Morgunblaðið - 21.03.2002, Blaðsíða 47

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 21. MARS 2002 47
að hlaupa um löngu áður en gerðist
og gekk með önnur börn og kanna
heiminn upp á eigin spýtur, oft á
djarfan hátt, löngu áður en hann
hafði aldur til. Hann var ekki gamall
þegar hann og leikfélagi hans í
Skipasundinu fengu sér lánaða báts-
kænu í Vatnagörðum og reru út í Við-
ey. Þá bjó þar ekki nokkur sála en
þeir fundu þó síma sem var tengdur
og hringdu til pabba og mömmu
ánægðir með afrekið en að vonum
vakti þetta uppátæki skelfingu for-
eldranna. Þetta ævintýri eins og svo
mörg önnur í lífi Árna fékk farsælan
endi. Hann gerði það sem hann ætl-
aði sér og dreif aðra með, oftast til
góðra verka.
Umhverfið á uppvaxtarárunum
var Kleppsholtið, í útjaðri Reykjavík-
ur á þeim tíma. Þetta svæði var kjör-
lendi fyrir athafnaþrá og uppátæki
Árna sem virtust engin takmörk sett.
Þarna var ýmislegt brallað og Árni
þá gjarnan í forystu. Atorka hans var
slík að hann mátti lítið vera að því að
liggja yfir einhverjum námsbókum
og heimspekilegar vangaveltur
þvældust ekki fyrir honum – hann lét
verkin tala og þau sýndu svo sann-
arlega hvað í honum bjó. Margar sög-
ur eru til um athafnasemi Árna sem
hér yrði of langt mál að gera skil.
Á unglingsárum fór hann að æfa
handbolta með ÍR og þar sem í öðru
skaraði hann fram úr. Hann varð til-
efni umfjöllunar á íþróttasíðum dag-
blaðanna fyrir einstaka frammistöðu
og var fljótt valinn markvörður í ung-
lingalandsliðið. Sjálfsagt hefði
íþróttaferillinn getað orðið lengri en
raun varð á – hann hafði bara öðrum
hnöppum að hneppa.
Dugnaður Árna og ákafi við vinnu
kom fljótt fram við störfin í sveitinni
þar sem hann var hjá afa og ömmu á
Jaðri í Hrunamannahreppi. Þar undi
hann hag sínum vel frá barnsaldri og
fram á unglingsár á hverju sumri.
Þar fann hann sínar rætur hjá föð-
urfólki og naut sín í félagsskap sveit-
unganna við leik og störf. Hann
minntist oft með ánægju fjallferð-
anna sem hann tók þátt í, margra
daga fjárleita á fjöllum, sem reyndu
mikið á mannkosti og styrk þeirra
sem þar komu að. Í slíkum ferðum
myndast gjarnan sérstök tengsl og
oft talaði Árni með aðdáun um þessa
reynslumiklu menn og kynnin góðu
sem hann ræktaði alla tíð. Árni hélt
alltaf tryggð við sveitina sína og er
skemmst að minnast ferðar síðastlið-
ið sumar með foreldrum okkar á
æskuslóðir pabba þar sem rifjaðar
voru upp gamlar og góðar minningar.
Á ungdómsárunum vann Árni við
ýmislegt auk bústarfanna, meðal
annars vann hann sumarlangt við
lagningu raflínu á Tjörnesi. Þessa
sumars minntist hann oft þar sem
vinnuflokkurinn bjó í tjaldbúðum og
lífið var sveipað ævintýraljóma.
Árni var ekki gamall þegar hann
kynntist Ransý sinni, aðeins 16 ára.
Hann sá fljótt hvað í henni bjó og
ekkert fékk stöðvað það sem á eftir
kom. Árna lá á. Þetta var konan sem
hann vildi eiga og hann var tilbúinn
að taka á sig þá ábyrgð að stofna fjöl-
skyldu. Ransý varð fljótt barnshaf-
andi. Hún var mikið veik alla með-
gönguna og barnið fæddist andvana.
Hún hefur sagt mér að hún fái aldrei
fullþakkað þá miklu umhyggju sem
Árni sýndi henni og allt það sem
hann lagði á sig meðfram vinnu og
námi til að geta verið sem mest hjá
henni á þessum erfiða tíma. Þessi
umhyggja fyrir sínum nánustu hefur
einkennt Árna alla tíð. Hann var ein-
stakur heimilisfaðir og barnabörnun-
um ástríkur afi.
Árni og Ransý giftu sig ung. Þetta
var árið sem þau urðu 19 ára. Hér var
aldurinn enginn fyrirstaða frekar en í
öðru hjá Árna. Hann varð sér úti um
undanþágu hjá forseta Íslands til að
geta kvænst ástinni sinni strax. Þetta
