Acocagua (6.960 m),
hæsta fjall S-Ameríku, Elbrus (5.642 m), hæsta
fjall Evrópu, Everest (8.848 m), hæsta fjall As-
íu, Kilimanjaro (5.895 m), hæsta fjall Afríku,
og McKinley (6.194 m), hæsta fjall N-Ameríku.
Haraldur áætlar að klífa þrjú fjallanna,
McKinley, Elbrus og Kilimanjaro, á tímabilinu
júní til september á þessu ári og hyggst ganga
á síðasta fjallið í röðinni, Everest, í síðasta
lagi innan þriggja ára.
Lengi dreymt um að klífa hæstu tindana
„Mig hefur lengi dreymt um að klífa hæstu
tinda heims,“ segir Haraldur. „Það var þó
ekki fyrr en ég kom heim að loknum norður-
pólsleiðangrinum að ég ákvað að láta til skar-
ar skríða. Það sem hvetur mann til að takast
þetta verkefni á hendur er ekki síst að fáir í
heiminum hafa lokið því og raunar hefur ekki
nema einn einasti maður farið á Hátindana sjö
og suður- og norðurpólinn. Þar var að verki
Bretinn David Hempleman-Adams sem tók alls
18 ár í að ganga á þessa „níu póla“ ef svo má
segja. Í ljósi þess hef ég því ákveðinn metnað
til að ná þessu marki á skemmri tíma en áður
hefur þekkst.“
Þótt Haraldur sé betur þekktur sem skíða-
göngumaður og pólfari, býr hann engu að síð-
ur yfir áralangri reynslu í fjallamennsku, bæði
í kletta- og ísklifri. Frá unglingsaldri hefur
hann klifið helstu tinda landsins og stundað
sérhæft ísklifur af erfiðustu gerð, auk þess
sem hann hefur farið í nokkrar klifurferðir
erlendis. Má nefna að hann var í hópi ís-
lenskra klifrara sem fyrstir fóru í Staunings-
Alpana á Grænlandi árið 1990. Þá hefur hann
klifið í evrópsku Ölpunum. „Ég bý því að tölu-
verðri reynslu í fjallamennsku en á Hátind-
unum sjö mun ég þó stíga mín fyrstu skref í
mikilli hæð. Ég hef varið drjúgum hluta af
ferli mínum í langa skíðaleiðangra og finnst
því spennandi að söðla um og halda áfram í
fjallamennskunni þar sem frá var horfið og
takast á við ný verkefni.“
Bakvarðasveit hefur verið mynduð vegna
Hátindanna sjö og skipa hana hinir sömu og
norðurpólssveitina, þeir Hallur Hallsson,
Georg Ottósson og Skúli J. Björnsson.
Talið er að leiðangrarnir muni kosta á ann-
an tug milljóna króna og er tímaramminn fyr-
ir tindana sjö um þrjú ár. Haraldur hyggst
ganga á að minnsta kosti þrjú fjallanna á
þessu ári og byrja á McKinley í júní. Brottför
frá Íslandi hefur verið ákveðin 24. maí nk.
„Síðan mun ég ganga á Elbrus í ágúst og Kil-
imanjaro í september. Nánari tímaáætlun hef
ég ekki gert vegna hinna fjallanna, en ég
hyggst klífa þau á sem stystum tíma. Að loknu
Kilimanjaro í haust mun ég ganga á Carstensz
Pyramid, Vinson Massif, Aconcagua og enda á
Everest.“
Haraldur Örn Ólafsson ákveður að ganga á Hátindana sjö
Tekst á hendur stærsta fjallgöngu-
verkefni Íslendings til þessa
Morgunblaðið/RAX
Haraldur Örn Ólafsson leggur af stað á fyrsta
tindinn 24. maí.
LÓAN er komin á höfuðborgar-
svæðið. Í gærmorgun sá Arnór Þ.
Sigfússon fuglafræðingur tvær lóur
saman í Grafarvogi og voru þær
komnar í sumarbúning, að sögn
hans. Og um hádegisbilið sá hann
fjórar lóur.
„Þessar tvær sátu á stöpli hérna
úti í miðjum Grafarvogi en hinar
fjórar flugu hér út voginn. Svo er
að fjölga hérna á leirunni, bæði af
tildru og öðrum fuglum,“ sagði
Arnór.
