Morgunblaðið - 21.12.2002, Blaðsíða 76

FÓLK Í FRÉTTUM
76 LAUGARDAGUR 21. DESEMBER 2002 MORGUNBLAÐIÐ
SÖNGKONAN Þórunn
Antonía hefur vakið at-
hygli fyrir fallega rödd og
hugljúf lög en hún gaf út
plötuna Those Little
Things í síðasta mánuði.
Hún er tilnefnd sem
söngkona ársins og bjart-
asta vonin á Íslensku tón-
listarverðlaununum.
„Þetta kom skemmti-
lega á óvart og er
skemmtilegt upphaf,“
segir Þórunn Antonía um
tilnefningarinnar.
„Hljómplata þessi er af-
rakstur þriggja ára sam-
starfs Magnúsar Þórs og
Þórunnar Antoníu, dóttur
hans. Samstarfið hófst
þegar Þórunn flutti til föð-
ur síns 15 ára og gerði
samkomulag um tónlist-
aruppeldi til þriggja ára.
Þessi plata er því í raun
útskrift Þórunnar,“ segir
á plötuumslaginu.
„Ég flutti til pabba fyr-
ir nokkrum árum, fjórum
árum, og bjó með honum í
þrjú ár. Við bara byrjuð-
um að semja tónlist sam-
an, útaf sameiginlegum
tónlistaráhuga en hann er
tónlistarmaður,“ segir
Þórunn en faðir hennar
er Magnús Þór Sig-
mundsson, landsþekktur
lagasmiður.
Lag Þórunnar „Play me“ hefur
hljómað víða á öldum ljósvakans að
undanförnu. Í dómi Morgunblaðsins
segir að það sé eitt besta lag plöt-
unnar: „Klassísk ballaða sem manni
finnst eiginlega ótrúlegt að ekki sé
búið að semja áður, svo eðlilega rað-
ast nóturnar saman í einlæga og fal-
lega laglínu.“
Tónlistin í blóðinu
Söngáhuginn hefur lengi blundað í
Þórunni og í raun meira en það.
„Minn draumur var alltaf að syngja
inn á barnaplötu þegar ég var lítil.
Mig langaði alltaf svo rosalega til að
verða söngkona.“
Hún kom oft í hljóðver með föður
sínum og kynntist því heimi tónlist-
arinnar vel. „Ég man eftir einu skipti
þegar Helgi Björns var að syngja
eitthvað friðarlag í stúdíói með
pabba, þá kom lítill sætur stelpukór
með. Pabbi spurði hvort ég vildi ekki
syngja með þeim en ég sagði nei. Svo
sat ég í stúdíóinu í marga klukkutíma
að bíða eftir að það einhver myndi
spyrja aftur. Ég þorði ekki að segja:
Heyrðu jú, ætli það ekki.“
Þórunn Antonía var líka í kór þeg-
ar hún var yngri og hefur alltaf haft
gaman af því að syngja. „Ég gerði
bróður mínum, sem er einu ári eldri
en ég, einu sinni mikinn óleik með því
að fá æði fyrir Mariuh Carey, eftir að
ég fékk disk með henni í jólagjöf,“
segir hún en bróðir hennar heitir
Baddi, Baldvin Þór Magnússon, og
er í rappsveitinni Forgotten Lores.
Tónlistin virðist því vera í blóðinu í
fjölskyldunni.
„Ég á þrjá litla bræður og tvær
eldri systur. Litlu bræður mínir eru
ofsalega músíkalskir. Yngsti bróðir
minn er alveg frábær dansari,“ segir
hún.
Tónlistarsköpunin hefur jafnframt
styrkt samband feðginanna. „Ég var
alltaf hjá pabba aðra hverja helgi
þegar ég var lítil en ég kynntist hon-
um mjög vel þessu á þriggja ára
tímabili,“ segir Þórunn Antonía og
segir það hafa verið mikils virði.
Pabbi hennar samdi öll lögin á
plötunni fyrir utan eitt tökulag.
Hann samdi ennfremur alla texta
nema þau sömdu í sameiningu text-
ana við „I Really Wanna Know“,
„fyrsta lagið sem við
sömdum saman þegar ég
var nýflutt inn“, „Justin
Case“ og „Zebra Butt-
erfly“. „Ég á rosalega
mikið í þessum lögum,“
segir Þórunn.
Beint frá hjartanu
„Mikið af þessum lög-
um eru samin útfrá mér.
Þetta eru tilfinningar sem
ég gat ekki alveg tjáð en
pabbi náði að gera það
fyrir mig,“ segir hún.
„Ég er algjörlega að
syngja úr mínu eigin
hjarta því pabbi kom með
réttu orðin. Ég var
kannski samt ekki búin að
segja honum hvernig mér
leið,“ segir Þórunn og út-
skýrir að henni hafi fund-
ist að hann væri að lesa
hug hennar.