hjónaband hefur alla tíð verið ástríkt
og farsælt. Í öllu sem Árni og Ransý
hafa tekið sér fyrir hendur hafa þau
verið samhent, góð heim að sækja,
ævinlega hress í anda og glaðværð
Ransýjar fyllt húsið lífi.
Árni og Ransý hófu búskapinn í
foreldrahúsum hans þar sem þau
leigðu kjallaraíbúð. Þar bjuggu þau
þegar börnin þeirra Guðmundur og
Unnur fæddust. Þegar yngsta barn-
ið, Sigurjón, fæddist voru þau flutt í
húsið sitt í Unufelli 18. Húsið byggðu
þau af miklum dugnaði og þar bjuggu
þau sér og börnum sínum fallegt
heimili.
Síðan komu barnabörnin eitt af
öðru og eru þau nú orðin fimm. Öll
hafa þau notið ómælds ástríkis hjá
afa og ömmu.
Árni var ætíð eftirsóttur til vinnu,
hvort sem hún var við hans iðngrein
eða annað, enda gott að reiða sig á
hann. Áræði hans kom vel í ljós þegar
hann skipti um starfsvettvang, allt í
einu lá fyrir alls konar skriffinnska,
taka þátt í viðskiptaferðum til út-
landa og að halda uppi erlendum
samskiptum. Hann sem aldrei hafði
lært útlensku lét þetta ekki stöðva
sig og fór margar utanlandsferðir á
kvikmyndahátíðir, tók þátt í ráð-
stefnum og gerði viðskiptasamninga
með félögum sínum í Bergvík. Síð-
ustu viðskiptaferðina fór hann til
London og Mílanó í október og nóv-
ember síðastliðnum, þá orðinn sár-
þjáður af veikindum sínum.
Þrátt fyrir eigin veikindi var Árni
tengdaforeldrum sínum og foreldr-
um okkar í þeirra veikindum ómet-
anleg stoð og stytta og sinnti þeim
eftir því sem hann gat til hinstu
stundar. Ólýsanlegt var að fylgjast
með Árna síðustu dagana, þegar
hann andspænis dauðanum af með-
fæddri umhyggju var að búa í haginn
fyrir fjölskyldu sína. Þessu baráttu-
þreki og umhyggju gleymum við
aldrei.
Far þú í friði, kæri bróðir og vinur.
Snorri og Ingibjörg.
Að heilsast og kveðjast er lífsins
saga.
Það er mikill kostur að gera hvort
tveggja fallega en ekki síður að láta
viðmælandanum líða vel á samveru-
stund. Árni, Bergvíkingur, góður
samferðamaður til margra ára, kunni
það svo vel. Hlýtt bros, þægileg nær-
vera og einlægni er það fyrsta sem
kemur upp í hugann þegar við rifjum
upp samferðina með Árna sem lést
langt um aldur fram síðast liðinn
föstudag.
Við kynntumst Árna fyrir meira
en 20 árum á vettvangi kvik-
myndanna. Það kom fljótt í ljós að
hann var ljúfmenni, bæði í viðskipt-
um og á persónulegum nótum. Hann
var ekki að trana sér fram eða beita
þrýstingi. Hans aðferð var að beita
hæversku og notalegri framkomu og
náði þannig árangri, á sviði viðskipta,
í góðra vina hópi og innan fjölskyld-
unnar.
Þær voru ófáar ferðirnar sem Árni
sótti á erlenda kvikmyndamarkaði
ásamt öðrum félögum hans í Berg-
vík, en það var einmitt á erlendri
grund sem leiðir okkar lágu fyrst
saman. Árni var þar fljótt á heima-
velli. Hann var iðinn og alltaf svo ljúf-
ur og notalegur. Bæði við keppinaut-
arnir og aðrir viðskiptaaðilar kunnu
vel að meta þessa eiginleika í fari
Árna. Það sýndi sig að þegar til
lengdar lét þá skilaði heiðarleiki og
vinnusemi Árna bestu dagsverki,
bæði innan lands og utan. Það voru
hans aðalsmerki.
Árni tók virkan þátt í að byggja
upp fyrirtækið Bergvík, sem var
stofnað kringum 1980 af þeim Guð-
mundi, tengdaföður Árna, Óla og
Inga mágum hans og fleiri fjöl-
skyldumeðlimum. Fyrirtækið hefur
vaxið og dafnað í gegnum árin í góðri
samvinnu fjölskyldunnar. Þar hefur
Árni, þessi rólegi, iðni maður, skilað
góðu verki.
Í góðra vina hópi naut Árni sín vel.
Hann var brosmildur og hláturmild-
ur og var alltaf í essinu sínu þegar
hressileg tónlist var leikin. Hann var
góður dansari og það var gaman að
horfa á hann og Ransý fá sér snúning
með tilþrifum. Brosið geislaði af
