Morgunblaðið - 23.11.2001, Qupperneq 48

MINNINGAR
48 FÖSTUDAGUR 23. NÓVEMBER 2001 MORGUNBLAÐIÐ
ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS
Sími 581 3300
Allan sólarhringinn — www.utforin.is
Suðurhlíð 35, Fossvogi
Sverrir
Olsen
útfararstjóri
Bryndís
Valbjarnardóttir
útfararstjóri
Sverrir
Einarsson
útfararstjóri
Landsbyggðarþjónusta. Áratuga reynsla.
$21
)
 

    

   ' 
 
0 

 %"<5)9< 2(9%=9 ")>51?))@19<
 
> 1 ()
$21
A




 %"<5)9< 2(9%=9 ")>51?))@19<  8
 #

  
   !
  B!! 
  


    F@2 #

2,

 .

 # 
  .
 /  
0 ,/,  
  

 
 #
  

!+  ?3:+A  8"2 
! #B 
+ 2"2
3 1 $
% #& ' 1 $
 "   D 
A
 .


. , 
 
0   
 / 

  
?3:+9
+3+5+? .,,:+
)$

 .

 # 
 

,

,8

 -


$
 <8
 )
 8
   8
 
12*    $
() ()$
) 2 
✝ Sigurður MagnúsJónsson fæddist í
Reykjavík 25. janúar
1917. Hann lést á
Droplaugarstöðum
13. nóvember síðast-
liðinn. Foreldrar
hans voru Guðrún
Guðmundsdóttir og
Jón Halldórsson. Sig-
urður var yngstur af
sjö systkinum og eru
þau öll látin.
Hinn 6. janúar
1950 kvæntist Sig-
urður Guðlaugu L.
Gísladóttur. Þau
eignuðust tvö börn. Þau eru: 1)
Jón, kvæntur Eyrúnu Hafsteins-
dóttur, synir þeirra
eru: Sigurður Magn-
ús, kvæntur Herdísi
Þorláksdóttur og
sonur þeirra er Jak-
ob Örn; Árni Þór, er
í sambúð með Írisi
Hrönn Kristinsdótt-
ur. 2) Guðrún, gift
Eiríki Inga Frið-
geirssyni og þeirra
börn eru: Friðgeir
Ingi, í sambúð með
Söru Dögg Ólafs-
dóttur; og Guðlaug
Björk.
Útför Sigurðar fer
fram frá Langholtskirkju í dag og
hefst athöfnin klukkan 15.
Mig langar að minnast með nokkr-
um orðum hans Sigurðar Magnúsar
Jónssonar, frænda míns, sem bjó í
Skeiðarvogi 22 í Reykjavík. Hann
lést á Droplaugarstöðum í Reykjavík
í síðustu viku.
Þegar ég hugsa um hann frænda
mín fyllist hjarta mitt hlýju og þakk-
læti. Sigurður var duglegur og at-
hafnasamur maður sem hugsaði vel
um fjölskyldu sína. Hann var ein-
staklega frændrækinn og þau hjónin
ræktuðu frændgarðinn af miklum
myndarskap. Það voru skemmtileg-
ar stundir þegar við fjölskyldan
komum í borgina og heimsóttum
Sigga og Laugu. Gestrisni og glað-
værð ríkti og fyrir barn var ævintýri
líkast að koma þangað, fallegt heim-
ili og skemmtilegir hlutir að skoða.
Minningarnar um Sigurð frænda
tengjast jafnan henni Laugu, þau
hjónin voru mjög samrýnd og sam-
hent. Þegar ég dvaldi hjá þeim á
menntaskólaárunum naut ég ein-
stakrar umhyggju þeirra og vináttu.
Fyrir það er ég afar þakklát og
minningarnar um árin mín í Skeið-
arvoginum eru mér dýrmætar.
Ég vil votta Laugu, Jóni, Guðrúnu
og fjölskyldunni allri mína dýpstu
samúð. Sigurður hefur fengið hvíld-
ina sína og hendur hans eru ekki
lengur kaldar. Nú getur hann fylgst
stoltur með fólkinu sínu af himnum
ofan.
Mót fölum himni fjallið hvíta rís.
Fjólan er visnuð, lyngið snævi þakið,
og heiðin hefur fengið byrði á bakið,
en bláar tjarnir felur vetrarís.
Í byggðum niðri gustar inn um gætt.
Gráhærður maður ornar sér við stóna
og brosir líkt og brjóst hans væri glætt
af blómum skreyttri veröld ljóss og tóna.
Og fyrr en varir finnur hann og sér,
að fjallið hefur grös sín endurborið.
Hann skynjar vel þann yl, sem um hann fer,
