Morgunblaðið - 19.06.2001, Blaðsíða 41

MINNINGAR
42 ÞRIÐJUDAGUR 19. JÚNÍ 2001 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Guðný Hjálm-fríður Elín Krist-
jánsdóttir fæddist
27. september 1930.
Hún lést á gjör-
gæsludeild Land-
spítalans í Fossvogi
að kvöldi 9. júní síð-
astliðins.
Guðný fæddist á
Blönduósi, foreldrar
Guðrún Margrét
Guðmundsdóttir, f.
12.8. 1899, d. 8.12.
1974, og Kristján
Júlíusson, f. 20.3.
1892, d. 28.1. 1986.
Systkini hennar Guðmundína, f.
3.9. 1915, d. 10.1. 1994. Helga, f.
25.12. 1916, d. 27.8. 1998. Torf-
hildur, f. 28.8. 1924, d. 13.10. 1997.
Jónsson. 2) Margrét Kristín, f. 8.8.
1951, starfar á Heilbrigðisstofn-
uninni á Blönduósi. Hennar börn
a) Lárus Blöndal, f. 10.5. 1972. b)
Ragnheiður Blöndal, f. 21.3. 1978.
c) Gígja Blöndal, f. 27.4. 1984. 3)
Valdimar Stefán, f. 18.8. 1958,
maki Guðrún Guðmundsdóttir.
Þeirra börn a) Sigríður Ólöf, f.
6.11. 1983. b) Hólmsteinn Þór, f.
20.2. 1986. Þau búa á Akranesi. 4)
Baldur Helgi, f. 7.10. 1960, tré-
smiður og þjónn. Býr í Reykjavík.
Guðný var í sambúð með Hann-
esi Péturssyni. Þau slitu samvist-
um. Eignuðust þau einn son, Pét-
ur, f. 25.8. 1966, danskennari og
þjónn, búsettur í Svíþjóð.
Útför Guðnýjar fer fram frá
Seljakirkju í dag og hefst athöfnin
klukkan 15.
Jónína, f. 25.11. 1925.
Ívar, f. 22.9. 1934, d.
11.7. 1999. Hallbjörn
f. 24.5. 1936. Tveir
drengir dóu barnung-
ir.
Guðný bjó á
Blönduósi til 1985 en
flutti þá til Reykjavík-
ur og bjó þar eftir
það.
Guðný var í sambúð
með Hólmsteini Valdi-
marssyni, þau slitu
samvistir. Eignuðust
þau fjögur börn. 1) Jó-
hanna Hrefna, f. 3.5.
1950, hjúkrunarfræðingur í
Reykjavík, maki Örn Guðmunds-
son. Þeirra dóttir Guðný Arnar-
dóttir, hennar sonur Elvar Örn
Elsku mamma mín, ég er magn-
stola af harmi vegna fráfalls þíns
eftir stutt en erfið veikindi. Margs
er að minnast, það eru forréttindi
að eiga svona einstaka móður eins
og þú varst, allur þessi dugnaður,
atorka og ástúð. Það er gott að
geta rifjað upp æsku sína og eiga
slíkt safn yndislegra minninga um
móður eins og þig.
Það var ekki alltaf auðvelt að
vera ein með fjögur börn (eins og
þú varst eftir sambúðarslit við föð-
ur okkar), en aðbúnaður okkar og
velferð var þér fyrir mestu.
Það var ótrúlegt hvað þú komst
yfir að gera, vinna úti og sjá síðan
um heimilið af miklum myndarskap.
Það lék allt í höndunum á þér, þú
varst einstök hannyrðakona, saum-
aðir og prjónaðir á okkur börnin
þín og bjóst einnig til algjör lista-
verk saumuð, hekluð eða prjónuð.
Eftir nokkur ár ein með börn-
unum fjórum fórst þú í sambúð og
eignaðist fimmta barnið, en þeirri
sambúð lauk tveimur árum eftir þá
ógæfu þína að fá áfall 47 ára og
vera lömuð vinstra megin til ævi-
loka.
Enn og aftur komu mannkostir
þínir í ljós, þú tókst á við þetta af
miklu æðruleysi og ótrúlegum
dugnaði, alveg sama hvað var, allt-
af sást þú ljósu hliðarnar, naust
lífsins og þakkaðir fyrir hvern dag.
Það var þér mikils virði að geta
verið heima og haldið þitt heimili
þrátt fyrir lömunina eins lengi og
hægt væri og það gerðir þú með
miklum sóma til æviloka. Við erum
svo sannarlega stolt af þér,
mamma mín. Alltaf var jafn gaman,
notalegt og gott að koma í heim-
sókn til þín. Nú hefur barnahóp-
urinn stækkað, komin barnabörn
og langömmubarn, þú varst svo
stolt yfir að fá þann titil.
Þar kom að við ákváðum að
leggja land undir fót og fara til
Svíþjóðar og heimsækja Pétur,
yngsta barnið þitt, en hann hefur
búið erlendis í nokkur ár. Þú varst
nú eitthvað efins um að þú gætir
þetta en ég var hins vegar alveg
sannfærð. Þessi ferðalög okkar
voru dásamlegur tími. Þú naust
þeirra svo vel, upplifðir svo margt
nýtt og framandi. Þú varst líka svo
ánægð að finna að þú gast þetta
auðveldlega. Í minningapokann
bættust margar frábærar stundir
frá þessum ferðalögum. Það var
mikil gæfa og gleði fyrir mig að
geta aðstoðað þig í þessum ferðum
og fá að njóta þessara stunda með
þér.
