Morgunblaðið - 21.12.2002, Blaðsíða 62

Morgunblaðið - 21.12.2002, Blaðsíða 62
UMRÆÐAN 62 LAUGARDAGUR 21. DESEMBER 2002 MORGUNBLAÐIÐ BYGGÐASTEFNA íslenskra stjórnvalda er skýr. Hún er að beina fólki í þéttbýliskjarna. Hinar minni byggðir landsins eiga mjög undir högg að sækja og oft má lítið út af bera án þess að illa fari. Stöðug sam- þjöppun í sjávarútvegi og það hvern- ig kvótinn safnast á æ færri hendur hefur sett framtíð margra minni sjávarplássa í mikla óvissu. Alls stað- ar má heyra sama umkvörtunarefn- ið. Fólk er hrætt við að sjávarútvegs- fyrirtæki staðarins pakki saman og selji lífsviðurværið burt í nafni hag- ræðingar. Ekki er það undir sveitarstjórn- armönnum eða íbúum staðanna komið hvort kvótinn hverfur á einum degi. Þetta óréttlæti stafar meðal annars af því að ekki hefur mátt breyta kvótakerfinu. Hugmyndir um að einhver hluti kvótans verði byggðatengdur hefur ekki hlotið hljómgrunn hjá núverandi ríkis- stjórn þrátt fyrir ótryggt ástand byggðanna. Vert er í þessu sam- bandi að rifja upp þá umræðu sem átti sér stað þegar allar bæjar- og sveitarstjórnir voru hvattar til að einkavæða útgerðir sínar fyrir nokkrum árum. Þá var það talið merki um ákaflega mikla framsýni og nútímalegan hugsunarhátt að einkavæða útgerðir sem byggðirnar áttu í. Nú geta menn spurt: Var þetta heillavænleg þróun fyrir byggðarlögin? Svarið er nei – kvóta- kerfið og það sem því fylgdi var hrein atlaga að fjölda byggðarlaga. Með þessum hætti misstu íbúar síð- ustu möguleika sína á að hafa eitt- hvað að segja um veiðiheimildir við- komandi bæjarútgerða. Sömu veiðiheimildir og eiga að heita sam- eign þjóðarinnar. Afstýrum frekari atlögum Afleiðingarnar blasa alls staðar við og vonandi geta menn lært af þeim. Hins vegar er nauðsynlegt að vara við annarri þróun sem fyrirsjá- anlegt er að ríði yfir byggðir lands- ins á næstu árum. Hún er í formi einkavæðingar og fær nákvæmlega sömu meðmæli og bæjarútgerða- hugmyndafræðin forðum daga, framsýnn og nútímalegur hugsunar- háttur. Einkavæðing þjónustustofn- ana eins og Landssímans, Lands- bankans, Búnaðarbankans og hugs- anlega rafmagnsveitnanna hefði gífurleg áhrif á landsbyggðina. Þá yrðu völdin sett í hendur fjármagns- eigenda sem beita mælistiku arð- seminnar við allar sínar ákvarðanir. Þjónusta við smærri byggðarlög get- ur því horfið á einum degi ef hagræð- ingar er þörf. Fyrir þessum breyt- ingum stendur núverandi ríkisstjórn. Á meðan hún ber sér á brjóst fyrir að koma upp álveri á Austurlandi kippir hún grunnstoð- um undan sömu byggðarlögum. Ástæðan fyrir því að ég stilli þess- um dæmum upp á þennan hátt er að landsbyggðin hefur fengið ósann- gjarna meðhöndlun af hálfu ráða- manna þjóðarinnar. Þó að byggð- aröskunin eigi sér ekki einungis orsakir í gölluðu kvótakerfi og einka- væðingu bæjarútgerða eru þetta stjórnvaldsaðgerðir sem hafa komið harðast niður á landsbyggðinni. Fyr- irhuguð einkavæðing þjónustustofn- ana og veitna mun hafa sömu áhrif. Möguleikar fólks í byggðarlögunum til að hafa áhrif á umhverfi sitt minnka til muna. Völdin og störfin sogast úr byggðunum. Fjölbreytt atvinnulíf Eini flokkurinn sem hefur skýra stefnu gegn þessum áformum ríkis- stjórnarinnar er Vinstrihreyfingin – grænt framboð. Jafnframt hefur sá flokkur gert sér grein fyrir því að möguleikar landsbyggðarinnar eru ekki einungis undir þessum þáttum komnir heldur öflugum stuðningi við smá og meðalstór fyrirtæki á lands- byggðinni. Stærsti feillinn í byggða- stefnu ríkisstjórnarinnar er ofurtrú á risavaxnar lausnir eins og