Morgunblaðið - 17.07.2001, Blaðsíða 13

HÖFUÐBORGARSVÆÐIÐ
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 17. JÚLÍ 2001 13
BORGARRÁÐ Reykjavíkur hefur
synjað eignarhaldsfélaginu Keikó
um endurnýjað áfengisleyfi fyrir
næturklúbbinn Club Clinton.
Í bókun borgarráðs segir að í
umsögn lögreglustjórans í Reykja-
vík komi fram að hann mæli gegn
því að leyfi Keikó ehf. til áfeng-
isveitinga fyrir næturklúbbinn
Club Clinton verði endurnýjað. Þá
liggi fyrir að 19. júní hafi lög-
reglustjóri veitt umsækjanda
áminningu á grundvelli áfengis-
laga vegna margítrekaðra brota á
reglum um heimilaðan veitinga-
tíma áfengis og slit skemmtunar,
og sé ljóst af málavaxtalýsingu að
um sterkan brotavilja sé að ræða.
Í ljósi þessu taldi borgarráð rétt
að hafna umsókn Keikó ehf. um
endurnýjað áfengisleyfi fyrir Club
Clinton.
Keikó ehf. synjað um áfeng-
isleyfi fyrir Club Clinton
Miðborg
ÞRÓUNARÁÆTLUN miðborgar-
innar, sem fól í sér breytingar á aðal-
og deiliskipulagi m.a. með því að tak-
marka aðra starfsemi en verslun við
50% í miðborginni, er að mati Ingi-
bjargar Sólrúnar Gísladóttur, borg-
arstjóra í Reykjavík, mikilvægt
stjórntæki til að stemma stigu við
óhóflegum veitingahúsarekstri í mið-
borginni með ýmsum óæskilegum af-
leiðingum.
„Hér áður fyrr gátu borgaryfirvöld
litla rönd við reist þegar verslanir
fluttu út úr tilteknu húsnæði og eig-
andinn vildi breyta því,“ segir Ingi-
björg Sólrún. „Þannig breyttist hver
verslunin á fætur annarri í Kvosinni í
veitingahús og menn komu engum
vörnum við. Þróunaráætlunin fól í sér
breytingu á aðal- og deiliskipulagi
miðborgarinnar og er sem slík mjög
mikilvæg réttarheimild. Líklega
reyndi í fyrsta skipti á hana í vetur
þegar eigendur húsnæðis óskuðu eft-
ir heimild til þess að breyta verslun-
arhúsnæði sínu í Lækjargötu í veit-
ingahús á þeirri forsendu að þeir
fengju engan til að taka húsnæðið á
leigu sem verslunarhúsnæði. Við
synjuðum þessari beiðni á grundvelli
þess að þá þegar væri of hátt hlutfall
af götuhlið Lækjargötu komið undir
veitingahúsarekstur og beiðnin
stangaðist því á við þróunaráætl-
unina. Viðkomandi aðilar voru ekki
sáttir við þessar málalyktir en núna
er verslun komin í þetta húsnæði.
Vissulega finnst ýmsum að í þróun-
aráætluninni felist of mikil stýring en
hann er vandrataður meðalvegurinn.
Við teljum að með þróunaráætluninni
sé verið að gæta almannahagsmuna
og hagsmuna þeirra sem hafa fjárfest
eða komið upp rekstri í miðborginni á
tilteknum forsendum og það þurfi að
reyna að gæta þess að þær forsendur
breytist ekki skyndilega.“
Þróunaráætlunin er
mikilvægt stjórntæki
Miðborg
Mest er af lunda í eynni norð-
anverðri og þar er fugl við fugl á
góðum degi. Lundinn, með sitt lit-
skrúðuga nef og litlu vængi, flýg-
ur yfir bátinn með síli í nefinu,
heim í holu sína, en hann getur
VART er hægt að trúa því fyrr en
tekið er á, að blómleg lundabyggð
þrífist örskammt frá Reykjavík. Í
Lundey á Kollafirði eru heimkynni
um 10 þúsund lundapara, sem una
hag sínum vel. Lundey er rétt
norðan Viðeyjar og siglir Viðeyj-
arferjan tvisvar á dag út í eyna þar
sem unnt er að skoða fuglana í ná-
vígi. Ekki er þó tekið land í Lund-
ey í þessum ferðum, enda landtaka
erfið, auk þess sem umferð manna
er óleyfileg vegna fælingaráhrifa á
styggan fuglinn. „Það er lundinn
eða maðurinn,“ segir Jón Magn-
ússon skipstjóri á Viðeyjarferjunni.