Nú verða ekki fleiri utanlands-
ferðir né skroppið í kaffihús eða
farið í innkaupaferðir en minning-
arnar um þessar stundir eru mér
dýrmætar.
Það er víst að margur sem heill
heilsu er mætti vera stoltur af því
að hafa getað og gert það sem þú
hefur gert og tekist á við í lífinu.
Þú hefur markað djúp spor í hug-
um margra með mannkostum þín-
um, bjartsýni og dugnaði.
Elsku mamma mín, það er mikið
ríkidæmi að eiga svona yndislega
móður. Þú ert stolt okkar, hetja og
sómi.
Megi góður guð styrkja okkur í
sorginni.
Þín elskandi dóttir,
Jóhanna Hrefna.
Elsku Guðný mín, þegar ég kveð
vinkonu mína í dag eru mér efst í
huga allar góðu stundirnar sem við
höfum átt saman. Það eru um 30 ár
síðan hún flutti í nágrenni við okk-
ur á Blönduósi og það gerðist bara
strax að við trúðum hvor annarri
fyrir öllu sem við þurftum að tjá
okkur um og alltaf var það léttleik-
inn sem lét okkur finnast allt vera í
góðu lagi og ekkert óyfirstíganlegt.
Enda kunni Guðný mín að taka því
með hetjuskap þegar hún veiktist
mikið hinn 15. maí 1975 og í ljós
kom að hún hafði lamast á vinstri
hlið. Henni var það ekki létt verk
að horfa fram á að geta ekki prjón-
að, því það voru hennar góðu
stundir að prjóna og margar lopa-
peysurnar urðu til hjá henni og
aðrar flíkur. Dugleg var hún að
koma yfir götuna í heimsókn til
mín, þótt hún færi sér hægt og
stoppaði oft umferðina í smátíma.
Þá gerði hún óspart grín að sjálfri
sér og hló að öllu saman. Samband
okkar rofnaði aldrei þótt hún flytti
til Reykjavíkur fyrir nokkuð mörg-
um árum. Það er ótrúlegt hvað hún
gat búið lengi þar ein en hún á
góða að, börnin hennar sáu til þess
að þetta var henni mögulegt. Árið
1999 veiktist ég og þá kom sér vel
að eiga Guðnýju mína að því hún
vissi hvernig best var að tala við
mig. Á hverjum degi hringdi hún
til að segja mér eitthvað skemmti-
legt eða að ég ætti að kveikja á
sjónvarpinu og horfa á Leiðarljós,
símtölin voru stutt, mörg og
skemmtileg, einhver fastur punkt-
ur daglega. Í apríl sl. var Guðný
mín oft lasin, fór inn á spítala í
rannsókn af og til en heim á milli.
Er hún hringdi í mig eins og oft áð-
ur hinn 7. maí sl. hringdi hún frá
sjúkrahúsinu og sagði hún mér að
hún væri með mein í lungnaberkj-
um en hún væri í góðum höndum.
Þar sem ég var á leið til útlanda
daginn eftir sá ég hana ekki fyrr
en hálfum mánuði síðar. Er ég
heimsótti hana á sjúkrahúsið var
mikið af henni dregið enda var hún
búin að vera á sterkum lyfjum.
Samt stjórnaði hún því að við
fengjum kaffi og með því, en með-
lætinu lúrði hún á í skápnum sín-
um. Með þessum fáu orðum vil ég
minnast Guðnýjar og þakka fyrir
að hafa fengið að kynnast henni.
Börnum hennar og aðstandendum
sendi ég mínar innilegustu sam-
úðarkveðjur.
Guðrún Pálsdóttir,
Blönduósi.
GUÐNÝ HJÁLMFRÍÐUR
ELÍN KRISTJÁNSDÓTTIR
Handrit afmælis- og minningargreina skulu
vera vel frá gengin, vélrituð eða tölvusett.
Sé handrit tölvusett er æskilegt, að disk-
lingur fylgi útprentuninni. Auðveldust er
móttaka svokallaðra ASCII-skráa, öðru
nafni DOS-textaskrár. Ritvinnslukerfin
Word og Wordperfect eru einnig auðveld í
úrvinnslu. Senda má greinar til blaðsins í
bréfasíma 569 1115, eða á netfang þess
(minning@mbl.is) — vinsamlegast sendið
greinina inni í bréfinu, ekki sem viðhengi.
Nánari upplýsingar má lesa á heimasíðum.
Það eru vinsamleg tilmæli að lengd greina
fari ekki yfir eina örk A-4 miðað við með-
allínubil og hæfilega línulengd – eða 2.200
slög. Höfundar eru beðnir að hafa skírnar-
nöfn sín en ekki stuttnefni undir greinunum.
AT V I N N U A U G LÝ S I N G A R
Smiðir
Trésmiðir óskast í mótauppslátt og inn-
réttingasmíði.
Upplýsingar í síma 892 8413.