Morgunblaðið - 05.04.2001, Blaðsíða 46

MINNINGAR
50 FIMMTUDAGUR 5. APRÍL 2001 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Bjarni Ingiberg-ur Sigfússon
fæddist á Syðri-
Brekkum í Blöndu-
hlíð í Skagafirði 21.
júní 1916. Hann and-
aðist á Landsspítal-
anum 29. mars síð-
astliðinn. Foreldrar
hans voru Sigfús
Hansson, f. 23.7.
1874, d. 27.3. 1946,
og kona hans Anna
Jónína Jósafatsdótt-
ir, f. 26.2. 1876, d.
12.4. 1941. Systkini
Bjarna eru: Sigurð-
ur, f. 1897, d. 1918, Jósafat, f.
1902, d. 1990, Ingibjörg Margrét,
f. 1903, d. 1978, Jóhann, f. 1905, d.
1991, Guðrún, f. 1907, d. 1986,
Svanhildur, f. 1908, d. 1996, Sig-
urður, f. 1918, d. 1997. Fóstur-
bróðir þeirra er Edvald Gunn-
laugsson, f. 1923.
Árið 1943 kvæntist Bjarni
Gunnlaugu Margréti Stefánsdótt-
ur frá Gautastöðum í Fljótum, f.
8.7. 1922. Börn þeirra eru: 1) Jón-
ína Sigrún, f. 1944, m.h. var Stef-
án Gunnarsson flugvirki, f. 1945,
d. 1996, þau slitu samvistir. Börn
þeirra eru: a) Gunnar, f. 1963,
verkfræðingur, kvæntur Helgu
Ágústu Sigurjóns-
dóttur lækni. Börn
þeirra eru Íris
Björk, Stefán Rafn
og Agnes Ösp. b)
Gunnlaug Margrét,
f. 1965, d. 1969. Síð-
ari maður Jónínu er
Grétar H. Jónsson
húsasmiður, f. 1947,
en þau eru búsett á
Selfossi. 2) Stefán
Þór, f. 1957, bóndi á
Neðra-Hóli, Staðar-
sveit, k.h. Álfheiður
Arnardóttir, f. 1960.
Börn þeirra eru: a)
Anita Dögg, f. 1979, m.h. er Ingi-
björn Sigurðsson. Barn þeirra er
Óðinn Már. b) Bjarni Þór, f. 1984,
og c) Sigurbjörg Eva, f. 1989.
Bjarni var bóndi í Gröf frá
1937–1947, er hann flutti til Sauð-
árkróks, en þar var hann versl-
unarmaður hjá Sigurði bróður
sínum til ársins 1966. Þau hjón
fluttu þá til Reykjavíkur þar sem
Bjarni starfaði sem verslunar-
maður, fyrst í Heimakjöri, en síð-
ast í Breiðholtskjöri. Þar vann
hann þar til hann fór á eftirlaun.
Útför Bjarna fer fram frá Bú-
staðakirkju í dag og hefst athöfn-
in klukkan 13.30.
Ég kveð þig, faðir kær, með
margar góðar minningar í huga.
Frá mörgu er að segja. Ég þakka
þér fyrir allar góðu stundirnar
sem ég geymi í hjarta mínu. Mig
langar að minnast þess þegar ég
flutti í sveitina. Þá hringdir þú að
Hóli, oft á sumrin. Þú varst með
veðurspána á hreinu. Þannig vissi
ég alltaf hvernig spáin var. Þú
sagðir: Stebbi, lokaðu nú öllu vel
og vandlega, eða: Nú er að koma
þurrkur. Þannig að nú verð ég að
fylgjast sjálfur með spánni og mun
sérstaklega sakna þessara símtala,
pabbi minn. Þú hafðir áhuga á bú-
skapnum, spurðir mikið um skepn-
urnar, burð, nyt og fleira. Þegar
þú komst var sama sagan, brenn-
andi áhugi á búskapnum. Heiða
segir að hún hafi séð stolt í augum
þínum. Enda varst þú bóndi áður.
Jæja, elsku pabbi minn, ég veit
að þínu lífi er lokið hér á jörð. Ég
er viss um að þér líður vel þar sem
þú ert, því nú ertu hjá góðum
Guði. Ég geymi minningu um góð-
an föður.
Elsku mamma, Guð styrki þig í
þinni sorg.
Snert hörpu mína, himinborna dís,
svo hlusti englar Guðs í Paradís.
Við götu mína fann ég fjalarstúf
og festi á hann streng og rauðan skúf.
Á náðarstundu ég návist þína finn.
Leyf nöktu barni að snerta feldinn þinn,
og dreyp á mínar varir þeirri veig,
sem vekur líf og gerir orðin fleyg.
Hver fugl skal þreyta flugið móti sól,
að fótskör Guðs, að lambsins dýrðarstól,
og setjast loks á silfurbláa tjörn
og syngja fyrir lítil engla börn.
(Davíð Stef.)
Hvíl þú í friði.
Stefán Þór Bjarnason.
Elsku afi, þá er kveðjustundin
runnin upp. Margs er að minnast.
Mamma segir að þegar þú komst á
fæðingardeildina að sjá mig þá hafi
hún séð tár læðast niður vanga
þinn af stolti. Ég var varla komin
heim af fæðingardeildinni þegar
þú komst færandi hendi. Þú
kenndir mér Stígur hann Lalli.
Alltaf hafðir þú tíma til að keyra
mig og þegar ég kom í heimsókn
var alltaf hlaðið borð matar. Ég
man líka þegar Óðinn fæddist, þá
komst þú líka færandi hendi. Stolt-
ið skein úr augum þínum. Síðan
kenndir þú honum líka Stígur
hann Lalli.
Ég kveð þig í bili og veit að
þjáningum þínum er lokið því þú
ert kominn til guðs.
Guð gefi mér æðruleysi
til að sætta mig við það
sem ég fæ ekki breytt,
kjark til að breyta
því sem ég get breytt
og vit til að greina þar á milli .
(Æðruleysisbænin.)
Aníta Dögg Stefánsdóttir.
Jæja, afi, ég veit að þjáningum
þínum er lokið. Við áttum saman
margar góðar stundir. Þegar ég
var skírður í höfuðið á þér varstu
bæði hissa og stoltur. Þegar ég var
fimm ára bjó ég stutt frá þér. Þá
komst þú oft að sækja mig til að
fara út að spássera. En, afi, ég
gleymi aldrei þegar þú dast í vatn-
ið í veiðitúrnum. Ég var svo
áhyggjufullur að amma myndi
skamma þig og spurði oft á leiðinni
heim: Hvað heldurðu að amma
segi?
Þegar ég flutti í sveitina og