þeim báðum.
Nú er sárt að kveðja. Við erum
þakklát fyrir ljúfa samfylgd, viðmót
og hlýju sem við höfum fundið fyrir
alla tíð. Bergvíkingar hafa misst góð-
an dreng úr einstökum hópi. Nú er
skarð fyrir skildi.
Rannsý og fjölskyldunni allri vott-
um við okkar einlægustu samúð.
Friðbert Pálsson,
Margrét Theodórsdóttir.
Elsku Árni, með þessum orðum
kveð ég þig.
Hin langa þraut er liðin,
nú loksins hlauztu friðinn,
og allt er orðið rótt,
nú sæll er sigur unninn,
og sólin björt upp runnin
á bak við dimma dauðans nótt.
Fyrst sigur sá er fenginn,
fyrst sorgar þraut er gengin,
hvað getur grætt oss þá?
Oss þykir þungt að skilja,
en það er Guðs að vilja,
og gott er allt, sem Guði’ er frá.
Nú héðan lík skal hefja,
ei hér má lengur tefja
í dauðans dimmum val.
Úr inni harms og hryggða
til helgra ljóssins byggða
far vel í Guðs þíns gleðisal.
(Valdimar Briem.)
Góði Guð, blessaðu elsku Ransý,
foreldra Árna og tengdaforeldra,
börnin hans, barnabörn og aðra ást-
vini, og veittu þeim styrk í sorginni.
Katrín Sigurgeirsdóttir.
Látinn er góður vinur okkar hjóna
Árni Sigurjónsson, það er erfitt að
hugsa til þess að hann skuli ekki vera
lengur á meðal okkar.
Hann var mjög tryggur og góður
vinur og við áttum margar góðar
stundir með þeim hjónum. Við erum
nokkrir vinir sem haldið höfum hóp-
inn saman til þess að borða góðan
mat og hafa gaman af. Árni naut sín
vel í þessum vinahópi því hans aðal-
ánægja var að elda góðan mat og
grilla fínar steikur.
Þess vegna fékk hann viðurnefnið
grillmeistarinn innan hópsins.
Fyrir tveimur árum fórum við
hjónin með Árna og Ransý til Ítalíu,
þetta var mjög eftirminnileg ferð.
Árni tók það að sér að skipuleggja
ferðina og fórst honum það vel úr
hendi eins og allt sem hann gerði.
Enda er vart hægt að hugsa sér betri
ferðafélaga en þau hjónin. Árni var
einstaklega duglegur og jákvæður
maður og aldrei heyrðum við hjónin
hann kvarta yfir veikindum sínum.
Elsku Ransý, þetta er búið að vera
erfitt fyrir þig og fjölskyldu þína, en
þú hefur staðið þig eins og hetja.
Megi góður Guð gefa ykkur styrk
og kraft á komandi tímum.
Er við lítum um öxl
til lífsins daga
liðinnar ævi,
þá voru það stundir
í vinahópi
sem veittu okkur
mesta gleði.
( Nico.)
Þínir vinir,
Hrafn og Guðrún.
Okkur langar í fáum orðum að
minnast reglubróður okkar Árna
Sigurjónssonar. Drúídareglan á Ís-
landi var stofnuð 1996. Árni kom inn í
regluna haustið 1999. Hann fann sig
strax í þessum félagsskap og varð
strax virkur og kraftmikill fé-
lagsmaður. Það geislaði af honum
lífsgleðin og við fundum það að hann
naut sín innan um bræðurna og það
var alltaf nóg að ræða um, Árni var
mikill húmoristi hann gat séð bros-
legu hliðina á flestu. Við vissum að
Árni glímdi við erfiðan sjúkdóm sem
sigraði að lokum, og í raun gerðum
við okkur ekki grein fyrir því hvað
þessi maður í raun og veru þurfti að
þola, en aldrei kvartaði hann eða bar
sig illa, hann tók þessu öllu af æðru-
leysi og kjarki. Fjölskylda hans stóð
fast við bakið á honum og munaði
miklu þar um, enda fundum við það
að fjölskyldan var honum allt en nú
hefur hún hefur misst mikið.
Við viljum votta fjölskyldu hans og
ættingjum okkar dýpstu samúð, og
megi sá er öllu ræður styrkja ykkur
og varðveita.
Að lokum þökkum við þér, bróðir
Árni, fyrir allt sem þú gafst okkur á
þeim því miður alltof stutta tíma er
við nutum samvistar þinnar. Þín mun
verða minnst á meðal Drúída á Ís-
landi um ókomna tíð, og við hittumst
á ströndu hinum megin og tökum upp
þráðinn þar sem frá var horfið. Fyrir
hönd allra Drúída kveðjum við þig í
E.F.S.
Ari Ó. Jóhannesson,
Ómar Einarsson.
4

