Morgunblaðið - 13.07.2002, Blaðsíða 33

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 13. JÚLÍ 2002 33
✝ Þuríður Jóns-dóttir á Framnesi
fæddist á Flugumýri
í Skagafirði 10. mars
1907. Hún lést á Heil-
brigðisstofnuninni á
Sauðárkróki 3. júlí
síðastliðinn. Foreldr-
ar hennar voru Jón
Jónasson, f. 1. janúar
1855, d. 1. mars 1936,
bóndi á Flugumýri,
og kona hans, Sigríð-
ur Guðmundsdóttir,
f. 10. júní 1880, d. 22.
des. 1973.
Hinn 14. maí 1935
giftist Þuríður Birni Sigtryggs-
syni, f. 14. maí 1901, bónda á
Framnesi. Þau eignuðust átta
börn sem eru: Sigtryggur Jón, f.
4. janúar 1938, kennari við Land-
búnaðarháskólann á Hvanneyri,
búsettur að Birkimel 11 Varma-
hlíð, Broddi Skag-
fjörð, f. 19. júlí 1939,
bóndi á Framnesi,
Sigurður Hreinn, f.
16. maí 1941, kenn-
ari, Hólavegi 7 Sauð-
árkróki, Sigurlaug
Una, f. 25. feb. 1943,
Víðihlíð 12, Reykja-
vík, Helga Björk, f.
7. nóv. 1944, kaup-
maður Breiðumörk
12, Hveragerði, Gísli
Víðir, f. 16. apríl
1947 húsasmíða-
meistari, Akureyri,
Ingimar Birgir, f. 1.
mars 1950, húsasmíðameistari
Lerkihlíð 2, Sauðárkróki, og
Valdimar Reynir, f. 15. okt. 1951,
Fellstúni 19, Sauðárkróki.
Útför Þuríðar fer fram frá
Flugumýrarkirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 14.
Sólargeislinn kveikir bros á vörum okkar,
vörum sem eru orðnar strekktar og stirðar
af göngunni í gegnum lífsins ama og ólgusjó.
Sólargeislinn varst þú…..
er þú tókst á móti mér með opnum hug og
yndisbrosi,
í hvert skipti sem ég ákvað að kíkja til þín.
Elsku amma. Þakka þér fyrir þær
stundir sem við deildum saman. Ég
er glöð yfir því að vita að þér líður
vel, getur ort að vild og bragðað á
öllu því sætmeti sem þú kýst með
bestu lyst.
Minning mín um þig mun ætíð
fylgja mér.
Þitt ömmubarn,
Ása Björg.
ÞURÍÐUR
JÓNSDÓTTIR
Elsku Kjarri.
Líf þitt var of stutt og hér
er ég eftir hugsandi um
það, sem hefði getað orð-
ið. Kannski í eilífðinni
fáum við að hlæja og gráta, faðmast og
vaxa. Og vinna upp þann tíma, sem við
aldrei áttum.
(Úr Gleym mér ei.)
Hvernig get ég lifað án þín, við
vorum svo náin. Þú varst ekki ein-
ungis bróðir minn heldur unnum við
saman alla daga, deildum sorgum og
gleði og vorum bestu vinir. Ég hefði
ekki getað hugsað mér betri bróður
og vin.
Það eru erfið spor fram undan en
ég veit að tíminn læknar sárin og að
allar fallegu minningarnar um þig
verða alltaf til staðar í hjarta mínu.
Ég á engin orð um hversu heitt ég
elska þig og hve söknuðurinn er mik-
ill. Þú ert mér óendanlega mikils
virði.
Elsku Kjartan, að fá tækifæri til
að kveðja þig, halda í höndina þína og
segja hversu vænt mér þykir um þig
var mér ómetanlegt.
Góði guð, passaðu litla bróður
minn og gef mér styrk til að halda
áfram.
Gott hjarta hættir aldrei að slá.
(Svetlana Allilujeva.)
Þín systir,
Hulda.