þurfti að fara til Reykjavíkur var
gott að koma til þín í kaffi. Þá var
alltaf hlaðið borð. Líf mitt er nú að
falla í betri farveg og veit ég að
það gladdi þig mikið.
Jæja, elsku afi, það er gott að
vita að þú ert í himnaríki.
Bjarni Þór Stefánsson.
Kæri afi, mig langar að rifja upp
okkar góðu stundir, t.d. þegar við
fórum út að spássera, þá fórum við
út á róló. Við spjölluðum mikið
saman og mest um það hvað
krakkarnir skemmdu mikið. Oft
lékstu við mig og ég man best eftir
kóngulóaleiknum, Stígur hann
Lalli og Epli og perur. Svo man ég
vel þegar þú spilaðir á munnhörp-
una fyrir mig og svo gafstu mér
hana. Svo lærði ég að spila fyrir
þig. Þá fannst mér stolt skína úr
augum þínum. Þegar ég flutti í
sveitina var gaman að fá þig í
heimsókn. Alltaf gafstu mér eitt-
hvað og það var mikið fjör þegar
þú komst frá útlöndum. Við löbb-
uðum fjöruna þegar þú komst í
heimsókn og skoðuðum þar stein-
ana, sáum selina og fundum alls
konar fjörumuni. Við spiluðum oft
ólsenólsen og það var mjög gaman.
Þannig að það er margs að sakna,
sérstaklega þín. En ég veit að
þjáningum þínum er lokið og þér
líður vel í himnaríki, elsku afi. Ég
kveð þig með bæninni sem þú
kenndir mér:
Við skulum lesa bænir
þá sofum við svo rótt
því guð og góðu englarnir
vaka hverja nótt.
Sigurbjörg Eva Stefánsdóttir.
Bjarni móðurbróðir minn er lát-
inn nær áttatíu og fimm ára að
aldri. Hann var næstyngstur átta
systkinanna í Gröf en þau eru nú
öll látin.
Er Bjarni var fimm ára flutti afi
frá Hofi inn í Gröf á Höfðaströnd,
en afkomendur afa og ömmu
kenna sig við þann bæ. Afi var fá-
tækur leiguliði þar til hann hóf bú-
skap í Gröf, en þar fór hagur hans
að vænkast enda jörðin stór og
kostajörð, með útræði. Afi var með
útveg við Drangey, þ.e. flekauppi-
stöður þar sem hann var við veiðar
nokkur ár að vori til. Þaðan komu
mikil matvæli bæði fugl og fiskur.
Árið 1937 þegar Bjarni var rösk-
lega tvítugur keyptu hann og faðir
minn jörðina Gröf af Jóni Konráðs-
syni í Bæ, en hún hafði verið í eigu
Bæjarættarinnar í u.þ.b. tvö
hundruð ár. Þeir mágar reistu fjós
og hlöðu og myndarlegt steinhús.
Þar var búið til ársins 1988, en
skömmu síðar keypti Sigfús bróðir
minn jörðina. Eftir það tóku sig
saman nokkrir úr Grafarætt og
hófu endurbætur með Sigfúsi á
íbúðarhúsinu með það fyrir augum
að geta dvalið þar að sumri til. Það
er nú sumarsetur okkar.
Bjarni var afburðaröskur til
vinnu og svo hart lagði hann að sér
við húsbyggingarnar að hann varð
magaveikur upp frá því. Af þeim
sökum varð hann að bregða búi tíu
árum síðar og flytja til Sauðár-
króks.
Eins og flestir Skagfirðingar var
Bjarni hestamaður og áttu hann og
afi alltaf góða reiðhesta af Kolku-
óskyni og þeir voru afbragðs
tamningamenn. Nýlega eignaðist
ég ljósmynd af Sigfúsi afa og
þremur sonum hans á hestbaki á
gullfallegum gæðingum.
Bjarni var léttur á fæti og kvik-
ur í hreyfingum. Hann var glaðvær
og hafði góða léttlynda skapið sem
var einkenni allra þeirra Grafar-
systkina. Hann var söngelskur og
hafði mikla og góða söngrödd eins
og móðir mín og fleiri systkinanna.
Ég minnist þess sem barn í Gröf,
að oft var tekið lagið er gesti bar
að garði. Bjarni söng síðan í
kirkjukórnum á Króknum eftir að
hann fluttist þangað.
Er ég fór í gagnfræðaskóla á
Króknum bjó ég hjá þeim hjónum í
tvo vetur. Mér leið afskaplega vel
hjá þeim enda Lauga frábærlega
myndarleg húsmóðir. Á sunnudög-
um var sýnd kvikmynd í Bifröst og
það brást ekki að Bjarni rétti mér
peninga fyrir bíóferð. Bjarni var
aldrei ríkur af fé, en engu að síður
var hann gjafmildur og afskaplega
greiðvikinn. Sambúð þeirra hjóna
var alla tíð með ágætum og bar
þar aldrei skugga á, þau virtu
hvort annað og var umhugað um
heimilið og börnin sín.
Þegar móðir mín Svanhildur
flutti til Reykjavíkur og síðar í
Kópavog voru bræður hennar Jó-
hann og Bjarni og þeirra fjölskyld-
ur hennar stoð og stytta.
Þegar ég síðan sjálfur stofnaði
heimili fyrir þrjátíu árum voru
Bjarni og Lauga okkur hjónunum
ómælanlega hjálpsöm varðandi ráð
og greiðasemi, þá voru það ekki
aðeins venslin heldur líka hin
mikla vinátta sem við skynjuðum.
Fyrir nokkrum árum fengum við
loftmynd af jörðinni Gröf og
merktum inn örnefni. Bjarni var
þá sá eini úr ættinni sem mundi
hvern hól og stein enda minnið til
hins síðasta óskeikult. Nú í vetur
rifjuðum við upp örnefnin á túninu
og hvar útihús stóðu áður en ný-
byggingarnar risu. Fyrir þetta
stöndum við í mikilli þakkarskuld.
Skagafjörðurinn er fagur, en
hvergi er útsýnið fegurra en af
Höfðaströndinni. Tindastóll,
Drangey og Kerlingin í vestri og
og Þórðarhöfði í norðri. Við feng-
um að njóta þessa síðastliðið haust
BJARNI
INGIBERGUR
SIGFÚSSON



