Morgunblaðið - 01.12.2002, Qupperneq 21

það sem sem við fáum,“ segi ég.
Lúðvík tók gleraugun á sinn máta
fram á nefið og sagði:
„Auðvitað verið þið að fá að selja
þetta út á eðlilegu verði.“
Það stóð vægast sagt í miklu stappi
að fá því framgengt. Verðlagsstofnun
sagðist ítrekað hafa mælt með þessu
en ekki hefði fengist neitt svar frá
ráðherra. Hluti af samninganefndinni
bað um viðtal við Lúðvík en æði marg-
ir voru teknir fram fyrir okkur, þar
sem við biðum á biðstofunni – þar til
okkur var loks vísað inn. Lúðvík
kvaðst þá margsinnis hafa haft sam-
band við Verðlagsstofnun og allt ætti
því að vera í lagi. Sú varð ekki raunin.
Þetta mál varð til þess að breyta
„strúktúr“ fyrirtækisins verulega –
við urðum loks að segja upp nær öll-
um rafvirkjum okkar og þeir stofnuðu
fjölmörg bílskúrsverkstæði sem gátu
tekið að sér verkefni sem okkur var
ekki unnt við þessar aðstæður. Svona
gátu hlutirnir stundum gengið fyrir
sig á þessum árum.“
Það kemur fram í máli Karls að fyr-
irtækið hafði löngum átt umfangs-
mikil viðskipti við Landsbankann.
„Pétur Benediktsson var sá banka-
stjóri sem mestan og faglegan áhuga
hafði á starfsemi okkar og reyndist
okkur mjög vel, og einnig Svanbjörn
Frímannsson og Jón Marísson. Það
sama er ekki hægt að segja um alla
hina bankastjóra Landsbankans,“
segir Karl og nefnir stuttlega nokkur
hitamál, svo sem þegar ekki fékkst
greitt umsamið verð fyrir uppsetn-
ingu lyftu í Alþýðuhúsið og ekki
fékkst verkábyrgð frá Landsbankan-
um vegna raflagnar í seinni hluta
byggingar Álverksmiðjunnar sem
Bræðurnir Ormsson önnuðust að 60%
hluta.
„Það endaði með því að ég fékk
danska fyrirtækið Rasmussen til að
opna verkábyrgð fyrir okkur líka, síð-
an hefur ekki verið um viðskipti við
Landsbankann að ræða,“ segir Karl.
Heimilistækin eru burðarás
fyrirtækisins
Við færum umræðurnar nær nú-
tímanum.
Andrés B. Sigurðsson kom til
starfa hjá Bræðrunum Ormsson fyrir
níu árum og er nú framkvæmdastjóri.
„Það var þá orðið gjörbreytt fyr-
irtæki frá því sem áður var, er það var
verktakafyrirtæki að stórum hluta,“
segir Andrés.
„Það hefur þróast eftir 1970 til 1980
yfir í verslunarfyrirtæki og heild-
verslun að stærri hluta.
Eftir stríð fóru að koma á mark-
aðinn hér heimilistæki en þau urðu
ekki almenningseign fyrr en eftir
1960.
Þá rak þetta fyrirtæki verktaka-
rekstur jafnhliða sölu á heimilistækj-
unum og hafði tugi og jafnvel hundr-
uð rafvirkja í vinnu oft á tíðum við
virkjanir og raflagnir í stærri og
smærri verkefnum.
„Þegar við gerðum samning við
Ísal um allar raflagnir í Álverksmiðj-
una var það stærsta verkefni sem ís-
lenskt fyrirtæki hafði tekið að sér,
innifalið í því voru allir kaplar, ljós og
rafmagnsmótorar,“ segir Karl.
„Lengst af hefur fyrirtækið verið
þekkt fyrir innflutning á AEG-heim-
ilistækjum, þ.e. frá 1932 og einnig fyr-
ir innflutning á tækjum frá Robert
Bosch.
Frá 1994 hefur verið bætt við fjöl-
breyttum vöruflokkum, svo sem
hljómtækjum, sjónvörpum, leikja-
tölvum, skrifstofutækjum, tölvum og
jafnvel bjór.
Það hefur á undanförnum árum
orðið samþjöppun á markaðinum og
keðjumyndun á sviði byggingarvara
og heimilistækja,“ segir Andrés.
„Þetta eru aðilar sem nýta sér kjöl-
sogið og nýta sér grunnvinnuna sem
búið er að vinna,“ segir Skúli.
„Það er skemmtilegt að geta þess
að á sama tíma og við höldum upp á 80
ára afmælið heldur AEG upp á þau
tímamót að 104 ár eru nú liðin síðan
þeir framleiddu fyrstu rafmagnsbor-
vélina.
Straujárn voru fyrst og fremst flutt
inn frá AEG til Íslands í fyrstu og
nokkrar eldavélar, m.a. í verka-
mannaíbúðirnar við Hringbraut, við
eigum enn eitt eintak af þeim vélum.
Upp úr stríði fór þessi innflutningur
að aukast,“ segir Karl.
„Ég er ekki viss um að það hafi ver-
ið kæliskápar nema í svona tíu húsum
í Reykjavík fyrir stríð,“ bætir hann
við.
Þess má geta að ryksugur voru
fyrstu heimilistækin sem flutt voru til
Íslands, það var um 1934.
En eftir hvaða heimilistækjum hjá
Bræðrunum Ormsson skyldi vera
mest eftirspurn núna?
