Morgunblaðið - 21.02.2003, Blaðsíða 41
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 21. FEBRÚAR 2003 41
✝ Steinunn Jó-hannsdóttir
fæddist á Löngu-
mýri 19. febrúar
1917. Hún lést á
Hrafnistu í Reykja-
vík 12. febrúar síð-
astliðinn. Foreldrar
hennar voru Jóhann
Sigurðsson, óðals-
bóndi á Löngumýri í
Skagafirði, f. 10.4.
1876, d. 21.8. 1954,
og Sigurlaug Ólafs-
dóttir, húsfreyja, f.
26.5. 1882, d. 14.8.
1947. Sigurlaug var
dóttir hjónanna Ingibjargar Ein-
arsdóttur, Hannessonar b. á Víði-
mýri, Skagafirði, og Mælifellsá,
og Ólafs b. og trésmiðs á Hamars-
gerði og Húsey, Guðmundssonar
b. á Egg í Hegranesi, Sigurðsson-
ar (Ásætt) og Ragnheiðar Arnórs-
dóttur, b. á Hrappstöðum í Kræk-
lingahlíð Geirmundssonar, b. á
Brekku í Svarfaðardal Þorleifs-
sonar. Jóhann var sonur Sigurðar
Jónssonar b. og oddvita á Litlu-
Seylu og Guðbjargar Björnsdóttur
Haukur áttu fjögur börn. Þau eru:
1) Jóhann, húsasmíðameistari og
sjómaður, f. 24.7. 1944, d. 7.5.
1987, eiginkona Anna S. Aradótt-
ir, f. 18.3. 1947. Dætur þeirra eru
Steinunn, Dóróthea Elva og
Bjarney. 2) Kristinn, húsasmíða-
meistari, f. 6.10. 1947, eiginkona
Helga Ingibjörg Friðriksdóttir, f.
10.9. 1948. Börn þeirra eru Alda
Snæbjört, Steinunn og Friðrik. 3)
Sigurlaug, skólaliði, f. 28.7. 1949,
maki Sigurjón Kristófersson, f.
21.3. 1947. Dætur þeirra eru Gyða
Gunnvör og Svanhildur. 4) Vigfús
Haukur, húsasmíðameistari, f. 6.7.
1955, eiginkona Helga L. Valdi-
marsdóttir, f. 25.1. 1954. Börn
þeirra eru Haukur, Helga Mar-
grét, Davíð og Valdís Ýr. Stein-
unn eignaðist 11 langömmubörn.
Steinunn tók kennarapróf 1938
en hafði áður lokið prófi úr 3.
bekk Kvennaskólans í Reykjavík.
Hún var barnakennari í þrjá ára-
tugi og kenndi lengst af á Hellis-
sandi en þar áður í Varmahlíð í
Skagafirði. Samhliða kennara-
starfi var hún húsmóðir um árabil
á eignarjörð sinni Lauftúni sem
var jarðarhelmingur Löngumýrar
í Skagafirði og starfaði með Kven-
félagi Seyluhrepps á sínum tíma.
Útför Steinunnar verður gerð
frá Áskirkju í Reykjavík í dag og
hefst athöfnin klukkan 13.30.
Hafliðasonar í
Glæsibæ, Skagafirði,
og kona hans hét Guð-
rún Bjarnadóttir syst-
ir Jóns Bjarnasonar í
Eyhildarholti þing-
manns Dalamanna.
Steinunn átti tvær al-
systur; Ingibjörg, f.
1.6. 1905, d. 9.6. 1995,
kennari og skólastjóri
á Löngumýri og Stað-
arfelli, hún var ógift
og barnlaus; Ólöf
Ragnheiður, f. 20.3.
1908, d. 3.4. 1991,
húsfreyja í Krossa-
nesi, hennar maður hét Sigurður
Óskarsson bóndi, þau eignuðust
þrjár dætur. Uppeldissystkini
Steinunnar voru; Ingibjörg Sigur-
laug Júlíusdóttir, f. 11.9. 1918, d.
1991, og Páll Jónsson, f. 7.7. 1913,
d. 2001.