 
  


 







   
 
  
 

    

  

 !
!
  !! " 
  #$!!  !%& " 
' (  
 )!
  )!
 )" 
*+ 
 )"  , !$!!
-.
 )! */+#0 ( !" 
 !! #
 )! 0 *.!
!!
 
 )"  12 #$+2!

 3 &
 )"  4 !*#' +!!
52
 )! 6 !
#0+!3!
/ !/( !3/ !/ !/( !#
"
 %7
-*89*:;* ).!3<=
'+ 
3

*7
>;
$%*->7 0  3
- )?@  +??

# $


 %!
!
&  


'$ "
 (

$ $

)!
!%*!++!
,
-' $ 3+!" ++?).+"
 !A8B+C8B+C

 C+?).+"
%/$? ++?).+"
6 !$? ++?).+"

 C$? ++?).+"
3  .!"D+!!#



 
  


 





-$1


2 @'( "( D

.!3EE
*3( D
./
'/ 0
$

%!
!
1 $   
 0


 


2!
!%3!++!

@2  ' 2" 
$!! D !"! .+!/ ( 3.+!/ ( !" 
3   D !""  F3  !!
 3+   D !""  !! 
3!)!

3!) D !"! +!.( *! " 
$! D !"! * 3  " 
  D !"! $!
 3+ " 
$!! D !""  ' (  ,3)!
, D !""  0" !
 !G D !""   D !" *!
/ !/( !3/ !/ !/( !#

 4  
 

4 






>H#
*>
-1-1

> @ +D
!!/ 3I
?.3
'/
'   
 

   
3!
!
0 5!"#  !" 
+!" ;#  !! * 
 *33+ " 
$2    !"   !! #>!3. !
     / !/( !3/ !/ !/( !#