Á þessum árstíma eru ungar að
skríða úr eggi og eru miklar annir
hjá lundanum við að afla fæðu út á
sjó og færa ungviðinu. Viðkoman
er einn ungi á hvert lundapar.
Fuglinn er mjög styggur, en Jó-
hann Bjarni Kolbeinsson leið-
sögumaður, segir lundann vera
farinn að þekkja bát þeirra Jóns
skipstjóra, og fælist ekki þótt þeir
sigli upp að eynni.
Um hálftíma sigling á rólegu
stími er frá Sundahöfn út í Lundey
og er þá siglt austur fyrir Viðey.
Fyrst er komið að suðurjaðri eyj-
arinnar, en ekki er mikið um lunda
þar. Hinsvegar getur að líta tals-
vert af æðarfugli og gríðarstór sel-
ur með höfuð á stærð við körfu-
bolta hefur líka sést þarna öðru
hverju að undanförnu. Þeir sex
farþegar sem voru í ferðinni á
laugardag voru þó ekki svo heppn-
ir að sjá selinn, sem mun vera
landselur.
Lundey er 150 metrar á breidd
þar sem hún er breiðust og 400
metra löng.
Svo skemmtilega vildi til sl.
laugardag, að í fyrsta skipti í sögu
Lundeyjarferða Jóns og Jóhanns,
voru Íslendingar í meirihluta far-
þega í bátnum, eða fjórir af sex. Þó
ber að geta að þetta er annað sum-
arið sem reglulegar Lund-
eyjarferðir eru farnar. Jóhann seg-
ir að líklega sé einn af hverjum
fimmtíu farþegum Íslendingur.
Mest er um Bandaríkjamenn og
Þjóðverja.
„Við segjum stundum við ferða-
mennina að við þekkjum hvern ein-
ast lunda með nafni og stöndum
við það, því þeir heita jú allir bara
– lundi,“ segir Jón.
flogið á 80 km klst. og kafað niður
á allt að 60 metra dýpi, sem er það
mesta sem vitað er um samkvæmt
mælingum. Meðalköfunardýpt er
þó 10 metrar og heldur fuglinn sér
í kafi í 3 til 40 sekúndur.
Morgunblaðið/Árni Sæberg
Í Lundey munu vera um 10 þúsund lundapör en heildarfjöldi lunda í
landinu er talinn vera 10 milljónir fugla.
Morgunblaðið/Árni Sæberg
Jóhann Bjarni Kolbeinsson leiðsögumaður sýnir hollenskri ferðakonu
uppstoppaðan lunda.
„Þekkjum alla lundana
í eynni með nafni“
Kollafjörður
BM-Vallá hefur svarað erindi Stef-
áns Baldurssonar þjóðleikhús-
stjóra, sem hann sendi í gærmorg-
un og óskaði eftir upplýsingum um
viðskipti byggingarnefndar Þjóð-
leikhússins við fyrirtækið.
Fram kemur í svarinu að pant-
aður var svartur óðalssteinn og
svartur óðalskantsteinn 11. maí.
Árni Johnsen, formaður bygging-
arnefndarinnar, kom og sótti af-
hendingarseðilinn og pantaði sjálf-
ur utanaðkomandi vörubíl til
flutnings vörunnar og hafði BM-
Vallá engar upplýsingar um notk-
unarstað vörunnar.
Upplýsingarnar frá BM-Vallá
eru eftirfarandi:
„1. Þann 11. maí sl. voru pant-
aðar vörur í reikning byggingar-
nefndar Þjóðleikhúss að fjárhæð
160.978 kr. m/vsk. Um er að ræða
svartan óðalsstein og svartan óð-
alskantstein skv. meðfylgjandi af-
ritum af gögnum auk skilagjalds
fyrir stórsekki sem notaðir voru
undir vöruna.
2. Á reikning og afhendingarseðil
er skráður afhendingarstaður
„Sótt“ og var varan því afhent á
lagersvæði okkar. BM-Vallá hefur
því engar upplýsingar um notkun-
arstað vörunnar. Árni Johnsen kom
og sótti afhendingarseðilinn og
pantaði sjálfur utanaðkomandi
vörubíl til flutnings vörunnar.
3. Árni Johnsen hefur ekki í nafni
byggingarnefndar Þjóðleikhússins
óskað eftir viðbótarfyrirgreiðslu
eða pantað vörur eftir að fjölmiðlar
vöktu athygli á kaupunum.