álver. Smá og meðalstór fyrirtæki á landsbyggðinni hafa ekki notið eðli- legrar aðstoðar ríkisvaldsins. At- vinnuþróunarfélögin hanga á hor- riminni víða um land og fá lítið sem ekkert fjármagn. Af hverju er ein- blínt á álver þegar möguleikar til annarrar atvinnusköpunar eru svo margir sem raun ber vitni? Það er heldur ekki ríkisvaldsins að hugsa upp allar hugmyndir um atvinnu- starfsemi úti á landi eins og flestir forvígismenn Framsóknarflokksins virðast halda. Markmið stjórnvalda á að vera að búa til ramma þar sem menn geta nýtt sér sóknarfærin. Margar leiðir eru til að styrkja upp- byggingu og vöxt nýrra fyrirtækja og hugmynda án þess að ríkið gang- ist í ábyrgðir eða leggi út fleiri millj- arða. Hvaða hugmyndir sem menn hafa um byggðaröskunina síðustu ár er að minnsta kosti ljóst að stjórnvöld hafa ekki gefið fólki tækifæri til að bregð- ast við þróuninni. Alltaf eru öll vopn slegin úr höndum fólksins og þannig ýtt undir þróunina. Með þessum stjórnvaldsaðgerðum er jafnræði þegnanna eftir búsetu skert veru- lega. Það er því ljóst að algjörrar stefnubreytingar er þörf í þessum málum. Einkavæðing – atlaga að lands- byggðinni Eftir Hugin Frey Þorsteinsson Höfundur er gjaldkeri Ungra vinstri-grænna. „Margar leiðir eru til að styrkja atvinnuupp- byggingu.“NÚ ER illt í efni hjá sjávarútvegs- ráðherranum. Hann hefur verið dæmdur fyrir níð gagnvart blaða- manni sem gagnrýndi fiskveiði- stjórnunarkerfið opinberlega. Ráð- herrann er sem sé dæmdur maður. Ekki veit ég hvort svona dómur hef- ur áhrif á sakaskrá viðkomandi, en það er deginum ljósara að hann hef- ur mjög slæm áhrif á ráðherrann sem stjórnmálamann. Ætti maður- inn ekki að segja af sér? Kvótakerfið Þeir eru margir sem hafa orðið til þess að gagnrýna núverandi fyrir- komulag á kvótakerfinu, þ.e. kvóta- framsali og braski með eign þjóðar- innar. Einnig eru margir sem hafa gagnrýnt kerfið fyrir brottkast sem allir vita að viðgengst. Það skýtur skökku við að stjórnvöld sem bera ábyrgð á stærstu auðlind þjóðarinn- ar skuli leyfa sér að loka augunum fyrir því að brottkast eigi sér stað. Það er líka undarlegt að það skuli látið viðgangast að einstök fyrirtæki og einstaklingar geti hagnast um milljarða króna með því að braska með eign þjóðarinnar. Vissulega má færa rök fyrir því að þau fyrirtæki sem mest hagnast séu vel rekin og stjórnendur þeirra kunni að nýta sér þetta kerfi út í æsar. Það er ekki þeim að kenna að kerfið skuli vera þannig úr garði gert að hægt sé að misnota það. Því miður hef ég enga töfralausn á þeim vanda sem kerfið er í, en það hlýtur að vera hægt að halda kvótakerfinu og afnema fram- salskerfið. T.d. má hugsa sér að kvóta sé úthlutað á skip eftir ein- hverjum reglum líkt og gert er í dag, en sé kvótinn ekki veiddur verði hon- um skilað aftur. Það er fáránlegt að það viðgangist að þeir sem fá leyfi til að veiða tiltekið magn fisks geti selt veiðiheimildina og hagnast á því per- sónulega. Með því er ríkið einfald- lega að gefa peninga. Mikið vildi ég að ríkið gæfi mér pening! Skatturinn Á sama tíma og ríkið gefur sumum aur skattpínir það aðra. Meira að segja þá óheppnu einstaklinga sem ekki hafa atvinnu eða geta ekki unn- ið og þurfa hjálp samfélagsins til að komast af. Ekki er nóg með að skatt- heimta á einstaklinga aukist ár frá ári heldur skilar ríkissjóður alltaf verri afkomu en gert er ráð fyrir í fjárlögum. Þá koma ráðamennirnir fram og segja að lakari afkoma sé hærri launum ríkisstarfsmanna að kenna. Skárri eru það nú launin. Kannski hefði verið hægt að hafa