Morgunblaðið - 17.03.2002, Blaðsíða 39

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 17. MARS 2002 39
heim. Mér hafa sagt samstarfsmenn
hans þar að hann hafi komið sér þar
vel bæði við störf sín og við fólkið sem
með honum starfaði.
Þegar við höfðum lokið skólavist
okkar á Hólum kom Sólveig frá Hofi
uppeldissystir Friðriks ríðandi til að
sækja hann. Einhvern veginn fór það
svo að Sigurður Karlsson ráðsmaður
á Hólum bauð mér Kolka sinn til að
ríða með þeim úr hlaði. Ég hafði ekki
séð aðra ríða Kolka en Ágúst í Víð-
inesi sem tamdi hann og svo Sigurð
sem naut hans. Hestarnir frá Hofi
voru fallegir og góðir og fóru vel. Við
riðum norður Hjaltadal út undir
Neðra Ás. Stoppuðum öðru hvoru og
spjölluðum saman. Sumir dagar fest-
ast öðruvísi í minningu manns en aðr-
ir og þessi dagur var einn af þeim sem
ég enn man. Við kvöddumst, ég snéri
við og Kolki var háreistur og hafði
mjög fallegt tölt og mér fannst ég
hafa við hann gott samband, og um
margt hugsaði ég suður eyrarnar í
Hjaltadal og heim að Hólum.
Á Hólaskóla áttu flestir minning-
arbækur. Í mína bók ritaði Friðrik
þessa vísu eftir Andés Björnsson:
Ferskeytlan er Frónbúans
fyrsta barnaglingur,
verður seinna í höndum hans
hvöss sem byssustingur.
Meðan ég reið með Friðriki og
Dolly norður undir Ás var minninga-
bók mín hjá Gunnlaugi Björnssyni
kennara. Vísuna sem hann orti í bók-
ina mína, ætla ég að eiga með þér
Friðrik.
Ég ann þér æskunnar veldi.
Ég ann hinum göfga hlyn.
Ég ann þeim, sem eiga gáfur.
Ég ann þeim sem meta sinn vin.
Ég ann þó mest af öllu
orku, sem þolir sár,
og vilja sem veit hvað það gildir
að virða sín manndómsár.
Eiginkonu Friðriks og afkomend-
um votta ég innilega samúð.
Hjalti Pálsson.
Elskulegur tengdafaðir minn,
Friðrik Pétursson, hefur kvatt. Mig
langar að minnast hans með nokkrum
orðum og þakka góða samfylgd.
Langt er orðið síðan ég tók að
venja komur mínar á heimili tengda-
foreldra minna, Friðriks Péturssonar
og Jónu Sveinsdóttur, á Háaleitis-
braut 32. Heimilið bar yfirbragð glað-
værðar og gestrisni. Þangað var gott
að koma og gaman að vera og margt
var það sem þau hjónin sáu í gegnum
fingur sér með við okkur unga fólkið.
Fyrir bragðið var heimilið vinsæll
samkomustaður. Friðrik er mér
minnisstæður frá þessum árum, þétt-
ur á velli og léttur í lund, eins og
gjarnan er sagt um mæta menn.
Hann var vel lesinn og fróður, ekki
síst um málefni líðandi stundar, og
hafði gaman af því að ræða málin.
Hann var stoltur af ætt sinni og upp-
runa, börnum sínum og afkomendum
og hafði gaman af því að segja mér frá
fólkinu sínu. Frásagnarlist var
tengdapabba í blóð borin og skorti
ekki söguefnin. Hafði lifað viðburða-
ríka ævi og víða komið við. Sögusvið
margra sagnanna var sveitin hans,