Hinn 27. desember 1942 giftist
Steinunn Hauki Vigfússyni sjó-
manni og bónda, f. 17.12. 1913, d.
20.4. 1995. Hann var sonur
hjónanna Vigfúsar Jónssonar og
Kristínar Jensdóttur Steinunn og
Í dag kveðjum við elskulega
ömmu okkar.
Margt hefur leitað á huga okkar
systra þessa seinustu daga. Sorg
vegna andláts ömmu en einnig góð-
ar minningar frá æskuárunum á
Hellissandi. Þessum minningum
tengjast amma og afi okkur órofa
böndum því þau voru svo stór hluti
af lífi okkar. Við vorum svo heppnar
að alast upp í næsta húsi við ömmu
og afa og þar af leiðandi nutum við
góðs af öllu því yndislega sem þau
höfðu upp á að bjóða. Rúntur á gulu
Lödunni hans afa, ferðir í berjamó,
amma að kenna okkur að lesa, elda
fyrir okkur kakó eða annað sem var
í uppáhaldi hjá okkur. Svona gæt-
um við lengi talið. Við erum báðar
sammála um það að amma hafi ver-
ið ein besta manneskja sem við höf-
um þekkt, aldrei talaði hún illa um
nokkurn mann og frá henni skein
viska sem fáir eru svo heppnir að
búa yfir. Hún var óspör á að miðla
þessari visku til fróðleiksfúsra
systra sem aldrei þreyttust á að
spyrja hana spjörunum úr.
Við getum ekki neitað því að það
er hryggð í hjarta okkar þegar við
tökumst á við þennan erfiða tíma en
einnig þakklæti fyrir allt sem þið
afi gáfuð okkur systrum, án ykkar
hefði líf okkar orðið svo miklu fá-
tækara. Við kveðjum að sinni,
geymum þessar dýrmætu minning-
ar í hjarta okkar og erum þess full-
vissar að þið verðið með okkur hvar
sem vegir okkar munu liggja í
framtíðinni.
Ástar- og saknaðarkveðja.
Gyða og Svanhildur.
Í dag kveðjum við Steinunni
frænku. Hún var einstök kona á
margan hátt, glaðlynd, iðin, listræn
en umfram allt einstaklega lífsglöð
kona.
Það var alltaf gaman að heim-
sækja Steinunni, ræða við hana um
heima og geima og fá að njóta ein-
staks minnis hennar. Heyra hana
rifja upp og segja frá liðnum tímum
í heimahögunum í Skagafirði. Segja
frá fólki þar og búskaparháttum og
mannlífinu yfirleitt.
Steinunn var einnig vel inni í nú-
tímanum og fylgdist vel með. Lífs-
gleði hennar fólst meðal annars í
því að hún hafði alltaf eitthvað til að
hlakka til. Það var alltaf eitthvað
fram undan, einhverjir atburðir í
fjölskyldunni, eitthvað að gerast í
félagsstarfinu eða bara að ljúka ein-
hverju verkefni sem beið hennar.
Oftast voru það verkefni af listræn-
um toga, svo sem að mála eða
sauma, og á heimilum okkar ætt-
ingjanna eru ófá listaverkin eftir
Steinunni. Þau munu minna okkur
á stórbrotna konu og minna okkur á
að njóta lífsins eins lengi og nokkur
kostur er, eins og hún gerði.
Líf hennar var þó ekki áfalla-
laust. Hún varð fyrir þeirri miklu
sorg að missa son sinn á besta aldri
og elskulegan eiginmann sinn, hann
Hauk, fyrir nokkrum árum. Hún
sýndi mikinn dug við þau áföll.
Steinunn átti við heilsuleysi að
stríða síðustu ár. Hélt heimili eins
lengi og nokkur kostur var en hefur
síðustu árin verið vistmaður á
Hrafnistu. Frábært starfsfólk þar
annaðist hana af alúð og þar leið
henni vel.
Við söknum Steinunnar. Sérstak-
lega móðir mín en Steinunn hafði
oft á orði að hún væri eins og dóttir
hennar. Megi hún hvíla í guðs friði.