Þá sáust tvær lóur í gærmorgun
á túninu fyrir framan Háskóla Ís-
lands og fylgdi sögunni að þær
hefðu verið prúðbúnar og flogið
upp í átt að vesturbænum.
Íslenska heiðlóan er eindreginn
farfugl. Talið er að mestur hluti
þess stofns haldi sig á Írlandi á vet-
urna, en þó hafa lóur merktar á Ís-
landi einnig fundist í Norður-
Afríku, svo að dreifingin er greini-
lega um nokkuð breitt svæði.
Yfirleitt fer lóan að koma hingað
í marslok, en stærstu hóparnir birt-
ast þó ekki fyrr en liðið er á apr-
ílmánuð. Í góðu vori halda fugl-
arnir strax inn til landsins, en að
öðrum kosti halda þeir sig mest í
fjörum eða leita á náðir þéttbýlisins
í von um æti í ófreðinni jörðu á milli
húsa. Lóan er félagslynd árið um
kring, en hóparnir taka að þynnast
er líður að varptíma.
Íslenski heiðlóustofninn er talinn
hafa að geyma 200.000–300.000
varppör.
Morgunblaðið/Ómar
Lóan er komin í borgarlandið
PÁLL Guðbergsson, félagi í Sport-
kafarafélagi Íslands, segir að fall-
byssukúlan, sem sagt var frá í Morg-
unblaðinu í gær, hafi fundist í
svokölluðu „sykurskipi“ sem strand-
aði á Leiruboða skammt utan við
Álftanes árið 1939. Hann telur ólík-
legt að þessi kúla eða aðrar, sem
félagar í Sportkafarafélaginu tóku
úr skipinu, séu mjög gamlar og telur
líklegast að þær séu frá síðustu öld.
Páll sagði að „sykurskipið“ hefði
verið frá Finnlandi og borið einkenn-
isstafina ES-Vitre. Það hafi verið um
8.000 tonn. Skipið hafi legið á strand-
stað í nokkurn tíma en hann segir að
breska herliðið hafi notað það sem
skotmark eftir að það kom hingað til
lands árið 1940. Hann telur líklegt að
kúlunni hafi verið skotið á skipið af
Bretum frekar en að kúlan hafi verið
ballest í skipinu.
Páll sagði að félagar í Sportkaf-
arafélaginu hefðu tekið nokkrar kúl-
ur úr skipinu, auk akkeris og kýr-
auga. Þetta hefði verið geymt á
svæði félagsins í Nauthólsvík og kúl-
urnar hefðu m.a. verið notaðar í
kúluvarp. Hann sagði að kúlurnar
væru í eigu Sportkafarafélagsins en
þeim hefði fækkað í gegnum árin.
Greinilegt væri að kúlurnar hefðu
vakið forvitni margra sem leið hefðu
átt um Nauthólsvíkina.
Þess má geta að á Þjóðminjasafn-
inu eru nokkrar járnkúlur sem fund-
ust við Hrakhóla á Álftanesi og bár-
ust safninu 1994. Kúlurnar eru
liðlega 15 kíló og af sömu stærð og
kúlan sem greint var frá í Morgun-
blaðinu í gær. Halldór Baldursson
læknir hefur rannsakað kúlurnar og
skrifaði um þær grein í Árbók Hins
íslenzka fornleifafélags 1994. Niður-
staða hans var sú að kúlurnar væru
hluti af æfingasprengjum sem norski
sjóherinn notaði hér við land í seinni
heimsstyrjöldinni.
Uppruni „fallbyssukúlunnar“
í Nauthólsvík ljós
Kúlan kom
úr finnska
sykurskipinu
STARFSMAÐUR Ístaks, sem var
við vinnu í nýbyggingu í Smár-
anum í Kópavogi, var fluttur á
slysadeild með sjúkrabifreið eftir
vinnuslys í gærmorgun. Hann féll
niður 6–8 metra eftir að upphengi-
búnaður á vinnupalli gaf sig. Ekki
var talið að hann hefði slasast al-
varlega. Fulltrúi Vinnueftirlits rík-
isins var kvaddur á vettvang og
gerði kröfu um að farið yrði yfir
búnað á öðrum pöllum við bygg-
inguna.
Féll niður
af vinnu-
palli
♦ ♦ ♦