Skagafjörður, sem var honum ofar-
lega í huga alla tíð. Naut hann þess á
síðari árum að heimsækja æskustöðv-
arnar á sumrin með sonum sínum í
svokölluðum feðgaferðum. Víst er að
margar af sögunum hans Friðriks eru
minnisstæðar og eiga eftir að lifa með
afkomendum hans.
Á kveðjustund vil ég þakka tengda-
pabba þá hlýju og góðvild sem hann
sýndi mér alla tíð og fyrir margar
skemmtilegar samverustundir.
Í Korintubréfi I (13:4–7) segir m.a.:
Kærleikurinn er langlyndur, hann er
góðviljaður. Kærleikurinn öfundar
ekki. Kærleikurinn er ekki raupsam-
ur, hreykir sér ekki upp. Hann hegð-
ar sér ekki ósæmilega, leitar ekki síns
eigin, hann reiðist ekki, er ekki lang-
rækinn. Hann gleðst ekki yfir órétt-
vísinni, en samgleðst sannleikanum.
Hann breiðir yfir allt, trúir öllu, vonar
allt, umber allt.
Friðrik Pétursson var góður maður
og naut fjölskylda hans þess í ríkum
mæli. Það ber að þakka og muna.
Ég vil að lokum votta fjölskyldunni
mína innilegustu samúð og bið Guð að
styrkja þau öll og blessa.
Guðrún.
✝ Sveinn Tumi Arn-órsson fæddist á
Sauðárkróki 3. mars
1949. Hann lést á
heimili sínu á Laug-
arbakka í Miðfirði 9.
mars síðastliðinn.
Foreldrar hans voru
hjónin Guðrún
Sveinsdóttir, f. 30.3.
1922, d. 24.7. 1981, og
Arnór Sigurðsson, f.
1.3. 1919, d. 14.11.
1998. Guðrún (Rúna)
fæddist á Berustöð-
um, Ásahreppi í
Rangárvallasýslu,
dóttir séra Sveins Ögmundssonar,
f. 20.5. 1897, d. 1.10. 1979, og fyrri
konu hans Helgu Sigfúsdóttur, f.
30.6. 1903, d. 23.5. 1935. Arnór
fæddist á Ísafirði, sonur Sigurðar
Sigurðssonar, sýslumanns Skag-
firðinga, f. 19.9. 1887, d. 20.6.
1963, og konu hans Guðríðar Stef-
aníu Arnórsdóttur, f. 15.4. 1889, d.
14.6. 1948. Systir Tuma er Stef-
anía, f. 9.3. 1945. Maður hennar er
Jón Björnsson, f. 20.3. 1947, börn
þeirra eru 1) Uggi, f. 4.5. 1967,
sonur hans og Ástu Kristínar
Hauksdóttur, f. 10.6. 1964, er Eg-
ill, f. 4.7. 1997; 2) Halla, f. 7.8. 1973,
gift Ragnari Pétri Ólafssyni, f.
23.11. 1971, og eiga þau dæturnar
Rán, f. 1.1. 1999, og Stefaníu, f. 7.4.
2000. Tumi kvæntist 18.4. 1970 Ás-
laugu Ásgeirsdóttur, f. 4.5. 1946,
og eiga þau dótturina Lilju Rún, f.
30.3. 1984. Foreldrar Áslaugar eru
Lilja Eiríksdóttir, f. í Lambhaga í
Mosfellssveit 30.9. 1924, og Ásgeir
Hafliðason. Stjúpfaðir Áslaugar
var Jón Hjartarson, bóndi á Sæ-
bergi í Hrútafirði, f.
18.4. 1902 í Jaðri í
Hrútafirði, d. 31.8.
1985. Hálfbróðir Ás-
laugar er Hjörtur
Hólm Jónsson, f. 9.8.
1951, kona hans er
Patricia Sóley Lo-
pez, f. 20.12. 1955,
börn þeirra eru Jó-
hanna Andrea, f.
26.3. 1991, og Krist-
ján Felipe, f. 26.6.
1995. Fyrir átti
Hjörtur soninn
Ragnar Jón, f. 13.7.
1977. Uppeldisbróðir
Áslaugar er Sigurður Hilmar
Gíslason, f. 16.2. 1946.
