Morgunblaðið - 19.09.2002, Blaðsíða 26

SÖNGLEIKURINN Með fullri reisn
eftir Terence McNally og David
Yazbek verður frumsýndur í Þjóð-
leikhúsinu 26. desember. Verkið er
byggt á samnefndri kvikmynd, Full
Monty, frá 1997 í leikstjórn Peters
Cattaneos, en myndin naut gríð-
arlegra vinsælda; var tilnefnd til
fjölda verðlauna víða um heim og
vann til margra, meðal annars einna
Óskarsverðlauna. Leikstjóri söng-
leiksins í Þjóðleikhúsinu verður Bret-
inn Kenn Oldfield, sem hefur sett
upp meira en tíu söngleiki á Íslandi á
síðustu fimmtán árum, og er farinn
að bjóða góðan dag á íslensku. Blaða-
maður sest með honum út á bekk í
haustblíðunni við Þjóðleikhúsið.
„Við erum búin að vera í þrjá daga
með áheyrnarpróf fyrir leikara,“ seg-
ir Kenn. „Þetta hefur verið svolítið
flókið og púsluspil að koma þessu
saman, því sumir leikaranna eru auð-
vitað í öðrum verkefnum líka og
koma kannski ekki til greina þess
vegna. Sumir leikaranna hafa komið
og sagt að þá dauðlangi í ákveðin
hlutverk í verkinu, og ég hef hugsað
með mér: Já, þessi er alveg kjörinn í
hlutverkið; en það er ekki hægt að
segja já, fyrr en búið er að heyra leik-
arana syngja og sjá hvernig þeir
koma út sem heild á sviðinu. Hóp-
urinn verður að vera vel samstæður.
Þetta getur líka verið erfitt af öðrum
ástæðum. Ein persóna verksins er
blökkumaður, en það er hreint ekki
hlaupið að því að finna svartan, fimm-
tugan leikara sem talar íslensku,“
segir Kenn Oldfield kíminn og bætir
því við að í því tilfelli hafi þurft að
sníða handritið að íslenskum að-
stæðum.
Aðlagað íslenskum veruleika
„En þetta verður góð sýning.
Verkið fjallar um mannsandann, og
það að þegar manneskjunni finnst
hún ekki geta sokkið dýpra, þá finnur
hún leiðir út úr erfiðleikum sínum. Í
þessu tilfelli eru það þessir atvinnu-
lausu náungar – algjörlega að-
framkomnir í vonleysi sínu, sem
ákveða að setja saman nektardans-
atriði. Ég var að tala við Vytautas
Narbutas sem sér um sviðsmynd og
búninga í uppfærslunni, ásamt Fil-
ippíu Elísdóttur konu sinni. Hann
spurði mig hvort ég hefði tekið eftir
því þegar ég las handritið, að það er
ekki ein einasta slæm manneskja í
verkinu. Það er nefnilega svo oft í
söngleikjum að þar er eitthvað afl
sem er svo vont. En í þessu verki eru
allir góðir – stundum svolítið ágengir
– en engin vond manneskja. Þetta
gefur verkinu strax svo viðfelldið yf-
irbragð. Tónlistin er líka stór-
skemmtileg. Þetta er ekki hefð-
bundin Broadway-söngleikjatónlist;
– meira í átt við sjöunda og áttunda
áratuginn, og fellur afskaplega vel að
verkinu.“
Kenn Oldfield segir að reynt verði
að aðlaga ýmislegt í söngleiknum ís-
lenskum veruleika. Þegar hann var
sýndur í London voru leikararnir
látnir vera með hreim frá Sheffield í
Norður-Englandi, sem er frekar
hrjúfur og talsmáti fólks í grófara
lagi. Þetta segir hann Breta þekkja
vel. „En í New York hafði Sheffield
auðvitað enga sérstaka merkingu
fyrir áheyrendur. Þar var verkið lát-
ið gerast í Buffalo sem er norðarlega
og vestast í New York-ríki. Í New
York-borg grínast fólk mikið með
Buffalo og þegar spurt er hvar sú
borg sé, segja þeir: „Uptown, and
then left,“ – í norðurbæinn og svo til
vinstri!“ segir Kenn hlæjandi. En
hvernig verður þetta hér, hvar eru
okkar Sheffield og Buffalo? „Við að-
lögum þetta svolítið Íslandi, en sviðið
verður ekkert sérstakt bæjarfélag.
Við ætlum að búa til samfélag sem er
bara íslenskt og gæti verið hvar sem
er hér á landi. Það er reyndar til-
tölulega lítið atvinnuleysi hér á landi,
en ég er viss um að fólk hér getur sett
sig inn í kringumstæðurnar, sér-
staklega þar sem ég leyfi leikurunum
líka að koma með eitt og annað inn í
verkið sem er dæmigert fyrir Íslend-
inga. Mitt hlutverk er ekki að setja
það upp nákvæmlega eins og það var
í upprunalegri gerð í mínum menn-
ingarheimi – við verðum að gera
þetta þannig að verkið höfði til ís-
lenskra leikhúsgesta.