Lögin á plötunni virð-
ast einlæg og fremur blátt
áfram. „Við vorum ekkert
að reyna að semja einhver
fjörug popplög. Þetta var
bara beint frá hjartanu,
svolítið ég að finna sjálfa
mig,“ segir hún.
Platan var að mestu
leyti tilbúin fyrir um ári
og var búið að taka upp
tíu lög. „Það var ekki al-
veg rétti tíminn fyrir hana
þá. Það kom alltaf eitt-
hvað uppá,“ segir Þórunn.
Eftir þetta bættust við tvö lög á
plötuna, fyrrnefnt „Play Me“ og
„Drift Away“ eftir Dobie Gray.
„Steinar Berg, sem hefur hjálpað
mér mjög mikið, hann benti mér á
þetta lag. Hann heldur uppá það og
ég ákvað að taka það,“ segir hún um
tökulagið.
Þetta er þó ekki það eina sem Þór-
unn Antonía er að fást við nú um
stundir. Fyrir skemmstu bárust
fréttir af því að ný hljómsveit söng-
konunnar hefði skrifað undir samn-
ing við útgáfurisann BMG og hefur
Þórunn dvalist í Bretlandi vegna
þessa.
„Ég kom heim síðasta föstudag og
er búin að vera alveg heilan mánuð
úti. Við erum búin að taka upp sex
lög og það er verið að plana það að
fara á túr. Þetta er mjög skemmti-
legt verkefni og ég fæ að vinna með
alveg frábæru fólki,“ segir Þórunn
en hún heldur á ný til Bretlands í jan-
úar.
Þórunn Antonía gefur út Those Little Things
Langaði alltaf að
verða söngkona
Þórunn Antonía flutti til föður síns 15 ára og gerði sam-
komulag um tónlistaruppeldi til þriggja ára.
Platan Those Little Things er komin
í verslanir. 1001 nótt gefur út.
Ljósmynd/Alli
THIS ONE Comes Highly Re-
commended er þriðja sólóskífa Sig-
tryggs Bergs Sigmarssonar, en áður
eru komnar út Ship, sem Trente Ois-
eaux gaf út, og A Long Wait Produc-
ed Nothing Further sem kom út á
vínyl á vegum ERS Records, en báð-
ar komu plöturnar út á síðasta ári.
Þessi þriðja plata hans er því sú
fyrsta sem tekin var upp og verður
að skoðast í því ljósi því frá 1999 hef-
ur mikið verið að gerast í tónlist Sig-
tryggs.
Sigtryggi hafa löngum verið hug-
leikin hljóð sem eru handan við tón-
list eins og heyra má á verkum hans,
hvort sem það er sem yfiræringi í
Stilluppsteypu eða
á sólóskífum hans.
Reyndar eru sóló-
skífurnar all frá-
brugðnar því sem
Sigtryggur hefur
gert með Stillupp-
steypu; á þeim er hann oftar en ekki
að fást við þögnina, það sem ekki er
sagt. Í sumum laganna á plötunni
sem hér er gerður að umtalsefni ger-
ir Sigtryggur þannig talsverðar
kröfur til áheyrandans, sem verður
að halda einbeitingunni til að greina
framvindu verkanna, til að geta
hlustað á þögnina sem er ekki þögn
þegar grannt er skoðað. Í fjórða lagi
plötunnar, ef nota má það orð yfir
eitthvað sem enga hefur laglínuna,
sem kallast „Not equipped to go that
far“, er stígandin svo hægfara og
lágstemmd að maður verður að hafa
sig allan við til að greina hvar er á
seyði – kemur ekki á óvart að að sé
tileinkað Bernard Gunther, eiganda
Trente Oiseaux. Þolinmæðin borgar
sig þó því það er hrein snilld; frábært
lag.
Erfitt er að gera upp á milli laga á
plötunni, þau eru mjög áþekk að
gæðum, en að frátöldu fjórða laginu
hugnast mér best uppbyggingin í
sjötta lagi hennar, „A nasty piece of
work“, og því áttunda, „We’re not so
far from the bottom now“.
Margir þekkja til verka Stillupp-
steypu og galsans sem einkennir
tónlist þeirrar sveitar, en á þessari
plötu er Sigtryggur aftur á móti al-
varlegri en oft áður, eða virðist vera
svo í það minnsta, en ugluspegillinn
er á sínum stað. Upptökurnar eru
ekki alveg nýjar af nálinni og gefa
kanski ekki sem besta mynd af því
sem hann er að fást við í dag, en engu
að síður er platan skemmtileg.
Tónlist
Hlustað
á þögnina
Sigtryggur Berg Sigmarsson
This One Comes Highly
Recommended
F.I.R.E. Inc.
This One Comes Highly Recommended
eftir Sigtrygg Berg Sigmarsson. Hljóðrit-
aður í Hannover og Amsterdam 1999.
Frumeintak gerði Jóhann Jóhannson í
Reykjavík árið 2000.
Árni Matthíasson