Tumi ólst upp hjá foreldrum sín-
um á Sauðárkróki, en var löngum í
sveit hjá Jóni Pálmasyni og konu
hans Arnfríði Jónasdóttur, fyrst í
Axlarhaga og eftir lát Jóns á
Þverá í Blönduhlíð. Hann dvaldi
fermingarárið sitt í Þykkvabæ hjá
Sveini, afa sínum, sem fermdi hann
þar. Eftir að grunnskólanámi lauk
starfaði Tumi um hríð hjá RARIK.
Hann nam setjaraiðn í prentsmiðj-
unni Gutenberg og vann í Alþýðu-
prentsmiðjunni í Reykjavík eftir
að námi lauk árið 1972. Hann flutt-
ist síðar til Sauðárkróks og starf-
aði þar að iðn sinni í þrjú ár til
1979. Hann flutti þá að Sæbergi í
Hrútafirði, stundaði þar búskap og
rak prentsmiðju. Síðustu 16 árin
rak hann prentsmiðjuna Húna-
prent á Laugarbakka í Miðfirði.
Útför Sveins Tuma fer fram frá-
Kópavogskirkju á morgun, mánu-
daginn 18. mars og hefst athöfnin
klukkan 13.30.
Er ég minnist Tuma frænda míns,
en svo var hann jafnan nefndur,
hvarflar hugurinn til liðinna ára, heim
á bernskuslóðir á Sauðárkróki.
Tumi var fæddur á Sauðárkróki og
sleit þar barnsskónum hjá foreldrum
sínum, eldri systur og afa. Sá er þetta
ritar var að mestu farinn að heiman í
skóla, en kom heim vor og haust og
kynntist því þá, hve Tumi var mikill
gleðigjafi á heimilinu. Hann var ein-
staklega ljúfur og góður drengur, er
allir heilluðust af. Afa sínum var hann
sem bjartur sólargeisli. Er það minn-
isstætt er síra Friðrik Friðriksson,
æskulýðsleiðtoginn mikli, dvaldi einu
sinni sem oftar á heimilinu, hve hann
og Tumi urðu góðir vinir. Mynd sem
tekin hafði verið af Tuma þá um sum-
arið fékk síra Friðrik að skilnaði, þeg-
ar hann hélt úr héraði. Þessa mynd
hafði hann uppi í stofu sinni í KFUM.
En síra Friðrik og afi Tuma, Sigurður
sýslumaður, voru frændur.
Seinna er Tumi óx nokkuð úr grasi
var hann tíður gestur á heimili mínu
eftir að ég tók við prestsstarfi á Hofs-
ósi. Var hann þar jafnt og áður í miklu
uppáhaldi hjá frændum sínum og vin-
um.
Tumi var löngum í sveit á sumrum
á bernskuárum sínum. Undi hann
sveitalífinu vel. Voru miklir kærleikar
með honum og Arnfríði á Þverá, er
entust allt til síðustu stundar, en hjá
henni dvaldi hann á sumrum í mörg
ár. Hafði hann nýverið fylgt Arnfríði
til grafar, er hann lést.
Hann lauk skólaskyldu sinni á
Sauðárkróki og vann eftir það að línu-
lögnum hjá RARIK undir verkstjórn
Sigfúsar Sigurðssonar frænda síns.
Tumi hóf nám í setjaraiðn í Prent-
smiðjunni Gutenberg og lauk þaðan
námi eftir 4 ár með miklu lofsorði.
Nokkru áður kvæntist hann Áslaugu
Ásgeirsdóttur, og stofnuðu þau heim-
ili sitt í Reykjavík. Stundaði hann þar
iðn sína um nokkur ár. Síðan fluttu
þau til Sauðárkróks, þar sem hann
rak prentstofu í félagi við Stefán
Árnason. Að þrem árum liðnum fluttu
þau hjón að Sæbergi við Hrútafjörð,
en þar stundaði Tumi nokkurn bú-
