Morgunblaðið - 17.03.2002, Blaðsíða 38


 
 








  





 
 
!"#$  %
 
 

 
 


  
  
 
&'  (! )  *" & ++! 
&  (! )  &
,- $ .+! 
$  , (! )  / +-& ++! 
." (! )   0  $ .+! 
 $1' $-(! +! 
 # + ,-(! ) 

"+ (! )  &  0"+- 0 
1 1' -)$-1 1 1' ,
MINNINGAR
38 SUNNUDAGUR 17. MARS 2002 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Friðrik Péturssonfæddist í Eyhild-
arholti í Rípurhreppi
í Skagafirði 26. mars
1922. Hann andaðist
á Landspítalanum 4.
mars síðastliðinn.
Foreldrar hans voru
Þórunn Sigurhjartar-
dóttir húsfreyja, f. 5.
maí 1890, d. 18. des-
ember 1930, og Pétur
Jónsson, bóndi og síð-
ar skrifstofumaður
hjá Tryggingastofn-
un ríkisins, f. 6. apríl
1892, d. 30. september 1964.
Friðrik kvæntist 3. desember
1960 eftirlifandi eiginkonu sinni,
Jónu Sveinsdóttur verslunar-
manni, f. 12. janúar 1924. Börn
Friðriks eru: 1) Sigurður Jón, f. 4.
mars 1945. Synir hans eru: Stefán
Jens, f. 1. janúar 1963, d. 20. maí
1979, og Guðmundur Geir, f. 25.
janúar 1965, sonur Guðmundar er
Gabríel, f. 13. mars 1989. 2) Dag-
björt, f. 16. maí 1947. Börn hennar
eru: a) Guðmundur Þórir, f. 19. júlí
1970, sonur Guðmundar er Vil-
hjálmur Sveinn, f. 8. ágúst 1991, b)
Pálína, f. 28. september 1974, son-
ur Pálínu er Sigurður Páll, f. 24.
mars 1992, og c) Kristbjörg, f. 18.
nóvember 1976, d. 25. júní 1998. 3)
Þórunn, f. 21. október 1949. Börn
hennar eru: a) Hrafnkell Tumi, f.
28. mars 1971, dóttir Hrafnkels
Tuma er Andrea, f. 15. september
2000, b) Jóhanna, f. 11. desember
1984, og c) Anna Rán, f. 24. októ-
ber 1989. 4) Eggert Páll, f. 7. maí
1952. Börn hans eru: a) Íris, f. 27.
september 1972, dóttir Írisar er
Embla Sól, f. 19. febrúar 2001, b)
Björn, f. 14. febrúar 1976, og c)
Yngvi Freyr, f. 5.
febrúar 1982. Stjúp-
dóttir Eggerts Páls
er Vala Birna, f. 25.
maí 1970, sonur Völu
Birnu er Ares, f. 12.
júlí 1989. 5) Kristín,
f. 27. apríl 1959.
Börn hennar eru: a)
Friðrik Már, f. 9. des-
ember 1985, og b)
Jóna Gréta, f. 2. jan-
úar 1999. 6) Pétur
Helgi, f. 22. septem-
ber 1960. 7) Sturla, f.
21. ágúst 1962. Synir
hans eru: Gautur, f. 15. október
1980, og Tryggvi Steinn, f. 7. júlí
1989.
Friðrik fluttist að Hofi á Höfð-
aströnd við andlát móður sinnar
átta ára að aldri. Þar ólst hann upp
hjá föðurbróður sínum Jóni Jóns-
syni og konu hans, Sigurlínu
Björnsdóttur.
Friðrik stundaði nám við
Bændaskólann á Hólum í Hjaltadal
og útskrifaðist þaðan sem búfræð-
ingur árið 1941. Að loknu búfræði-
námi stundaði Friðrik bústörf um
skeið hjá fósturforeldrum sínum á
Hofi en fluttist síðar til Reykjavík-
ur. Friðrik bjó um 15 ára skeið í
Keflavík ásamt fjölskyldu sinni og
stundaði þar ýmis störf. Hann
fluttist síðan aftur til Reykjavíkur
haustið 1976 og bjó þar til dauða-
dags. Lengstan hluta starfsaldurs
síns starfaði Friðrik hjá Trygg-
ingastofnun ríkisins. Hann lét af
störfum þar fyrir aldurs sakir
1992.
Útför Friðriks fer fram frá Hall-
grímskirkju á morgun, mánudag-
inn 18. mars, og hefst athöfnin
klukkan 13.30.
Líður að kveldi og sólin sest í lífi
hvers og eins og félagarnir kveðja
hver af öðrum. Tveir skólafélagar
mínir höfðu vistaskipti í síðustu viku.
Þeir voru Árni Pétur Lund og Friðrik
Pétursson og er þar með höggvið
stórt skarð í hópinn. Það var haustið
1939 sem nokkur hópur ungra manna
með æskugleði og bjartar vonir um
framtíðina kom á hið forna menning-
arsetur Hóla í Hjaltadal með það í
huga að þroskast og menntast í víð-
tækustu merking þess orðs. Einn af