Ég stari út í loftið. Hefur tíminn
stöðvast eða hvað? Ég stend við hlið
þér á gjörgæsludeild og hlusta á tifið
í tækjunum sem eru að reyna að
hjálpa þér við að halda lífi. Ég fékk
tækifæri til að kveðja þig. Elsku
Kjarri, ég er þakklátur fyrir þær
stundir sem við áttum saman, þú
lagðir þig fram um að vera til staðar
fyrir mig og mína þegar aðstoðar
naut við. Stelpurnar mínar dýrkuðu
þig og þú þær. Ekki var til betri
frændi.
Þegar þú bjóst hjá okkur í Reykja-
vík þá kom það mér á óvart hvað þú
varst mikið snyrtimenni en síðari ár-
in hefur mér orðið það ljóst að þetta
varst bara þú eins og þú varst. Þú
hefur ætíð verið kallaður engillinn og
það eru orð að sönnu, þú varst engill-
inn okkar og eins og ég heyrði þá hef-
ur þú fengið stöðuhækkun, engill hér
á jörð en nú á himni. Ég hef sagt það
oft að maður lærir svo lengi sem að
maður lifir og enn sannast það. Þú
gafst af þér kærleik og hlýju og áttir
þér enga óvini. Ef upp komu ósættir
þá leið ekki á löngu þar til þú varst
búinn að sættast við viðkomandi og
fyrirgefa. Í dag sé ég hvað þetta er
mikils virði. Hversu oft höfum við
ekki verið ósátt við okkar vini út af
einhverjum smámunum og verið að
telja það eftir og erfa um langan
tíma. En til hvers, ég var oft svo
undrandi á því hvernig þú gast tekið
utan um þá er höfðu gert þér eitt-
hvað og fyrigefið eftir svo skamman
tíma. En oft er mesta refsingin
kannski falin í fyrirgefningunni. Í
dag er mér ljós þessi lífssýn og
stefna sem að þú hafðir að leiðarljósi
og mun ég vissulega læra af henni og
notfæra mér hana.
Ég setti mér markmið að fylgja
þér alla leið. Það hefur mér tekist
með hjálp þeirra sem þú elskaðir og
elskuðu þig.
Elsku Kjarri, ég hef búið við hlið-
ina á þér undanfarin ár og það hefur
verið frábær tími. Við höfum oft
hlegið að hugmyndum okkar varð-
andi okkar samliggjandi lóðir, ég
kem til með að sakna þess að heyra
þig ekki trítla á pallinum mínum á
leiðinni til mín til að hitta stelpurnar
KJARTAN EINAR
HAFSTEINSSON
✝ Kjartan EinarHafsteinsson
fæddist á Akureyri 8.
ágúst 1974. Hann
lést 30. júní síðastlið-
inn á gjörgæsludeild
Landspítalans í Foss-
vogi og var útför
hans gerð frá Akur-
eyrarkirkju 5. júlí.
mínar eða okkur. Ég
fékk tækifæri til að
kveðja þig, segja þér
hvað þú varst góður,
hjálplegur og mikill
vinur. En ég veit að það
var þér fyrir bestu að
þú fékkst að fara þar
sem áverkar þínir voru
það miklir. Það er erfitt
að hugsa um lífið án þín
en það sem þú gafst af
þér hefur komið til
baka. Í ómældum
stuðningi ótrúlegs
fjölda fólks sem þú
hafðir þekkt og hjálp-
að.
Elsku Kjarri þakka þér fyrir allt
og guð geymi þig.
Drungi sorgar á mér dynur,
dofinn þjakar hugur mig.
Guð þig geymi, góði vinur,
gæfa var að eiga þig.
Flugum saman fjörðinn inn,
faðmlag sólar okkur mætir.
Veginn fetum, vinur minn,
vörðuð leiðin ljóssins gætir.
Þung mín spor er fylgi þér.
Þurrar kverkar, sárt er hjarta.
Drottinn vakir yfir þér,
dýrð í himnaríki bjarta.