skap ásamt iðn sinni. Fórst honum vel
búskapurinn, sem hann sagðist ætíð
sakna. Síðar stofnaði hann prent-
smiðjuna Húnaprent að Laugar-
bakka í Miðfirði, en þar vann hann að
prentiðn sinni allt til dauðadags. Tumi
var eftirsóttur prentari, enda vel að
sér í iðninni og listrænn.
Tumi var fríður maður sýnum.
Meðalmaður á hæð, rauðbirkinn og
samsvaraði sér vel. Hann var glaðvær
og vinmargur, skjótur til hjálpar ef
einhver var hjálparþurfi. Þau hjón
voru einstaklega gestrisin og rausn-
arleg, þeim er að garði bar. Eignuðust
þau eina dóttur barna, Lilju Rún, er
stundar nám við Menntaskólann í
Kópavogi.
Síðustu ár ævi sinnar bjó hann, eins
og áður er sagt, á Laugarbakka, í fá-
mennu samfélagi. En á undanförnum
árum hefir fólksflóttinn verið mikill
úr sveitum Norðurlands eins og
kunnugt er. Þeir er eftir sitja bindast
þá oft miklum vináttuböndum, svo var
um nágranna Tuma. Hef ég fyrir satt
að Tumi hafi verið einkar vinsæll
meðal þeirra.
Tuma frænda míns er nú sárt sakn-
að af ættingjum hans öllum og vinum.
Ég bið honum Guðs blessunar í þeim
heimi, er hann er nú horfinn til. Ás-
laugu, Lilju Rún og Stefaníu flyt ég
mínar innilegustu samúðarkveðjur.
Árni Sigurðsson.
„Ef þú ferð á undan mér
yfirí sælli veröld
taktu þaktu þá móti mér
með þín sálarkeröld.“
(Þórbergur Þórðarson.)
Þessi orð skáldsins vil ég leyfa mér
að gera að mínum, þegar ég minnist
vinar míns og mágs hans Tuma.
Leiðir okkar lágu fyrst saman er
hann kynntist Áslaugu uppeldissyst-
ur minni, og tókst með okkur góð vin-
átta sem hélst alla tíð.
Tumi var einstaklega greiðvikinn
maður, með stórt hjarta er ætíð tók
málstað lítilmagnans.
Hann var mjög listfengur og hagur
í höndum og vinnubrögð hans, sem
grafísks hönnuðar, þóttu ákaflega
vönduð og góð.
Marga lífsgátuna reyndum við að
kryfja á góðum stundum, sennilega
hefur það tekist misvel, enda við báðir
breyskir menn.
Með þessum fáu orðum vil ég
kveðja góðan dreng, Tuma Arnórs-
son.
Hans er sárt saknað af þeim er
hann þekktu, ekki síst hans góðu dótt-
ur Lilju Rún.
Blessuð sé minning hans,
Sigurður Hilmar Gíslason.
SVEINN TUMI
ARNÓRSSON


 



 

  

   
 
      





 
   
 


 
 
  !"" #$%%
&

 

     
  

  
 


  

 

     
   
  
    
    !"##

 $   %&
!"##
'!() * !#(&!! &

( ( #
!! &

 &

!! &

  %&!
!"##

) + & !,!#-&

 

    
 

 







 
 
  
 
       

 
    !
"    
 
 # 
 $ %

 
  !"# 
  !"#  $ %   $ %!
&%  !"#   $ %   ' ()!
!  $$ * 





  


 
 
 ! 

          

 !" 

!# #$
%    &
  
'()
 *
 
+)    
! " #$ #%&'#
# " #$ #%&'#
" #$ # " #$ #%% (#)" #$ #%&'#

 )(# $*# " #$ #%&'#

 




   
 

  

 







     
   !"# 

   
 


 


      

     


 

!
   ""#
" $$ %$&$
' ($' # )*  ! *$+&  #&$
  ($" $)*  $$ *$&$
, $,- $&, $, $,- $.