(,
$
 * .

 +
   $() ()
 
  
()
 
(



(




(

/  =>6 & 7 & 
', $+  2#'!
 % + $'

#"



((  $
  !
. (!  $'' $ +$ (! <:! '(  
4' + "!  $'(    ,' !$$ '' $
+$ '  $'' $ + "! 4 '(  
!$$  $'' $
2 $2) $ $+&2) $
+ $+$+&2) $

2

1= /16
+& @"$+! 
;7$+)! 

 
'$ $' 7$

2

(
<5= =>;=6
& 7  "


 
 
 .



(   
,

 


/3 
 3 31
3' 
!",!$('(  
<:! ;7 %$('' $

5()()

 
()
 
(


(

=>;= 4
=>;= !'! + 8
& ''
.
 
 (  #( 



/3 
  11
!$$ ;,A!'
/&! 1
!",!$('' $  $$ ;+$#'(  
!" #$ !",!$('(   3 $ 6
!",!$('' $
 + !",!$('(   1( 3'+ '' $
!",!$( !",!$('(   #'
 '' $
2 $2) $ + 2 $2 $2) $


 
(
 
(

(
/B=  => " 6

)



 
 !"2) + /&'(  

 $ /&'(   1 $$ 1( '' $
%) + /&'(   1+ $2) $'' $
2 $2) $ + 2 $2 $2) $


( 
>4 /6
& 7 " C!, "2@
 "! 2 #$ 8

" 
 

.



 
 : "'$'' $
1) "!  7,'' $
. ! $'' $