Í andans framtíð ferðumst við
og finnum lausn á öllum málum.
Þú gafst mér sýn á góða hlið,
að gefa kærleik öllum sálum.
Þorbjörn H. ( Tobbi.)
Allir geta gefið af sér eitthvað sem
enginn annar getur gefið.
Það er sárt að missa þig.
Jana frænka.
Elsku Kjarri. Þú varst í uppáhaldi
hjá mér, ég dáðist að því sem þú
gerðir, t.d. hvað þú varst leikinn með
boltann og ég hugsaði alltaf með
mér: ,,Vá, ef ég gæti þetta.“ Það var
líka skemmtilegt þegar við horfðum
saman á Liverpool-leiki og HM, það
var gaman.
Ég vildi að ég hefði átt fleiri stund-
ir með þér á þessum litla tíma sem
við áttum saman en ég er fegin að
hafa þekkt þig því þú varst svo ynd-
islegur og það kemur sko enginn í
þinn stað. Þú ert uppáhalds og besti
frændi sem hægt er að hugsa sér. Ég
hugsa stöðugt um þig.
Guð, ég þakka þér að í þínum
höndum er bæði til líf og dauði.
Þú annast okkur í lífinu og þú ann-
ast líka um okkur þegar við deyjum.
Ég bið þig, leyfðu Kjartani, sem er
farinn frá okkur, að vera hjá þér um
alla eilífð, svo að við getum glaðst
þótt við séum sorgmædd.
Þín frænka,
Inga Dís.
Kæri Kjarri. Ég trúi því varla að
þú sért farinn frá okkur. Samband
okkar var ekki mikið eftir að ég flutti
til Reykjavíkur en minningarnar frá
Akureyri eru margar. Endalaus
leynifélög sem ég þú og Sævar stofn-
uðum, ég man líka vel eftir túttu-
byssustríðunum á eyrinni sem end-
uðu svo oft þannig að við fórum báðir
grátandi heim.
Ég bið Guð að styrkja alla ástvini
þína og þá sem eiga um sárt að binda.
Það var mikill heiður að fá að kynn-
ast þér, elsku frændi, og jafn sárt að
hugsa til þess að fá aldrei að sjá þig
aftur. Börnin mín njóta ekki þeirra
forréttinda að fá að kynnast þér í eig-
in raun en ég mun sjá um að þau geri
það í gegnum myndaalbúm og sögur.
Litli vinur, lífið kallar
leiðir okkar skilja í dag.
Góðar vættir vaki allar
verndi og blessi æ þinn hag.
(Höf. óþ.)
Jón Kristinn.
Það kemur sá tími í lífi allra að
missa einhvern nákominn vin eða
ættingja. En aldrei bjóst ég við því
að Kjarri myndi kveðja okkur svona
snemma. Ekki verður eins að koma
norður og fara í Ránargötuna þegar
svona stóran hluta af fjölskyldunni
vantar.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
(V. Briem.)
Elsku Inga, Haddi, Hulda, Lúlli,
Helga, Tobbi, Todda og aðrir sem
eiga um sárt að binda, megi góður
Guð styrkja ykkur í gegnum þessa
erfiðu tíma.
Minning Kjarra er ljós í lífi okkar.
Berglind frænka.
Það er sagt að eitt sinn verði allir
menn að deyja en oft ber það þó full-
fljótt að, finnst manni, þannig er það
með Kjartan Einar Hafsteinsson.
Ég veit að flestir eiga eftir að
sakna þessa góða pilts sem fallinn er
frá, ungur að árum. Ég var búsettur
á Akureyri um tíma og kynntist
Kjartani þar eins og svo margir.
Hann gladdi mann oft og yfirleitt var
mikið líf í kringum hann. Það er ekki
langt síðan við hittumst og það var
alltaf eins, maður fór að hlæja um
leið og maður sá Kjartan.
Ég vil votta fjölskyldu hans og vin-
um samúð mína og megi guð styrkja
ykkur.