Meðfylgjandi eru ljósrit af upp-
haflegum reikningi, afhendingar-
seðli og kreditreikningi vegna skila
og endurgreiðslu skilagjalds á stór-
sekkjum. Ef óskað er eftir viðbót-
arupplýsingum veitum við þær að
sjálfssögðu um hæl.“
Innheimti skila-
gjald í eigin nafni
Með bréfinu fylgir afrit af upp-
haflegum reikningi sem stílaður er
á byggingarnefnd Þjóðleikhússins
þar sem fram kemur að um 330
steina er að ræða, sem samtals
kosta 160.978 krónur, og skilagjald
á tveimur stórsekkjum, samtals 12
þúsund krónur. Þá kemur fram að
28. maí var sekkjunum skilað og
skilagjaldið endurgreitt. Reikning-
ur vegna endurgreiðslunnar er stíl-
aður á Árna Johnsen, en ekki bygg-
ingarnefnd Þjóðleikhússins.
Samkvæmt nótunni voru steinarnir
afhentir í alls sjö sekkjum, en sex
var skilað aftur og gjald innheimt
fyrir þá.
BM-Vallá svarar þjóðleikhússtjóra
Sótti sjálfur
330 kantsteina
RÍKISENDURSKOÐUN ákvað
í gær að hefja rannsókn á emb-
ættisfærslum formanns bygging-
arnefndar Þjóðleikhússins og
umsýslu nefndarinnar á undan-
förnum árum. Ákvörðun um
rannsókn var tekin eftir að Hall-
dór Blöndal, forseti Alþingis,
sendi áfram til stofnunarinnar
bréf sem Gísli S. Einarsson,
þingmaður Samfylkingarinnar,
sendi forseta Alþingis fyrir
helgi, en þar var óskað eftir bók-
halds- og stjórnsýsluúttekt á
störfum nefndarinnar á umliðn-
um árum.
Sigurður Þórðarson, ríkisend-
urskoðandi, sagði við Morgun-
blaðið í gær að í erindi forseta
Alþingis hefði ekki falist formleg
beiðni um rannsókn málsins, en
stofnunin hefði engu að síður
ákveðið í gær að taka það til
frekari rannsóknar. Hann segir
að sú rannsókn hefjist á allra
næstu dögum, en vill engu spá
um hversu langan tíma hún geti
tekið.
„Okkur sýnist þetta mál þann-
ig að frekari skoðunar þurfi við.
Við skoðum þetta mál í heild
sinni,“ sagði Sigurður.
Athugasemdir við endur-
bætur á Þjóðleikhúsinu
Aðspurður hvort rannsóknin
væri einangruð við störf Árna
Johnsen, formanns byggingar-
nefndar Þjóðleikhússins, eða
önnur störf hans í opinbera
þágu, sagði Sigurður að slíku
væri ekki unnt að svara fyrir-
fram. „Það getur vel verið að það
verði meira. Við skoðum málin
og sjáum hvað það leiðir í ljós.“
Að sögn Sigurðar hefur Rík-
isendurskoðun einu sinni áður
kannað störf byggingarnefndar
Þjóðleikhússins. Það var árið
1990, eftir að endurbætur höfðu
verið gerðar á húsnæði Þjóðleik-
hússins.
Þá sagði í greinargerð Ríkis-
endurskoðunar að heildarkostn-
aður við 1. áfanga hafi farið 40%
fram úr áætlun og verið alls
491,2 milljónir kr.
„Þannig er áætlaður kostnað-
ur við framkvæmdirnar 176,2
milljónum kr. hærri en upphaf-
lega var gert ráð fyrir, eða sem
nemur 56%,“ sagði í greinargerð
stofnunarinnar og jafnframt
bent á að heildarkostnað við 1.
áfanga megi áætla 40% hærri en
ráð hafi verið fyrir gert. Kostn-
aðaráætlun hafi gert ráð fyrir
heildarkostnaði upp á 632 millj-
ónir kr. en Ríkisendurskoðun
áætli hann vera nálægt 900 millj-
ónum kr.
Í Morgunblaðinu í byrjun des-
ember það ár kom fram að Árni
Johnsen, formaður byggingar-
nefndarinnar, taldi greinargerð
Ríkisendurskoðunar ekki fela í
sér sanngjarna niðurstöðu og
ekki væri sama hvar borið væri
niður í þeim áætlunum sem
gerðar hefðu verið.
„Áætlun Ríkisendurskoðunar
um heildarkostnað við fyrsta
áfanga er ekki sanngjörn miðað
við framgang verksins. Stjórn-
völd ákváðu að hafa lokun Þjóð-
leikhússins sem stysta svo rekst-
urinn stöðvaðist ekki of lengi í
húsinu sjálfu,“ sagði hann.
Rannsókn Ríkisendurskoðunar hafin
Umsýsla bygg-
ingarnefndar
og formanns
hennar könnuð
FRÉTTIR