þessum félögum var Friðrik Péturs-
son, þá til heimilis á Hofi á Höfð-
aströnd. Er okkur bar í þennan heim
vorum við sveitungar en á unga aldri
bar ský fyrir sólu í lífi Friðriks er
hann missti móður sína og systkina-
hópurinn dreifðist og hann fór til föð-
urbróður síns og ólst þar upp. Á þess-
um tíma voru ferðir milli sveita ekki
tíðar og því var það að leiðir okkar
lágu ekki saman fyrr en á Hólum, en
vissum þó hvor af annars tilveru.
Friðrik var nokkru yngri en flestir
skólabræður hans, en stóð hverjum
vel á sporði bæði í leik og ekki síður í
námi. Hann var vel gerður ungur
maður bæði til líkama og sálar, enda
kom það fljótt fram að hann var góður
námsmaður og afbragðs stærðfræð-
ingur enda með hæstu einkunn í
henni á lokaprófi. Hann var vel lið-
tækur í öllu tómstundagamni svo sem
glímu og knattspyrnu sem var okkar
aðaltómstundaiðja og ekki var mörg-
um dögum sleppt ef veður leyfði til að
misþyrma knettinum. Á tveim vetr-
um í nánu sambandi kynnist maður
nokkuð þeim persónum sem maður
umgengst og getur því myndað sér
skoðun um hvern mann einstaklingur
hefur að geyma. Hvað Friðrik snertir
er hægt að fara fljótt yfir sögu. Hann
var hvers manns hugljúfi, grandvar,
heiðarlegur, hreinskiptinn og hug-
prúður. Frá þessum árum eru marg-
ar ljúfar minningar sem geymdar eru.
Að námi loknu skildi leiðir og hver fór
til síns heima. En lífið streymir áfram
og menn taka sína eldskírn í lífsins
ólgusjó með mismunandi ágjöfum, en
það er ljúft er öldurnar eru að baki og
maður lendir fleyi sínu heilu í höfn.
Það er öllum ljóst að lífið fer misjöfn-
um höndum um hvern og einn. Frið-
rik var heppinn því hann lenti heilu og
höldnu út úr sínu lífshlaupi. Þessi fáu
orð eiga að færa góðum félaga kærar
kveðjur fyrir ánægjulega samleið í
gegnum lífið og ég veit að mér leyfist
að láta fljóta hér með kveðjur frá
þeim skólafélögum sem enn eru ofar
moldu. Mig langar að enda þessa
kveðju með erindi eftir Davíð Stef-
ánsson sem Friðrik skrifaði í minn-
ingabók mína frá Hólum.
Fjöllin skinu í skarlatshjúp
kvödd voru ystu ögur.
Sólskin niður í sjávardjúp
og siglingin glæst og fögur.
Ég sendi eiginkonu og ættingjum
innilegar samúðarkveðjur og um leið
kveð ég þig, kæri félagi, og segi farðu
í guðs friði.
Guðmundur Jóhannsson.
Elsku afi. Það er sárt að missa þig
og við söknum þín öll. Það sem mér
finnst einna leiðinlegast er að hafa
ekki komist með þér hringinn í kring-
um landið eins og ég var búinn að lofa
þér. Við tveir ætluðum hringinn um
leið og ég fengi bílprófið og það eru
ekki nema rétt rúmir níu mánuðir í
það. Við ætluðum að skoða Hóla og þú
ætlaðir að sýna mér allt milli himins
og jarðar þarna fyrir norðan en það
verður nú víst að bíða svolítið með
það.
En það sem þú gast reytt af þér
sögurnar frá því þegar þú bjóst í
sveitinni fyrir norðan og er mér þá
sérstaklega minnisstæð sú saga þeg-
ar þú keyrði hreppstjórann, lögreglu-
stjórann og oddvitann milli bæja einn
daginn, alla saman í bíl, og skeyttu
þeir engu um þótt þú værir sá eini í
bílnum án ökuréttinda.
Þú varðst líka ávallt að halda með
minni hlutanum. Sama hvort um var
að ræða fótboltaleik eða rifrildi. Vit-
anlega stóðstu alltaf með mér, jafnvel
þótt málstaður minn væri ekki endi-
lega réttur.
Svo man ég líka eftir því þegar einn
krakkinn á leikskólanum í gamla daga
spurði mig hvort þú værir jólasveinn-
inn þegar þú komst einu sinni að
sækja mig því að þú varst alltaf með