Júlíus Jóhannsson.
Elsku besti Kjarri minn, núna
þarf ég að kveðja þig. Mig langar
ekki til þess en því miður erum við
ekki alltaf spurð um hvað við viljum.
Elsku Kjarri, mig langar að þakka
þér fyrir allar stundirnar okkar sam-
an. Þú varst yndislegur vinur sem
bæði var hægt að hlæja og gráta með
að lífinu, en með þér var þó yfirleitt
bara hlegið og ef ég grét fékkstu mig
til að hlæja. Ég man þá sérstaklega
eftir kvöldinu fyrir tveim árum þeg-
ar þú komst til mín og hjálpaðir mér
að sjá björtu hliðarnar á lífinu, þegar
ég hafði gleymt þeim um stund.
Það var alltar hægt að treysta á
þig.
Það var komið til mín snemma á
laugardagsmorgun og mér var sagt
að þú hefðir lent í alvarlegu bílslysi
og værir lífshættulega slasaður. Ég
neitaði að trúa því. Mér var sagt að
lífslíkur þínar væru litlar, en samt
var ég viss um að þetta yrði í lagi, því
hvað áttum við að gera í Kjarralaus-
um heimi? En svo fór, að Guð tók þig
frá okkur. Ég skildi ekki af hverju.
En ég skil hann núna: Hann þarf á
þeim bestu að halda, og í þeim hópi
varstu sannarlega: Langbestur.
Mig langar líka að þakka þér fyrir
að skilja eftir svona margar
skemmtilegar sögur fyrir okkur;
þær gera þetta auðveldara. Eins er
með allar minningarnar um þig, þú
varst svo mikill húmoristi og alltaf
hrókur alls fagnaðar. Eitt sinn sagð-
irðu, að þú værir engill í dulargervi.
Núna er dulargervið farið og þú ert
orðinn sannur engill. Og nú fá hinir
englarnir ásamt Guði að njóta alls
þess góða, sem við fengum að njóta í
samvistum við þig síðustu ár.
Elsku Kjarri, ég kveð þig með
söknuði og veit að við hittumst á ný.
Ég bið Guð um að vaka yfir fjöl-
skyldu þinni og veita henni styrk á
þessum erfiðu stundum.
Þín vinkona,
Linda Rós.
Þau ljós sem skærast lýsa,
þau ljós sem skína glaðast
þau bera mesta birtu
en brenna líka hraðast,
og fyrr en okkur uggir
fer um þau harður bylur
er dauðans dómur fellur
og dóm þann enginn skilur.
En skinið logskæra
sem skamma stund oss gladdi,
það kveikti ást og yndi
með öllum sem það kvaddi
þótt burt úr heimi hörðum
nú hverfi ljósið bjarta
í okkar mædda hjarta.
(Friðrik Guðni Þórleifsson.)
Hafðu ástarþakkir fyrir bjarta
brosið þitt, lita líf okkar gleði og
verða á vegi okkar. Stóllinn þinn
verður aldrei samur. Við sendum
fjölskyldu og vinum okkar innileg-
ustu samúðarkveðjur og geymum
minningu um yndislegan dreng í
hjörtum okkar.
Sóley, Björgvin og synir.
Elsku Kjartan minn. Eftir að ég
frétti af þessu hörmulega slysi og
hvernig fór er ég allur í rusli. Við átt-
um mjög góðan tíma á Akureyri, þú
varst engill í mínum augum, hjálp-
uðum hvor öðrum. Þú áttir allt lífið
framundan. Þú studdir mig sérstak-
lega þegar illa stóð á hjá mér. Ég
sakna þín svo mikið að mér finnst
partur af mér hafa dáið. Við áttum
líka mjög góðan tíma saman þegar
við lékum okkur í fótbolta og fleira.
Tárin streyma hjá mér þegar ég
skrifa þetta.
Ég votta fjölskyldu þinni mína
dýpstu samúð og vinum okkar. Guð
blessi þig og varðveiti.