en ekki glöggt, hvor það sem fyrir ber,
er draumurinn um dauðann eða vorið.
(Davíð Stef.)
Blessuð sé minning Sigurðar
Magnúsar Jónssonar.
Hafdís Ásgeirsdóttir.
Elsku afi minn.
Það var þriðjudaginn 13. nóvem-
ber sl. þegar ég var nýkominn upp á
Droplaugarstaði til að heimsækja
þig, amma og mamma voru hjá þér
líka. En svo kom að því að þú skildir
við, það var mjög erfitt en samt var
það mikil huggun að vita það að þér
liði vel.
Nú hefurðu fengið hvíldina sem þú
átt svo sannarlega skilda, elsku afi
minn. Þótt missirinn sé alltaf sár þá
verður maður bara að taka því, því
svona er lífið.
Ég vil þakka þér fyrir allar góðu
stundirnar sem við áttum saman, afi
minn. Ég skal hugsa vel um ömmu
fyrir þig.
Guð geymi þig.
Þinn
Árni Þór Jónsson.
SIGURÐUR MAGNÚS
JÓNSSON
Sú sorgarfrétt barst
okkur félögum í Sport-
kafarafélagi Íslands
þann 13. nóvember síð-
astliðinn að aldursfor-
seti félagsins og heiðursfélagi Er-
ling Georgsson væri fallinn frá.
Maður fer ósjálfrátt að hugsa um
góðu stundirnar sem hann átti með
okkur í Sportkafarafélaginu. Erling
byrjaði í félaginu fyrir um 15 árum.
Þá hafði hann löngum kafað með
öðrum félagsskap sem var með ör-
lítið óformlegri hætti. Allt frá upp-
hafi inngöngu Erlings í félagið hefur
hinn almenni félagsmaður notið að-
stoðar hans á ýmsan máta. Erling
var einn af frumherjum í sportköfun
á Íslandi og ósínkur á aðstoð og leið-
sögn. En það voru fleiri en þeir sem
Erling leiðbeindi fyrstu sporin sem
standa í þakkarskuld við hann. Er-
ling var mikið á ferðinni og kom nær
daglega til að huga að félagsheimili
okkar í Nauthólsvíkinni. Þannig bjó
hann mikilvægan grunn utan um fé-
ERLING
GEORGSSON
✝ Erling Georgs-son fæddist í
Hafnarfirði 24. des-
ember 1942. Hann
lést á Landspítalan-
um við Hringbraut
13. nóvember síðast-
liðinn og fór útför
hans fram frá Frí-
kirkjunni í Hafnar-
firði 22. nóvember.
lagsstarfið sem við
nutum öll.
Áhugi Erlings á köf-
un kom frá hjartanu og
er skemmst að minnast
þeirra ferða sem hann
fór með okkur suður
með sjó til að kanna
nýja köfunarstaði.
Hann var einn af síð-
ustu harðjöxlunum
sem ennþá köfuðu í
blautbúningi, og skipti
veðrið og kuldinn hann
litlu máli, á meðan hin-
ir yngri í félaginu köf-
uðu í þurrbúningum og
kvörtuðu þó stundum yfir kulda. Er-
ling þekkti hafið vel og hvað það
hefur upp á að bjóða til manneldis.
Tíndi hann mikið af úrvals sjávar-
fangi bæði fyrir sig og aðra. Hann
átti sinn uppáhalds köfunarstað sem
var á Óttarsstöðum, og dvaldi hann
þar ansi oft bæði ofan sjávar sem
neðan.
Það var alltaf stutt í brosið hjá
honum því Erling var svo léttur og
kátur að eðlisfari. Þegar SKFÍ hélt
veislur var hann fljótur að taka við
sér og dansa við dömurnar og stóðst
honum enginn snúning. Sportkaf-
arafélag Íslands þakkar fyrir sam-
fylgdina og sendir fjölskyldu Er-
lings og öðrum aðstandendum
innilegustu samúðarkveðjur.
Þínir vinir, félagar í
Sportkafarafélagi Íslands.
Elsku hjartans
amma mín, nú er kom-
ið að kveðjustund.
Það koma margar
og skemmtilegar minningar upp í
hugann þegar ég hugsa til þín
amma mín.
SIGRÚN
SIGURPÁLSDÓTTIR
✝ Sigrún Sigur-pálsdóttir fædd-