Fjölskyldu hennar sendum við sam-
úðarkveðjur.
Sigurður Þorsteinsson
og fjölskylda.
Fyrir hartnær fjórum áratugum
varð ég og fjölskylda mín þeirrar
gæfu aðnjótandi að kynnast og eiga
samleið með þeim sæmdarhjónum
Steinunni og Hauki þegar leiðir
okkar lágu saman á Hellissandi.
Á þeim tíma var Steinunn kenn-
ari við Grunnskóla Hellissands.
Einn af nemendum hennar var elsti
sonur okkar hjóna. Síðar meir áttu
fleiri synir okkar eftir að njóta til-
sagnar hennar, sem leiddi til þess
að við tengdumst órjúfanlegum vin-
áttuböndum sem aldrei bar skugga
á.
Kennslan var Steinunni í blóð
borin, leynt og ljóst miðlaði hún
þekkingu af sinni alkunnu hógværð.
Var henni það svo eðlilegt að ég
efa að hún hafi gert sér grein fyrir
öllum þeim gullkornum sem hún
sáði í kringum sig. Steinunn hafði
einstakt lag á að sjá og laða fram
það besta í fari hvers og eins og
voru börnin þar ekki undanskilin.
Heimili þeirra hjóna bar þess
ljósan vott að mikil virðing var bor-
in fyrir arfleifðinni og að þarna
byggju víðförul og samhent hjón.
Steinunn og Haukur áttu miklu
barnaláni að fagna. Þau eignuðust
fjögur mannvænleg börn en urðu
fyrir þungbærri sorg þegar sonur
þeirra, Jóhann, féll frá langt um
aldur fram. Eftirtektarvert var hve
sterk og samstillt þau voru í sorg-
inni.
Um nokkurra ára skeið var móð-
ursystir mín, Magga, samtímis
þeim hjónum á Hrafnistu en vinátta
þeirra átti sér lengri sögu og hélst
til dauðadags þeirra hjóna.
Við fráfall Hauks, okkar kæra
vinar, naut Steinunn hlýju og
stuðnings barna sinna í víðustu
merkingu þeirra orða. Kaflaskipti
urðu í lífi Steinunnar á þeim tíma.
Hún færði sig um set innan veggja
Hrafnistu og hélt ótrauð áfram eins
og hennar sterki persónuleiki bauð
henni.
Steinunn naut þess að ferðast og
lét hún hjólastólinn ekki aftra för
sinni. Ófáar ferðasögur voru sagðar
af einstakri frásagnargleði og var
kímnin sjaldnast langt undan. Hún
eyddi drjúgum tíma í handavinnu-
stofunni og einkenndust öll hennar
verk af vandvirkni.
Steinunn var vel lesin og unnandi
íslenskrar tungu. Nokkrum sinnum
leitaði ég til hennar með mín verk-
efni eftir ráðleggingum um orðalag
eða merkingu orða og veitti hún
mér af viskubrunni sínum með mik-
illi gleði.
Kæra vinkona. Þó komið sé að
leiðarlokum þá vona ég að leiðir
okkar eigi eftir að liggja saman á
ný þó síðar verði. Innilegustu sam-
úðarkveðjur til allra þeirra sem
tengdust Steinunni og til allra
þeirra sem nú geta huggað sig við
að vera afkomendur þessarar
merku konu.
Jóhanna Gunnarsdóttir.
STEINUNN
JÓHANNSDÓTTIR Eiginmaður minn,
ÞORSTEINN DANÍELSSON,
sem lést laugardaginn 8. febrúar, verður jarðsunginn frá Skarðskirkju
á Landi laugardaginn 22. febrúar kl. 14.00.
Blóm og kransar eru vinsamlega afþakkaðir, en þeim, sem vilja minnast
hans, er bent á dvalarheimilið Lund, Hellu.
Fyrir hönd fjölskyldunnar,
Ólöf Snælaugsdóttir.