En kjarninn felst auðvitað í körl-
unum í verkinu. Þarna sjáum við
raunveruleikann uppmálaðan. Þetta
eru svo ósköp venjulegir menn, flest-
ir svo langt frá ímynd nektardansara
sem hugsast getur. Þetta eru menn
sem hafa alls kyns komplexa yfir
kroppnum á sér – of feitir, of horaðir,
of langir, of litlir og alls ekki nógu
sexí. Verkið fjallar kannski öðru
fremur um vonina, hvatninguna og
hugrekkið til að halda áfram, þegar
allt virðist komið í óefni.“ Kenn Old-
field er orðinn nokkuð heimavanur á
Íslandi. Hann segir gott að koma
hingað og sér finnist hann alltaf svo
velkominn. „Í London er and-
rúmsloftið miklu kaldara – harður
bissness. Fólk mætir, vinnur sitt
verk, þiggur launin og fer heim. Hér,
eins og svo víða í öðrum löndum, finn
ég miklu meiri hlýju og upplifi gleði
og þakklæti fólks fyrir að vera í þess-
ari skemmtilegu og skapandi vinnu.“
Karl Ágúst Úlfsson þýddi söng-
leikinn, tónlistarstjóri verður Jóhann
G. Jóhannsson, Vytautas Narbutas
sér um sviðsmynd og Filippía Elís-
dóttir um búninga.
Það er fríður flokkur sem fer með
hlutverk karlanna sex: Rúnar Freyr
Gíslason, Ólafur Darri Ólafsson, sem
kemur nú til liðs við Þjóðleikhúsið úr
Borgarleikhúsinu; Atli Rafn Sigurð-
arson, Baldur Trausti Hreinsson, Jó-
hann Sigurðarson og Hilmir Snær
Guðnason. Með stærstu kven-
hlutverkin fara þær Edda Heiðrún
Backman og Brynhildur Guðjóns-
dóttir. Enn er ekki allt upp talið, því
auk þeirra leika í verkinu Halldóra
Björnsdóttir, Ólafía Hrönn Jóns-
dóttir, Edda Arnljótsdóttir, Vigdís
Hrefna Pálsdóttir, sem útskrifaðist
úr leiklistardeild Listaháskólans í
vor; og fleiri, en alls eru um 17 hlut-
verk í söngleiknum Með fullri reisn.
Sem fyrr segir verður hann frum-
sýndur annan dag jóla.
Kenn Oldfield leikstýrir söngleiknum Með fullri reisn í Þjóðleikhúsinu
Morgunblaðið/Þorkell
Kenn Oldfield leikstjóri.
„Verkið snýst
um vonina“
LISTIR
26 FIMMTUDAGUR 19. SEPTEMBER 2002 MORGUNBLAÐIÐ
SIGURÐUR Árni Sigurðsson opnar
einkasýningu í galerie Aline Vidal í
París í dag. Þar sýnir hann ný mál-
verk til 9. nóvember. Galerie Aline
Vidal hefur verið umboðsaðili Sig-
urðar Árna um árabil og verða
verk hans kynnt á vegum gallerís-
ins á myndlistarstefnunni FIAC í
París um miðjan október.
FIAC-myndlistarstefnan er hald-
in árlega og er einn stærsti kynn-
ingarvettvangur fyrir myndlist í
Evrópu. Stefnan fer fram dagana
24. til 28. október og eru þar kynnt-
ir um 900 myndlistarmenn frá 43
löndum. Galerie Aline Vidal hefur
tekið reglulega þátt í kaupstefn-
unni og er Sigurður Árni einn af
tveimur myndlistarmönnum sem
kynntir verða sérstaklega á vegum
gallerísins í ár. Þetta er stór mynd-
listarmessa, talin ein sú helsta í
Evrópu ásamt kaupstefnunni í
Köln. Þar kynna um 170 gallerí
myndlist og hefur yngri og óhefð-
bundnari myndlistarmönnum verið
að fjölga þar síðustu ár.
Sigurður Árni mun jafnframt
taka þátt í stórri samsýningu í Par-
ís sem verður opnuð 15. október.
Sigurður Árni sýnir í París
Verk sem Sigurður Árni sýnir í Galerie Aline Vidal: Án titils, 2001.
Á LEIÐ til Vesturheims
er yfirskrift TÍBRÁR-
tónleika þeirra Ingveld-
ar Ýrar Jónsdóttur
messósóprans og Guð-
ríðar St. Sigurðardóttur
píanóleikara sem hefjast
kl. 20 í Salnum í kvöld.