„Þvottavélarnar frá AEG eru mjög
eftirsóttar, við erum með nálægt 20%
markaðshlutdeild á þeim vettvangi og
erum að styrkja okkur verulega í inn-
byggingartækjum, ofnum og hellu-
borðum. Nú eru AEG-þvottavélarnar
orðnar alíslenskar, ef svo má segja,
kominn íslenskur texti á þær og einn-
ig þurrkari.“
„Íslenskuna á þessum tækjum
tengjum við 80 ára afmælinu. Við höf-
um lagt áherslu á gæði, viljum heldur
„rífast“ um verð en gæði,“ segir Skúli.
Þess má geta að tveir starfsmenn
fyrirtækisins hafa á eigin ábyrgð um
nokkurt skeið rekið viðgerðarþjónstu
hér í húsinu fyrir þau tæki sem Bræð-
urnir Ormsson selja.
„Við hrósum okkur af allmyndar-
legum varahlutalager,“ bætir Karl
við.
Stríðið vegna Nesjavallavirkjunar
En þrátt fyrir að heimilistækin séu
burðarás fyrirtækisins eru Bræðurn-
ir Ormsson umsvifamiklir í hinum
mjög svo umtöluðu framkvæmdum
sem virkjanir og orkuveitur eru jafn-
an í þessu samfélagi.
„Við seldum tvær eins eins mw
gufutúrbínur frá AEG í Svartsengi og
síðar eina 16 mw og 30 mw frá Fuji
Electric í Japan. Við lentum síðar sem
frægt er orðið í stríði í sambandi við
útboð í túrbínu í Nesjavallavirkjun,“
segir Skúli.
„Við vorum með lægsta tilboð og
það besta að mínum dómi en fengum
verkið ekki þrátt fyrir það,“ segir
Karl.
„Það voru tvö japönsk fyrirtæki
sem börðust þar, ef svo má segja,
Sumitomo-Fuji Electric og Mitsu-
bitsi. Við erum með umboð fyrir hið
fyrrnefnda. Eftir að tilboð höfðu verið
opnuð var öðrum aðilum gefinn kost-
ur á að lækka sín, sem er ólöglegt. Við
skutum þessu máli til kærunefndar
útboðsmála sem úrskurðaði 29. mars
1997 með bréfi til fjármálaráðuneyt-
isins að endurskoða yrði þessa
ákvörðun. Með bréfi 1. apríl sama ár
neitaði Ingibjörn Sólrún Gísladóttir
borgarstjóri að endurskoða málið og
var það afgreitt á næturfundi borg-
arráðs í framhaldi af því. Við skutum
þá máli þessi til úrskurðar í Brussel
og þar var það staðfest að slík vinnu-
brögð væru ólögleg. Við íhuguðum
málsókn vegna þessa við stjórn Orku-
veitu Reykjavíkur og Innkaupastofn-
un Reykjavíkur, þar sem Alfreð Þor-
steinsson er í fyrirsvari á báðum
stöðum, en hættum við. Japanska fyr-
irtækið Sumitomo setti okkur þá kosti
að standa ekki í málarekstri þar sem í
hlut ætti annað japanskt fyrirtæki og
við létum undan síga fyrir þeim til-
mælum – sem við hefðum kannski alls
ekki átt að gera,“ segir Karl.
„Mönnum er vafalaust mörgum í
fersku minni allt umrótið sem þetta
mál olli, næturfundir í borgarstjórn
og misfagur málflutningur andstæð-
inga okkar þar,“ bætir hann við.
Þeim félögum kemur þó saman um
að þessi reynsla sé dýrmæt.
„Við erum þegar farnir að huga að
tilboðum í ákveðna þætti í væntanleg-
um virkjanaframkvæmdum,“ segir
Karl og blaðamanni verður ljóst við
þessar umræður að það er ekki til-
viljun að fyrirtækið Bræðurnir Orms-
son hefur blómstrað svo sem raun ber
vitni á umliðnum árum.
Ef svo heldur fram sem horfir
munum við sennilega um langan ald-
ur geta notið lýsingar og krafts frá
túrbínum og rafölum þar sem Bræð-
urnir Ormsson hafa komið við sögu og
eldað matinn okkar og þvegið þvott-
inn með tilstyrk AEG-tækja.
sinnar tíðar
Hestar í miðri Þverá. Verið er að flytja rafstöð frá Bræðrunum Ormsson til að raflýsa Múlakot í Fljótshlíð.
Eiríkur Ormsson og Sigurður Sigurðsson við eitt af fyrstu röntgentækjum sem
hingað voru keypt og Bræðurnir Ormsson settu upp.
gudrung@mbl.is
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 1. DESEMBER 2002 21
Viltu stytta skammdegið?
Austurstræti 17, 4. hæð, 101 Reykjavík, sími 562 0400, fax 562 6564,
netfang: prima@heimsklubbur.is, heimasíða: http://www.heimsklubbur.is
SJÁ EINNIG
http//www. heimsklubbur.is
Pantanasími
56 20 400
Önnur eins ánægja á
ferðalögum finnst varla
og í Thailandsferðum
HEIMSKLÚBBSINS.
8. JAN. 2003
UNDRA THAILAND
17 d. 4 n. í Bangkok og 11 n.
á Jomtien. 4ra-5* hóteli
m. morgunv. 6 sæti laus.
29. JAN. 2003
RÓMUÐ STÓRA
THAILANDSFERÐIN
Allt landið frá Bangkok, Stóri flotmarkaðurinn, River Kwai,
Phitsanuloke, Sukotai, CHIANG MAI - Rós Norðursins,
CHIANG RAI og í lokin 6 d. Jomtien PÁLMASTRÖND.
4 sæti laus.
Nú geta allir farþegar okkar gist á hinu frábæra
RADISSON-BANGKOK.
THAILANDSFERÐ ÞEGAR ÞÚ VILT
- á eigin vegum. Flug frá kr. 107 þús m. flugvallarsk.