skattalækkunina á fyrirtækin ögn hóflegri og þá hefði hugsanlega verið svigrúm til að lækka skattbyrði á einstaklinga, eða jafnvel bara að koma í veg fyrir að skattur á ein- staklinga hækkaði. Ríkisfyrirtækin Stjórnvöld selja hverja mjólkur- kúna á fætur annarri og meira að segja með afslætti eins og Lands- bankann. Það er stórundarlegt að seld séu fyrirtæki sem skila millj- arðahagnaði ár eftir ár. Þegar fyr- irtækin hafa verið seld stíga ráða- menn á stokk og tilkynna lands- mönnum með bros á vör að mikill tekjuafgangur verði hjá ríkissjóði næsta árið eða svo. En hvað með næstu ár? Þegar ríkissjóður hættir að fá milljarða í tekjur á hverju ári vegna þess að búið er að selja fyr- irtækin. Hvað þá? Ætla stjórnvöld þá að hækka skatta á einstaklinga? Eða kannski koma fleiri verkefnum frá ríkinu til sveitarfélaga og leyfa sveitarfélögunum að kljást við vand- ann? Sveitarfélögin Sveitarfélög víða um land róa líf- róður til þess að halda úti þjónustu sem ríkið hefur komið yfir á sveit- arfélögin. Á sama tíma reynir rík- isvaldið að stela peningum frá sveit- arfélögum með blekkingum og einhliða ákvörðunum. Þar má nefna hlutdeild ríkisins í kostnaði við bygg- ingu hjúkrunarheimila. Til eru dæmi um það að ríksvaldið ákveði einhliða að greiða minni hluta í byggingu þessara stofnana en lög kveða á um. Það er einfaldlega þjófnaður. Þegar sveitarfélögin yfirtóku rekstur grunnskólanna voru stjórnvöld ekki sein á sér að útbúa og lögfesta nýja aðalnámsskrá. Öllum má vera ljóst að þessi nýja námsskrá felur í sér mikinn viðbótarkostnað fyrir sveit- arfélögin. Félagslegar íbúðir eru stór baggi á litlum sveitarfélögum og eru dæmi um það að sveitarfélög sem telja innan við sex hundruð íbúa haldi úti rekstri þrjátíu félagslegra íbúða. Reyndar virðist aðeins vera að rofa til í þessum málum með nýjum reglum um sölu á félagslegum íbúð- um og sjóði sem á að hjálpa sveit- arfélögunum. En fjárhæðin sem verja á til þessa verkefnis er smán- arleg. Fimmtíu milljónir setur ríkið í sjóðinn. Vöruverðið Það er alveg ljóst að vöruverð á landsbyggðinni er hærra en á höf- uðborgarsvæðinu. Kannski má segja að það sé eðlilegt að vissu marki. Það kostar vissulega að flytja vörur lang- ar leiðir. Hugsanlega má segja að það sé viss fórnarkostnaður fyrir þau forréttindi að búa úti á landi. Aftur á móti er það ekki eðlilegt að ríkissjóður hagnist á þessu. Ég skora á stjórnvöld að leiðrétta virð- isaukaskattkerfið þannig að þeir sem búa úti á landi þurfi ekki að greiða hærri skatta en aðrir lands- menn af vörum sem þeir kaupa í heimabyggð. Það á bæði við um mat- vöru og aðrar vörur. Einnig má nefna það að flutningafyrirtækin þurfa að bera aukakostnað vegna EES-reglugerðar um hvíldartíma ökumanna. Þar mætti skoða hvort ekki sé hægt veita undanþágur á lengstu flutningsleiðunum. Er ekki komið nóg? Er ekki að verða komið nóg? Eftir Valdimar Másson „Ég skora á stjórnvöld að leiðrétta virðisauka- skattkerfið þannig að þeir sem búa úti á landi þurfi ekki að greiða hærri skatta en aðrir.“ Höfundur er deildarstjóri og sveitar- stjórnarmaður á Fáskrúðsfirði. P P F O R L A G Leiðb.verð 3.490,- TOLKIEN Æ V I S A G A MICHAEL WHITE P P F O R L A G Tolkien - ævisaga. Bókin segir frá ævi J.R.R.Tolkiens sem er höfundur Hringadróttinssögu. Í bókinni kemur fram að íslendingasögurnar, Eddukvæðin og norræn goðafræði höfðu mikil áhrif á höfundinn við sköpun þess framandi heims sem við þekkjum svo vel úr Hringadróttinssögu. Frábær jólagjöf frá PP Forlagi.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.