mikið grátt hár og alskegg. Þá þurftir
þú nú að halda mér föstum svo ég
myndi ekki vaða í hann með steytta
hnefana því ég vissi vel að afi minn
var sko ekkert jólasveinninn. Þú hlóst
oft að þessu.
Svo var líka alveg frábært að geta
alltaf komið og lært hjá þér og ömmu
og þá fékk ég alltaf alla þá hjálp sem
ég þurfti við heimalærdóminn. Vel-
gengni mín í skóla var þér mjög mikið
kappsmál og veittir þú mér allt sem
ég þurfti og meira til, og verðlaunaðir
mig oft og mörgum sinnum þegar ég
kom með einkunnirnar mínar heim.
Einnig varstu ávallt fús til að veita
mér eitt og eitt gott ráð þegar farið
var á kvennafar og skilaði það oftar
en ekki góðum árangri.
Ég er óendanlega þakklátur fyrir
allt sem þú gerðir fyrir mig og það
mun enginn geta komið í staðinn fyrir
þig. Ég hlakka til að hitta þig á ný í
næsta lífi.
Nafni.
Fyrir mörgum, mörgum árum lágu
leiðir okkar Friðriks saman norður á
Hólum í Hjaltadal.
Við vorum þarna komnir til að
þroskast og læra hitt og þetta um
landbúnað. Friðrik kom frá Hofi á
Höfðaströnd. Þangað var hann tekinn
í fóstur þegar hann missti móður sína
Þórunni Sigurhjartardóttur hús-
freyju, síðast á Brúnastöðum í Lýt-
ingsstaðahreppi, f. 5. maí 1890, d. 18.
des 1930. Stjúpforeldrar Friðriks
voru Jón Jónsson föðurbróðir hans,
bóndi á Hofi á Höfðaströnd, hrm.
oddviti, f. í Valadal í Skagafirði 29.
apríl 1894, og kona hans Sigurlína
Björnsdóttir f. í Brekku 22. maí 1898.
Uppeldissystkini Friðriks voru
börn þeirra hjóna Sólveig Jónsdóttir
og Pálmi Jónsson lögfræðingur bæði
fædd 3. júní 1923. Sólveig var gift Ás-
bergi Sigurðssyni lögfræðingi f. 18.
apríl 1917, d. 14. júlí 1990 í Reykjavík.
Pálmi stofnaði verslunina Hagkaup í
Reykjavík 1959 og var forstjóri henn-
ar til æviloka 4. apríl 1991.
Friðrik kom frá góðu og þekktu
rausnarheimili. Hann var góður
námsmaður og hafði glöggt auga fyrir
mörgu og stóð sig með ágætum í
námi. Hann var félagsvera og hafði
lag á að blanda geði við þá sem nálægt
honum voru. Hann hafði gaman af
„Fögru veröld“ Tómasar og ljóðum
Davíðs Stefánssonar og Stephans G.
Og ekki má gleyma Andrési Björns-
syni, hans vísur kunni hann margar
og vel.
Oft spjölluðum við um þessi skáld
og fleiri og afkastagetu þeirra og
vandað tungutak. Við lásum gjarnan
upphátt ljóð þeirra og töluðum síðan
um þau fram og aftur og lærðum
hluta þeirra. Friðrik var góður félagi,
hann var réttsýnn og gat oft sætt
unga öra skólabræður sem réðu ekki
alltaf við skap sitt. Hann tók þátt í fót-
boltaæfingum okkar og hefur efalítið
verið með í því að spila við Sauð-
kræklinga sem er saga útaf fyrir sig.
Við vorum á Hólum í tvö vetur.
Fyrri veturinn vorum við 17 úr
Skagafjarðarsýslunni (fæðing var lát-
in ráða). Og margir voru þeir ljóm-
andi menn sem ég hélt lengi tryggð
við, en svo koma skörðin og nú Frið-
rik.
Ég fór til Ameríku á stríðsárunum
og dvaldi þar í 5 ár í N-Dakota, Iowa
og Chicago. Þessi tími varð til þess að
vinátta okkar rýrnaði og ég sá lítið af
Friðrik sem starfaði þá hjá Trygg-
ingastofnun ríkisins þegar ég kom
FRIÐRIK
PÉTURSSON






  


  



  
 
    
       
 
     
!"  "#
!  $  #  
!%#& '#' (  
%# '#' ( "#
)"   '#' ( "#
$  #  *#!# "#
+!, !#  &

 
 
 

  

     




    
  
    
       
 !   
   
 
  
! "# ! $#   ! %



 
  
 

    

   




 

  

  
 

   


 !" 
 #

  

$
%  &

 


    !! "

 

 




    

 
    
  
    

   
! "#
$%  &'( ) %'  

$ )
$% %'   *  #
$% 

' 
$% %'   "%' *  

$%
$% %'  
)  +  
, ,- , , ,- #