ist í Ytra-Dalsgerði í
Eyjafirði 25. ágúst
1918. Hún lést á
Landspítalanum í
Fossvogi 6. október
síðastliðinn og fór
útför hennar fram
frá Grafarvogs-
kirkju 12. október.
Ég sakna þess sárt
að geta ekki hringt í
þig í hverri viku eins
og ég gerði alltaf. Þú
sem varst svo hlý og
yndisleg amma. Það
var alltaf svo gaman
að heimsækja þig, við
bökuðum soðbrauð
saman, það var besta
brauð sem ég fékk hjá
þér. Þú varst ekki bara
amma mín heldur vor-
um við miklar vinkon-
ur, við spjölluðum mik-
ið saman. Ég man
þegar ég var átta ára
og kom til Akureyrar og var hjá þér
og afa Begga, það var skemmti-
legur tími, dýrmætar stundir. Ég
vil þakka þér fyrir öll árin sem við
áttum saman, sérstaklega fyrir að
hafa verið mér svo góð. Það eru
engin orð nógu stór til að lýsa sökn-
uði mínum og þeim tilfinningum
sem ég ber til þín og sendi ég þér
lítið ljóð.
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinirnir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
(Vald. Briem.)
Hvíl í friði elsku amma mín
Rósa og fjölskylda.
Á hendur fel þú honum,
sem himna stýrir borg,
það allt, er áttu’ í vonum,
og allt er veldur sorg.
Hann bylgjur getur bundið
og bugað storma her,
hann fótstig getur fundið,
sem fær sé handa þér.
Ó, þú, minn faðir þekkir
og það í miskunn sér,
KARL
GUÐMUNDSSON
✝ Karl Guðmunds-son fæddist 2.
september 1911 á
Drangsnesi við
Steingrímsfjörð.
Hann lést á Sjúkra-
húsi Akraness 5. nóv-
ember síðastliðinn
og fór útför hans
fram frá Akranes-
kirkju 13. nóvember.
sem hagsæld minni hnekkir,
og hvað mér gagnlegt er,
og ráð þitt hæsta hlýtur
að hafa framgang sinn,
því allt þér einum lýtur
og eflir vilja þinn.
Mín sál, því örugg sértu,
og set á Guð þitt traust.
Hann man þig, vís þess
vertu,
og verndar efalaust.
Hann mun þig miskunn
krýna.
Þú mæðist litla hríð.
Þér innan skamms mun
skína
úr skýjum sólin blíð.
(B. Halld.)
Elsku mamma og kæru systkini
ég votta ykkur samúð mína.
Guð veri með þér elsku pabbi
minn.
Kveðja,
Sigríður Ásdís.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
(V. Briem.)
Kæri tengdafaðir. Með þessu versi
vil ég kveðja þig hinstu kveðju.
Það voru mín forréttindi að eiga
með þér samleið síðustu 25 árin.
Elsku Rúna og börn, ég votta ykk-
ur samúð mína.
Guð blessi minningu þína, Karl
Guðmundsson.
Kveðja,
Leifur Þorvaldsson.
Láttu nú ljósið þitt
loga við rúmið mitt.
Hafðu þar sess og sæti,
signaði Jesús mæti.
(Höf. Ók.)
Guð veri með þér elsku afi.
Við vottum þér samúð okkar elsku
amma.
Gylfi Már, Eva Guðbjörg, Erla
Heiðrún, Leifur Rúnar
og fjölskyldur.
Handrit afmælis- og minningargreina skulu vera vel frá gengin, vélrituð eða tölvusett. Sé
handrit tölvusett er æskilegt, að disklingur fylgi útprentuninni. Senda má greinar til blaðsins
í bréfsíma 569 1115, eða á netfang þess (minning@mbl.is). Nauðsynlegt er, að símanúmer höf-
undar/sendanda fylgi. Nánari upplýsingar má lesa á heimasíðum. Það eru vinsamleg tilmæli
að lengd greina fari ekki yfir eina örk A-4 miðað við meðallínubil og hæfilega línulengd — eða
2.200slög. Höfundar eru beðnir að hafa skírnarnöfn sín en ekki stuttnefni undir greinunum.