Þinn vinur,
Einar Lárus Pétursson.
Margt er það, og margt er það
sem minningar vekur.
Þær eru það eina
sem enginn frá mér tekur.
(D. Stef.)
Í dag minnumst við vinarins Önnu
Maríu eða Maju eins og hún alltaf var
kölluð. Hún var ómissandi hluti af
hópnum sem ólst upp í Hvassaleiti 16.
Þar bjuggu fjölskyldur sem fylgdust
að með uppeldi barnanna og létu sig
hvert annað varða. Oft var mikið fjör
og í þeim hópi var Maja, ábyrgðarfull
en kímin og mátti ekkert aumt sjá.
Þegar fullorðinsárin tóku við fylgdist
Maja af áhuga með framgangi mála
hjá öðrum, samgladdist eða sýndi
stuðning eftir aðstæðum.
Við minnumst móðurinnar Maju.
Þegar hún og Guðmundur eignuðust
Sigurjón Sumarliða, fyrir tæpum
þrettán árum, var sem Maju hefði
hlotnast óvænt hnoss sem hún átti
ekki von á að myndi falla henni í
skaut. Þetta endurspeglaðist í sam-
bandi móður og sonar. Það fór ekki á
milli mála að Sigurjón var augasteinn
móður sinnar, lífshamingja og -fyll-
ANNA MARÍA
SIGURJÓNSDÓTTIR
✝ Anna María Sig-urjónsdóttir
fæddist á Selfossi
27. september 1957.
Hún lést í Reykja-
vík 2. júlí síðastlið-
inn og var útför
hennar gerð frá
Fossvogskirkju 12.
júlí.
ing. Hún var ekki mikið
að hreykja sér af honum
en engum duldist ástúð-
in og stoltið þegar Sig-
urjón var annars vegar.
Við minnumst bar-
áttukonunnar Maju.
Þegar barátta hennar
við hinn illvíga sjúkdóm
hófst fyrir um fjórum
árum kom í ljós óbilandi
baráttuvilji hennar og
seigla. Hún viðurkenndi
sig aldrei sigraða, neit-
aði að láta víkja sér á
brott. Þráði að fá að
fylgja syni sínum leng-
ur, að sjá hann verða að manni. Leiks-
lok urðu þó þau að krabbameinið
hafði yfirhöndina... og ljósið slokkn-
aði. Ljósið sem hafði um nokkurn
tíma logað af veikum mætti, fullt lífs-
vilja og krafts en vegna illvígs sjúk-
dóms orðið afar veikburða.
Það er svo margt sem við viljum
taka sem gefið í þessu lífi. Að fá að
eldast med ástkærum maka, að fá að
sjá börnin sín vaxa úr grasi, að þurfa
ekki að lifa börnin sín. Í dag erum við
minnt á að þetta er ekki alltaf gangur
lífsins.
Við vottum eiginmanni hennar,
syni, foreldrum, systkinum og fjöl-
skyldunni allri okkar dýpstu samúð.
Missirinn er mikill en Maja mun lifa
áfram í hjörtum okkar og fyrir augum
okkar í syni sínum.
Guð veiti hinni látnu hvíld en hin-
um líkn er lifa.
Petrea og fjölskylda.
Handrit afmælis- og minningargreina skulu vera vel frá gengin, vélrituð eða tölvusett. Sé
handrit tölvusett er æskilegt, að disklingur fylgi útprentuninni. Senda má greinar til blaðsins
í bréfsíma 569 1115, eða á netfang þess (minning@mbl.is). Nauðsynlegt er, að símanúmer höf-
undar/sendanda fylgi. Nánari upplýsingar má lesa á heimasíðum. Það eru vinsamleg tilmæli
að lengd greina fari ekki yfir eina örk A-4 miðað við meðallínubil og hæfilega línulengd — eða
2.200slög. Höfundar eru beðnir að hafa skírnarnöfn sín en ekki stuttnefni undir greinunum.