Ingveldur og Guðríður
eru á förum til Kanada
nú í lok september og
eru þessir tónleikar
haldnir af því tilefni. Þær
munu ferðast um Íslend-
ingabyggðir í Kanada og
halda tónleika með fjöl-
breyttri dagskrá kanad-
ískra, íslenskra og evrópskra laga í
öllum helstu borgum vestanhafs auk
Minneapolis í Bandaríkjunum. „Við
ákváðum að skella okkur á eina tón-
leika í Salnum áður en við legðum af
stað, og verður efnisskráin með svip-
uðu sniði og í ferðinni, ef frá eru talin
íslensku lögin, en við flytjum mun
meira af þeim á tónleikunum sem við
höldum úti. Þar verðum við með tals-
vert af sígildum sönglagaperlum og
þjóðlögum en hér flytjum við aðallega
íslensk verk samin á tveimur síðustu
áratugum, þ.e. Yfirlýsing Hjálmars
H. Ragnassonar, Prinsessan á baun-
inni eftir John Speight, Lágnætti eft-
ir Sigursvein Kristinsson, Litli þröst-
ur eftir Jón Ásgeirsson, Maður hefur
nú eftir Gunnar Reyni Sveinsson og
Það kom söngfugl að sunnan eftir
Atla Heimi,“ segir Ingveldur.
Efnisskrá kvöldsins er að sögn
þeirra Ingveldar og Guðríðar mjög
fjölbreytt, enda hafi hún líkt og ferðin
gefur tilefni til, skírskotanir til kan-
adískrar, norrænnar og franskrar
tónlistar. „Það eru eiginlega ferðalög
í öllum lögunum. Við munum byrja á
því að flytja lög eftir kanadíska tón-
skáldið Jean Coulthard sem samin
eru við ljóð Haida indíána. Þetta eru
mjög sérstök lög og impressjónísk og
er textinn mjög myndrænn. Guðríður
kynntist þessu tónskáldi eftir að verk
hennar voru flutt af kanadískri söng-
konu er hélt tónleika í Salnum fyrir
rúmu ári. Við fengum síðan send þó-
nokkur verk eftir kanadísk tónskáld
og völdum nokkur til að hafa á efnis-
skránni.“
Guðríður segir norræna sönglaga-
hefð einnig vera ofarlega á baugi í
tónleikadagskránni. „Við munum
flytja ljóðaflokkinn Haugtussa eftir
Grieg, sem sunginn er á „gammel-
norsk“, og er textinn því mjög líkur
íslensku. Eftir Sibelius flytjum við
síðan Svarta rosor, Den första kyssen
og Säf, säf, susa. Að lokum flytjum við
blöndu af frönskum kabarettlögum,“
segir Guðríður.
Tónleikaferðalag þeirra Ingveldar
og Guðríðar til Kanada er ein viða-
mesta heimsókn íslenskra listamanna
til Kanada sem efnt er til á vegum
Þjóðræknisfélags Íslendinga í Vest-
urheimi. Þær munu halda um tíu tón-
leika, flytja fyrirlestur við Manitoba-
háskóla og sjá um sérstaka kynn-
ingardagskrá á íslenskri tónlist fyrir
nemendur á leikskóla- og grunnskóla-
aldri í mörgum borganna sem heim-
sóttar verða. „Við hlökkum mjög mik-
ið til að ferðast um Kanada.Við höfum
t.d. þegar fengið óskir um flutning á
íslenskum þjóðlögum og söngperlum
sem fólk þekkir greinilega vel,“ segir
Guðríður að lokum.
Í upphafi ferðar
til Vesturheims
Ingveldur Ýr og Guðríður St. Sigurðardóttir
staldra við í Salnum í kvöld áður en þær
halda í umfangsmikla tónleikaför til Kanada.
Grunnskóli Ísafjarðar Möguleik-
húsið sýnir barnaleikritið Prumpu-
hólinn eftir Þorvald Þorsteinsson kl.
17.
Hulda er nýflutt úr borginni og upp í
sveit. Hún og Halli bróðir hennar
eru að kynnast þessu nýja umhverfi
þar sem allt er framandi; lyktin er
náttúrufýla, grasið stingur og það
eru pöddur úti um allt, meira að
segja köngulló!
Í feluleik þeirra systkina, verður
Hulda rammvillt og hefur ekki
grænan grun um hvernig hún kemst
aftur heim.
Leikstjóri sýningarinnar er Pétur
Eggerz, leikmynd og búningar eru
eftir Messíönu Tómasdóttur, tónlist-
in er eftir Guðna Franzson og leik-
endur eru þau Bjarni Ingvarsson og
Margrét Kaaber. Prumpuhóllinn
tekur 50 mínútur í flutningi.
Í DAG
 Sjá einnig Staður og stund á mbl.is
TVÆR sýningar fimm lista-
manna verða opnaðar í Kringl-
unni í dag kl. 19 og er það liður
í þemadögunum Upplifun –
Hönnun, lífsstíll, tíska og
munu verkin standa á mismun-
andi stöðum í Kringlunni.
Annars vegar er skúlptúr-
sýning Gerðar Gunnarsdóttur,
Guðrúnar Øyahals, Ingu Elín-
ar Kristinsdóttur og Sörens S.
Larsen og hins vegar sýning
Péturs Gauts Svavarssonar á
nýjum olíumálverkum.
Það er Gallerí Fold í Kringl-
unni sem stendur að sýning-
unni sem stendur til 29. sept-
ember. Verkin eru öll til sölu.
Skúlptúr-
ar og
olíuverk
á þema-
dögum