Innilegar þakkir til allra þeirra er sýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát og útför elskulegs
föður okkar, tengdaföður, afa, langafa, bróður
og mágs,
GÍSLA BJARNASONAR,
Orrahólum 7, Reykjavík,
áður til heimilis
á Þórólfsgötu 12a,
Borgarnesi.
Sigurður Valur,
Gunnþórunn Birna, Ólafur Waage,
Jón Valgeir, Guðbjörg Björnsdóttir,
Elías Bjarni, Halla Margrét Tryggvadóttir,
Magnús Þorkell, Rósa Rögnvaldsdóttir,
Guðmundur Bjarnason, Kristín H. Kjartansdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Alúðarþakkir til allra þeirra, sem sýndu okkur
samúð, hlýhug og vináttu við andlát og útför
elskulegrar eiginkonu minnar, móður okkar,
tengdamóður og ömmu,
HÓLMFRÍÐAR GUÐMUNDSDÓTTUR,
Kirkjuvegi 15,
Keflavík.
Þökkum sérstaklega starfsfólki hjúkrunar-
heimilisins Víðihlíðar í Grindavík fyrir framúrskarandi hjúkrun, umhyggju
og elsku í hennar garð.
Guð blessi ykkur öll.
Árni Þ. Þorgrímsson,
Helga Árnadóttir, Árni Árnason,
Þorgrímur St. Árnason, Ásdís M. Óskarsdóttir,
Eiríka G. Árnadóttir, Þórður M. Kjartansson,
Ragnheiður E. Árnadóttir, Guðjón I. Guðjónsson
og barnabörn.
Hjartans þakkir fyrir auðsýnda samúð og
vinarhug við andlát og útför móður okkar,
tengdamóður, ömmu, langömmu og langa-
langömmu,
RANNVEIGAR GUÐMUNDSDÓTTUR,
Dvalarheimili aldraðra,
Stykkishólmi,
áður til heimilis
á Austurgötu 3, Stykkishólmi.
Ester S. Kristjánsdóttir, Vernharð Sigursteinsson,
Sigurður Kristjánsson, Hanna Jónsdóttir,
Guðmundur Kristjánsson, Nanna Lárusdóttir,
Guðrún R. Kristjánsdóttir, Lúðvíg A. Halldórsson,
Ólafur Kristjánsson, Ástrós Þorsteinsdóttir,
Edda S. Kristjánsdóttir, Runólfur Guðmundsson,
Þuríður Kristjánsdóttir, Guðmundur M. Jónsson,
barnabörn, barnabarnabörn
og barnabarnabarnabörn.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda vináttu, samúð
og hlýhug við andlát og útför móður okkar,
ömmu, langömmu og langalangömmu,
ÞORGERÐAR INGIBJARGAR
EGILSDÓTTUR,
Skagfirðingabraut 5,
Sauðárkróki.
Sérstakar þakkir fær starfsfólk Dvalar- og hjúk-
runarheimilisins á Sauðárkróki fyrir frábæra umönnun og hlýju.
Elsa Jónsdóttir, Ólöf Jónsdóttir,
Jón Þór Bjarnason, Svanhildur Guðmundsdóttir,
Bjarni Már Bjarnason, Auður Sigríður Hreinsdóttir,
Ómar Örn Bjarnason, Helga Jóna Hannesdóttir,
Guðbjörg Bjarnadóttir, Guðbrandur Ægir Ásbjörnsson,
Ingibjörg Ragnarsdóttir, Þorsteinn Þorsteinsson,
Ragnar Kári Ragnarsson, Steinunn Sveinsdóttir,
langömmubörnin og
langalangömmubörnin.
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
JÓNATAN GUÐMUNDSSON
frá Hjörsey,
Eiðismýri 30,
Seltjarnarnesi,
lést á Landspítalanum við Hringbraut að morgni
fimmtudagsins 20. febrúar.
Lea Kristjánsdóttir,
Guðmundur Jónatansson, Sigríður Guðmundsdóttir,
Sigríður Jónatansdóttir, Bergsveinn Þorkelsson,
Örlygur Jónatansson, Lára Sveinbergsdóttir,
Ragnar Jónatansson, Hugrún Gunnarsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.