Morgunblaðið - 14.09.2002, Qupperneq 56

56 LAUGARDAGUR 14. SEPTEMBER 2002 MORGUNBLAÐIÐ
BRÉF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík  Sími 569 1100
 Símbréf 569 1329  Netfang bref@mbl.is
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt t i l að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
ti l birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.
ÞEGAR ég frétti að Jiang Zemin
hygðist heimsækja Ísland leit ekki
út fyrir að margir Falun Gong-liðar
myndu verða viðstaddir. Ég ákvað
því þegar að fara til Íslands. Fannst
við yrðum að eiga fulltrúa þar til að
Jiang vissi að veröldin fylgdist með
honum.
Ég var um það bil að flytja úr einni
borg í aðra. Allt var á rúi og stúi
heima hjá mér. Ég hafði í nógu að
snúast, þurfti að biðja flutningafyr-
irtæki að pakka saman föggum mín-
um, skipuleggja flutningana, kaupa
flugmiða ... allt á bara tveimur dög-
um. Ég hafði aðeins hálftíma til að
pakka niður í töskur áður en ég hélt
til Íslands.
Á leiðinni út á flugvöll frétti ég að
fimm manns hefði verið neitað um
vegabréfsáritun og að bréf hefði ver-
ið lesið upp fyrir þau; bréf sem sagði
að þeir sem hefðu vegabréfsáritun til
Kína eða Taívans fengju ekki að
koma til Íslands. Ég hugsaði með
mér að enn á ný hefði Jiang tekist að
beita sömu valdníðslunni utan landa-
mæra Kína og innan þeirra. Þetta
myndi verða mikil prófraun fyrir
Falun Gong-liða því bæði ríkisstjórn
Íslands og aðrir myndu heyra af
þessu. Ef heimsstyrjöldin síðari
stæði yfir og Hitler og hópur gyð-
inga hygðist heimsækja sama landið,
myndi það land velta fyrir sér í
hversu friðsamlegum erindagjörðum
gyðingarnir væru eða myndi það ein-
blína á blóði drifinn feril Hitlers?
Ég hafði ákveðið að vera kominn
til Íslands heilli viku áður en Jiang
kom þangað til að tryggja að við
hefðum tíma til að kynna málstað
okkar fyrir íslensku þjóðinni. Við
vissum af fenginni reynslu að út-
sendarar Jiangs svertu ávallt mann-
orð okkar, hvar sem hann færi.
Ég á fimm vini sem nú eru í fang-
elsi, er haldið í gæsluvarðhaldi eða
nauðungarvinnubúðum.
Einn vina minna er fær penni og
ritstjóri. Hann skrifaði nokkrar já-
kvæðar greinar um Falun Gong og
birti þær á Netinu. Í upphafi ársins
2001 var hann handtekinn af lögregl-
unni á heimili sínu og hefur verið
haldið föngnum æ síðan. Eiginkona
hans og tvö börn hafa engar tekjur
til að framfleyta sér. Hann er svo
glaðlyndur maður, talar aldrei um þá
erfiðleika sem hann hefur mátt
ganga í gegnum, getur alltaf slegið á
létta strengi.
Annar vinur minn, Sunny, tók þátt
í fréttamannafundi í Peking. Allir
fjölmiðlar í Kína eru ríkisreknir.
Enginn fjölmiðill greinir frá sjónar-
miðum þeirra sem eru meðlimir í
Falun Gong. Fundurinn sem Sunny
tók þátt í var með fulltrúum vest-
rænna fjölmiðla. Hann var dæmdur í
fimm ára fangelsi fyrir að hafa hitt
þessa fjölmiðlamenn. Búið er að
handtaka alla þrjátíu, sem tóku þátt í
fundinum.
Enn annar vinur, sem heitir Yu,
var handtekinn á heimili sínu fyrir að
ljósrita Falun Gong-kynningarblöð.
Hann var frábær námsmaður,
stundaði nám við besta háskólann,
Tsinghua-háskóla. Lauk doktors-
námi en var neitað um doktorsgráðu
sökum þess að hann neitaði að for-
dæma starf Falun Gong, sem hann
hafði stutt vel og dyggilega. Hann er
nú í Tuanhe-vinnubúðunum í útjaðri
Peking. Eftir að hann var tekinn
fastur var íbúð hans innsigluð. Eig-
inkona hans, sem var kasólétt, átti
hvergi höfði að halla. Jafnvel þegar
hún var gengin átta mánuði á leið
laumaðist hún til að fara inn í íbúðina
inn um gluggann til að geta sofið. En
hún varð að yfirgefa íbúðina eld-
snemma á morgnana til að komast
undan lögreglunni.
Þessar sögur eru bara agnarsmá
dæmi um það sem fram fer í Kína.
Ég get ekki annað en talað máli vina
minna. Ég verð að gera mitt besta til
að greina umheiminum frá þessum
staðreyndum. Við þörfnumst allrar
þeirrar hjálpar, sem við getum feng-
ið, til að stöðva þessar ofsóknir. Að
mínu mati eru ofsóknir hvergi jafn
tíðar eða alvarlegar og í Kína. Þær
bitna á hundruðum milljóna Falun
Gong-liða, fjölskyldum þeirra og vin-
um. Hvergi í þessu risavaxna landi
er griðastað að finna. Jiang Zemin
ber, öðrum fremur, ábyrgð á þessu.
Hann fyrirskipaði ofsóknirnar jafn-
vel þó að háttsettir embættismenn,
sem með honum starfa, væru þeim
andsnúnir.
Jiang Zemin óttast rödd okkar. Í
hvert sinn sem ég ræði þessi mál op-
inberlega í Bandaríkjunum, sem ég
hef fullan rétt til að gera sem banda-
rískur ríkisborgari, þá heimsækja
fulltrúar yfirvalda föður minn heima
í Kína. Þeir hlera einnig síma föður
míns til að geta tekið upp öll þau
samtöl þar sem um mig er rætt. Fað-
ir minn er meira en sjötíu ára gamall
og heilsulítill, fer varla út fyrir húss-
ins dyr. Hvers vegna skyldu þeir
beita gamlan mann þrýstingi til að
þagga niður í mér? Jiang óttast það
mjög að umheimurinn frétti sann-
leikann.
Þegar ég var á Íslandi í júní spurði
fréttamaður mig: hvers vegna vill
Jiang Zemin ekki þurfa að líta ykkur
augum? Ég sagði: „Hann kann ekki
við að vera minntur á þá glæpi sem
hann er sekur um.“
DANA CHENG,
Chicago, Bandaríkjunum.
Heimsókn mín
til Íslands í júní
Frá Dana Cheng:
Morgunblaðið/Jim Smart
Falun Gong-liðar á Arnarhóli.